Tíminn - 21.10.1951, Blaðsíða 7

238. blað'.
TÍMINN. sunnudaginn 21. október 1951.
7.
Meðal svartra og hvítra
bænda suðurríkjanna
Mathew bóndi með son sinn
úti á bómullarakrinum.
(Framhald af 5. síðu)
Naútgripirnir í Alabama
koma nefnilega aldrei í hús
allan ársins hring, nema eitt
hvað þurfi að gera þeim sér
staklega til góða.
Þegar dagar verða ekki
eins heitir, upp úr nýárinu,
leitar hjörðin í skóglendiö og
lifir þar góðu lífi. Öðru
hvoru gengur Matthew bóndi j
um meðal hjarðarinnar, einsj
og íslenzkur fjallabóndi hygg
ir að lambám sínum á vorin.
Stundum finnur hann þá
kýrnar sínar nýbornar inn í
skóglendinu, þar sem sprækir
kálfarnir njóta lífsins og
leika sér milli gildra trjábol-
anna.
Þaö er einhver munur að
búa við slík skilyrði, en vetr-
arhörkurnar norður á íslandi,
myndi margur segja. En samt
er það svo ,að bændurnir í
Suðurríkjunum þurfa mikið
fyrir lífinu að hafa, engu síð-
ur en þeir íslenzku, sem eiga
yfir sér vetrarhörkur og gras-
leysisárin.
Stundum kemur verðfall af
urðanna og sölutregða, milli-
liðakostnaðurinn er mikill og
vinnan ströng við ræktun jarð
ar. Skattar eru háir, en bænd
urnir í Bandaríkjunum sjá
ekki fremur en annað vinn-
andi fólk eftir þeim verulega
hluta skattanna, sem fer til
að rétta hjálparhönd yfir
Atlanzhafið og styðja íbúa
annarra landa til betri af-
komu. Þannig eiga bændurn-
ir í Alabama sinn þátt í því
að íslenzkir bændur geta nú
innan tíðar fengið nægan á-
burð frá innlendri áburðar-
verksmiðju til að auka rækt-
unarmöguleikana og bæta af
komuna um leið. Það er fyrst
óg fremst alþýða manna í
Bandaríkjunum, sem stendur
á bak við Marshallhjálpina.
í’ær helming afurðanna
fyrir rekstur búsins.
Þegar Mathew kveður við
gömlu vatnsmylluna niður
við ána og leiðir son sinn yfir
göngubrúna yfir bómullarak-
urinn, hefir nýr leiðsögumað
ur bætzt í hópinn, það er
Armentrout bóndi og leigulið
inn á stórbýlinu. Hann er
blökkumaður og rekur kúabú,
sem hann aö vísu á ekki sjálf
ur ,en fær helminginn af allri
mjólkinni fyrir að hirða um
búið að öllu leyti.
Búskapur blökkumannsins
er að sjá engu lakari en hjá
hvítum mönnum. Hann
býr með fjölskyldu sinni í
litlu snotru íbúðarhúsi úrj
múrsteini, sem jarðeigandinn
hefir látið byggja eins og úti|
húsin. Milli þess og gripahúss j
ins og hlöðunnar er rúmgottj
hlað. Fjósið er ékki þannig að
það væri fýsilegt til notkun-
ar í vetrarkuldunum á ís-
landi, því það vantar beinlín
is í það eina hliðina. Sama er
að segja um hlöðuna. Hún er
einnig með þeim ósköpum
gerð, að einn vegginn vant-
ar.
Þetta kemur ekki að sök,
því að mjólkurkýrnar, sem eru
20 að tölu, koma helzt aldrei
í hús, nema til mjalta, þegar
kaldast er að vetrinum. Þær
háma í sig ilmandi grængres-
ið á túninu allan liðlangan
veturinn. Margur myndi
segja aö hér væri enginn vet
ur, en vetur er það nú samt,
eftir almanakinu og þeim
sem vanir eru 40 stiga hita
að sumrinu finnst það vetur,
þegar eitthvað kælir í lofti.
Ekki getið um
mikinn heyfeng.
En það er margt fleira und-
arlegt við búskapinn suður í
Alabama. Hinn dökki vinur
okkar, leiguliðinn á stórbýl-
inu, hugsar lítið um heyskap
inn, myndi okkur finnast.
Hann segist vilja sem minnst
hey til vetrarins og skamm-
ar strákana sína eftir því
sem heyhlaðinn vex í hlöð-
unni. Hann vill vinna mjöl úr
sem mestu af heyinu, enda
ræktaðar sérstakar tegundir
með það fyrir augum. Þann-
jr er heyskapurinn hálfgildis
kornrækt og ólíkur öllu því
sem ferðalangur, norðan frá
heimskautsbaug hefir talið
sjálfum sér 'trú um í sam-
bandi viö búskaparhætti.
En koma mjólkurbílsins er
regluleg og óskeikul eins og
gangur himintunglana. Þaö
er þó að minnsta kosti sam-
eiginlegt með búskapnum hjá
blökkumanninum Armentrout
í Suðurríkjum Bandaríkjanna
og Jóhanni á Möðruvöllum
norður í Eyjafiröi. Mjólkur-
bíllinn tekur mjólkina og flyt
ur hana til mjólkurbúsins á
hverjum degi.
Gott mjólkurverð en
engar mjaltavélar.
Veröiö sem bóndinn fær, er

mr SH
• i-r, ' : ,;S.> v' ;<V
fíí-íi ,.vi' • '• "ÍÍ^ ,'V’i_y*.j■:
Myndir þessar eru frá Pacc-búgarðinum í Alabama i suð-
urríkjum Bandaríkjanna. Efri myndin er af kornhlöðunum
en á þeirrj neðrj sjést hópur nautgripa úti á enginu. Guðni
Þórðarson blaðamaður heimsótti tvo bændur í suðurríkj-
unum á ferð sinni um Bandaríkin.
2,25 kr. fyrir líterinn, en út-
söluverðið er víðast nokkuð á
fjórðu krónu. Mjólkin er
ýmist seld út á mjólkurflösk-
um, svipuðum og í Reykjavík,
en þó langsamlega mest í til
þess geröum pappaumbúðum,
litlum kössum úr fitubornum |
pappa, sem síðan er hent, þeg
ar mjólkinn er búinn. Eru j
þessar ösþjur af ýmsum'
stærðum bæði fyrir mj ólk og ’
rjóma og súkkulaöimjólk.
Víða er D vítamínum bætt'
í mjólkina -um .leið pg geril-
sneyðingin fefc fram.-»
Á þessum bæ í Álabama
voru engaT mjaltavélar notað
ar. Boli var enginn til á heim
ilinu, en kýrnar fengu sæði
frá sæöingarstöð sveitarinn-
ar.
Öll fjölskyldan hjálpast
að við búskapinn.
Þegar búskapurinn hefir
veriö skoðaður bauð Armen-
trout til mjólkurdrykkju i
stofu. Þau hjónin, sem bæði
eru blökkufólk, eiga sex börn
þrjá drengi og þrjár telpur.
Börnin eru á aldrinum 6—12
ára. ÖIl fjölskyldan er sam-
hent um búskapinn. Hjálpast
allir að við störfin og konan
vinnur úti á akrinum með
bónda og börnum rétt eins
og á íslandi, þegar mikið ligg
ur viö. Stundum þarf að ná
korni upp og flytja í hlöður
og þá er unnið fram i rauöa
myrkur. Það er sama sagan
og frá haustkvöldum í ís-
lenzkrj sveit, þegar allir hjálp
ast að, við að ná upp því sem
flatt er af hánni, eftir góðan
þurrkdag, þegar veður eru ó-
trygg að morgni.
Þessa stundina var hlé á
störfum vegna óvæntar gesta
komu hjá Armentrout fjöl-
skyldunni. Strákarnir voru að
glíma við hræ af gamalli
sláttuvél fyrir utan fjósið, en
telpurnar þrjár stóðu í opnu
dyraskýlinu með hendurnar
undir kinn, innan um blómst-
urpottana sína og skrautleg
blóm, sem döfnuðu vel í mold
arþéttum smurolíubrúsum.
Yngsti sonurinn ólmaðist í
hænsnunum á hlaðinu.
Töldu sig borin til kon-
ungsdóms á íslandi.
Húsfreyjan sagöist ekki
vera undir það búin að taka á
móti gestum og ekkert eiga
til meö mj ólkinni .Þetta reynd
i:st þó ekki alveg rétt, því eftir
skamma stund var komiö á
borðið hjá Armenrout bónda
nærandi nýmjólkin úr kúnum
og ágætar kökur, sem brögð-
uðust vel, eftir langa göngu-
ferð um rykuga akrana og
votlend engin. Svaladrykkirn
ir sem húsfreyjan sótti í ís-
skápinn sátu á hakanum fyr-
ir þykkri nýmjólkinni, sem
ilmaði úr gróandanum.
Hjónin höfðu lítiö heyrt tal
að um ísland og spurðu
margs um þetta fjarlæga
land langt í norðri. Var mik-
ið af blökkumönnum á ís-
landi búsett í sveitum, eöa
voru þeir líka starfandi í ýms
um greinum iönaðarins eins
Fínpúsning
Skeljasandur
Hvítur sandur
Perla í hraun
Hrafntinna
Kvarz o. fl.
Fínpúsningargerðin
Sími 6909
og í Bandaríkjunum? Ég er
hálf hræddur um, að þau hafi
aldrei almennilega trúað því
aö það væru engir blökku-
menn á íslandi.
Nú þá værum við konung-
ur og drottning þar elskan
mín, sagði Armenrout, um
leið og hann tók utan um
konu sína og kyssti hana fyr-
ir góögeröirnar þegar við
kvöddum.
Bómullarhnorðri á milli
grænna blaða.
Þau voru ánægð meö lífið
þessi blökkuhjón, sem bjuggu
nú góðu búi, frjáls og sjálf-
stæð á sama landinu, er afar
þeirra og ef til vill feður o|
mæður voru þrælar á viðáttjji
miklum bómullarlendum cg
bjuggu við misjafna meðferð,
eins og íslendingar á einokuÁ
artímunum.
Það brá fyrir glampa •[
dökka andlitini er Armentout
dökka andli/tinu, er Armen-
tout kvaddi við fjósgaflinn.
á íslandi og segðu þeim að'
líta inn ef þeir verða á ferö-
innj hér suður frá.
Blaðmiklar bómullarplönt-
urnar bærðu hvíta hnoðrar.a
sem gægðust milli grænna
blaðanna og nautgripirnir
dreifðu sér um safamikil eng
in, þegar bíllinn þyrlaði mold
rykinu upp af götutroðning-
unum milli akranna. — gþ.
Egypzka stjórnin
skipar Bretum enn
burt úr landinu
Egypzka stjórnin birti fevar
við orðsendingu Breta í gær.
Utanríkísráöherra Egypta
kvaðst mótmæla öllum skaða
bótakröfum Breta og taldi þá
réttlausa í landinu nú. Hann
sagði, að Egyptar ættu ekkert
erindit við Breta nú annað en
biðja þá að hafa sig á brott
sem skjótast,
í Kairó varö lögreglan að
belta kylfum í snarprj viður-
eign áður en tókst aö' koma
! á ró eftir kröfugöngur og
uppþot. Við Súesskurð var allt
t kyrrt að kalla. Brezkir her-
! menn standa nú vörö með-
' fram öllum skurðinum. við
, brýr og vegi, og tvö brezk her
skip komu í gær ti‘l Port Said.
Persar þakka
Rússum stuðnin

*

‘aJ xi
Vl

Persneska stjórnin heíir
sent rússnesku stjórninnj og
júgóslavnesku stjórniniij orð-
sendingu, þar sem hún þakk
ar fyrir stuðning þann, sem
fulltrúar þessara landa hafa
veitt Persum í málarekstrin-
um fyrir öryggisráðinu undan
farið.
I

circus zoo Frumsýning klukkan 17 í da

S. í. B. S.
Kcyptii' aðgöiigumiðar gilda að Jíossari sviiiiigu.
Aðgöugumiðasala frá kl. 11 í Veltusundi og við Siindliöllina