Tíminn - 23.12.1952, Blaðsíða 6

Tíminn - 23.12.1952, Blaðsíða 6
6. TÍ:*.IJiVN, þriðjudaginn 23. desember 1952. 292. blað. Engar sýningar í kvikmyndahúsunum fyrr en annan í jólum Vcrkfallið (Framhald af 5. síðu.i skyldi koma. Ábyrgðarleysi' þeirra, sem á árinu 1952 var j trúað fyrir forustu verkalýðs! samtakanna verður ekki gleymt. I ★ Lloyd C. Douglas: r I stormi AJ ífsi ins O I 500 farþegar í strönduðu skipi við Libanon Tólf þúsund smálesta banda rískt farþegaskip strandaði í gær í stormi undan ströndum Libanon skammt frá Beirut og sat þar á grunni í gær- kveldi í stormi og stórsjó með 500 farþega innan borðs, Þess ir farþegar voru flestir Gyð- ingar á leið til Palestínu í jóla leyfi. Skipið var 200 metra frá ströndinni og gekk sjórinn yf ir það. Komnar voru í það tvær stórar sprungur, en menn sér þó vonir um, að far þegunum yrði bjargað. Einn björgunarbátur hafði komitj björgunarbátur hafði komizt hvolfdi í iendingu, en farþeg- j ar syntu í land. Höfðu alis 25 j menn komizt á land úr skip- inu. í Beirut er ekki um að ræða nýtízku björgunartæki, en nokkur björgunarskip eru komin á vettvang og ætluðu að senda björgunarbáta að skipinu. Einnig hafði brezki herinn sent björgunarflugvél ar frá Möltu. Björgunarskúta frá ísrael ætlaði á staðinn í gær, en varðskip Libanons stöðvaði hana við landhelgis- línuna, þar sem enn er stríð að formi til milli Libanons og ísraels. H , w . ÞJÓDLEIKHUSIÐ SKl/CeA-SVEIViV eftir Matthías Jocliumsson. Leikstjóri Haraldur Björnsson. Hljómsveitarstjóri Dr. Urbancic. Músík eftir Karl Ó. Runólfsson o. fl. Frumsýning föstudaginn 26. des. annan jóladag kl. 20. Önnur sýning laugardag 27. des. kl. 20. Þriðja sýning sunnudag 28. des. kl. 20. Pantaðir aðgöngumiðar að frum sýningu sækist fyrir kl. 3 í dag. Aðgöngumiðasalan opin í dag frá kl. 13,15 til 16.00. Annan jóla dag frá kl. 13,15 til 20.00. Sími 80000 Verðlækkun sú sem nú er framkvæmd, að mestu fyrir ríkisfé með niðurborgunum, er betri en allsherjarhækk- un, ef hún kostar ekki halla á ríkisrekstrinum. Slíku úr- ræði er hinsvegar ekki hægt að beita nema takmarkað. Sú aukabyrði, sem ríkissjóður tekur á sig í því sambandi, takmarkar auðvitað mögu- leikana til þess að leggja fram fé til annara mála. Fjölskyldubæturnar nýju verða þýðingarmestu kjara- bæturnar. Allt er það fé, sem til er fært við svona ráðstafanir einhversstaðar tekið, hvort sem það eru 'verðlækkanir eða kaupbætur, sem um er að ræða. Það sama er að segja um f jölskyldubæturnar. F.n við þeim taka barnmörgu heimilin og það er á þeim heimilum, sem erfiðast er að fá „endana til að mætast“. Þessvegna koma þær réttlát- ast niður og að mestu gagni. X+X 9G. dagur. LEIKFÉIAG REYKJAVÍKUR1 Ævintýri á flönfiuíör 20. sýning á annan í- jólum. Aögöngumiðasala frá kl. 2 ídag. % Simi 3191. Ljósfyrirl»aftrl (Framhald af 1. siðul. mjög nærri og bar hann suð- ur yfir Reykjanesfjall og dró hala á eftir sér. 18. desember sá Finnur Kristjánsson > á Skerðings- stöðum um miðnæturskeið ljósfyrirbrigði eða eldhnött í lofti, og fyrir nokkrum kvöld um sá séra Þórarinn Þór á Reykhólum einnig fyrirbæri af þessu tagi. __ Olíufclaglð (Framhald af 1. síðu). yfir félögunum í Verðlags- dómi Reykjavíkur 20. þessa mánaðar. Þá hefir Jóhann Gunnar Steíánsson, framkvæmda- stjóri Olíufélagsins, einnig á- kveöið að áfrýja til hæsta- réttar þeim dómi, sem kveð- inn var upp yfir honum. Ennfremur hefir Haukur Hvannberg, framkvæmda- stjóri Hins íslenzka stein- olíuhlutafélags, ákveðið að á- frýja þeim dómi, sem hann fékk. Sigurður Jónasson, fyrrver andi framkvæmdastjóri Olíu félagsins, er staddur erlend- is, en talið er mjög líklegt, að hann muni einnig áfrýja. fluylíjAil í “Tmamtn Ctbreiðið Tímann. MHtnmiMiiiiiiiiiiimiiitMiiiitiiiiiiiiinmiiiiiniiiiKiiiif I Rennilásar ( allar stærðir. Bendlar | Hlirabönd Blúndur Leggingar, með barna- ] | myndum Sokkabandateygja með I götum Vasaklútar, hvítir, misl. j og með barnamynd. I 1 Tóbaksklútar Smellur, misl. Heklugarn, svart Silkiborðar. (Glasgowbúðini = Freyjugötu 1. I MiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiuiuaá | Organisti | I óskast í Langholtssókn. i | Æskilegt, að hann verði j | búsettur i prestakallinu. í [ Umsóknir sendist fyrir j | 30. des. til formanns safn j | aðarnefndarinnar, Heiga! | Þorlákssonar, Nökkva- j | vogi 21. | Hraðsuðukatlar x j I Hraðsuðukönnur i Ofnar ] Borð-eldavélar | Ryksugur ] Bónvélar 1 I Hrærivélar j Þvottavélar | ikæliskápar I og margt fleira af nyt- j I sömum jólagjöfum. Véla- og | | raftœkjaverzlunin | ] Bankastræti 10. öími 2852 j \ Tryggvagötu 23. Sími 81279 I l■lmHmllUllIlllll•lllllll■lllllllllHmlnlll 111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111/ Nælonblússur j Nælon-undirkjólar Nælon-náttkjólar .§ j Nælon-buxur, stakar Satín-náttkjólar á kr.75 \ | Náttkjólar, (prjónasilki) I Undirfatasett (prjónas) | (Glasgowbúðinj j Freyjugötu 1. iiiiiiiiriiiiiiiiiniiiiiiiiuiMmamiiiiiiiiiiiimiiiiiL-Miiua amP€R Raflagnir — Viðgerðir Raflagnaefni. Raftækjavinnustofa Þingholtsstræti 21. Sími 81 556. 114 k. 925 S. i Trúlofunarhringir | Skartgripir úr gulli og | silfri. Fallegar tækifær- ] isgjafir. Gerum við og | gyllum. — Sendum gegn | póstkröfu. — j VALIJR FANMR gullsmiður, Laugavegi 15. IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIU uiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiium* |Trúlofunarhringar| I ávallt fyrirliggjandi. — I | Kegn pöstkröfu. | Magnús E. Baldvinsson I = Laugaveg 12. — Sími 7048. j uiuiiiiiiuiiii(iiuiimMiiiiiiiuiiiuiMiiiiuiiiiiiiiiMimM« „Kenning kirkjjnnar í dag er fremur siðfræðileg en trú- íræðileg. En það, sem ég hefi sagt, á ekkert skylt við sið- fræði, heldur fremur vísindi að mínu áliti. Við höfum eytt mikilli mannlegri orku , að beizla efnislegar orkulindir, raf- magn, sólarljós, vinda og vatn, en við höfum ekki að sama skapi beitt tækni og vísindum til að beisla eða þroska mann legan persónuleika, við höfum ekki beitt vísindunúm að því, hvernig hægt er að efla sál mannsins með því að sækja 1 af 1 til alheimssálarinnar. j „í dag finnst mér, að ég hafi eytt ævinni til einskis fram að þessu“, sagði McLaren. „Nei, það er misskilningur. Þú hefir unnið mikilsvert og árangursríkt starf og komizt langt áleiðis við að ryðja úr vegi gömlum hleypidómum, óviökomandi viðjum. Það starf hefir ekki verið unnið til einskis. Um það sannfærðist ég, er ég hlýddi á ræðu þína í morgum“ Ég vildi óska. að trúarskoðun þíli þróaðist .svo gð augu þín opnuðust fyrir því, hve heilbrigð og heilsteypt vísinda- leg trú er. Þú hvattir okkur til að aðhyllast hina trúarlegu framþróunarkenningu. Þú sagðir, að við gætum skýrt allt, sem viö skynjum og höfum fyrir augum í ljósi.þeirrar kenn ingar. En ég get ekki fallizt á þá skoðun. Ef til'vill á lík- ami okkar uppruna sinn að rekja til einhverrar frumgerð- ar lífsins. Ef til vill eru allar hinar fögru ástarlýsingar rómantískra bókmennta aðeins sprottnar af þeim hvötum dýrsins að viðhalda stofni sínum. Ef til vill ér heili okkar aðeins miðstöð taugakerfisins til þess að flytja boð og ná því marki dýrsins að öðlast skýli og fæðu. Um þetta eru engar sannanir til. En þú virtist enn sannfærðari um það, í ræðu þinni að þessu væri svona varið en líffræðiprófessor inn minn var nokkru sinni í kennslustofunni. En hvernig sem þessu er varið, og hvernig sem likamleg þróun manns- ins hefir verið stig af stigi og hver sem tilgangur hins- and- lega vitsmunastarfs hans er, þá fæst engin skýring með þessari þróunarkenningu á mannlegum persónuleika í veik leik og styrk“. „Ég býst við, að þú hafir rétt að mæla“, sagði McLaren brosandi. „Það væri kynlegt, ef við nútímamenn, byggjum ekki yfir einhverjum votti þess afls, sem Móses bjó yfir og gat leitt þrælana úr helsinu. En við höfum líklega ekki ávaxtað pundið sem skyldi.“ Þegar Bobby yfirgaf heimili prestshjónanna klukkan fjög ur um daginn, fylgdi McLaren honum út að bifreið hans, sem stóð við gangstéttina. „Merrick“, sagði hann innilega. „Væri það að krefjast of mikils að biöja þig að koma í kirkju mína aftur á sunnu daginn kemur. Mér mundi verða það mikil gleði, ef þér hlýdduð á prédikun mína þá, og gæti verið,-að þér gætist betur að henni en í dag“. „Mér væri það líka mikil ánægja, en næsta sunnudag verð ég líklega úti á miðju hafi“, svaraði Bobby. „Ég legg jaf stað til Frakklands á sunnudaginn, þaðan fer ég til Vín- ar og skoða þar háskóla og sjúkrahús og ræði við starfs- bræður. En ég skal koma aftur í kirkju þína, þegar ég kem heim“. Hann ræsti bílinn, en McLaren greip hönd hans. „Merrick, bíðið andartak. Við trúboðendurnir höfum víst verið að reyna að sýna og sanna, að trúin eigi enga sam- leið með vísindunum. Það sem við eigum að gera framvegis, er að sýna að trúin sé vísindi. Er það ekki það, sem þú átt við?“ „Jú, það er rétt. Það og hvorki meira né minna. Þú hittir naglann á höfuðið. Ég óska þér góðs gengis. Sjáumst aftur í september". NÍTJÁNDI KAFLI. Frú Maxine Merrick, sem var að búa til káffið handa þeipi í litla eldhúsinu í íbúðinni við Boulevard Haussmanh skammt frá Etoile, leit með varúð og undrun á þennan fræga og fyrirmannlega gest sinn og henni fannst harla erfitt að hugsa sér, að þetta væri sonur hennar. Munnsvipur hans var eitthvað svo kynlegur og breyttur, og skapgerðarþekking hennar var svo lítil, að hún gat ekki gert sér í hugarlund, hvað byggi að baki þessari svipbreýtr ingu, en óljós eðlisávísun sagði henni, að hér væri uih meira en yfirborðsbreytingu að ræða. Augu hans voru. líka gerbreytt. Þau virtust dýpri og virt- ust horfa lengra og dýpra en á yfirborð þeirra hluta, sem þeim var beint að. Það voru þó ekki sorgmædd eða döpur augu, heldur augu, sem virtust hafa séð svo margt, að ekk- ert kæmi þeim lengur á óvart. Og hendur hans voru einnig gerbreyttar. Þær voru enn langar og grannar, en festa og einbeitni lýsti sér í hverri fingrahreyfingu. Henni fannst ósjálfrátt sem þessi munnur, hendur og augu væri einkenni hins sanna og mikla skurlð- I læknis. ! Maxine hafði ekki fylgst með námsferli Bobbys, og hún las sjaldan blöð og tímarit. Hún sá því ekki sjálf frásagnir þær, sem fluttar voru af syni hennar, er hann varð fræg- ur maður, og þegar einhver kunningi hennar minntist á þaö af tilviljun. að hann hefði lesið um einhvern Merrick lækni í Detroit, sem hefði orðið frægur fyrir að finna upp eitthvert nýtt skurðáhald sem miklar vonir voru bundnacr við, flaug henni ekki sonur hennár í hug fyrst í stað. Og þegar hún áttaði sig á því, að það hlyti að vera hahn,,trúði hún því alls eklci.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.