Tíminn - 21.01.1955, Page 6

6.
TÍMINN, föstudaginn 21. janúar 1955.
16. blað,
......""i
í
V
1
úm)j
WÓDLEIKHÖSID
Gullna hliðið
eftir
Davíð Stefánsson frá FagTaskógi
Sýning í kvöid kl. 20.00,
í tilefni 60 ára afmælis hans.
Leikstjóri: Lárus Pálsson.
Hljómsv.stj.: Dr. V. Urbancic
Músik eftir: Dr. Pál isólfsson.
UPPSELT.
Þeir homa í haust
Sýning laugardag kl. 20.00.
Bannað fyrir börn innan 14 ára
Óperurnar
Pagliacci
Og
Cavalería
Rusticana
Sýning sunnudag kl. 20.00.
Aðeins fjórar sýningar eftir.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15—20.00. Tekið á móti pönt-
unum, sími: 8-2345, tvær línur.
Pantanir sækist daginn fyrir sýn
ingardag, annars seldar öðrum.

Crippe Creeh
Ofsa spennandi, ný, amerísk lit-
mynd um gullæðið mikla í Coln-
rado á síðustu öld. Mynd þessi,
sem að nokkju er byggð á sönn-
um atburðum, sýnir hina marg-
slungnu baráttu, sem á sér stað
um gullið.
George Montgomery,
Karin Booth.
Bönnuð börnum innan 14 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÖ
— 1544 —
Brotna örin
(Broken Arrow)
Mjög spennandi og sérstæð, ný,
amerísk mynd í litum, byggð á
sannsögujegum heimildum frá
þeim tímum, er harðvítug víga-
ferli hvítra manna og Indíána
stóðu sem hæst og á hvern hátt
varanlegur friður varð saminn.
Aðalhlutverk:
James Stewart,
Jeff Chandler
Debra Paget.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBIO
— HAFNARFIRÐI -
Ást við aðra sýn
PILTAR ef þið eigið stúlk-
una, þá á ég HRINGANA.
Kjartara Ásmundsson,
gullsmiður, - Aðalstræti 8.
Sími 1290. Reykjavík.
LEIKFÉIA6
REYlíJAVÍKUR
Frœnha Churleys
63. sýning
á morgun laugardag kl. 5.
Aðgöngumiðasala í dag kl. 4—7
og á morgun eftir kl. 2. Sími 3191
AUSTURBÆJARBÍÓ
Frænka Charleys
Afburða fyndin og fjörug, ný,
ensk-amerísk gamanmynd lit-
um, byggð á hinum sérstaklega
vinsæla skopleik, sem Leikfélag
Beykjavíkur hefir leikið að und
anfömu við metaðsókn.
Inn 1 myndina er fléttað mjög
faUegum söngva- og dansatrið-
um, sem gefa myndinni ennþá
meira gildi, sem góðri skemmti-
mynd, enda má fullvíst telja
að hún verði ekki síður vinsæl
en eikritið.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala heíst kl. 2 e. h.
GAMLA BÍÓ
Sími 1475.
Macao
Ný, bandarísk kvikmynd, afarj
spennandi og dularfull.
Aðalhlutverkin leika hin vin-
sælu:
Robert Mitchum,
Jane Russel.
Bönnuð börnum innan 14 ára.J
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
Sími 1182
Vald örluganna
(La Forza Del Destino)
Frábær, ný óperumynd. Þessi
ópera er talin ein af allra beztu
óperum VERDIS. Hún nýtur síu
sérstaklega vel sem kvikmynd,
enda mjög erfið uppfærsla á eik
sviði.
Leikstjóri:
C. Gallone.
Aðalhlutverk:
Nelly Corrady, Tito Gobbi, Gino
Siniberghi. Illjómsveit og kór
óperunnar í Róm undir stjórn
Gabriele Santinni.
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð börnum yngri en 14 ára
Sala hefst kl. 4.
Burbtirossa,
í honungur sjóræn-
ingjunna
Sýnd kl. 5.
TJARNARBÍÓ
Óskars verðlaunamyndín
Gleðidagnr í Róm
PRINSESSAN SKEMMTIR SÉR
(Roman Holiday)
Sýnd kl. 9.
Golfmeistararnir
(The Caddy)
Aðalhlutverk:
Dean Martin
Jerry Lewis.
Sýnd kl. 5 og 7.
HAFNARBÍÓ
Simi 6444
Ey|a leyndar-
dómanna
(East of Sumatra)
Geysispennandi ný amerísk kvik
mynd í litum, um flokk manna,
sem lendir í furðulegum ævin-
týrum á dularfullri eyju í Suð-
urhöfum.
Jeff Chandler,
Marilyn Maxwell,
Anthony Quinn.
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

Sæmimdur Ólafssou
(Framhald af 4. síðu).
sem hann áður hafði látið
ógert. Hann varg að lúta lög
má'/inu sem allt lifandi fell
ur undir og fær eigi umflúið.
I-Iann andaðist í Landsspítal
anum 12. þ. m.
Þegar Sæmundur nú er af
staríssviðinu horfinn er ást
vinum hans vinum og sam-
starfsmönnum hinn mesti
harmur að kveðinn, en str.r's
cagurinn var langur orðinn
og viðburðaríkur, og sýnt að
hverju dró.
Hann var innilega kvaddur
og honum af hrærðu hjarta
þökkuð samvistarstundin. At
gjörvi hans, umhyggjusemi
hans fyrir öllu góðu og fögru,
vinátta og hlýhugur, allt hið
mikla starf í þágu sveitar og
héraðs, eru ljósgeislar þeir,
sem hann stráði hvarvetna
á braut samferðamannanna
og munu þeir enn lýsa og
verða til örfunar eftirlifend-
um í áframhaldandi baráttu
til betra vegs og gengis fyrir
framtíð íslenzkrar byggðar.
___ Björn Björnsson.
Nú er bratta gatan gengin.
Geislar verma öldungsbrá.
Hljóður vinur hreyfir strenginn
handan yfir fjöllin blá.
Þegar líður lífs að kveldi
leitar muni farna braut.
Bjarmar fyrir árdagseldi,
er að baki liggur þraut.
Fagnar þreyttur ferðalangur
fögrum sumarblóma reit.
Var að baki vegur strangur,
vörnin kröpp og sóknin heit.
Þrautir göfga góða drengi
gjarnan herða viljans stál.
En enginn veit, hve oft og lengi
ákall barst frá þreyttri sál.
Sælt mun þér að sjá og skoða
sólarris á nýrri strönd,
mæta þar í morgunroða
muna þínum, kærri hönd.
Bak við dynur veðravoði,
vopnagnýr og neyð og tár.
Fram undan er birtuboði
blómalönd og feginsár.
Nem ég óm af ölduniði
út við Rangár breiða sand,
þar, sem fyrr af fiskimiði
fluttir marga björg í iand.
Ýmsum varstu oft að liði,
oft þú leystir þrautabönd.
Góði vinur, gakk í friði
götu lífs á nýrri strönd.
Ellmar Tómasson.
Hraðfrystiliús
(Framhald a; 3. síðu.)
frystihúss eru 12—15 lestir á
dag. Vinna er þegar hafin í
frystihúsinu og þar frystur
vertíðarafli bátanna. Er ráð-
gert að þar vinni í vetur um
70 manns og vinni afla af 9
bátum, sem aðstöðu sína hafa
hjá Miðnes h.f.
Teikningar að þessu nýja
húsi gerði Gísli Hermanns-
son hjá Sölumiðstöð hrað-
frystihúsanna, en smiðir
voru Húnbogi Þorleifsson og
Trausti Jónsson, báðir úr
Sandgerði. Múrarar Jónas
Guðmundsson og Ársæll
Sveinbjörnsson, báöir úr
Gerðahreppi. Raflögn lagði
AÖalsteinn Gíslason, Sand-
gerði, hitalögn, vélsmiðja
Innri Njarðvíkna en Hamar
í Reykjavík og Nýja blikk-
smiðjan smíðuðu færibönd,
borð og fleira.
í sambandi við frystihúss-
bygginguna má geta þess, að
sama fyrirtæki lét byggja í
sumar fiskhús í stað þeirra
er fauk fyrir rúmu ári. Er
húsið 60x14 metrar og byggt
úr steinsteypu. Sú nýlunda
er við bygginguna, að á
henni eru engir gluggar, en
birta kemur inn um plast-
plötur, sem þakið er gert úr.
HJONABAND
aði hann sýningu á myndum sínum í sýningarsal næsta
bæjar. Börnin úr skólum nágrennisins fengu að sjá þær,
og bæjarblaðið ritaði lofsamlega um sýningarnar á hverju
ári. Venjulega komu nokkrir blaðamenn á sýningarnar frá
Philadelphiu. Eitt sinn las hann í stóru blaði frá New York:
— William Barton, sem var svo, efnilegur, hefir ekki náð
þeim þroska, sem efni virtust standa til. Þetta var eins
konar lokadcmur yfir honum í heimi málaralistarinnar.
Hann brenndi þetta blað, svo að Rut sæi þaö ekki, en hann
gat ekki brennt huga sinn til ösku, og hugur hans geymdi
þessi dómsorð óafmáanleg.
Og þau höfðu sín áhrif. I hvert sinn sem hann þóttist
vera að ná tökum á einhverju myndarefni eða verða var
við innblásturinn, komu þessi orð fram í huga hans og
lögðu hann í fjötra að honum fannst. Hann vann þó reglu
lega átta stundir á dag, eða svo sagði hann fólki, sem spurði
hann. Nú hafði hann málað án afláts í 12 ár.
Og hann neitaði að trúa því, að gleymskan huldi hann
æ meira.
— Pabbi, kallaði Jill upp stigann.
— Já, góða, svaraði hann úr herbergi sínu.
— Miðdegisverðurinn er til, og ég er búin að hreinsa
penslana.
— Þakka þér fyrir, vina mín. Hann greiddi hár sitt og
hreinsaði svolítinn litablett úr skyrtunni sinni meö hreinsi
legi, sem Rut hafði látið honum í té. Jill beið hans enn við
stigafótinn. Svo kom hún upp stigann og kallaði: — Má
ég koma inn.
— Auðvitað, gða mín. Hún kom inn til hans og stóð á
gólfinu og horfði á hann. Hana langaði til að hann léti vel
að henni, en honum var það fyrirmunað. Svo undarlegt
var það, að þetta barn hafði hin litlu, gráu og stingandi
augu Harnsbargers afa síns, og í hvert sinn sem William
leit í þessi augu, sá hann sál gamla mannsins blasa við
sér. Jafnvel þótt hann sæi, að hún þráöi ást hans og vin-
semd, sæi það skína úr þessum litlu barnsaugum, gat hann
ekki brotið þessa andúðarfjötra af sér.
— Pabbi, ætlarðu að gera eitthvaö sérstakt í kvöld?
Hann hafði ekki gert neina áætlun um það, en þegar
hún minntist á þaö, flaug honum allt í einu í hug, að kom
inn væri timi til aö hann liti inn til foreldra sinna. Hann
ætti að gera það oftar, því að nú sótti ellin að þeim.
— Ég býst við, að ég þurfi að fara til bæjarins, sagði hann.
— Æ, það var leiðinlegt, sagöi litla stúlkan vonsvikin.
Hann kenndi í brjósti um hana. — Haföir þú nokkuð sér
stakt í huga? spurði hann.
— Mér datt í hug, að þú mundir kannske finna upp á
einhverju skemmtilegu, sem við gætum gert, sagði hún.
Ef hún hefði komið fram með einhverja ljósa uppástungu,
hefði hann látið tilleiðast að hugleiða þetta, en nú hugs-
aði hann með sér, að hún væri hugmyndasnauð. Öll börn-
in voru hugmyndasnauð.
— Ég held, að ég verði aö fara og hitta föður minn, sagði
hann.
Hún svaraði engu, og hann lagði höndina á öxl hennar,
er þau gengu niður stigann. Hann hafði farið með börnm
eitt og eitt til að sýna foreldrum sínum þau, en það hafði
ekki bcrið mikinn árangur. Börnin, sem voru rjóð, glaðleg
og hraustleg heima hjá sér, virtust föl og feimin í stofu
möður hans. Framkoma þeirra og viðhorf til heimsins voru
frá Rut. „Sæl frú“, og „Gleður mig að sjá yður“, hafði hún
kennt þeim að segja, og hann hafði ekki getað fengiö af
sér að segja henni, að þetta væru ekki þær kveðjur, sem
hæfðu bezt. Gamla konan varð svolítið háðsleg og kulda-
leg, þegar börnin heilsuðu henni þannig. Og hann hafði
ekki ráðizt í það að fara með þau aftur. í fyrra hafði Har-
eld hellt úr vínglasi afa síns yfir borödúkinn, og móðir hans
sagði:
— Það gerir ekkert til, blessað barnið kann ekki betur og
gerir þetta óvart.
— Hvar er Hall? spurði hann fimm mínútum síðar við
sitt eigið borð.
— Hann læddist burt, sagði Rut. Hún herpti fagrar varir
sinar saman um leið og hún færði kjúklingana upp úr pott-
inum. — Og ég er staöráðin í því að hirta hann duglega,
begar hann kemur heim, William, því að ég sagði honum,
að hann mætti ekki fara fyrr en hann hefði lokið þessu verki.
— Jæja, Rut, en ég hata allar hirtingar.
Hún var að hugsa um að segja eitthvað meira en hætti
við það. — Einhver verður að taka í taumana. Þetta getur
ekki gengið svona til lengdar. Hún var nærri búin að kalla
þetta í reiði sinni. En hún hafði lært, að bezt var að tala sem
fæst nm slíkt. Hún 'íeit yfir borðið og sá, að allt var með
felldu, og hún sagði ekki meira.
í bókaherbergi sínu sat Barton gamli og athugaði af gaum-
gæfni málverk, sem William hafði lokið við þennan morgun.
William hafði fært honum það samstundis, gert þaö án þess
að hafa ætlað sér þaö áður, aðeins farið eftir skyndilegri
hugdettu. Hann háfði verið aö velta því fyrir sér, hvort þetta
væri „gott“ verk eða ekki og þá allt í einu ýlottið í hug að
fara með það til föður síns. Faðir hans horíði lengi á það
án þess að segja orö.