Tíminn - 11.07.1952, Blaðsíða 4

e.
TÍMINN, föstuclaginn 11. júlí 1952.
153. blað.
Sigurbjörn Einarsson, prófessor:
Orðsð er frjáist
Um skírn og endurskírn
SigurSur Þórðarson frá Egg
ikrifar í Tímann, 127. og 128.
;bl. þ. á. „hugleiðingu um
ikírnina". Ég vil leiðrétta mis
iagnir og misskilning, sem
gætir í þessari grein, úr því að
greinarhöf. beinir máli sínu
sérstaklega til mín.
fyrst er þá það, að höf. tel-
cr mig hafa verið að svara
sér í grein jim skírnina, er birt
st í 1. hefti tímaritsins Víð-
örla 1951. Það er misskilning
ir. Uppistaða þeirrar greinar
ív sex ára gömul og hún get-
ír þegar af þeim sökum með
jngu móti verið miðuð sérstak
ega við það, sem hann hefir
íýverið birt um þetta mál. Ég
;endi honum heftið í kveðju
ikyni og sem þakklætisvott
:yrir grein um allt annað efni,
;em hann hafði átt hlut að,
inda var í heftinu grein eftir
nig, sem laut að því efni.
Jrein var þar líka um skírn-
na, en ekki haföi ég það í
luga þá, að viðtakandi hefir
iérstakan áhuga á því máli,
jví síður vakti fyrir mér nein
rólmgönguáskorun.
vil ég leiðrétta
IIER ER ICOMINN Sveinn Sveins-
son fri'i Fossi og gef ég honum orðið:
„SUNNUDAGINN G. þ. m. segir í
niðurlagsorðum Bnðstofu Tímans: „Eg
teldi jiað hinum nýja forseta til sóma,
ef liann drægi úr lildrinu og stássinu,
sem reynt liefir verið að búa til kring-
« Fáeinar athugasemdir
m
boði Drottins um leið og kirkj- neitanlega réttmætt að segja,
an fæðist af heilögum anda 'að sönnunarskyldan hvili á
á hvítusunnudag. Það er því þeim, sem nú taka sér fyrir
alger eðlismunur á skírn Jó- hendur að boða, að skírn
hannesar og kristinni skírn. barna sé í mótsögn við Nýja
Á milli þeirra er krossinn og test., aðeins dauður vani sof-
upprisan og drottindómur andi þjóðkirkju. Það var
hins lifanda Jesú. isannarlega ekki nein sofandi
Höf. segir, að ég fari með þjóðkirkja, sem gekk gegnum
staðlausa stafi, er ég minn-j eldraunir píslarvættisins á 2.
ist á skírn með Gyðingum. Þar' og 3. öld. Og mig langar að
skjátlast honum. Gyðingar biöja Sigurð frá Egg að hug-
skírðu þá, sem tóku þeirra leiöa þessar spurningar: Hvar
trú. Það er alkunna, þótt ekki stendur það, að Jóhannes hafi
sé talað um það í Gamla; ekki skírt börn? Hvar stend-
testamentinu. Það gerðist ur það yfirleitt í Nýja test.,
margt í trúarlífi Gyðinga frá að börn hafi ekki verið skírð?
þeim tíma, er rit Gamla' Hvar stendur, að það sé ekki;orð Tímans vildi ég mega nota tæki.
testamentisins urðu til og þar rétt skírn að skíra börn? Hvar færið og taIa fii orð llér j baðstofunni,
til Jesús kom fram, þar á' eru fyrirmæli eða fordæmi um' sem er í raun og veru þessu máli skyld,
meðal hið mikla trúboð, sem þaö að skíra þá aftur, semj og það er, að mér héfir alltaf þótt það
Gyðingar ráku meðal heið- j einu sinni hafa verið skírðir skrítið og aldrei kunnað við það, þeg-
ingja (sbf. Matt. 23, 15). Þeir ’, í nafni heilagrar þrenning- p>r prestamir cru að biðja fyrir, af pré-
jafnt'ar? Jesús skírði ekki börnin,|dikuniirstó,""m’ hraustnm mönnum.
Þess' sem til hans voru borin, seg- eills og Þett« væru dauðvona sjnklmg-
vegna er að heita óhugsandi, j ir höf. En hverja skírði hann' ^J'o.tTrv'
að postularnir hefðu ekki tek-1 a jarðvistardogum smum? Ef
ef, ekki má skíra börn vegna þess
að Jesús skírði ekki börn, þá
varðandi árb. F. I. um Straudasýslu
vil ég taka fram, að því miður eru
nokkrar missagnir í bókinni og fáeiu
ar prentvillur.
HVORUTVEGGJA mun verða leið-
rétt í næstu árb. að því leyti, sem
kostur er á. Það eru ]n í vinsamleg til-
um jielta embætti, og bendir á dauðar mæli mín til allra þeirra, er vilja og
venjur og hirðsiði. Burt með allar kredd vita vel í jies.su efni, að jieir sendi mér
ur og öll úrelt fíflálæti í sambandi við leiðréttingar sínar og atliugasemdir við
forsetaembættið, heldur gerum jiað að efni' bókarinnar, sem fyrst þeir inega.‘'
látlausu, virðulegu íslenzku embætli.“!
AUSTFIRÐINGUR, er nefnir sig
ÞESSI ORD 1 ÍMANS get ég gert Bárður Bergs, sendir eftirfarándi stölc-
að mínum Orðum, og svo. munu íleui ur. J»œr fyrstu eru um vorkvöld:
vera. Því svona ætti jietta að vera hjá
okkar íslenzku jijóð, með þetta virðu-
lega embætti.
En í sambandi við þessi skynsömu
skírðu trúskiptinga,
börn sem fulloröna.
ið vara fyrir barnaskírn,
þeir hefðu talið hana óheim-
pa
GETA ÞESSIR MENN ekki beðiö
fyrir sér sjálfir eins og aðrir menn?
ég leiðrétta annað ila. Það er lítt hugsanlegt, aö^má ekki skíra fullorðna held-jÞað er allt annað þótt við ýms tæki-
sumt, sem missagt er í grein J gyðingkristnir menn hafi ur, því hann skírði yfirleitt f fæfi sé beðið fyrir landi og þjóð al
Sigurðar. Hann segir vafa1 ekki skírt börn, úr því að skírn' ekki. En hitt stendur fast, að,
eika á því, að Lúther hafi viðlvar höfð um hönd í kristnum hann, sem sagði: Komið til
trkennt barnaskírn. Á því er söfnuðum með svipuðum'mín allir, og stofnsetti skírn-
tngínn vafi. Lúther hefir i hætti og tíðkaðist með Gyð-' ina upprisinn til þess að vera • |i6u ])eir verði kannske að fvlgja þess.
iGig3,ð fleira. en eitt rit því, inguin. Þögnin um þetta at- pantui og innsi^li þessa til-1 reglum á meðan því er ekki breytt
nali og víkur að því vlða í|riði er vísbending um, að,boðs, hann sagði líka: Leyfið'í réttara og betra form.
jredikunum. Hann hefir marg1 postularnir hafi gengið út frá j börnunum að koma og bann-1 Það getur verið alveg eíns nauðsvn-
jft vitnað um, að sú skírn,'því sem sjálfsögðum hlut, að. ið þeim það ekki. Mér finnst Iegt .að breyta til frá ýmsum kreddum
prédikunarstólnum, en að vera að stag- Ságnrym
ast á þessu r ið Iiverja messu sem ó- (souar ’
j mögulegt er að taka alvarlega, og sjálf-
sagt ekki’ heldur af prestunum sjálfum,
Kvelda tekur, dagur dvín,
dottar lognið blinda.
Nú er fögur fjallasýn,
fltoðir sól um tinda.
Döggin dr.ýpur, grasið grær,
í giljum lækir falla,
fuglar syngja fjær og nær
fyrir okkur alla.
ÞESSI VÍSA er til fermingarbarns:
Kynlegt vor með kvak í runn
kemur þig að finna,
svo jiú megir grafa grunn
glæslra vona júnna.
ÞESSI VÍSA er gerð I tilefni af
leilcstjórn Lárusar Fáls-
;em hann þáði í bernsku, hafi | börn kristinna foreldrá hlytu það meira en lit.il ábyrgð, sem
verið trú sinni lífakkeri. Og skírn. Enda hafði Jesús sagt: jþeir taka á sig, sem þrátt fyr-
aann barðist ótrauður gegn Leyfið börnunum að koma til.ir þessi orð vilja banna börn-
■mtíurskírendum síns tíma.
Þetta er alkunn staðreynd.
3n hitt er satt, að Lúther hef-
r hér ekkert úrslitaatkvæði.
ðílum lærimeisturum getur
jkjátlast í túlkun sinni
mín og bannið þeim það ekki.junjm faðm FreLsaraus í heil-
'agri skírn.
Endurskírendur telja skírn
bacna ógilda, vegn^ pess að
þeir álíta, að skírn byggist á
Mig furðar á, að höf. skuli
rugla saman niðurdýfingu og
skírn fullorðinna eða trúaðra
skírn. Það er alveg sitt hvort.
^ . ... ... , t'iÞað er hægt að skíra börnljátningu mannsins. Lútherska
^ruðs orði. Þvi ætti alltaf að jniðurdýfingarskirn og svo kirkjan telur skírnina hins
,aka kenmngar manna með hefjr Verið
mrúð, og þá líka þær kenn-
ngar um skírn, sem Lúther
eins og aðrir, sem kristnin það er líka gert. Hvort tveggja
i mest að þakka) andmælti Hefir átt sér stað í kirkjunni
frá því í fornöld, að því er
myndir og aðrar heimildir
sýna. Menn geta verið sam-
mála um innihald, merkingu mitt.
skírnarinnar, þótt þá greini á
um form hennar,og menn geta
-Verið sammála um formið,
trúaflegs atriðis eins og á öðrum svið-
um þjóðlífsins."
Þá hefir Jóhann Iljaltason beðið mig
að koma eftirfarandi á framfæri:
VEGNA ATHS. Jóhanns Kristmunds
sonar i heiðruðu blaði yðar frá 2.5. f.m.
Lárus Pálsson leika kann
list, sem gleði skapar.
þótt í blöðum berji hann
blindir angurgapar.
ÞESSI VÍSA skýrir sig sjálf:
Oft þeim græðist gullið mest,
sem gera það að vana,
að setja sig á háan hest
og hæða smælingjana.
IIER LATUM við
spjallinu lokið í dag.
svo baðstofu-
StarkaSur.
i sinni tíð af eldmóði og með
>terkum, biblíulegum rökum,
m hafa numið land hér á síð-
iri árum og hlotið samþykki
íokkurra, sem einnig eru
,menn eins og vér“. Getur
ikki hugsazt, að þeim mönn-
im, sem hafa haft áhrif á
gert og er víðajvegar byggjast á játningu
gert. Fullorðna má auðvitað Guðs. Gildi skírnarinnar,
líka skíra með ádreifingu og | hvort sem barn eða íullorðinn
á í hlut, er það, að í henni er
fólgin þessi játning Guðs: Ég
vil vera faðir þinn sakir Jesú
Krists, og þá jafnframt þessi
köllun Guðs: Vertu barnið
Endurskírendur telja
skírnina ógilda nema hún
grundvallist á þessari játn-
ingu mannsins: Ég vil vera
LÖG OG RÉTTUR
„ ... , þótt þá greini á um merking-; barn *þitt. Þeir telja hana
agi a gg í skirnarmalinu, una Ytri tilburðir eru form.'staðfestingu af
íafi missynzt, eða hnrmm1 . ... . _ &
mannsms
ikiótist, þótt skýr sé, þegarl
h,0nUiriiNiðurdýfing er i sjálfu sér j hálfu á ákvörðun, sem hann
, fallegt form. Ádreifing er það hefir tekið. En skírnin er staö-
festing af Guðs hálfu á verki,
sem hann hefir unnið ein-
íanp túlkar Eiblíuna-með til-Míka. Hvorugt hefir úrslita-
iti ul þessa máls, þótt hann; þýðingu um merkingu athafn-
"blx, ,henTnith0llUr og. arimiar, það, hvaða gildi hún! staklingnum til eilífrar sálu-
ao vncu Luther lika. I hefír, svo framarlega sem það ’hjálpar. Nýja test. boðar þann
er ekki vatnið, sem kemur því' Guð, opinberar þann Guð,
til vegar, sem í skírninni ger- sem leitar, elskar að fyrra-
Eitt af því, sem bendir til,
ið höf. sé ekki allskostar á
'éttum vegi í túlkun sinni, er
jað, að hann telur skírn Jó-
lannesar skírara vera fyrir-
nynd kristinnar skírnar.
Skírn Jóhannesar var iðrun-
irskírn, þeim til undirbún-
ngs, sem væntu komu Frels-
arans, sem þá var enn ókom-
nn. Kristin skírn er boðin
cyrst af Kristi, þegar hann
oafði fullnað hjálpræðisverk-
ð: Mér er gefið allt vald á
aimni og jörðu. Farið því og
íjörið allar þjóðirnar (eða
leiðingj'ana) að lærisveinum
neð því að skíra þá og kenna
:?elm>......og ég er með yð-
ir alla daga, allt til enda ver-
aldarinnar. Matt. 28, 19—20.
Kristin skírn er tileinkun hins
fullnaða hjálpræðis, fram-
ist, heldur Guð og hans orð.
Það stendur sjálfsagt í sam-
bandi við þetta sambland ó- skírn, sem á fyllstan hátt leið
bragði. Þess vegna er skírn
barna, ómálga barna, sú

skyldra hluta, að höf. verða
þau ósannindi á.að bera mig
fyrir því, aö „barnaskírnin
hafi ekki almennt rutt sér til
rúms á Vesturlöndum fyrr en
á 13. öld“. í grein minni stend-
ur þvert á móti feitletraö:
„Píslarvottakirkja 2. og 3. ald-
ar skírði börn“. Þaö eru ör-
uggar heimildir fyrir þessu.
ir merkingu hennar í ljós. En
Guðs leitandi, óverðskuldaöa
náð vill vekja andsvar. Þaö
andsvar er trúin. Trú er
aldrei annað en andsvar við
því, sem Guð hefir gert, er
búinn að gera. Aö trúa er aö
innri augun ljúkist upp fyrir
því, sem Guð hefir fram-
kvæmt til hjálpræðis. Guðs
Það bendir með öðru á, aö j sonur er fyrir oss dáinn. Þeg-
kírkja Nýja testam. hafi skírt ar heilagur andi lýkur upp
börn. Annað en bending er | fyrir okkur, svo að við sjáum:
það ekki að sönnu. Nýja test. Þetfa var gert fyrir þig, þá
tekur ekki af skarið um þetta,
það viðurkenna allir. En þeg-
ar þess er gætt, aö fáeinum
áratugum eftir að yngstu rit
trúum við. Skírnin er orð þess
arar náðar í ytra tákni, per-
sónuleg tileinkun krossdauð-
ans og upprisunnar, persónu-
kvæmd af þeim krossfesta, Nýja test. verða til, er skírn ieg köllun til þess að lifa í ríki
jpprisna og alvalda Drottni,
sem er með sínum alla dága.
bessi skírn hefst samkvæmt
barna alsiða í kirkjunni og,Guös sonar og undir hans
hvergi örlar á efa um, að það j vaidi. Trúin þarf að veita
sé postulleg aðferð, þá er ó* (Framhald á 6. siðu>.
Þetta er handbók um lög-
fræðileg efni fyrir almenning,
en hér hefur verið tilfinnanleg
vöntun á slíkri bók. — Öllum
þjóðíélagsþegnum er nauðsyn-
legt að kunna nokkur skil á
þeim fræðum, sem bókin fjallar
um. Réttarreglurnar snerta
hvern mcnn, allt frá vöggu til
grafar. — Bókin er einnig sér-
staklega hentug fyrir skrifstof-
ur, verzlanir og önnur fyrirtæki,
enn fremur fyrir kennara og lög-
fræðinemendur.
,,Lög og réttur" skiptist í sjö
aðalþætti. Efni þeirra er m. a.
svo sem hér segir: Stjórnskipun
og stjórnsýsla, m. a. skipun al-
þingis, -lcgasetning, réttarstaða
forseta og ráðherra, sveitar-
stjórn; .lcgræði og lögráðamenn;
sifjarétíindi, m. a. réttarreglur
um stofnun hjúskapar og af-
stöðu íoreldra til barna; erfð-
ir, erfðaskrár og skipti dánarbúa; fjármunarétlindi, m. a. umboð, kaup»
samningar, verksamningar, víxlar og tékkar, — félög, svo sem hlutafélög
og samvinnufélög;.um almennu hegningarlögin, afbrot og refsingar; dóm-
gæzla og réttarfar, m. a. meðíerð einkamála, gjaldþrotaskipti, lögreglu-
mál og áfrýjun dómsmála til hæstaréttar.
Aftast í bókinni eru 60 íormálar þýðingarmikilla algengra skjala. Eyk-
ur það mjög notagildi hennar sem handbókar.
Af yfirliti þessu má sjá, að í bókinni er fjallað um efni, sem varða
hvern mann. Þar eiga menn kost á svari við ýmsum þeim spurningum,
sem daglega ber á góma. — Höfundur þessar bókar er Ólafur Jóhannes-
son prófessor. Hann er í hópi þekktustu lögfræðinga okkar og m. a.
mörgum kunnur vegna hinna vinsælu og fróðlegu útvarpsþátta, sem hann-
hefur flutt um lögfræðileg efni.
Bókin er 394 blsk að stærð í Skírnisbroti, sett með mjög drjúgu letri.
Vedna hins háa pappírsverðs varð að hafa upplag hennar mjög lítið. .
Vissara er þess vegna fyrir þá, sem liafa áhuga fyrir að eignast bókiná,
að fresta ekki að tryggja sér eintak.
Félagsmenn fá bókina við nokkru lægra vérði en í lausasölu. Þeir,
sem ætla að kaupa hana, eru beðnir að gera svo vel að panta hana hjá
útgefanda eða næsta umboðsmanni fyrir 1. október n. k.
Bókaútgáfa Mcnningaisjóðs og Þjóðvinafélagsins |
______________
Áskríftarsími Timans er 2323