Tíminn - 30.07.1953, Blaðsíða 6

TIMINN, fimmtudaginn 30. júlí 1953.
169. blaff
Ástir og löglirot
Sýnd kl. 5. 7 og 9.
Bráðskemmtileg, ný, amerisk
mynd um fjárdrátt, ástir og
smygl og baráttu yfirvaldanna
gegn því.
Douglas Kennedv,
Jean Willes,
Onslow Stevens.
Bönnuð bömum
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍO
„V!» ætlum
að skiija44
Hin vinsæla norska kvikmynd
um erfiðleika hjónabandsins.
Aðalhlutverk:
Randi Konstad,
Espen Skjönberg.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Síðasta sinn.
Verð aðgöngumiða kr. 5.00 —
10,00 — 12,00.
Guðrún Brunborg.
TJARNARBÍO
Og dagar koma
(and now tomorrow)
Hin ógleymanlega amer-
íska stórmynd, byggð á
samnefndri sögu.
Aðalhlutverk:
Alan Ladd,
Lorette Young,
Susan Heyward,
Barry Sullivan.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

BÆJARBIO
— HAFNARFIRÐI —
Ráðskonan á
Grund
(Under falsk flagg)
Sænsk gamanmynd eftir sam-
nefndri skáldsögu Gunnars
Wederg. Vafalaust vinsælasta
sænska gamanmynd sem sýnd
hefir verið hér.
Marianne Eövegren
Emst Ekiund
Karen Sveinsson
Sýnd kl. 9.
Simi 9184.
rakblöðin heimsfrægu.
Plast-
einangrunarbandið
margeftirspurða
er nú loksins komið.
VÉLA- OG
RAFTÆK J A VERZLUNIN
Sími 812 79 _
Tryggvagötu 23
5
AUSTURBÆJARBIO
SekÉ og snkleysi
(The Unsuspected)
Óvenju spennandi og viðburða-
rík amerísk kvikmynd, byggð á
skáldsögu eftir Charlotte Ann-
strong, sem var framhalds-
saga Morgunblaðsins fyrir
nokkrum árum.
Aðalhlutverk:
Claude Rains
Joan Caulfield
Audrey Totter
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
OrusÉuflugsveiÉin
(Flat Top)
Sérstaklega spennandi og við-
burðarík, ný, amerísk kvikmynd,
tekin í eðlilegum litum.
Sterling Hayden,
Richard Carlson.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
►♦♦«
GAMLA BIO
Konan á bryggju 13
(The Woman an Pler 13)
Framúrskarandi spennandl og
athyglisverð, ný, amerísk saka
málamynd.
Robert Ryan,
Laraine Day,
John Carter,
Sýnd kl. 5,15 og 9.
Síðasta sinn.
Bönnuð börnum innan 16 ára.

HAFNARBIÓ
GesÉir í
Miklagarði
Bráðskemmtileg og fjör- _
ug sænsk gamanmynd, eft'
ir samnefndri sögu Eric
Kástnes, sem komið hefir ,
út i ísl. þýðingu, sem ein af
hinum vinsælu Gulu skáld-
sögum. Þessi mynd er ekki
siður skemmtileg og vinsæl j
en „Ráðskonan á Grund“
Aðalhlutverk:
Adolf Jahr,
Ernst Eklund
(lék í Ráðsk. á Grund)
Eleanor de Floer.
Sýnd kl. 5.15 og 9.
Trúlofunarhringar
og gullsnúrur
Vlð hvers manns smekk —
Póstsendl.
Kjartan Ásmundsson
gullsmiður
Aðalstr. 8. — Reykjavlk
Bilun
gerlr aldrel orð á ondan
sér. —
Munið lang ódýrnstn 9g
nauðsynlegustu KASKÓ-
TRYGGINGCNA.
Raft ækj atryggingar h,f„
Sími 7Ö«1.
Þróunlandbánaðar.
CFrámh. af 4 síðU/
sú, að eftir því sem heims-
markaður slíkra afurða er
nú þá muni eyfirzkur búskap
ur taka stórmiklum framför-
um við allmenna þátttöku i
shku fyrirtæki. En þetta gagn
ar ekkert, á trú minni á mál
inu getið þið auðvitað ekkert
byggt, sem vonlegt er.“ Og
síðar í sama bréfi: „í mín-
um augum eru höfuðatriði
málsins þetta: Það stefnir
niður á við með búskapinn í
sveitum landsiffs. Allar þjóð-
ir keppa að því að framleiða
sem mest og ódýrast, og þær
haía ræktuð og gróðursæl
lönd.
Við getum ekki framleitt
nema fáar lífsnauðsynjar og
erum því neyddir til þess að
verzla mikið, en verzlunin út-
heimtir að við getum staðist
samkeppnina við erl. þjóðir.
Er þá okkar kæra land
þeim mun betur fallið til fram
leiðslu en önnur lönd að \áð
getum staðist harðvítugustu
samkeppni á vorum óræktuðu
högum? Við hljótum að svara
sjálfum okkur með ákveðnu
nei. Úrræðin eru engin önn-
ur en meiri ræktun og meiri
framleiðsla.
Hér má ekki gerast sú breyt
ing aö við hættum við saúð
féð í stöku sveitum og höfum
eingöngu kýr. Sauðfj árrækt
in er sjálfsögð, þar sem hin
stóru fjalialör.d notast ekki
að öðrum kosti.
Mjólkuriðnaðurinn á að
kenna mönnum að finna
ræktunarþörfina. Af sauð-
fjárhaidinu læra menn aldrei
að finna ræktunarþörfina,
Ef að mjólkuriönaðurihn 'er
rckinn sæmilega, þá munu
bæhdur fljótt finna að mjðik
in gefur drjúgar tekjur jafn
vel þð að verðið sé iágt“.
Þetta segir Jónas Krist-
jánsson fyrir 27 árum. Flest
eða allt er þetta í fullu gildi
enn í dag.
Mjólkin mun halda áfram
að gefa okkur drjúgar tekj-
ur, hvetja til ræktunar, auka
veimegun og menningu þessa
héraðs, og með þeirri ósk að
svo muni verða, lýk ég máli
minu og býð ykkur öllum
gleðilegt sumar.
Skipbrotsmannaskýli
(Framhaid af 3. síðu).
þessi voru vel skipulögð og
fóru mjög vel fram. Það jók
mikið á fögnuð samkomunn-
ar, að björgunarskipið Sæ-
björg kom fánum skreytt sigl
andi inn á víkina og lá þar
meðan aðalhátíðahöldin fóru
fram og tók skipshöfnin þátt
í þeim. Veður var hið fegursta
allan tímann. Meðal gesta á
samkomunni voru margir,
sem einhvern tíma höfðu átt
heima í Keflavík áður fyrr.
Þar á meðal frú Jóhanna
Árnadóttir á Patreksfirði, síð-
asta húsmóðirin, sem þar bjó
og afhenti hún Slysavarnafé
laginu kr. 500,00 til útbúnaðar
á skýlinu.
Stjórnina skipa nú Þórð'ur
Jónsson form„ Látrum, Daníel
Ó. Eggertsson gjaldkeri, og Ás
geir Erlendsson ritari.
Athugasemd
(Framhald af 3. síðu).
stundum við að kenna ódugn
aði, en slíkt er oft hið mesta
ranghermi.
Þetta vil ég nú — í fullri
vinsemd — biðja Gunnar í
Seljatungu að athuga. Vona
ég, að hann „líti á tilgerðir“
og sé svo sanngjarn að fara
eftir því, sem þær benda til.
Skógarseli, 5. júlí 1953.
Árni Jakobsson.
rw |

MARGARET WIQDEMER:
UNDIR GRÆNUM PÁLMUM
Eyja ástarinnar
26,
„Já, þetta gamla skass skipaði mér að dansa við þig og.
sagði, að eitthvað hræðilegt mundi ske, ef ég gerði það
ekki. Það var þó alls ekki ætlun min að hreyfa neinum
mótmælum.“
Hún gleymdi sem snöggvast mikilvægi erindisins gleymdl
öllum ama og ótta, aðeins brosti glöð til hans. Hún var
hamingjusöm og sá það á brosi hans, að hann va,r einnig
hamingjusamur þessa stund. Og oft og mörgum .sinnum
síðar í flaumi hinna mörgu ára, fannst Laní sem. hún
heyrði hinn létta hljóm fiðlanna og söng fólksins, er þau
Mark sveifluðust saman í hröðum valsi yfir gólfið. Hann
hélt henni þétt að sér og hún lá örugg við barm lians.
r. i.iiUt 4 4 *
Fljótið niður dalinn í fögrum straumi réhhur ...... ''
af flúðum steypist niður í lygnan hyl.
Veiztu hvernig kossinn á vörum heitum brennur
og villirósin angar um lágnættisbil? "
Mark tók til máls og talaði lágt og hægt eins óg hárth '
væri að tala við sjálfan sig. „Eg dansaði eiriu"sinni'-éftir■
þessu lagi fyrir löngu siðan. Það var á veiðimarihádáriáifeik.
heima“. . ',M[’■ i H....'
Hún vissi hvað honum leið. Minningin :bar. hápii1,.rieifii„
til Englands, þess Englands, sem hafði sent hann.í út. í,
heiminn, ungan, varnarlausan dreng. Heit meðaumkvun-
fór um hug hennar, hún kenndi í brjósti um þennán mannv
sem virtist svo harður. Og þegar hún leit á h'aniT;,,brosti‘
hann milt, og andlitsdrættir hans voru mjúkir 'eihs ög’á’
tvítugum manni. „Hvar var æskuheimili þitt?“ spurði Kún."
„Var það fallegt?“
„Já, og það e r enn fagurt. Aldirnar háfa'"gérí“T5a'ð"'énn
fegurra“. Hann talaði að hálfu enn við sjálf^msigj^E^ læt-
mig stundum dreyma, að ég sé kominn heim aftiir' lítill
drengur á hestbaki, eða reikandi um skógiiln' áSáfht' Töðúr
mínum á veiðum. Svo komum við heim og f'áum:té'i’'stöf-"‘
unni hjá mömmu. Allir draumar mínir nú snúast -úín; æskú
mína og heimili“. “ri K,:“'
Henni fannst sem það væri ofur eðlilegt. Öll' llairiirigjá'
hans hafði verið þar.
„Gaetir þú farið þangað heim aftur núna2íi
„Nú er það autt og yfirgefið“, sagði hann ög, rödd „hans
var aftur orðin hörð. Nú var Maude aftur j húgá hans.
Þau töluðu ekki meira saman um hríð. Áður éri .várði ípagn-
aði hljómsveitin og þau stóðu hjá Nanóle. ,
Nú fékk hún að vita, hvert Mark hafði fepgi’ð, ^kipup. um
að leiða hana að dansi loknum. Umhverfis konunginn stöð
hópur skrautbúins fólks og hló glaðlega, konúrnar' ílestar
í rauðum kjólum en föt karlmannanna brú,p,.„pg .hyít.
Nanóle rétti Laní hönd sína klædda hvítum, glófa, Siðán
sneri hún sér að fólkinu og sagði: „Þetta er uppáháld's
guðdóttir min. Er hún ekki falleg?“ ’ -
Fólkið hætti að hlægja að sögu, sem ungur. .maður með
efrivararskegg hafði verið að segja. Konungurinn rétti
Laní brúna og stóra hönd sína.
| „Þetta eru svei mér gullhamrar. Konur okkar. viÍja..yfir.T.
(leitt klæðast að Evróputízku, en hér sendir séra Dwight
okkur dóttur sína klædda eins og prinsessu úr havváísku
ævintýri. Þú ættir að yrkja um hana ljóð, Steven.son, eins
fallegt ljóð og um Kaiulani litlu“.
Ungi sögumaðurinn snerist á hæli, og aðdáunarbros
breiddist um andiit hans. „Hún er sjálf fagurt ljóð núna“,
sagði hann.
Ef öðruvísi hefði staðið á, mundi Laní hafa orðið glöð og
hrifin við þessi orð hins kunna rithöfundar. Áður eri hún
gæti nokkru svarað, heyrðist djúp og hljómmikil rödd Nanóle.
„Eg sendi Mark eftir henni“, sagði hún hægt, „vegna
þess að hún getur sýnt þér dálítið, sem áreiðanlega mun,
gleðja þig. Eg hefi kennt henni dansa, sem fáir kunna
nú á dögum, og ég er orðin of stirð til að dansa. Ef við
gætum. komizt héðan út í bátahúsið, mun hún darisá fýrir
okkur í þessum ævintýrabúningi. Viltu gera það, Lani?“-—
Laní varð ráðvillt. Bátahúsið, það var ímynd spillingar-
innar og hins siðlausa lífernis konungsins og hifðar 'haris
í augum trúboðanna. Þar gerðist hið „hóflausa sukk“ sem
faðir hennar talaði um. Meðan hún hikaði við að svara,
sagði Mark ákveðinn: „Hún getur ekki gert það, þfinséssa.
Hun er trúboðadöttir“.
„Hvers vegna ekki?“ -
Laní hafði gleymt Mark á þessari stundu og véltti þVí ‘
einu athygli, að Maude stóð andspænis þeim. Lítii hön)á
hennar lá á handlegg stórvaxins hershöfðingja. Lítið andlit
hennar með ljósbláu augunum virtist helzt tilheyra sák-
lausum, döprum engli.
! Kalakaua konungur, sem hafði aðeins veitt orðufn Nanóle
athygli, sagði á skólaensku sinni. „Eg hefi engum skyldum
| að gegna hér lengur, og ég vildi sannarlega gefa meira fyrir
jþað að fá að sjá þessa dansa en að yfirgefa þennali dans-
leik“.
„Það er dansinn um ungu stúlkuna, seiri varð' hákarls-
gyðja“, sagði Nanóle með áherzlu.
Konungurinn sagði; „Frú Strong, viljið þér gera svo vel
að teikna fyrir mig nokkrar myndir af henni í dansinum?“
„Sjálfsagt, yðar hátign“, sagði litla konan við hlið Stev-
ensons. Hún sneri sér að ungum manni, sem stöð skámmt