Tíminn - 19.12.1953, Blaðsíða 5

289. blað.
TÍMINN, laugardaginn 19. desember 1953.
5
i
Gólfleppi
margar stærðir.
Gólfteppafilt
HnsgagnaáklæSi
Steresefni
Gluggatjalda-
VKLOUR nýkomi*.
■Skóiavörðustíg 4,
Veturinn er tími heimilisiðnaðar —
Hafið þér komið ullinni
tii vinnslu?
Tökum ull til kembingar, hvaðan sem er af landinu. ,,
Sendið okkur ullina, og þér fáið lopa úr eigin uíl til <'
baka. — Vönduð vinna.
Kembivélar Kaupfélags Þiugeyinga,
HÚSAVÍK.
Kveðja að sunnan
Heilsaðu einkum eftir Martin JLarsen
Pyrir tveimur eða þremur.
árum var það dagleg sjón ís- '
lenzkra háskólastúdenta að;
líta hávaxinn og þreklegan
mann, gráan að vöngum í göng
um Háskólans og lestrarsöl-
um. Það var Martin Larsen
sendikennari. Þegar ég sá
Martin Larsen fyrst, flaug
mér í hug það norræna sæmd
arheiti, höldur. En Martin
Larsen hefir ekki aðeins til
að bera reisn og yfirbragð
höldsins. Hann er andlegur
höldur.
Helgafell hefir nýlega gefið
út eftir hann bók, Heilsaðu
einkum. Það er lítil bók, rúm
ar hundrað blaðsíður. Band
hennar er snoturt og íburðar
laust og öll útgerð hennar
smekkleg.
í bókinni eru níu greinar og
frásagnarbættir. Mig minnir,
Martin Larsen.
þyrðu að láta til skarar skriða.
Um íslenzkan Dalabónda
„Þegar ég hugsa til hans,
finnst mér heimurinn ekki
UppS á öræfajm
ESarnaliók eftir Jó-
hemics Friðlaug'sson
Jóhannes Friðlaugsson,
kennari, er löngu kunnur af
dýrasögum sínum, sem eink-
um hafa verið yndi barna og
unglinga. Barnabiaðið Æskan
hefir fyrr og síðar flutt marg-
ar sögur hans. Voru dýrasög-
ur hans gefnar út í safnriti \
1947, en síðan hefir drjúgum
bætzt við rit hans, þótt ekki.
séu það allt dýrasögur. Árið ■
1948 kom út bókin Fegurð
æskunnar eftir hann og 1950
Jólasögur. Nú bætist við bókin
I Uppi á öræfum, gefin út af
Æskunni.
Þetta er falleg barnabók, er
flytur dýrasögur og aðrar
frásagnir um samskipti dýra'
og manna. Þær eru allar rit- |
aðar á léttu og blæfögru máli
og ástaryl til dýranna andar
frá þeim öllum. Bók þessi mun
glæða mjög vináttu barna og
dýra.
Jóhannes skiptir þessari bók
í tvo hluta eftir eðli efnis.
Fyrri hlutinn er frumsamdar
sögur um dýr, og hefst bókin
á lengstu sögunni, Hreinn t
konungur. Það er falleg saga |
um hreindýrin.
Seinni hluti bókarinnar,
geymir sannar frásagnir af
að höíundurinn flytti eina
þessara greina í útvarpið fyrir seg^ hanm
einum tveimur árum síðan.
í Ljösmæðrabrag, formáls
orðum höfundar, segir hann: alveg Sengmn af Coflunum
„Hér með þakka ég öllum hann er orðinn œér hjartfólg
æruvoröugum ijósmæðrum og in Persona. 1 fvmtýrahemn,
þolinmóðum lífs og liönum, Þar sem skaldskapur er sann-
sem hjálpuðu þessu veikburða lei ur'“‘ ___ _______
barni mínu inn í heiminn. Hið ' El1 minnisstæðastur er mér j háttum dýra, einkum hús
nýja líf er árangur íslenzkra Þ° hlatur hans. Það var luð- dýra> Viti þeirra og vináttu
daga og nótta. Hjartað í því er urblástur lífsgleðinnar . jg manninn, vörn þeirra við :
heldur stórt, og er barninn Svo lífsþrungin er rómantlk 0fSókn manna og dýra og lífs-
því nokkuð þröngt fyrir Martins Larsens. jbaráttu. Hafa sögur þessar
brjósti eins og nýheitinni j Hver landsmaður lítillar flestar gerzt í heimbyggð Jó-
stúlku á vordegi“. þjóðar finnur til stolts, er hannesar, Þingeyjarsýslu, en
Vel getur verið, að einhverj hann heyrir land sitt og fólk hann hefir safnað þeim af.
um þeirra, sem velja kæru- vera lofað. Svo kann okkur 'vörum fólks og skráð. Eru!
leysið og kauðaháttinn sem íslendingum að fara við orð þetta allt hinar athyglisverð- j
aðalsmerki síns andríkis, finn Martins Larsens. En spaklega ustu sögur. Börnum og ungl- |
ist h.iarta höfundarins of kemst hann að orði, er hann'ingum munu þykja þær |
stórt. En betri eru heit hjarta lýsir afstöðu sinni til um- skemmtilegar ,og þær munu j
slög heilbrigðs manns en yfir hverfisins: jdrjúgum glæða ást þeirra og
borðsmennska og kæruleysi j „Mannlífið og saga lands skilning á dýrum.
okkar aldar. :eru eins og málaðar kirkjurúðj Jóhannes er vinur barna og
Það er vart auðið að rekja ur. Fegurðar þeirra verður ao— dýra og hefir um langaævi á— *
efni þessarar bókar í fáum _ eins notið að innan“. 'vaxtað það pund svo að af
orðum. Sumir kynnu að vilia I Eftir þessu boðorði vill ber> bæ3i j kennarastarfi og á '
kalla það ferðaminninerar, vís hann breyta, og þannig vill ritvellinum. Hann hefir lagt
indagreinar og rabb um dag-,hann segja sannleikann um guii [ iófa framtíðarinnar, og
inn og vesrinn • ísland: _ þar mun það glitra af ungum
Allt má þetta til sanns veg- „Sannleikann um Island er og öldnum, ekki aðeins þeim
ar færa. pó er undirstraumur ^að finna hja þeim, sem lifa kynslóðum sem nú eru ofar i
þessarar bókar þyngri og og starfa í landinu, og hjá moidu, heídur einnig óborn-
voldugri. j þeim, sem í lífi sínu taka af- um ’ A. K.
Það er fagurfræði hins rúm jstöðu til landsins, hjá Þórólfi,'
helga dags, heimspeki heil- sem landið sigraði mátspyrnu
brigðs manns. Um ullarlest- laust, og hjá Hrafna-Flóka,
ina á fljótsaurunum segir sem talaði illa urn landið, en
hann: fann ekki ró, fyrr en hann
hafði leitað í fang þess afíur.
Og hann er að finna hja'
Þóru, sem þvoði þvott í Öxará
„Hún sýndist svo litil, lest-
in, á eyrunum umkringdum
háum fjöllum. Svona hafa
hestarnir borið varning langa i ræddi við systur sína um
vegi og vonda ura allt landið > astn gotugt bondaval .
um aldaraðir, þegar engin brú ' Martm Laisen kann isl.
var til í landinu.
Þessari sýn gieymi ég aldr-
ei, það heföi getað verið
Egyptaland, og það hefði get-
að verið fyrir mörgum hundr
uðum ára. Það var hrynjandi
hins rúmhelga dags, saga
um svaðilfarir manna og mál
leysingja og gleðskap og*
skemmtun, þegar komið var
að leiðarenda“.
Það eru sífelld hugleiítur á
síðum þessarar bókar. Guði
sé lof, að enn er til röman-
tískur maður á þessari öld
atóms og skelfinga. En róman
tík Martins Larsens á ekkert
skylt við þá vellandi grát-
skælurórnantik, sem lengi hef
ir veriö vinsælt lestrarefni á
íslandi.
Á Þingvöllum reikar hugur
hans ekki á vit Þorgeirs Ljós-
vetningagoða eða Skafta lög-
sögumanns, heltíur til imgra
kvenna, er þógu léreft sín við
klappir Öxarár í vindi og önn
um’ vor'áihs 'ög dreymdi dag-
drauma um horska sveina, er
svo vel, að hverjuin Islend-
ingi mætti sómi þykja a-ð
skrifa jafngott mál. Hann
mun ekki vera um að saka, þð
að prentvillur megi finna i
bókinni.
Hann lýsir íslenzku tiðar- '
fari svo vel, að ætla mætti,:
að hann hefði alið allan sinn
aldur í útsynningi á Seltjarn
arnesi: |
„Vorið hafði verið kalt með
sífelldum þræsingum, eklci ær
legt regn og íslenzkur storm
ur samboðinn karlmanni,:
heldur það veður, sem er á
hverfanda hveli skapað“.
Á einum stað segir hamv
„Mikill stílisti er mikill þjóf-
ur“.
Það kann satt að vera, en
þó segja franskir, stíilinn er
maðurinn sjálíur. j
Stíll hans er hispurslaus og i
kýminn. Miklu léttkýmnan'
en okkur íslendingum er!
tamt að rita. Þegar hann rít •
ar um deilu sagnfræðinga, j
segir hann:
Framh. á 11. síðu.'
Saumum eftir máli.
Lífstykki,
Kerselet,
Magabelti,
alls konar
Brjéstalialdarar
í miklu úrvali.
Sendum í póstkröfu.
LÍFSTYKKJABUÐIN
(Sérverzlan). — Skólavörðustíg 3.
mv*
Á fáki
Bókin
Kennslubók í hestamennsku eftir Boga Eggertsson og Gunnar Bjarnason.
er vönduð að efni og frágangi, með 40 fræðanöi myndum. Verð kr. 28,00. Sérstök
ódýr tækifærisgjöf. Gefið hana meðal annars hverjum unglingi. Það.er uppeldisat-
riði. Allir hestaunnendur ættu að eiga þessa bok.
Landssamband hestamannaféðaga