Tíminn - 15.11.1953, Page 5

260. blað.
TÍMINN, sunnudaginn 15. nóvember 1953.
Hannes Jónsson, félagsfræhingur:
Friður og frelsi III.
Fyrir friöi og fretsi gegn kommúnisma og kúgun
Þrcunars'agá mannkyns-
ins hefir verið seði hlykkjótt,
en ævinlega hefir bó eitt-
hvað miðað áfram til auk-
innar þekkingar, þroska og
fullkomnunar.
Einræði og kúgun hafa ver
ið mestu fjötrarnir á þroska
hraut mannkynsins. Aftur
og aftur hefir menningar-
verðmætum aldanna verið
stofnað í hættu vegna valda
ráns einræðissinna og heims
veldahyggju þeirra. En það
góða hefir í gegnum aldirn-
ar sigrað hið illa, og smátt
og smátt hefir maðurinn
þokazt nær æðstu hugsjón
sinni: manngöfgi og fuHkom ■ ans. og rauða hersins og
l615a 1 ^stalegum skilmngi, fimmtu herdeiIáanna vökn!
enda þott heimunnn sé enn uðu frjálsir mcnn og frjálsar
- langt fraþvi megmmark- þj6Blr til mfi5vitundar um
1 nauðsyn varna.
Ein meginundirstaða þess,1
að maðurinn þokist áfram á !
þr.oskaþrautinni er frelsið. i
:. Frelsið til að hugsa, tala, ]
starfa; frelsið til að leita i
sannleikans. I
Þessari spurningu var að
nokkru leyti svaráð í síðustu
grein. Menningareinkenni „al
þýðulýðveldanna" eru; ein-
ræði, lögregluríki, ríkiseinok-
un, heimsveMishyggja.
Eins oz kominúnisminn cr
franikvæsiílur i Rússlandi
og leppríkj'unmn stefnir
hann vis~nIego ekki að full-
koœnara þjóðfélagi og þrosk
uðum þegnum, heldur þvert
á móti að Imælaríki í mið-
aldasííl, múcinemisku og
hernaðar- og hcimsyíirráða
æði.
Fyrir ógnum þessara menn
kommúnism-
Þeir sáu kommúnismann í
framkyæmd vissulega ekki j
sem nýít og betra þjóðfélag,
heldnr sem gamalkunnugt
skipulag kúgunar og ófrelsis
I stíl einvaldsherra miðald-
anna.
Gegn þessu gamalkunna ein
miðaldanna
Hvert það skipulag, sem j
gengur á frelsið, það gengur j
líka á móti þróunar- og valdsskipulagi
þroskaviðleitni mannkyns- ’
ins.
Aldrei í sögunni hafa
framfarirnar verið svo örar,
sem á tímabilinu eftir frönsku
byltinguna og fram á þennan
dag. En með fórnum, tárum
og blóði var einræðið loks brot
íð á bak aftur í frönsku stjórn
arbyltingunni undir kjörorð-
unum: Frelsi, jafnrétti,
bræðralag, sem í dag eru
táknræn fyrir þrjá höfuð-
þætti hinnar frjálsu vestrænu
menningar. Ein meginundir- Hinn mikli franski heimspelc
staða þessara framfara síðan ingur og rithöfundur, André
á dögum frönsku byltingar-1 Maurois, hefir skrifað marg-
innar er frelsið, frelsið til að ar snjallar bækur og ritgerð-
hugsa, tala, skrifa og svala ir og í einnl þeirra segir hann:
athafnaþrá sinni innan þeirra j „Það er brjálæði að fórna
takmarka einna, að ganga verðmætum, sem hafa sann-
ekki á rétt annarra eöa ör- að sitt menningarlega gildi,
yggi þeirra. . j fyrir hugmyndir, sem til þessa
í dag gegna kommúnistar hafa aðeins skapað ógiiun, c-f-
beldi, fjöldamorð og ótta.“
allra landa hlutverki and-
byltingarsinna í frönsku
stjórnarbyltingunni. Þeir j fórnuðu frjálshuga menn lífi
ógna frelsinu og lýðræðinu sínu. Ýmsar mestu hetjur sög
o.g vilja koma á fót einræði unnar fórnuðu lífl sínu í bar-
og lögregluríki í miðaldastíl áttunni gegn þvi, en fyrin
í staðinn fyrir lýðræði og|frelsið. Þeir litu svo á, að
frelsi, en kalla þetta gamal- t betra væri að fórna lífinu í
kunna skipulag einræðis, baráttunni fyrir frelsið en að
ógna og kúgunar ekki sínu lifa og grotna niður sem þræll.
lega margar aldir aftur í tím
ann, aftur í hjúp einveldis, of-
beldis og.kúgunar, þótt þetta
gamalkunna skipulag heiti í
dag „alþýðulýðveldi“.
Varnirnar
stöðvuðu yfirgaiiginn.
Sagan sannar, að ekkert
nema öflugar varnir hafa get
að haldiö niðri yfirgangi
kommúnista. Áður en varn-
irnar voru byggðar upp glat-
aði hver þjóðin af ann-
ari frelsi sínu var hlekkjuð
í keðju „alþýðulýðveldanna“,
og fjöldamorð voru daglegir
viðburðir.
. \ ,
En eftir að varnirnar hafa
verið byggðar upp þorðu
kommúnistar ekki að brjóta
undir sig fleiri lönd í bili.
Varnir hinna vestrænu
þjóða héldu þeim í skefjum
og tryggðu þjóðunum vest-
an járntjalds frelsi sitt og
sjálfstæði.
Hinn mikli heimspekingur
og friðarvinur Breta, Nóbels-
verðlaunahöfundurinn Bert-
rand Russell, hefir m. a. bent
á þetta í snilldarlegri grein.
Hann spurði:
-,Er þá engin von til þess,
að stríði við Rússa verði af-
stýrt“?
Og hann svaraði:
„Vonin felst fyrst og
fremst í sem öflugastri her-
væðingu vesturveldanna,1
þannig, að þau verði greini
lega langtum hersterkari en
Sovétríkin, þangað til nýtt
andrúmsloft skapast í al-
þjóðamálum“.
Þetta er sama hugmyndin
og hjá Ófeigi í Skörðum.
Krafturinn og þrótturinn erj
til. Hanh verður ekki notaður
nema í varnarskyni og þá að-
eins ef ofríki er beitt til þess
að svipta menn friði og frelsi.
Varnir gegn lýðskrumi
einnig nauðsynlegar.
Einræði kommúnismans
verður ekki komið á meðal
frjálsra þjóða nema með
vopnuðu ofbeldi eða með lýð-
skrumi. Hvorttveggja beita
Rússar og fimmtu herdeildir
jþeirra í öllum löndum óspart.
enda þótt þeir hafi enn
hvergi komizt til valda nema
Kyndill frelsisins, tákn lýðræðisins,
er kommúnistar allra landa traðka á
og reyna að tortíma. Með því svívirða
þeir minningu allra fvelsisvina lið-
inna alda, sem fórnuöu lífi sínu í bar-
áttunni gegn ofbeldi og kúgun. í dag
eru þrælaríki kommúnismans arftak-
ar svartasta einræðis og kúgunar fyrri
alda.
rétta nafni, heldur „alþýðu-
Iýðveldi“.
Hvað er „alþýðulýðveldi‘-‘?
En hvers konar ríki eru
þessi alþýðulýðveldi? Hver er
tilgangur kommúnismans, ef
„alþýðulýðveldin" eru talandi
tákn tilgangs hans?
Og enn í dag hugsa frjáls-
huga menn eins. Þeir byggja
upp varnarmúr gegn komm-
únisma og kúgun. fyrir friði
™ frelsi, og vilja fremur fórna
lífinu í þessari baráttu heldur
en að sæta sjálfir og sjá þjóðir
sínar sæta þeim afarkostum,
að verða færðir stjórnarfars-
með ofbeldi.
Varnir vestrænna þjóða eru
til þess að fyrirbyggja að of-
beldi kommúnismans verði
komið á í krafti rauða hersins.
En það þarf einnig að
byggja upp varnir gegn lýð-
skrumi kommúnismans.
Flokkar, sem þurfa að hylja
sitt rétta eðli og sinn raun-
verulega tilgang, beita fyrst
og fremst fyrir sig lýðskrumi.
Kommúnistaforsprakkar allra
landa eru meistarar í lýð-
skrumi. Göbbels og nazistarn
ir, Mússólíni og fasistarnir,
Frankó og falangistarnir,
McCarthy og fylgjendur hans,
með forsprökkum kommún-
istaflokka allra landa eru aug
ljósustu ímyndir lýðskrumar-
anna.
Lýðskrumið hefir fylgt lýð
ræðinu frá öndverðu, en því
þroskaðri sem þjóðirnar eru,
því minna hefir lýðskrums-
ins gætt. Því vanþroskaðri
sem þær eru, því meira hefir
lýðskrumsins gætt.
Rök, róleg yfirvegun. skyn-
semi, þetta eru múrveggir,
sem lýðskrumarinn kemst
aldrei yfir. Einfeldni, hleypi-
dómar, metnaður, girndir,
það eru flóðgáttir lýðskrums
ins.
Viljum við varanlegan frið,
áframhaldandi frelsi og meiri
þroska og þekkingu, þá ber
okkur ekki aðeins að hefta
framgang heimsveldisstefnu
kommúnismans i krafti rauða
hersins, heldur einnig að fyrir
byggja, að áhrif lýðskrums
kommúnistaforsprakkanna
gæti meðal þjóðarinnar.
Einnig hér hefir hinn mikli
friðarvinur og heimspeking-
ur, Bertrand Russell, visað
veginn. Hann bendir á nauð-
syn aukinnar fræðslu um lýð
ræði og menningarverðmæti
vestrænnar menningar, jafn-
framt fræðslu um kommún-
ismann. Hann segir:
,.Ég tel, að langtum meira
megi áorka með fræðslu um
þessi mál en hingað til hefir
unnizt. Það ætti að leggja
áherzlu á að skýra fyrir fólki
hin stöðugt vaxandi yfirráð
Rússa yfir þjóðunum innan
járntjaldsins. Þá ætti aff
leggja áherzlu á að upplýsa
fólk um hina slæmu efna-
hagsafkomu almennings í
Sovétríkjunum Þá ætti
líka að tryggja, að duglegir,
djarfir og hugsjónaríkir ung
ir menn fengju skólun í lýð-
ræðisríkjunum á sama hátt
og ungir kommúnistar um
heim allan fá í Moskvu. Og
Framh. á 10. sfðu.

Varnarsamtök vestrænna þjóða fyrir frið'i og frelsi gegn kúgun og heimsvelda-
hyggju kommúnismans voru byggð upp á grundvelli Atlantshafssamningsins, sem j
undirritaður var 4. apríl, 1949. í inngangi hans segir svo: |
„Aðilar þessa samnlngs staöfesta trú s.na á tilgang og grundvallaratriði sátt- j
máia Sameinuðu þjóðanna, og þrá þeirra til þess að lifa í friði við allar þjóöir og all j
ar ríkisstjórnir. 7
Þær eru ákveðnar í að varðveita frelsið, sameiginlega arfleið og menningu, sem
byggist á lýðræði, frelsi og lögum.
Þær stefna að því að stuðla að öryggi og hagsæld á Norður-Atlantshafssvæðinu.
Þær eru fastráðnar í að sameina krafta sína til sameiginlegra varna og til þess að
varðveita frið og öryggi“.
í fimmtu grein sáttmálans segir svo:
„Aðilar samþykkja að líta svo á að vopnuð árás gegn einum eða fleiri þeirra í
Evróþu eða Norður-Ameríku sé árás á þær allar“.
Það voru þessi samtök, sem stöðvuðu heimsyfirráðastefnu Rússa. Og það eru
þessi samtök, sem munu standa á verði um frið og frelsi í heiminum í framtíðinni.
„Dauðinn á föla hestinum“ heitir málverk það eftir Albert
P. Ryder (1847—1917), sem mynd þessi er af. Hún gæti vel
verið táknmynd fyrir kommúnismann, því vissulega felur
hann í sér dauðann: dauða frelsisins, dauða bræðralagsins,
dauða jafnréttisins — og fjöldamorð.
*• •