Tíminn - 06.11.1953, Blaðsíða 6

-W5SFBS8
TÍMINN, föstudaginn 6. nóvember 1953.
252. blað'.
PJÓDLEIKHÚSID
EiNKALÍF
Sýning í kvöld kl. 20.
ASeins tvær sýningar eftir.
Sumri hullar
Sýning laugardag kl.20.
Yáltýr á grœnni
treyju
Sýning ..unnudag kl. 20.
Aðgöngumiðasalan opin frá
kl. 13.15 til 20. Tekið á móti
pöntunum. Símar 80000 og
8-2345.
Eigingiriii
Stórbrotin og sérstæð ný am-
erísk mynd, tekin eftir sögu,
er hlaut Pulitzer-verðlaunin,
og sýnir heimilislíf mikils
kvenskörungs. Mynd þessi er
ein af 5 beztu myndum árs-
ins. Sýnd með hinni nýju
breiðtjaldsaðferð.

Joan Crawford,
Wendell Cerey.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NYJA BiO
IVaiilIIcndiiig
Præg, norsk mynd, leikin af úr-
vals norskum, amerískum og
þýzkum leikurum. — Myndin
segir frá sannsögulegum atburð
um og er tekin á sömu slóöum
og atburðirnir gerast.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
Guðrún Brunborg
TJARNARBÍð'
Vonarlæudið
(The Road to Hope)
Mynð hinna vandlátn.
Heimsfræg ítölsk mynd er
fengið hefir 7 fyrstu verð-
laun, enda er myndin sann-
kallað ilstaverk, hrífandi og
sönn. — Aðalhlutverk: Raf
VaUone og Elena Varzi.
Sýnd kl. 9.
Síðasta sinn.
. Sprellilíarlai* .
2 Bráðskemmtileg ný amerísk
| gamanmynd.
Aðalhutverk:
Dean Martin,
Jerry Leiris.
Sýnd kl. 5 og 7.
Síðasta sinn.
BÆJARBIO
— HAFNARFIRB! —
Leikfélag Hafnarfjarðar
IIVÍLÍK
FJÖLSKYLIÍA
.-Eww aavia MonaA ujuT1_.
f oro aNnoao monoH oio
\r^s~v—v _y—irKrv
0109 mm
I rakblöðin heimsfrægii.
LEIKFÉIAG
SEYKJAVÍKDR'
- MJndir
heillustjiirnu
Eftir F. Hugh Herbert.
Þýðandi:
Þorsteinn O. Stephensen.
Leikstjóri: Einar Pálsson.
Sýning í kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðasala í dag frá
kl. 2. Sími 3191.
AUSTURBÆJAR3ÍÓ
Dillon-systiir
(Painting Clouds with Sun-
shine)
Bráðskemmtileggjjg skrautleg
ný amerísk damP og söngva-
mynd í eðlilegum litum.
Aðalhlutverk:
Aðalhlutverk:
Gene Nelson,
Virginia Mayo,
Dennis Morgan,
Lucille Norman.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 2 e. h.

GAMLA BIO
í leit að li&inni œvi\
(Random Harwest)
Hin fræga og vinsæla myndj
með
Greer Garson,
Ronald Colman.
Sýnd kl. 9.
Ólzcillaelagur
(Mad Wedncsday)
Ný ameríslc gamanmynd með
skopleikaranum
Harold Lloyd.
Sýnd kl. 5 og 7.
TRIPOLI-BlÓ
SEvaffi skcðnr ekki
í París?
(Rendez-Vous De JuiIIet)
Bráðskemmtileg, ný, frönsk
mynd, er f jallar á raunsæan hátt
um ástir og ævintýr ungs fólks í
París.
Aðalhlutverk:
Daniel Gelin,
Maurice Ronet,
Pierre Trabaud,
Brigitte Auber,
Nicole Courcel
og Rex Stewart, hinn heims-
frægi trompetlcikari og jazz-
hljómsveit hans.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
i
HAFNARBÍO
lípotsjóp
(The Raging Tidc)
Feikispennandi ný amerísk
kvikmynd eftir skáldsögu
Ernest K. Gann „Fiddlers
Green“. Myndin gerist við
höfnina í San Francisco og
út á fiskimiðunum.
Shelley Winters,
Richard Conte,
Stephen McNalIy.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
,,FiU tííkrciiMasta
blali veraMar44
(Framhald af 5. síðu).
sitt eftir liggja. Hann segir
m. a.:
„Síðan Mbl. var hleypt af
slokkunum fyrir 40 árum,
hefir íslenzkt mál auðgast
um orð svo að þúsundum
skiptir og magnast drjúgum
að orðkyngi. Ekki dettur mér
i hug að þakka því alla þessa.
nýsköpun, en vegiegur mundi
hluti þess reynast, ei hann
yrði á vog veginn.“
„Maður getur lengi á sig
blómum bætt,“
tindílfætt.
Gaman væri að skoðana-
könnun færi fram á því, hve
margir telja Morgunblaðið til
fyrirmyndar í „orðkyngi“ og
málfegrun.
berja á hurðina. En svo varð hún að vita vissu sína um
það, hvort hann hefði farið við svo búið. Hún gægðist var-
lega fyrir hornið aftur. Hann var þarna enn. Hann hafði
setzt á tröppur hússins og horföi í kringum sig. Hún kippti
sagði Tóta höfðinu til baka, en ekki. nógu fljótt. Hún heyröi hann
hlæja og segja sinni djúpu, hláturmildu röddu:
— Ég sá þig, Josui Sakai.
Hún stóð grafkyrr og hélt niðri í sér andanum. Mundí
hann elta hana, ef hún hlypi aftur inn í herbergi sitt?
Það væri ekki sem þægilegast. Þangað mátti hann ekki
. , koma. Hvar skyldi móðir hennar vera? Og hvar var Yumi?
. 01.^ te ur e0mmS^aS-iÞað var ekki trúlegt, að þær hefðu báðar gengið brott og
lð -ÍY a* - ll1 hatt: »Saga M°rg:skiiið hana eina sofandi eftir í húsinu.
unblaðsms er saga Revkjavikl , , ,
ur um 40 ára skeið'“ segir | Nu heyrðl hun djúpu, karlmannlegu röddina aftur, hlát-
hann. ..Og þegar Morgunbiað urmilda sem fyrr: — Ætlar t>u að' koma til mín hingað, eða
ið lítur nú yfir 40 ára feril, ia að homa fl1 Þin? .......
getur það’ glaðst af því, aði Hún reyndi að herða upp hugann, sveipaði kyrtlinum
það hefir alltaf stutt öll þau betur að sér um mitti og háls. Hann skyldi ekki sjá bera
máiefni, er til framfara hafa fætur hennar í stráskónum. Svo gekk hún hægt og virðu-
hajflJj^Stór bæjaS||«»gið.“ Uega fram fyrir húsið.
óg^ ,,ÖLL“ eru! — Móðir mín er ekki heima þessa stundina. Hún kemur
ód^íij^^araja. jsamt innan lítillar stundar. Ég skal kalla á vinnukonuna.
íteykvíldngar mtyia vei í-1 Með þessum oröum gekk hún inn í húsið og tók að leita
’að Yumi.
— Yumi, hrópaöi hún lágt en fékk ekkert svar.
Hvar gat Yumi veriö? Hún átti nú ekki annars kost en
haldstrcgðu Mor
í mörgusn raálum „e
fara
Að skrifa svona er því „að sansa aftur fil d7ra
___ i\/lnniv TYnn Irnm
springa á limminu.“
in hér að framan um
Móöir mín kemur von bráðar, sagði hún aftur vand-
ræðalega. Hún roðnaði og var orðin mjög heit í kinnum.
— Mig langar ekkert til að hitta móður þína, sagði hann.
sjáífshóT Morgiinbiaðsmanfia Hann reis a fætur °S tok ofan hufuna- Hann hélt á henni
og yfirlæti eru gripin úr af- 1 höndunum snerl henni án afláts.
mælisblaðinu eins og örfá ber1 Hún Yar 1 miklum vandræöum. Hvað átti hún að gera?
lir berjablárri hlíð. Þar er af IIun gat ekkl boðlð honum inn. Móðir hennar mundi ekki
nógu að taka. Þangað eiga
sannariega erindi þeir, sem
hafa gaman af því, sem skrít
ið er.
En virkileikinn um Mbl. og
Sjáifstæðisflokkinn er þetta:
skilja þao, enginn mundi skilja þaö.
— Þú fórst ekki í skólann í dag, Josui Sakai, sagði hann.
— Nei, ég var þreytt og hálflasin, stamaði hún.
— En þú ert eins og nýútsprungin rós, sagöi hann.
Hún neri hendur sínar án þess að taka eftir því.
— Þú kærir þig líklega ekkert um komu mína hingað,
Þrátt fyrir 40 ára stTíf,sagði hann °8' llorfðÍ a hendur hennar-
Morgunblaðsins, fjármagnið,l “ Það er ekki rétt- sa§ði hún' Það' er bara veSlla bess
sem biaðið hefir yfir að ráða aS eg' er em heima Þessa stundina- °S--------• '
og veitir því aðstöðu til út- 1 ~ °g bú veizt ekki’ hvaö bú átt viö mig aö gera’ bar sem
gáfuhraða, véitækni til úí-,þÚ ert vel UPP alin stúlkm f f
gáfunnar, mannafla við út-1 Þaö var auðvitað alveg skakkt af lienm að segja honum,
gáí'una, - þrátt fyrir mjög'aö hun væri em heima’ Hun hafðl gert það 1 huSsunarleysi-
áróðurssterka dreifingu blaðsj “ Vertu nú syo góður að fara, hvíslaöi hún.
ins ocr hn að ísafolfi só eefin I Hun V1SS1 þaö ekkl’ að augu úennar lystu af hammgju og
lílf andlit hennar var mns Pg Möm sem opnast á sólrikum
stæðisflokkurinn stöðugt, ef m0rgnl’ er hun horfðl a hann' Hann sté eitt skref nær
litið er á fylgi hans hjá þjóð- henm’ 0g um leið llaði olgandl aSiriðan> sem hann hafðl
inni við alþingiskosningar á ha dlð í skefjum svo lengi algerlega tökum a honum. Hann
seinni helmingnum af ævi gatekkl stlllt Slg.lengur' Hann var allur a valdl astar
Morgunblaðsins |ar tlf Þessarar stulku. Hann beygði sig yfir hana, reyndi þo
Árið ÍO’S hla'ut hann 48^ að hafa hemil a sér> en V1SS1 um leið’ að hann Sat Það ekki.
greiddra atnvæða, ávið 1949 Það mundi vera dásamlegt aö kyssa þessar varir kyssa
w árifi 9c/ ibremar, rauðar vanr þessarar saklausu stulku her í þessum
" Pessa/ tölur eiai raunh’æf- fagra garði’ bar sem áfengur vorilmurinn fyllti loftið og
ari en skrumið í afmælisblað eina hljóðiö’ sem heyrðist’ var niður litla læksins' Hún var
•nu jher alem, og hun var emmana. Hun hafði sagt honum, að
0„ i,as e- þegar á allt er hún væri einmana- Hann dró andann djúpt og lagði hand-
litið, heiður fyrir fátæka ief|ina utanum hana’ miukt og varlega með óumræðilegri
þjóð að hafa ekki Iátið hið bllðu 0gbry'sti henni að ser- Slöan leithann framan 1 hana
mikla fjármagn Morgunblaðs og starði a vanr hennar Hann laut niður að þessum rjóðu
ins og sífellt skrum í 40 ár, vorumog þrýstlheitnmkossi á þær.teyguðiilmandi andar-
hafa meiri áhrif á sig en töi- fratt hennar' Svo losaðl hann um aðra hondina td bfSs að
halda hofði hennar kyrru og meina henni að snua andlitmu
undan. Hún streittist fyrst öfluglega á móti faðmlögum
hans, en svo hætti hún því allt í einu, barðist ekki lengur
gegn honum og lét með öllu undan.
Þetta var stundin, sem hann hafði dreymt um alla hina
löngu nótt, en unga stúlkan hafði ekki getað látið sig
lífshamingju fólks um gerv-!lá nærri aö hiin hnigi í ómegin í faömi hans. Hann
allan heim, — einnig olikar.tak sitt en hélt þó enn utan um hana.
eigin þjóð; ástvini okkar ogl Hún foröaöist að’ líta á hann. Hún reyndi ekki að fjaiN-
skyldmenni. Við eigum ekki 'lægjast hann en sneri andlitinu undan og lagði kinnina á
að lára hafa okkur lengur að, öxl hans, svo að hann sæi ekki framan í hana. Hann laut yfir
fórnardýrum þessarar sam-'höfuð hennar og lagöi varir að hári hennar, sem var svart
vizkulausu fjárgræðgi. Við'og silkimjúkt.
verðum að segja henni sið- — Þetta varð að ske, sagöi hann.
íerðilegt stríð á hendur. Hún gat ekkert sagt, og þegar hún þagði enn sneri hann
Hið eina, sem komiö gæti, andliti hennar að sér, tók undir mjúka og ávala höku henn-
að verulegu haldi eins og á-' ^r.
standiö er nú, er algert bann! — Þú hlýtur að skilja, aö þetta varð að ske, sagöi hann
við innflutningi áfengis og'aftur.^
framleiðslu hér, ef þjóðin! — Ég veit það ekki, hvíslaöi hún. Ég hefi aldrei lcynnzt
gæti borið gæfu til þess aö þessu fyrr.
verða samtaka um það. I Honum var það unun að heyra hana játa sakleysi sitt meö
Freymóður Jóhannesson 'þessum oröum, og hamingja hans var mikil.
urnar syna.
Samþykkt
(Framhald af 3. BlESu).
oitrið og fer ránshendi um'dreyma um neitt slikt vegna fávizku sakleysis síns. En