Tíminn - 09.04.1952, Blaðsíða 6

6.

TÍMINN, miðTÍkudag-mn 9. apríl 1952.
83. blað.
CIRKl/S
Nú gefst Reykvíkingum kost;
ríuf á. að sjá stærsta cirkus, j
|;sem völ er að sjá í heimin- ;
: um. Cirkus er hvarvetna al- ;
þjóðlégasta og fjölbreyttasta j
skemmtun, sem til er. ;
Myndin er tekin i U.S.SR. í j
hinum fögru Afga-Htum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
ú ðtl >.

U
NYJA BIO
Réttlœti —
en ehhi hefnd
(Escape)
Hrífandi og stórfengleg, ný, I
amerísk mynd, byggð á frægu f
leikriti eftir enska skáldið i
John Galsworthy.
Aðalhlutverk: . i
Rex Harrison,
Peggy Cummings.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
i
BÆJARBÍój
- HAFNARFIRDI
öli uppfinninga- f
maður
í illi og SÉóri
Sýnd kl. 7.
i
Sími 9184. |
HAFNARBÍÓj
i
IViIs Poppe-syrpa f
|
Sprenghlægileg skopmynd. I
Bráðfyndin frá upphafi til i
enda. Þetta eru skemmtileg- i
ustu kaflarnir, sem hinn ó- f
viðjafnanlegi skopleikarl, i
Nils Poppe,
H
sem kallaður hefir verið |
Chaplin Norðurlanda, hefir |
leikið. Hann vekur hressandi \
hlátur hjá ungum sem göml- 1
um.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
C
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Síml 5833
Heima: Vitastig 14
0 e
Utvarps viðgerðir I
Radiovinmmtofnn I
VELTUSDNDI I.
Frímerkjaskipti
Sendið mér 100 íslcnzk frí- _
merki. Ég sendi yður um ji
hæl 200 erlend frímerki. |
JÓN AGNABS
Frimerkjaverzlun,
■ P. O. Box 356. Reykjavfk.
vV
ÞjÓDLEIKHÚSID
litíll Kláus og f
Stóri Kláus
| Sýning í dag kl. 17.00. |
2. páskadagur:
Litli Kláus otj
Stóri Kláus
Sýning kl. 15.00
i Pess vegna skiljum \
við
Sýning kl. 20.00
Næst síðasta sinn.
| Aðgöngumiðasalan opin 1
i virka d-aga frá kl. 13,15 til 20. f
| Sunnudaga kl. 11—20. Síml |
| 80000. 1
| Kaffipantanir í miðaselu. |

Austurbæjarbíó |
Helreiðin
1
Vegna fjölda áskoranna verð |
ur þessi framúrskarandi |
franska stórmynd sýnd aftur. |
Bönnuð innan 16 ára. |
Sýnd kl. 9.
i
GuUrœninginn
Sýnd kl. 5 og 7.
TJARNARBÍÓl
Og dagar homa
(And now to morrow). I
j Hin . margeftirspurða og i
j heimsfrægá, ameríska stór- |
j mynd, byggð á samnefndri |
j sögu eftir Rachel Pield.
Alan Ladd,
Loretta Young,
Susan Hayward.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
GAMLA BIÓ
LokaS
Næsta sýning 2. páskadag.
Viðskiptalífið . . .
(Framhald af 5. siðu)
irkomulag var sett í góðum til-
gangi. Það átti að tryggja lands
mönnum nægar vörur og hag-
stæða verzlun. Það fór samt
fyrst að daga í landinu, þegar
þjóðin fékk athafnafrelsi og
verzlunarhöftin og verðlagseftir
litið voru afnumin.
KJELD VAAG:
HETJAN
ÓSIGRANDI
98. DAGUR-—.
(tripoli-bíó
ISœturlíf í
I s
JVen? Yorh
I (The Rage of Burlesque) |
I s
| Ný, amerísk dansmynd um |
| hið lokkandi næturlíf, tekin |
| í næturklúbbum New York- ]
| borgar. Aðalhlutverk:
Burlesque-drottningin |
Ldlian White.
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð innan 16 ára.
Prófessorinn
(Horse Feathers).
| Sprenghlægileg amerísk gam j
| anmynd með hinum spreng
I hlægilegu MARX-bræðrum.
Sýnd ld. 5.
j ELDURINN
| gerir ekk* boð á undan sér.
] Þeir, sem eru hyggnlr,
tryggja strax hjá
! SAMVINNUTRYGGINGUM
Rányrkjan . . .
(Framhald af 4. síðu)
við stórskipabryggjuna og
ennþá hefir hún ekki löndun- I
artæki og ennþá er frystihús-
ið ekki orðið áfast við aðgerð- !
arhúsið og reiknast . mér aö
það baki eigendum fisks'
Vinnslustöövar Vestmanna-
eyja kostnað, sem nemi, mið-
að við fiskmagn stöðvarinn-
ar síðastliðin 2 ár, um 4—5
hundruð þúsund kr. á ári. |
Við breytingu löndunar og j
vinnslu á fiskinum mundi
sparast kostnaður, sem nema j
mundi 5—10 aurum á kg. og 1
ef landhelgisbreytingar í;
framtíðinni ykju fiskimagn i
veiðarfærin um 100%, þá
fyrst er bátaútveginum borg-
iö en fyrr ekki. 1
Vesturhúsum, 30. marz 1952,
Helgi Benónýsson.
Útvarpsstjoriim
(Framhald aí 5. síðu
verið í máli útvarpsstjóra,
myndi margt breytast til bóta
í embættishaldi hér á landi.
Það er nefnilega miklu frem-
ur venjan, að slík mál séu
þögguð niður, en séu ekki lát-
in ganga dómstólaleiðina eða
afgreidd fyrir opnum tjöldum.
T.d. varð fyrir nokkrum ár-
um uppvíst um mikla sjóð-
þurrð við opinbert fyrirtæki,
sem einn af helztu forustu-
mönnum Alþýðuflokksins veit
ir forstöðu, en ekki er kunn-
ugt um, að það mál hafi farið
til dómstólanna. Það er frá
slíkum pukursaðferðum, sem
hættan stafar, en ekki frá
þeirri málsmeðferð, sem mál
útvarpsstjóra hefir sætt.
X+Y.
Baðstofuhjal
(Framhald af 4. síðu.)
íhugun er býsna ótrúlegt, hvað
Haraldi Á. Sigurðssyni hefir tek
izt vel á svo skömmum tíma að
móta allar persónur leiksins og
sviðsetningu. En hann hefir líka
mætt ágætum samstarfsmönn-
um, er hafa sannarlega ekki leg
ið á liði sínu eins og hann sjálf-
ur kemst að orði í forspjallsorð-
um í leikskrá. — Leiksvið og all
ur frágangur var vel og smekk-
lega gert, bæði lýsing og leik-
tjöld.
Jæja, gott fólk, ég fer nú að
hætta þessu rabbi, enda var ég
nú á hraðri ferð, en eins og
ég gat um áðan, vildi ég segja
ykkur af þessari myndarlegu og
vel útfærðu leiksýningu, sem er
sem betur fer ein af mörgum í
sveitum landsins nú til dags. Ég
álít það stór menningarauka á
allan hátt að þessari starfsemi
sé haldið uppi og það er sann-
færing mín, að þó að fólk, sem
að þessu vmnur, verði að leggja
á sig mikla vinnu og erfiði, þá
er það líka mikil laun — ekki
í peningum, heldur í þeirri gleði,
sem alltaf fylgir því, að hafa
fórnað einhverju af tómstund-
um sínum í þágu félagsmála og
náð þar árangri, sem oft má
teljast ágætur miðað við þær
aðstæður, sem fyrir hendi eru.
í guðs friði“.
Bóndinn úr Árnesþingi hefir
lokið máli sínu.
Starkaður
Útbreiðið Tímann
En þegar hanr. varð sindursins var, stöðvaðist höndin. Hann
horfði með fyrivlitningu á mannvesalinginn, sem lá við fætur
hans. Nei — hann gat ekki ráðið slíkt afstyrmi af dögum —
vesaling, sem ekki gat einu sinni beðið dauða síns uppréttur!
Sparka honum fram af klettinum?... .Nei....
Það fó hrollur um hann, er Brynjólfur sneri andlitinu að
honum. í mörg ár hafði hann ekki litið í augu þessa erkióvinar
síns, og hann hafði ekki órað fyrir því, að augnaráð hans né
andlit gæti verið svona hræðilegt. Andlitið var hrukkótt og al-
þakið litlum, hvítum örum. Sítt og úfið hárið var úlfgrátt, og
úr augum hans logaði stjórnlaust hatur.
,;Vægðu mér, Magnús — þyrmdu lífi mínu....“
Röddin var veik og hlöktandi. Brynjólfur skreiddist á hnén og
mjakaði sér örlitið nær Magnúsi. Lasburða líkami hins ógæfu-
sama manns nötraði, er hann spennti greipar.
„Fyrirgefðu mér, Magnús....vertu miskunnsamur... .við erum
fóstbræður....“
Magnús stóð prafkyrr. Hann hrópaði: „Forðaðu þér burt frá
mér. Enn einu sirni mun ég þyrma lífi þínu, en....“
Meira gat hann ekki sagt. Allt í einu slengdi Brynjólfur sér að
honum og þreif með vinstri hendinni utan um fætur honum.
Árásin var svo óvænt, að Magnús riðaði við, og hnífurmn hraut
úr hendi honum. Hann ætlaði að seilast eftir honum, en féll yfir
andstæðing sinn, sem velti sér með hann fram að hamrabrúninni.
Tryllingslegur hlatur hljómaði við eyra honum... .
En á síðustu stundu áttaði Magnús sig. Sú stund var ekki enn
komin, að freyðandi hafið undir björgunum syngi yfir honum
liksönginn. Hann kreppti hnefann og laust honum af öllu afli í
bólugrafið andlit Brynjólfs. Hann reiddi til höggs í annað sinn
og sló aftur. He’tt blóð vall um krepptan hnefann. Brynjólfur
reitti enn öllunj kröftum til þess að velta sér fram af hamrinum
með herfang sitt. En leikurinn var ójafn. Tryllt jötunaflið sigr-
aði hiö skefjalausp. hatur. Öskrandi af bræði hóf Magnús Brynjólf
á loft og þeytti honum fram af brúninni. Hann kastaðist í stór-
um boga út í loftið og hvarf. Magnús var viti sínu fjær. Hann
þreif hnífinn og fleygði honum á eftir Brynjólfi.
Síðan stóð harn um stund gleiðfættur og starði niður í djúpið.
Hann strauk hendinni um ennið og fann, að blóðið klíndist við
andlit honum. Það setti snögglega að honum megna ógleði, og
hann lét fallast nSur á klettinn, eina eða tvær álnir frá brúninni.
Allt rann í þoku fyrir augum hans. Brimhljóðið við ströndina
varð að lágu gjaifri, og hann kreppti fingurna um steinörðu, er
hann náði til. Brvnjólfur var að draga hann upp á bjargið þar sem
nann hafði hrascð og hékk í lausu lofti.... hann kleif syllu af
syllu með þungan stein í fanginu... .hann nísti hinn góða hníf
Brynjólfs í hendi sér....árin reið í höfuð fóstbróður hans, og
skelfd grindin iamdi blóðugan sióinn með sporðunum.... Og
formæling neðan úr djúpinu hljómaði í eyrum hans-...
Hann neri augun. Hann var að átta sig. Um stund sat hann
kyrr á klettinum og hlustaði á brimniðinn. Svo reis hann á fætur,
eigraði fáein skvef og renndi augunum yfir fjörðinn. Yfir höfði
hans svifu máfarnir gargandi....
Það var Uðið á nótt, er hann kom aftur til Þórshafnar. Heini
cg Jakob sváfu en flestir skipsmanna sátu að þjóri í verzlunar-
búðinni. Fáeinir varðmenn stóðu á þiljum „Svansins“. Magnús
gekk beint til káetu sinnar og lagðist fyrir. Hann læsti höndunum
aftur fyrir hnakkann og starði í myrkrið. Svefnfrið fékk hann
ekki. Brynjólfur var dauður....og Kolbeins var hefnt. Það var
ekki nema réttlátt. Nú átti hann aðeins sakir við Jóhannes post-
ula. í tuttugu ár iiafði þeim reikningsskilum verið skotið á frest.
Hinn ríki og virti kaupmaður vissi ekki, hvað beið hans. Hann
sigldi nú hlöðnu skipi út sundið í áttina til Nolseyjar. Skútan lá
djúpt í sjó og lítil segl voru uppi, svo að ferðin sóttist seint.
Meiri segl átti ekki að draga upp, fyrr en komið væri á m'óts við
Skálavík. Skipvevjar voru flestir undir þiljum, þar sem þeir
höfðu safnazt saman við ánker af þýzku öli. Þeir voru gemsmiklir
og hlógu mikinu, því að hinn sterki drykkur var farinn að
hrífa. Sjálfur hvíldi Jóhannes postuli í káetu smni. Hann hafði
iineppt frá sér flauelskuflinum, og sverð hans og silfursneitt
belti lá á káetugólfinu. Drykkjuglaum skipsmannanna heyrði
hann varla. Það -ék bros um varir hans, og honum fannst hann
eiga það skilið að láta fara vel um sig. í meira en tvö dægur
höfðu vörur verið fluttar í skip hans, og allan þann tíma hafði
bann sjálfur verið á varðbergi. Hann hafði gætt þess, að hin
hjaltlenzku merki væru brennd á allar tunnur, haft auga með
bví, hvernig skip:ð var hlaðið og skrifað af mikilli kostgæfni hin
fölsuðu farmskírteini. Hann vissi, að lítilfjörleg mistök gátu
kostað hann skip og farm. Stríðsskip Danakonungs voru að vísu
sialdhitt á þessmn slóðum, en alltaf gat þó borið við, að þau kæmu.
Þá var eins hyggilegt að fórna dálitlum svefni. Og það rann í
brjóstið á hinurr. glaða, en þreytta kaupmanni....
| Hann hrökk npp, er skipið hnykktist tú Hann lá kyrr örlitla
stund. Hvaða hár^yst var þetta? Hann reis upp við dogg, og hugs-
| aði drykkjuhundunum þegjandi þörfina. Það var ekki hægt að
sofa fyrir háreystinni....
Snögglega spratt hann á fætur. Hvað var þetta? Vopnaglamur?
Hann lagði við hhistirnar. Vopnaglamur, hróp og eggjanir! Það
var barizt á þilfarinu. Hann var glaðvaknaður. Það hafði verið
gerð uppreisn á skipinu, og hann ætlaði að skakka þann leik
cvægilega. Hann blótaði hroðalega, hrifsaði sverð sitt og hratt
upp káetuhurðinni. En hann staðnæmdist snögglega, er hann sá
yfir þilfarið. Jesús Kristur! Við hliðina á skipi hans lá ókunnugt
skip, og margir drekar fastir í reiðanum. Á hinu ókunna skipi
var hollenzkur fáni við hún — það gat þá ekki verið danskt