Tíminn - 07.12.1952, Blaðsíða 6

6.
TÍMINN, sunnudaginn 7. desember 1952.
279. blað.
PJÓDLEIKHÚSID
Siinysfcemtnlun
Karlakórsins FÓSTBRÆÐXJR
Stjórnandú Jón Þórarinsson
Sunnud. kl. 16.30.
TOPAZ
Sýning sunnud. kl. 20.00
I Aðgöngumiðasalan opin frá kl. i
11—20.00. — Tekió á móti pönt-
unum. Sími 80000.
inyinn
Mjög spennandi amerísk sjó-
ræningjamynd, full af ævintýr-
um um handtekna menn og
njósnara.
Donalds Woods
Trudy Marshall
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
Vorsönyur
(En Melodi om Varen)
Falleg og skemmtileg saénsk
músíkmynd. Aðalhlutverkið'
leikur dægurlagasöngkonan
X.illian Ellis og
Hakon XVestergren
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
AniSiáíl. araba-
haf^ingjans
Ævintýralitmyndin fallega með
Yvonne de Cario
Sýnd kl. 3.
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFIRÐI —
ÓpeUkt skotmark
Viðburðarík og spcnnandi ný
amerísk mynd.
Mark Stevens
Alex Nicol
Robert Douglas
Joyce Holdcn
Bönnuð innan 14 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Slml 9184.
i
HAFNARBÍÓ
Lmikisr œttarinnar
(Deported)
Viðburðarík og spennandi ný
amerísk mynd, tekin á hinni
sólfögru Ítalíu.
Jeff Chandler
Marta Toren
Claude Dauphin
Bönnuð börnum.
Sýnd kl.' 5, 7 og 9,
Einu simii var
Nú er að verða allra síðasta
tækifæri að sjá þessa sérstæðu
barnamynd.
Sýnd kl. 3.
Munið
að
greiða
blaðgjaldið
* r\
nu
t>egar
LEIKFÉIAG
KEYKIAVlKUR,
Ævintýri tí
yönyuför
Sýning í kvöld kl. 8.
Uppselt.
Aðgöngumiðasala kl. 4—7 í
dag. — Sími 3191.
AUSTURBÆJARBÍÓ
Hio Grande
Mjög spennandi og viðburðarík
ný amerísk kvikmynd, er fjall-
ar Um baráttuna við Aþache-
Indíánana.
Aðalhlutverk:
John Wayne
Maureen OTIara
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Göy oy Gokke í hcr
piónustu
Hin sprenghlægilega og spenn-
andi gamanmynd með
Gög og Gokke
Sýnd aðeins í dag kl. 3.
Sala hefst kl. 11 f. h.
TJARNARBÍO
Kvikmynd Óskars Gíslasonar:
Áyirnd
látbragðsleikur. — Leikstjóri:
Svala Hannesdóttir. — Tónlist:
Reynir Geirs. — Aðalhlutverk:
Svala Hannesd., Þorgrímur Ein
arsson, Knútur Magnússon, Sol-
veig Jóhannsdóttir, Óskar Ingi-
marsson, o. fl.
Bönnuð innan 16 ára.
Alheimsnieistarinn
, íþróttaskopmynd.
Aðalleikari: Jón Eyjólfsson.
Aukamyndir: Frá Pæreyjum og
embættistaka Forseta íslands,
hr. Ásgeirs Ásgeirssonar.
Sýningar kl. 5. 7 og 9.
Frumsýning kl. 5.
Lloyd C. Douglas:
I stormi lífsinS
75. dagur.
Áfcngismálin
erlendls
(Framhald af 5. slðu.)
benti á, hve aðkallandi væri
að hafast eitthvað að til úr-
bóta. Hún sagði: ,.Þegar áfeng
isdrykkjan nær tökum á heim
ilum Maorimanna, snýst
sæmd okkar gestrisni í
vansæmd. Við óskum ekki eft Þegar hún kom út úr húsinu, var hún svo heppin, að leigu-
ir freistaranum, en bæn okk bifreið stóð þar, og hún tók hana þegar. Hún gaf bifreiðar-
ar er: „Leið oss ekki í stjóranum skipun um að aka til Brightwood.
freistni". Mér verður hugsað j Þessi fantur, Merrick læknir, hafði sett hana í óþoJmdi
til mannfjöldans, sem þokast ^ aðstöðu. Hann hafði gert hana að þurf^lingi sínum, ráðstaf-
fram á við, oft með miklum ' að eigum hennar og henni sjálfri eins og viljalausu barni.
erfiðismunum. Ekkert tefur Líklega hafði hann nú bundið henni slíka skuldabagga, að
eins fyrir framförunum og ^ hún mundi aldrei geta losnað undan þeim. Jæja, liún ætlaði
áfengisbölið. Það kippir mönn að minnsta kosti að segja honum skýrum orðum álit sitt á
um aftur á bak jafnvel um þessum málum. Hún gat líka endurgreitt stöfnverð' bréfanha
100 ár. Hví skyldu skólarnir ! strax eða skilað þeim aftur, og síðan gat hún greitt'nffeð'áf-
ekki kenna sannleikann um j borgunum vextina og það, sem hún var búin að eyða af fé
áhrif áfengisins á heila þessu.
Helen hafði samt ekki gert sér fyllilega Ijóst enn, hvað
hún ætlaði að segja við Bobby Merrick, er -hún hitti hann.
Eitt var henni þó Ijóst, hún ætlaði að afbiðja sér með öllu
afskipti hans af fjármálum hennar, og láta hann skilja það
til fulls, hvern hug hún bæri til hans. Og hann skyldi áreið-
anlega fá þetta allt aftur. Hún þrýsti höndum að vöngjjm
sér og reyndi að kæla heitar kinnar sínar með köldu handár-
baki glófanna.
Hún sté út um leið og bifreiðin nam staðar við sj úkrahúsið
og bað bílstjórann að bíða sín um stund. Síðan gekk hún
hvatlega upp breiðar steintröppurnar.
Bakka hrteö ur
Sýnd kl. 3.
GAMLA BÍÓ
I»ar sem freist-
inyin leynist
(Side Sheet)
Spennandi sakmálamynd raun-
verulega tekin á götum New
York-borgar.
Farley Granger
Cathy O'Donnell
James Craig
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 16 4ra.

Teiknimvndasyrpan
Kötlurinn oy
músin
Sýnd kl. 3.
TRIPOLI-BÍÓ
Peninyafalsarar
(Southaide 1—1000)
Afarspcnnandi, ný, amerísk
kvikmynd um baráttu banda-
rísku ríkislögreglunnar við
peningafalsará, byggð á sann-
sögulegum atburðum.
Don De Fore
Andrca King
Aukamynd: Einhver bezta skíða
mynd, sem hér hcfir verið sýnd,
tekin í litum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum lnnan 16 ára.
mannsins, skapgerðina, heils
una og foreldrahæfileikann“ ?
Þessir leiðtogar Maori-kyn
þáttarins kváðu mjög fast að
orði í áskorun, er þeir sendu
þingi og stjórn Nýja-Sjálands,
um að stemma stigu viö þessu
flóði eyðileggingar eða það,
sem bezt væri, að banna það
gersamlega.
Þannia; eru hermdarverk
áfengisneyzlunnar hvarvetna, |
hvort heldur svipast er um ' Þegar inn í íorsalinn kom, sneri hún sér að gangastúlku
austast, vestast, syðst eða spurði eftir Nancy Ashford og var vísað þegar til skrif-
nyrzt á jarðarkringlunni, og stofu hennar. Þar tók gamla konan á móti henni, og Helen
þessu una stjórnir þjóðanna. j yúrð orðlaus við þá fegurð ellinnar, sem við henni blasti.
i „Nei, en hvað þetta var gaman“, hrópaði Nancy glöð,
KENÝA. þegar hún sá Helenu, og rétti báðar hendur að henni. „Ég
Fimmta hvert barn Evrópu! búin aö fzétta, að þér væruð komin til borgarinnar, og
manna í Kenýa, brezku ný-
lendunni í Afríku, er vanfóðr
að. Eftir læknarannsókn á
ég hlakkaði mjög til að sjá yður“.
„Já“, sagði Helen vandræöalega og reyndi að hafa hemil á
'rödd sinni. ..,Ég þarf að hitta yður í góðu tómi — bráölega.
þessu ástandi, telja þeir or- j ni\ ^ ég brýnt^erindi viö Merrick lækni. Get ég hitt hann
sökina fyrst og fremst þá, að
foreldrar eyði þeim pening-
um fyrir áfenga drykki, sem
ætti aö fara til mjólkur-
kaupa.
BANDARÍKIN.
Árið 1951 auglýstu áfengis-
framleiðendur í Bandaríkjun-
um fyrir 23.727.693 dollara, að
eins í tímaritum. Það er ein-
um fimmta meira en árið áð-
ur. Eitt fyrirtæki notaði til
þessa auglýsinga rúmlega 787
blaðsíður í helztu tímaritun-
um. Blöðin, sem mest var aug
lýst í, voru þessi: The New
Yorker, 418,13 blaðsíður, Life,
356,88 bls., Time, 324,82 bls.,
og önnur helztu blöðin voru:
News Week, Collier’s, Cue,
j Esquire, Look, Holitlay og
Courmet.
Ekki er undur þótt salan
gangi greiðlega, þegar til
stuðnings öllum öðrum hvöt-
um, sem örfa áfengisneyzluna
koma slíkar auglýsingar, slíkt
steypiflóð af ginnandi áfeng-
isauglýsingum. Árangurinn
hefir heldur ekki brugðizt.
KANADA.
Árið 1951 voru 14,259 menn
kærSir í borginni Toronto fyr
ir drykkjuskap. Þetta hefir tal
an komizt hæst á 38 árum.
Tíundi hver maður af þessum
rúmum 14 þúsundum var kven
maður. í Ottawa tók lögreglán
10 ára dreng dauðadrukkinn.
Heima lá faðirinn drukkinn
og meðvitundarlaus í baðklef
anum, en móðirin út úr drukk
in á eldhúsgólfinu.
Þegar „Hófsemdarfélagið“ í
Kanada var að berjast fyrir
afnámi bannlaganna, þá lo2-
aði það mjög hátíðlega betra
ástandi á öllum sviðum í
áf engismálum þj óðarinnar,
en eins og við bannmenn spáð
um, hefir ástandið versnað
með hverju ári, sem liðið hefir
síðan, og er orðið ærið
áhyggjuefni ábyrgum mönn-
um.
Pétur Sigurðsson.
að máli núna? Er hann hér“?
Já, hann var þar staddur, og hún mundi vafalaust geta
hitt hann að máli. Nancy áleit, að hann hefði einmitt verið
að ljúka viö uppskurð, og væri líklega í bókasafni lækna-
stofunnar. Hún kvaðst skyldi senda eftir honum, og þau
gætu talazt við hér í skrifstofunni.
Nancy gekk síðan út, og hjarta hennar barðist ákaft í
brjósti, er hún lokaði dyrunum á eftir sér. Helen settist á
Jegubekkinn og beið góða stund, fitlaði óróleg við hanzka
sína og gat ekld setið kyrr. Hún stóð á fætur og gekk út að
gJugganum og horíði út á strætið.
Að lokum voru dyrnar opnaðar hægt, og hún vissi, að hann
var kominn inn í herbergið. Hún vissi, að hann stóð við dyrn-
ar og hún vissi, aö hann beið þar og vænti þess, að hún
sneri sér við og liti á hann. Hvers vegna gerði hún það ekki?
Mundi hann ganga til hennar og ávarpa hana? Líklega ekki.
En hvers vegna sneri hún sér þá ekki hvatlega að honum og
heilsaði? Hún hafði þó beðið um samtalið. Hún hafði sent
cftir honum. Hvað aftraði henni? En hún gat ekki snúið sér
að honum, hafði engan þrótt til þess.
Eftir langa biö tók hann loks til máls lágmæltur:
„Þér báðuð mig að finna yður“?
Þessi orð brutu af henni álögin. Hún sneri sér hvatlega að
honum, en hallaði sér að giuggakistunni. Hún laut höfði og
horfði á gólfið, enn hafði hún ekki þrek til að líta framan í
hann.
Helen vissi ekki, hverju þetta sætti. Fyrir tíu mínútum
baföi hún verið reiðubúin að hella af skálum reiði sinnar
og segja honum skýrt og skorinort, hvert álit hún hefði á af-
skiptasemi hans af fjármálum hennar. Þegar hún gekk út að
glugganum fyrir lítilli stundu, hafði hún hirt hann hörðum
oröum í huga sér. Hvað hafði komið fyrir? Hún blygðaðist
■sín. Jæja, hún gat að minnsta kosti ekki staöið hér þegjandi
lengur.
Hún lyfti höfði og leit framan í Bobby. Ég varð að tala við
ýður“, sagði hún titrandi röddu, og þessi rödd virtist orka svo
á hann, að skjálfti fór um hann allan.
„Viljið þér ekki rétta mér höndina"? sagði hann biðjandi.
„Þess er engin þörf“. sagði hún og hristi höfuþið,
„Jæja, gerið sarnt svo vel að fá yður sæti“.
„Þakka yður fyrir, ég þarf þess ekki. Ég get lokið erindi
mínu á lítilli stundu“
Bobby settist á hornið á skrifborði Nancy og krosslagði
handleggina.
„Ég hefi komizt að raun um það, að allt, sem ég á í þess-
um heimi, er yðar eign. Ég hef lifað af yðar náð um sinn,
ég er þurfalingur yðar. En ég vil það ekki, og ég"vöna, að
þér skiljið það, að ég vil þáð ekki, og ég hafði enga hugmyjid
um það“. ......
„Já, auðvitað vissuð þér ekki um það. Þér þurfið'ekki að
ásaka yður fyrir neitt í þessu sambandi“.
Hún hélt áfram eins og hún hefði ekki heyrt til hans.
„Já, meira að segja klæðin, sem ég stend !....“