Tíminn - 28.08.1952, Blaðsíða 6

TÍMINN, fimmtudaginn 28. ágiist 1952.
193. blað.
ÞJÓDLEIKHÚSID
Listdanssýnimi
Þættir úr GISELLE, COPPE-
LIA. ÞYRNIRÓSU o. fl.
Indvsrótir musteriadansar.
Undirleik annast Ilarry Ebert,
hl j ómsveitarst j óri.
Frumsýning- föstudag 29. ág.
kl. 20,00.
Önnur og þriðja sýning, laug-
ard. 30. ág. kl. 16.00 og kl. 20,00.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,00 til 20,00. — Simi 80000. —
Tekið á móti pöntunum.
ninuiimiiiiiuiiniiiiiiiiiiii>HiiuimmuuMiiiiniuuiii9
Jafnvel- þríburar
Bráðfyndin og atburðarík ný
amerísk gamanmynd með hinni
geðþekku og skemmtilegu nýju
leikkonu Bartara Hale, sem lék
í „Jolson syngur aftur“.
Robert Young
Bastara Ilale
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sumardansinn
Mest dáða og umtalaða mynd
sumarsins, með nýju sænsku
stjörnunum
Ulla Jakobsson
Folke Sundquist
Sýnd kl. 5,15.
Alexanders
Ragtime Band
Hin sígilda og óviðjafnanlega
músikmynd með:
Tyrena Power
Aiice Faye
Don Amecbe.
Sýnd kl. 9.
BÆJARBIO
- HAFNARFIRÐI -
Blaf og himiiin loga
(Task Force)
Mjög spennandi og viðburða-
rík ný amerísk kvikmynd. er
fjallar m.a. um atburði úr síð-
ustu heimsstyrjöld svo sem orr-
usturia við Midway og innrás-
ina á Okinawa. Nokkur hluti
myndarinnar er í eðlilegum lit
um.
Aðalhlutverk:
Gary Cooper
Jane Wyatt
Walter Brennan
Sýnd kl. 9.
Sími 9184.
=
Austurbæjarbíó Jjj
} Litli söngvarinn I
í Vegna mjög mikhlar aðsókn- =
| ar að -þessari vinsælu og ó- |
I gleymanlegu söngvamynd verð "
I ur hún sýnd enn í kvöld.
Kl. 5,15 og 9.
1
= V.
TJARNARBIO
| Elshhnginn mikli
(The Great Lover)
| Sprenghlægileg amerísk gam
I anmynd. Aðalhlutverkið leikur
Bob Hope
af mikilli snilid.
| Auk þess:
Rhonda Fleming
Roland Young
Roland Culver.
Sýnd kl. 5,15 og 9.
e :
GAMLA BÍÓJ
Þau danstí á
Broadivay
i (The Barkley of Broadway)
1 Ný amerísk dans- og söngva-
[ mynd í eðlilegum litum. Aðal-
I hlutverkin leika hinn óviðjafn-
| legu
Fred Astaire
| og Ginger Rogers
f ásamt píanóleikaranum Oscar
I Levant. sem leikur verk eftir
I Khachaturian og Tschaikow-
| sky.
Sýnd kl. 5,15 og 9.
Sagan af
Wussell Uekni
| (The story of Dr. Wassell)
3
| Stórfengleg amerísk stórmynd
| í eðlilegum litum, byggð á sögn
| Wassells læknis og 15 af sjúk-
| lingum hans og sögu eftir Jam
| es Hilton..
| Aðalhlutverk:
Gary Cooper
5 Laraine Day
Signe Hasso
| Leikstjóri: Cecil B. DeMille
i Bönnuð börnum innan 12 ára.
Sýnd kl. 5 og 9.
Gerist áskrifendur að
Landnáinsfólkið
í Ilaínarnesi
(Framhald af 3. síðu).
og greinarhöf. hefir tekið
fram.
Það hefði verið óneitan-
lega skemmtilegra að sjá
mynd af frændum mínum
þeim Jóhanni Magnússyni,
Höskuldi bróður hans og Sig
urjóni Nielssyni, vitaverði o.
fl. sem eru beinir afkomend-
ur landnámshjónanna á
Hafnarnesi.
Hafnarnes er bithagi ur
Gvendarnesjörð og stendur
undir Gvendarnesbrúnum,
sem fara síhækkandi inneft-
ir, þar til þær enda við Garðs
árgjótu, sem er stór klettagjá
og rennur lækjasprænan
Garðsá eftir henni. Um
margra ára, ef ekki alda skeið
var Hafnarnes útræði Gvend
arnesinga og eiga þeir enn
uppsátur þar á Nesinu.
Það er mér gleðiefni að eitt
hvað er hugsað fyrir að bæta
úr ranglæti því er Hafnarnes
ingar hafa orðið fj'rir. því að
lítið hefir verið gert fyrir þá
fram að þessu, til þess að
bæta úr og gera þeim léttari
róður til að lifa á þessu af-
skekta annnesi og vel sé öll-
um þeim er stuðlað hafa að
því að bæta hag almennings,
hvar sem er á landinu.
Ég þakka svo höf. þau vin-
samlegu ummæli um fæðing
arstað minn og fyrir þá á-
nægju, er myndirnar af staðn
um veittu mér.
Reykjavík 23.8. 1952.
Vigi'ús Kristjánsson.
«5SSSS$SSSSSS5SS$5S5S5SSSS3SS3S$SSSS5SSSSSSSSSSS55SÍSSSÍ,ÍÍSS,?ÍSSSSSS«5
3
HAFNARBIO
L’r djúni
gleymskunnar
(Woman with no name)
Hrífandi og efnlsmiki) ný f
ensk stórmyrid um ástir 1
tveggja systra á sama mannl. f
Myndin er byggð á skáldsögu
eftir Theresu Charles og kom
sagan sem framhaldssaga 1
danska vikublaðinu „Familie
Jornal á s.l. ári undir nafninu
„Den Laasede Dör". —
Phillis Calvert
Edward TJnderdown
Hclcn Cherry
3 ;
imctnum
'Áskriftarsími 2323
| Bilun
i gerir aldrei orð á undan
isér. Munið nauðsynlegustu
j og ódýrustu tryggingarnar.
Raftækjatrygginar h. f.
Sími 7601
Sýnd kl. 5.15 og 9.
ampep %
Kngholtstrœti 81
Siml 81(5«.
Saflsgnlr — ViSgcrRr
Raflamacfa!
Vicki Baum:
Frægðarbraut Dóru Hárt
•WSSSÍSSSSSSSSSSSSSSSSSÍSSSSSSSSSSSSSSSSSÍSSSSSÍWÍSS 85. DAGIJR

Ritstörf Sir
William
(Framhald af 5. síðu.)
félagið, og félagið hefir síðan gefið
út í bæklingsformi sem fyrsta auka
rit sitt (Reykjavik, 1949). Er þar
af mikilli þekkingu og glöggskyggni
rakinn uppruni rímnanna og þró-
un þeirra; gerður samanburður á
þeim og öðrum íslenzkum og er-
lendum samtíðarbókmenntum;
rædd þýðing þeirra fyrir íslenzka
bókmenntasögu og hlutdeild þeirra
í þróunarsögu tungunnar; áherzla
lögð á hið menningarsögulega gildi
þeirra, að ógleymdu skemmtigild-
inu, sem eitt sér næði þó langt til
að réttlæta tilveru þeirra.
Ótalinn er merkasti, og jafn-
framt vafalaust varanlegasti ávöxt-
urinn af áratuga ítarlegum rímna-
rannsóknum Sir Williams, en það
er hin mikla Sýnisbók þeirra, er
hann hefir unniö að allmörg und-
anfarin ár, og væntanleg mun nú
í haust. Bók þessi veröur í þrem
allstórum bindum og tekur yfir
rímnakveðskapinn frá fyrstu tíð
(á 14. öld) og fram til loka 19.
aldar. Safni þessu fylgja ítarlegar
inngangsritgerðir (á ensku) eftir
útgefandann, og þarf engar getur
að því að leiða, hve fræðimannlega
verður þar með viðfangsefnið far—
ið, jafn gagnfróður og útgefandinn
er í þeim fræðum, eins og hann
hefir margsinnis áður sýnt. Hér
verður því um stórmerkilegt. rit-
safn að ræða, er bera mun hróður
íslenzkra bókmennta, og þá um Iteið
hróður lands og þjóðar, víða um
lönd; nafn útgefandans; Sir
Williams A. Craigie, cr ;iæg irygg-
ing þess, aö svo verði.
Loks bcr að geta þess, sem þó
fer fjarri því að vera liið ómerki-
legasta í þessu sambandi, sem sé
þess, að Sir William hóf máls á því
fyrir nærri því tveim áratugum,
að nauðsyn bæri til að stofna Rímna
félag, til þess að vinna að útgáfu
rímnanna, og hefir hann síðan stöð
ugt haldið áfram að hvetja til slíkr
ar félagsstofnunar. Góðu heilli, lifði
hann það, að sjá þessa hugsjón
sína verða að veruleika með stofn-
un Rímnafélagsins haustiö 1947.
Skráði félagsstjórnin hann að verð
leikum fyrsta stofnfélaga á félags-
skrá sinni, og að sjálfsögðu gjald-
frjálsan, þó að hann hefði af ör-
i heimi veruleikans. Hana dreymir, og draumur lienriár snýst
um pálmakrónur á eyjunni Patikale.
Fjórar vikur liðu áður en hún gat stigið í fæturna að marki.
Bryant gamli var viðstaddur og leiddi hana frá rúminu að
glugganum. Það var farið að vora í Central Park. Hún hafði
ekkert frétt af Basil, og hann vissi ekki, að hún hafði verið
sjúk. Hvað gerist næst? hugsaði hún aflvana.
„Ef það hentar þér, gætum við kannske gift okkur í mal-
byrjun“, sagði Bryant gamli. „Ég hef hugsað mikið um þetta.
Þú skalt fá ró og hvíld, og það get ég veitt þér í húsi mínu“.*
Hjartað stanzaði aftur snöggvast í brjósti Dóru. „Ég get
ekki gifzt þér“, sagði hún og undrun hennar var meiri en
orð fá lýst.
„Ekki það?' Hvers vegna ekki“?
Dóra gat engu svarað. í hennar augum var þetta svo frá-
leitt, að því var ómögulegt að svara. „Þér mur- iiða vel hjá
mér“, sagði Bryant gamli eftir nokkra stund.
„Ég held, að ég verði að leggjast fyrir aftur“, sagði hún,
og Bryant gamli hjálpaði henni að afklæðast, eins og hún
væri lítið barn. Heimilishald hennar var nú allt í upplausn,
og Salvatori var hin eina, sem eftir var af þjónustuliöi henn-
ar. „Hvers vegna viltu giftast mér“? sagði hún að lokum.
„Ég hef ekki minnzt á ást“, sagði Bryant gamli.
„Hvers vegna viltu það þá“? spurði hún aftur.
„Vegna þess aö við eigum vel saman. Þú þarfnast friðar
og hvíldar, og ég á nógu mikið af lífinu að baki mér til þess
að geta veitt þér það. Og svo....“
„Og svo hvað“? spurði hún, þegar hann þagnaði i miðri
setningu.
„Og svo vegna þess aö þú hefir gefið mér Joujou. Ég skal
segja þér það, að í heiminum er aðeins til tvenns konar fólk,
það, sem tekur, og það, sem gefur. Þú hefir gefiö mér gjöf,
og það er fágætur atburður í lífi mínu“.
Joujou, sem lá á rúmábreiðu Dóru, sperrti eyrun, ér hann
heyrði nafn sitt nefnt. Bryant hagræddi kodda Dóru. Henni
var þegar farið að finnast það minni fjarstæða, að hún gift-
ist honum.
„En ég er orðin svo óskaplega eigingjörn“, sagði hún og
Bryant lyfti höndum til mótmæla, en þó var eins og hann
vildi segja: Ég veit það. æg veit það.
„Þú veizt það líka, að það er aðeins eitt, sem ég keppi að
í þessum heimi, og ég skal ná því marki, hvað s.eíh það kost-
ar“, sagði hún.
Bryant reis á fætur og gekk út að glugganum. Hann sneri
baki að henni um sinn.
„Basil á fjögur ár eftir, og margt getur breytzt á fjórurn
árum. Við getum lifað saman þann tíma“.
„Ég veit, hvað þú átt við. Þú álítur, að ég muni ekki lifa
svo lengi. En ég mun ekki deyja fyrr en Basil er frjáls mað-
ur. Ég dó heldur ekki núna. Ég mun gera allt sem ég get til
að leysa Basil úr fangelsinu eins fljótt og auöið óg þahn
dag, sem Basil er frjáls maður, fer ég burt með honurn. Þú
hlýtur að sjá það sjálfur, að ég get ekki gifzt þér, þegar
svona stendur á“. . ....
„Ég hafði hugsað mér að gróðursetja túlípana í -garð-
inum í vor“, sagði Bryant gamli, eins og hann hefði-ekki
heyrt síðustu orð Dóru. „Ég var farinn að hlakka til þess,
að þú veldir með mér litina. Hvaða vitleysn. pr þet.tq annars“,
sagði hann svo hvatlega og gekk aftur að rúminu.
„Ég held, að þú munir ekki deyja. Ég gæti fremur búizt
við því, að ég, gamall maðurinn, dæi þá og þegar. En það
mundi verða mér mikil gjöf, ef ég fengi að lifa nokkra mán-
uði með þér. Ég er þegar farinn að meta hvern dag'hátt, en
ég held, að okkur sé óhætt aö hætta á þetta. Þú giftist mér
og gefur mér nokkra dýrmæta mánuöi, og ég heiti þér því að
halda ekki í þig, þegar þú vilt fara, og þú skalt fá að fara
jafnskjótt og Basil veröur frjáls“.
Dóra dró Joujou aö sér, en hann streittist á móti, og stökk
síöan í fögrum boga upp á borðið. Dóra hugleiddi málið
nánar. Bryant var vel í efnum, og hann var enn snyrtileg-
ur og aðlaðandi maður. „Það er auðséð, að þá hefir gert
marga samninga í lífi þínu“, sagði hún. Þetta kemur yfir
mig eins og þruma úr heiðskíru lofti.“
„Drottinn minn dýri, hvernig getur það átt sér stað,“
sagði hann glaðlega. Hefir þú ekki tekið eftir því fyrir löngu,
iað ég er ástfanginn af þér, það er að segja, éf hægt er að
| nota svo innihaldslaust orð yfir þá tilfinningu. Og öll New
lYork lítur á þig sem Messalínu og mikla listakonu. Ég hefi
jaldrei á æfi minni lagt mig eins fram um að Vinna hylli
konu, sem á þessum átta árum, sem við erum búin að þekkj-
ast.“
iæti sínu boðið félaginu fjárhags-
stuðning. Tilböð hans um aðstoð
við útgáfustarfsemi félagsins var
hins vegar með miklum þökkum
þegið.
Geta má þess ennfremur, að
Rímnafélagið hefir þegar geflð út
allmargt rímna og úrval úr Ljóð-
mælum Símonar Dalaskálds. Sir
William má því vera það ánægju-
efni, hversu vel þessi þjóðnýti fé-
lagsskapur. sem hann átti frum-
kvæðið að, hefir farið úr hlaði og
heldur vel í horfi. Ágætlega fór
einnig á því, 4<5,, Rímnaféjpgið, í
samvinnu við H9?kóla. íslands og
ríkisstjórnina, stóð aþ heimþoði Sir
Williams til ísláhds súmariö 1948,
en áður hafði hann komið þangað
þrem sinnum, 1905; '19I0' o|" 1930;
í tvö síðari skiptin var Lady Ci’aigie
í för með honum; hún er riú látin
fyrir nokkrum árum (10. febrúar
1947), og gekk meö.benni grafarveg
mikil afbragðskona á ailar lundir,
er hafði unnið sér virðingu óg vin-
arhug allra þeirrai er kynntust
hénni.