Tíminn - 21.09.1954, Qupperneq 4

«
TÍMINN, þriðjudaginn 21. september 1954.
211. blaft?
Starfsmannafélag Keflavíkurflug-
vallar hefir unnið gott starf
Fundur var haldinn í Starfs
mannafélagi Keflavíkurflug-
vallar síðastliðinn mánudag
í Ungmennafélagshúsinu í
Keflavík. Á fundi voru mætt
ir allmargir af starfsmönn-
um flugvallarins, en þó vant
aði mikið á að hægt væri að
segja, að hann væri fjölmenn
ur. Hefir svo leng, gengið, að
starfsmenn flugvallarins
hafa sýnt félagi sínu helzt
ti3 mikið tómlæti, og kemur
það 'm. a. fram í mjög slæ-
legri fundarsókn, þá er fund
ir hafa haldnir verið allt frá
stofnun félagsins í fyrrasum
ar, I
Morgunblaðið gerir fund
þenna að umtalsefni s. 1.
fimmtudag og afflytur þar
mjög staðreyndir. Telur blað
ið, að formaður félagsins
hafi farið hinar mestu hrak-
farir í skiptum sínum við
fundarmenn, en sannleikur-
inn er hins vegar sá, að for-
manni var raunar afar vel
tekið af fandarmönnum al-
raennt og ádeilur á hann létt
vægar.
Þegar til fundar þessa
hafði verið boðað, og var það
gert með útvarpsauglýsingu
og auglýsingum á almanna-
íæri á vellinum, tóku liðþjálf
ar ihaldsins þegar að smala
saman nánasta liði sínu til
þess að vera viðbúið, er árás-
arkallið væri gefið. Þegar á
fundinn kom, sýndist mörgum
að íhaldið hefði yfir að ráða
vænlegu stórskotaliði, því að
þarr a gat að líta slíka kappa
sem Pósthús-Þórð, Helga S.,
Biering og Boga og ýmsa
aðra ekki minni háttar stór-
skotaliða. Þarna var líka
Konráð Axelsson, general
majór fylkingarinnar, ásamt
Tngólfi, höfuðsmanni sínum.
Eitt nieginverkefni fundar
ins var „skýrsla formanns.“
Gerði formaður, Stefán Val-
geirsson, glögga grein fyrir
stofnun félagsins, tilgangi
þess, starfsemi þess og til-
vist allri. Dró S.tefán ekkert
undan af því, em segja þurfti
hvort heldur sem það gat
orðið honum til Iofs eða lasts
og lét fundarmönnum eftir
að dæma um heildarárang-
urinn. Kom í Ijós, að Starfs-
mannafélagið hafði víða /ið
komið í hagsmunamálum
starfsmanna á vellinum, og
munu þeir stórskotaliðar held
ur hafa orðið ruglaðir í tak-
tikinni, þegar formaður hafði
iokið máli sínu.
í fyrrasumar. er deilur um
kaup og kjör hjá Hamilton
líktust meira höggorrustum
verkamanna í upphafi aldar
en kurteislegum orðræðum
tveggja samningsaðila, er
ekki að efa að þá munaði um
mannsliðið þar sem var Ste-
fán Valgeirsson, formaður
Starfsmannafélagsins. Átti
hann drjúgan þátt í að leysa
fjölmörg deilumál, hvar sem
þau komu upp á vellinum,
hvort heldur sem þau beind-
ust að einum manni eða heil-
um hópum manna. Kynnti
hánn sér rækilega aðstæður
allar og vann sífellt að því
að finna úrbótatillögur, sem
heppilegar mundu vera sem
framtíðarlausn, því að það
vár greinilegt, að úrbóta var
ekki að vænta hjá þeim, sem.
með völdin fóru hjá Hamil-
ton, né heldur virtust starfs-
menn rikisstjórnarinnar og
hinar stjórnskipuðu nefndir,
ætla að kippa því í lag, sem
aflaga hafði farið. En um
haustið 1953 voru kröfur á
Hamiltonfélagið eitt þúsund.
Var því vissulega nóg verk
að vinna, ef ötullega hefði
verið á haldið, og nálega eini
aðilinn, sem vel starfaði, var
Starfsmannafélag Keflavík-
urf!ugvallar og þá ekki sízt
formaðurinn, Stefán Valgeirs
son. Er flugvallarstarfsmönn
um vissulega rétt að leggja
þetta á minnið, þegar þeir
ætla að gera það upp við sig,
hverjir hafi kappsamlegast
unnið að málum þeirra.
Þegar er dr. Kristinn hafði
tekið við stjórnartaumum hér
á vellinum, varð hægara um
vik að koma fram umbóta-
tillögum í málum flugvall-
arins og fóru strax ao koma
í Ijós ýmsar úrbætur. Og er
þar skemmst að minnast
vinnumálanefndar, sem all-
ir þeir, er nokkuð fylgjast
með málum hér á vellinum,
vita, að er að miklu leyti verk
Stefáns Valgeirssonar, en
menn vita líka meira, nefni-
lega, að nefnd þessi hefir
fengið því áorkað, að ekki
cðeins hafa verið leyst kröfu
mál upp á þúsundir króna
eða hundruð þúsunda króna,
heldur milljón krónur og
mun betur þó. Þarf ekki að
rekja það lengi fyrir flugvall
arstarfsmönnum, hvílíkt
feiknastarf liggur þarna að
baki. Nefnd þessi er mjög vin
sæl á vellinum og munu víst
engir heiðarlegir menn vilja
láta annað eftir sér hafa en
að neíndarmenn vilji, hver
og einn, gera sitt bezta til
þess að leysa vandræði flug-
vallarstarfsmanna.
Nefnd þessi starfaði lengi
vel í óhentugu húsnæði, t. d.
skorti hrapallega biðstofu fyr
ir þá, sem leituðu til nefnd-
arinnar með kvartanir. For-
maöur Starfsmannafélags
Keflavíkurflugvallar leysti
þennan vanda framar öðr-
um mönnum, því að honum
tókst að komast að merkileg
um samningum við Útvegs-
banka íslands h. f., þannig'
að bankinn reisti hús í Sea- j
weed-hverfi, fjölmennustu (
íslendingabyggð vallarins,;
þar sem líann rekur nokkur,
bankaviðskipti, starfsfólki til (
hins mesta hagræðis, og
Starfsmannafélagið fékk inni
með skrifstofu fyrir sig s.jálft
ásamt þægilegri skrifstoiu1
fyrir Vinnumálanefnd með
allrúmgóðri biðstofu að auki.
Hér hafa verið tínd til nokk
ur sýnileg dæmi um þann
! árangur, sem orðið hefir af
1 Starfsmannafélagi Keflavík-
‘ unflugvallar. Ef farið væri
út í að tína til hvert smáat-
riði, sem fjallað hefir verið
uvn að tilstuðlan félagsins,
mundi það fylla marga dálka,
' en þess gefst ekki kostur nú.
| Verður þetta, sem þegar er
' bent á, látið nægja að sinni,
1 en vafalaust verður meira
um þessi mál rætt innan tíð-
ar og skal þá ekkert undan
dregið, sem verða má til upp
lýsingar mönnum í einstök-
um atriðum.
Þegar skýrslu formanns
var lokið, og fundarstjóri
gaf orðið frjálst til umræðu
um skýrsluna, mátti segja,
að menn biði í ofvæni eftir
hernaðaraðgerðum stórskota
liðsins. Leið góö stund, áður
en nokkru skoti værr af
hleypt og mátti segja, að
ekki ætlaði generállinn aö
fara að neinu óðslega, hefir
sennilega talið sig hafa í
fullu tré við andstæðinginn,
eða hvað?
■ Er.n skorar fundarstjóri á
menn að taka tii máls um |
skýrslugerð formanns, og
enn helzt þessj óhugnanlega
þögn, svo liðsdátum stórskota
fylkingarinnar mun hafa1
orðið heldur órótt innan
brjósts, því að svo geigvæn- I
leg og löng þögn gat ekki
öllu lengur boðað neina ham
ingju, enda skrekkur í mönn
um löngum fyrir stórorrust-
ur, og það jafnvel þótt kapp-
ar séu. Var því eins og þungu
fargi væri af ýmsum létt,
þegar maður einn í útjaðri
salarins biður um orðið, og.
væntu þeir stórskotaliðar, aö
þarna mundi einn ganga úr j
þeirra hópi. Kom það líka,
fljótlega í ljós, að maður
þessi hafði sitthvað út á
stjórn félagsins að setja og
talaði af móði rniklum, svo
að stórskotafylkingin þóttist
vel við una, er hann hafði
lokið sinni gagnmerku ræðu
og sáust þeir klappa mikið
Bogi og Biering, en þeir, sem
manngleggri voru og kenndu
ræðumann, brostu í kamp-
inn, er þeir makkarti-menn
höfðu eignazt svo óvæntan
stuðningsmann. Og ekki
brostu menn síður, þá er Hall
dór frá Mel, bróðir Magnús-
ar, gekk á fund hins nýja
bandamanns og hvíslaði ein
hverju ástúðlegu í eyra hön- |___________________________
um. En svona skeður jú oft,
í mannkynssögunni, að Heró- lítilf jörleg heldur og líka ó"
des og Pílatus veröa vinir. Er lögleg. Á einum ef ekki tveim
það ráðlegging vor til Boga fundum var þessu haldið
og Bíerings og þá ekki sízt fram af þáverandi aðalliðs-
Pósthús-Þórðar, að leita uppi foringjum andstæðinga fé-
fleiri Hjálmara Theódórs- lagsins. Og er þaö almennt
syni sér til fulltingis. j vitað hér á vellinum, að þess
Þegar sá mæti ræðumað- ir skoðanabræður voru vissu
ur hafði lokið máli sínu, og lega sammála um ónauðsyn- óskað, og mátti af því marka,
hresst við móralinn í liöi leik starfsmannafélagsins í að ekki var þessi Sjálfstæð-
general majórsins að nokkru, fyrra, og reyndu þeir allt, j ismaður sérlega óánægður
reis úr sæti sínu vígamaður sem þeir gátu til þess að^með það, sem áunnizt. hafði
einn frækinn að fornu og drepa félagsstofnunina. Það. fyrir ötula forgöngu for-
nýju, Helgi nokkur S. Jóns- tókst þeim vitanlega ekki,! mannsins, þar sem hann
son. Hafði hann veriö gnúp- enda var kenning þeirra ekki i vildi svo gjarnan hafa átt
leitur fundinn allan fram til útbreidd nema meðal þeirra, I meiri þátt í ábyrgðinni af
þess að Hjálmar kom honum sem lengst eru til hægri af^því. En seinna virtist fund-
á sporið. Og tók hann nú til Sjálfstæðismönnum. Hinir armönnum bað koma 5 Ijós,
við stórskotahríðina sem sá víðsýnari Sjálfstæðismenn að sami-lar'ií'. í stjórn félags-
fyrsti úr hinu reglulega liði.' hafa séð þörfina á félaginu ius heíð'i verið heldur gott,
En eigi reyndist kappinn vel frá upphafi, og þeir munu, j oa þi'it oft væri erfitt að tiá
vopnum búinn á nútíma vísu,1 eins og aðrir heiðarlegii- flug 1 Bfcðvur ti; s.V’&fs og ráðá-
því að hann hafði ekki ann-j vallarstarfsraænn, kunna að gerða, var það ekki siz: þvl
að vopna en gamla teygju-Sneta það, sem vel hefir ver- að k-nr.a, aA‘ l.ann var miög
byssu,- sem hann notaði til ið gert í málum þeirra. | störfum hlaðinn í öðru félagi.
Faðir minn,
SKULI ARNASON,
fyrrum héraðslæknir,
andaðist að heimili sínu 17. þ. m. Samkvæmt ósk hins
látna mzm bálför hans fara fram x kyrrþey.
Sigurðwr Skúlason.
og flutti fundinum skýrslu.
Var ræða hans vissulega hóg
vær í hvívetna, þótt hann
segði nokkur orð til aðfinnslu
á formanni fyrir það, að
hann hefði ekki haft eins ná
ið samstarf við sig sem stjórn
armann eins og hann hefði
þess að skjóta á mýflugur
þegar hann var ylfingur vest-
En nú koma stórskotaliðar sem hann veitti forstöðu í
og lýsa sig fylgjandl starfs-' Reykjavík, auk afar langs
ur á Patreksfirði. Er vitað, að mannafélagi sem þeir nefndu vinnutíma hjá MHSB. En
Helgi hefir handleikið betri j clöglegt í fyrra. Er ekki hægt Böövar, eins og stjórnin öll,
vopn en glingur þetta, en fyr að skilja þessa kúvendingu á heiður skilið fyrir það, sem
ir einhverjar sakir hefir hon-1 nema. á þann eina veg, að vel hefir verið gert.
um ekki þótt vænlegt að þeir hafi séð svo margt já-| Þannig tókst að þæfa fund
leggja út í harða orrustu. J kvætt í starfi félagsins, að inn nokkuð fram eftir kvöldi,
Var skotleikni hans hið mesta þess sé raunvemlega þörf, að auk stjórnarmeðlima, sem
gaman, og ekkj meinlegri þó að þeir haldi uppi nokkru vörðu aðgerðir félagsins og
heldur en þótt hann hefði hnútukasti til formannsins, héiöu uppi svörum fyrir það,
kitlað Stefán Valgeirsson svona til þess þó að halda
með puntstrái í iljarnar. | virðingu sinni, þó ekki sé
Byrjaði Helgi á því að lýsa meira. —. Var teygjubyssu-
með nokkrum vel völdum orð árás Helga hin aumasta og
um, hversu nauðsynlegt og markaði hvergi fyrir sári, að
mikilvægt svona félag væri lokinni árásinni.
starfsmönnum flugvallarins. j Ekki var hleypt af fleiri
Var þetta ný kenning í stór- | skotuhi af hálfu stórskotaliða
skotaliðinu, því að í fyrra- j cg þagði bópurinn allur sem
sumar, þegar félagsstofnunin J mest hann mátti, þrátt fyrir
stóð yfir, var Biering sendur áskoranir íundarstjórans um
út af örkinni ásamt fleiri slík* að menn tækju til máls um
um görpum með þá greind- j skýrslu formannsins.
arlegu athugasemd, að félags j Upp úr þessu reis Böðvar
stofnun af þessu tagi væri Steinþórsson á fætur úr sæti
ekki aðeins ónauðsynleg og ' ritara Starfsmannafélagsins
töluðu ekki áðrir en Hjálm-
ar Theódórsson og Helgi S.
að viðbættri smá-athuga-
semd frá Halldóri frá Mel, en
aðrir stórskotaliðar létu
hreint ekkert á sér kræla.
Virtust, með öðrum orðum,
ekkert hafa til málanna að
leggja. — Var allmjög liðið á
fundinn, þegar mætur Sigl-
firðingur, Jóhann Möller að
nafni, hélt ýtarlega ræðu um
framtíðarverkefni funöarins
og mæltist vel. Hafði hann á-
kvcðnar tillögur fram að
(Framhald á 6. slðu.)