Tíminn - 25.04.1953, Qupperneq 6

■'i'æsiii
TÍMINN, laugardaginn 25. apríl 1953.
4v$aað.
WÓDLEÍKHÚSID
f
TOPAZ
Sýning í kvöld kl. 20.
Affeins tvær sýningar eftir.
Landið gleymda
Sýning sunnudag kl. 20.
Síðosta sinn.
ASgöngumiðasalan opin frá kl.
13.15—20. Tekið á móti pöntun-
um. Símar 80000 og 8-2345.
Sími 81936
Login freí Steemhonl
(Fiame of Stambou!)
Afburða spennandi og við-
burðarík amerísk njósnamynd
er gerist í hinum dularfullu
| Austurlöndum.
Richard Denning,
IJsa Ferraday,
Norman Lluyd.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
»♦♦♦♦♦♦♦♦
NÝJA BÍÖ
Mamnia sezt á
shólabekk
(Mother is a Freshman)
Bráðfyndin og skemmtileg
amerísk litmynd.
Aðalhlutverk:
Loretta Young,
Van Johnson.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBÍÖ
— HAFNARFIRÐI -
Æshusöngvar
Skemmtileg og falleg, ný, am-
erísk söngvamynd í eðlilegum
litum um æskuár hins vinsæla
tónskálds Stephen Foster.
Aðalhiutverk leikur vestur-
íslenzka leikkonan
Eileen Christy
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Litli og Stóri á
gálganum
Sýnd kl. 3.
Sími 9184.
♦“♦♦«
>♦♦♦<
Vtð fljúum til Ríó
(Vi Flyr til Rio)
Bráðskemmtileg og ævintýra-
rík norsk kvikmynd, er býður
upp á flugferð írá Stokkhólmi
til Ríó de Janeiro, og sýnir
ævintýri þau, er áhöfnin lendir
f, á hinum ýmsu viðkomustöð
um; Geneve, Lissabon, Dakar,
Ríó. Hyer vill ekk fljúga til
þessara staða?
Aðalhlutverk:
Helen Brinchmann
Lars Nordrum
Ake Söderblom
Sýnd kl.. 5, 7 og 9.
LEIKFÉL4G
REYKJAVÍKUFÍ
V esulingurnir
eftir Victor Hugo
Sýning annað kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðasala frá kl. 4—7
í dag. — Sími .3191-
♦♦»♦♦♦♦♦»♦♦♦♦♦
AUSTURBÆJARBIO
Tónlisturheítíð
(The Grand Concert)
í myndinni eru íluttir kaflar
úr óperunum „Igor prins“ og
„Ivan Susanin“, ennfremur
bailettarnir „Svanavatnið" eft-
ir Chaikovsky, og „Romeo og
i JÚlía“, ásamt mörgu öðru.
Þessi mynd var sýnd við-
stöðulaust í nær allan vetur á
sama kvikmyndahúsinu í Kaup
mannahöfn.
Mörg atriði þessarar myndar
eru það fegursta og stórfeng-
legasta, sem hér hefir sézt í
kvikmynd.
Skýringartexti fylgir myndinni
Sýnd kl. ■>, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Gerisf Zskrifendur að
l
tmanum
<7
Litli lávurðurinn
(Little Lord Fauntleroy)
Freddie Bartolomew,
Mickey Rooney.
Sýnd kl. 5.
TJARNARBÍÖ
Par sem sólin shín
(A place in the sun)
(A Place in the sun)
Stórmyndin fræga gerð eftir
sögu Theodore Dreiser, Banda-
rísk harmsaga. Myndin, sem
allir þurfa að sjá.
Montgomery Clift,
Elizabeth Taylor,
Sheliey Winters.
Sýnd kl. 9.
Bönnuff bömum.
>♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦-♦•>♦
Draugahús
Bráðskemmtileg sænsk gaman-
mynd,, um mjög óvenjulega
drauga og tiltektir þeirra.
Stig Jarrel,
Douglas Háge
Sýnd kl. 5 og 7.
Sala hefst kl. 1 e.h.
GAMLA
Bláa slœðan
(The Blue Veil)
Jane Wyman,
Charles Laughton,
Joan Blondell,
Sýnd kl. 7 og 9.
Dagdrauntar
Walter Mitty
með Danny Kay.
Sýnd kl. 5.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦<
TRIPOLI-BÍÖ
Lppreisnin
(Mutine)
Mark Stevens
Angela Lansbury
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum-
Risinn og steinald-
., arkonurnar .
Sýnd kl. 3.
Sala hefst kl. 11 f. h.
>♦♦♦♦.♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Bilun
gerir aldrei orð á undan
sér. —
Munið lang ódýrustu og
nauðsynlegustu EASEÓ-
TRYGGINGUNA.
Raftækjatryggingar h.f.,
Simi 7601.
Hvað getur .. .
(Framh. af 4. síðu).
um það, að færa fasteigna-
matið eitthvað í áttina við
raunverulegt verðlag, þá hef
ir Kveldúlfsflokkurinn barist
með hnúum og hnefum gegn
því. Auðkýfingar þjóðfélags-
ins nota þannig Sjálfstæðis-
ílokkinn til þess að gera eign
ir sínar skattfrjálsar, og
kommagreyin hafa dyggilega
hjálpað þeim, þvi þeir hugsa
allt bezt sem verst,
Þó salan á Skuggahverfis-
eignum Kveldúlfs sé sérstætt
fyrirbrigði, og aðrar eins
fasteignasölur gerist ekki
nema þegar bæjarstjórnarí-
haldið í Reykjavík er að
kaupa af flokksgæðingum
sínum, þá stendur þó sú stað
reynd óhögguð,; að allir helztu
auðkýfingar þjóðarinnar
hafa komið eignum sínum í
fasteignir, til að sleppa við
skatta og útsvör.
Það verður að afnema
skattfrelsi Eimskips.
Eimskipafélag íslands hef-
ir á undanförnum árum safn
að tugum milljóna króna í
skjóli skatt- og útsvarsfrels-
is.
Þessa sjóöi notar Eimskipa
félagið nú, til þess að gefa
hluta af þeim, einu stærsta
„spekulationsfyrirtæki“ lands
ins. Reykvískir borgarar hafa
vegna útsvarsfrelsis Eimskips
greitt hærri útsvör á hverju
ári, og allur almenningur í
þessu landi hefir greitt
nokkru hærri skatta og tolla
til ríkisins, vegna skattfrels-
is þessa stærsta atvinnufyr-
irtækis landsins.
Þegar stjórnendur slíks fyr
irtækis gerast stökkbretti
slunginna fésýslumanna, til
að færa þannig aurana úr
vasa almennings yfir í gilda
pyngju „spekulantanna,“ þá
er kominn tími til að taka í
taumana og afnema skatt-
og útsvarsfrelsi Eimskip.

M/\R Y BRINKER POSD •;
Anna
86. dagur.

A víðavaiijfi
(Framhald af 6. Bíðu).
skipi annað sætið eða a. m.
k. einhver annar en Gylfi.
Telja þeir fall Stefáns betra,
ef Gylfi verður látinn fylgja
honum. Hjá Sjálfstæðis-
ílokknum mun þó framboös
erfiðleikarnir hvað mestir.
Margir krefjast þess, að
Gunnar Thoroddsen og
Björn Ólafsson séu látnir
víkja, en báðir hafa sterk-
ar klíkur að baki sér. Þá
vtlja margir að reynt sé að
semja við Varðbergsmenn.
Enn er með öllu ósýnt,
hvernig átökum þessum
kann að lykta.
Erlent yfirllt
(Framh. aí 5. síffu''.
og auk þess munu þeir ekki óska,
að styrjöldin í Vietnam dragist inn
í þær umræður. Þar telja Frakkar
sig standa hallara fæti málefna-
lega, því að þeir reyna enn að
halda í hin gömlu völd sín þar.
Árásin á Laos mun án efa tor-
velda samkomulag í Kóreu, nema
kommúnistar hætti við hana. Hún
mun ýta undir þá stefnu hjá vest-
urveldunum, að jafnframt vopna-
hléi í Kóreu verði einnig að semja
um vopnahlé í Indó-Kína, því að
tilgangslítið sé að semja um vopna-
hlé á einum stað, ef ný árás sé
gerð annars staðar. Um þessi mál
verði því að semja í einu. Þeir,
sem bjartsýnastir eni, gera sér því
vonir um, að kommúnistar geri sér
einnig grein fyrir þessu, og árásin
á Laos standi því einkum í sam-
bandi við það, að þéir vilji tryggja
sér sem bezta taflstöðu áður en
til samninga er gengið.
ar, Anna, viltu gjöra, svo vel og taka á móti hobum?“
„Já, frú,“ sagði Anna, án þess að hún yrði vör.þess spenn-
ings, sem hún hafði orðið fyrir á hverjum degi að undan-
förnu, þegar pósturinn kom. Hún lagði frá sér afþurrkunar-
klútinn og fór til dvra. ‘ • 1
„Fagurt veður í dag, ungfrú,“ sagði pósturinn, riðvaxinn,
lítilj maður í snj áðum, gráum einkennisbúningi og með gler-
augu. Stóra leðurtaskan hans sýndist vera honum alltof stór:
Anna brosti. „Já, mjög góður dagur.“ Hún a-ndaði að sér
ilminum af síðsprottnum morgunfrúnY’ og‘ ferskum blæn-
um, sem barst utan af- flóanum. „Fyrsti góði dagurinn í
viku.“
„Það er útlit fyrir að rigni snemma .þetta árið.“ Hann
rétti henni bréfabunka og Heimilisblað frúnna. „Mikill
póstur í dag.“ Hanp brosti breitt. „Fólki þykir alltaf gaman
að fá póst, held ég.“
Er hún kom inn í anddyrið, fór hún í gegnum bréfin. Þaö
voru þrjú bréf til herra Karlton, tvö til konu hans og bréf
til Emiliu frá Síkagó, að likindum frá kunningja hennar úr
heimavistarskólanum, og svo allt í einu stórt, hvitt umslag
með hennar eigin nafni — Ungfrú Anna Jórdan.
Hún stakk bréfinu. í barm sinn og lagöi síðan bréfiíi á
borðið. í þessú kom Emilía niður stigann og hrópaði: „Ó,
Anna, eitthvað handa mér?í‘ rétt í þann mund, að hún var
að koma bréfinu fyrir í barmi sínum
„Já,“ svaraði hún, rjóð í vöngum, og vonaði að Emilía
hefði ekki veitt því athygli, að hún stakk bréfinu á'sig.
„Er þetta allt og sumt?“ Emilía leit einkennilega til
hennar.
„Þetta er allt, nema bréf, sem ég fékk,“ sagði Anna og
fór upp til að búa um í svefnherbergjunum. Hún fór sér
hægt .við starf sitt. Það var eins og hún væri að draga á lang-
inn að ljúka hússtörfunum og gæti gefið sér tima til að
lesa bréfið, þó að snerting þess við þrjóst hennar og skrjáf-
ið í því þegar hún.beygði sig, ylli henni nokkurs skjálfta.
A5 siðustu hafði.. hún lokið verkum sínum uppi á efri
hæðinni. Hún fór niður í dagstofuna, lauk við að strjúka
af og var lengur að þurrka rykið af útskornu húsgögnun-
um en nokkru sinni áður, hún þurrkaði jafnvel rykið af
umfejörðum málverkanna Síðan fór liún með afþurrkun-
arklútinn og hengdi hann upp í kústaskápnum, þvoði hend-
ur sínar og fór inn í herbergi sitt og lokaði dyrunum.
Um stund stóð hún á miðju gólfi og starði á hvítt andjitið
og dökk augun, sem birtust henni í speglinum. Síðan brá
hún hendinni í barm sinn og tók fram bréfið. Hendúr hehn-
ar skulfu er hún hélt á bréfinu og hún fann mýkt hins
þunga og hvíta pappírs. Hún settist á rúmið og reyndi að
opna það með þumalfingri sínum, en bréfinu var vandlega
lokað. Hún teygði sig eftir naglasköfu á snyrtiborðinu og
skar umslagið opið og tók úr því samanbrotna pappírsörk.
Það var dagsett á föstudagskvöld
„Anna: —_Ég verð áð sjá þig. Þessi vika hefir verið mér
víti án þín. Ég veit ekki hvort heldur það er rétt eða rangt,
en það skiptir mig ekki svo miklu máli í kvöld, Hittu mig
klukkan tvö á morgun á sjöttu bryggju. Ég veit ekki hvert
við förum, en minnsta kosti verðum við saman.“
I Bréfið var ekki uhdirritað, en orðin, sem hann hafði
skrifað voru eins raunveruleg, eins og hann stæði sjálfur
fyrir framan hana og segði þau lágri ástríðuþrunginni rödd.
j Hún las bréfið aftúf og aftur, síðan hallaði hún sér aftur
á svæfilinn með lokuð augu og brjóst hennar reis og hneig
(í skyndilegri æsingu Hún varð allt í einu máttvana og það
var eins og allur léttleiki væri horfinn henni.
„Ó, Hugi — Hugi, ó, ástin mín,“ stundi hún. Hjarta henn-
ar sló ört vegna ástar hennar, sorginni yfir að hafa efast
og gleðinni yfir því, að hann skyldi þarfnast hennar. Hún
var þakklát fyrir að þetta átti allt að byrj,a aftur, að það,
sem hún hélt að vgjri dáið skyldi vera á lífi. Húh þrýsti
höndum að brjósti sér. Hún las bréfið einu sinni enn og
stakk því síðan í barm smn. Hún fann skarpa jaðra bréfs-
ins nema við húð síria og henni fannst sú tilkenning á-
nægjuleg.
Litla vekj araklukkari hennar sýndi, að komið var fram
undir hádegi. Hún þurfti að þvo eldhúsgó.lfið, sópa þrepin
frá bakdyrunum, búa -til búðing fyrir kvöldverðirin, hreinsa
grænmeti og mörg srríávik önnur, sem þurfti að inna af
hendi, áður en hún ætti frí. „Hvað er ég þá að.'gö’a með
að liggja hér?“ sagði- hún stundarhátt og stökk á fætyr,
slétti úr hári sínu, brosti við sér í speglinum og hraðaði
sér síðan fram að ljúka verkum sínum.
Verkin léku i höndum hennar og allt virtist henhi svo'
auðvelt nú, en húri gá^ti þess, að ekki yrði hroðviknisblær
á neinu. Hún þvoði elöhúsgólfið, þar til það skein eins og ’
spegill. Hún hreinsaðj. ískassann Hún vökvaði blómin ogl
hreinsaði kanaríbúi,iði> Hún söng þýðlega við verk sitt, og-‘
þegar frú Karlton kom, þá bar hún sérstakt lof á Önnu
fyrir það, hve hugsunarsöm hún var.
Hún klæddist sömu fötunum og hún hafði verið í, þegar'
þau fóru 1 til Má'dison. Hún hélt að strætisvagninn ætíaði
aldrei að komast niður af hæðinni. Það var eins og vagn-
inn þyrftj að stanza á hverju götuhorni, og einu sinni brá
vélamaðurinn sér út að kaupa sér mjólkurflösku og lét far-