Tíminn - 08.09.1955, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, fimmtudaginn 8. september .1955.
202, bl»ð»
GAMLA BÍÓ
\Dásamleg á að líta
(Lovely to Look At)
| Bráðskemmtileg og skrautleg,
! bandarísk dans- og söngvamynd
|í litum, gerð eftir söngleiknum
„Roberta" með músík eftir
jJerome Korn.
Aðalhlutverk:
Kathryn Grayson,
Red Skelton,
Howard Keel,
Ann Miller.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Síðasta cinn.
Trú&urinn
|Ein hin hugnæmasta ameríska
[mynd, sem hér hefir verið sýnd,
jgerist meðal innflytjenda í Pale
j stínu. Aðalhlutverkið leikur
(hinn stórsnjalli töframaður
Kirk Douglas.
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
»♦»<»»»♦♦♦♦♦♦♦<
BÆJARBIO
— HAFNARFIRÐI -
(Prönsk-ítölsk verðlaunamynd. —
(Leikstjóri: H. G. Clouzot.
Aðalhlutverk:
Yves Montand,
Charles Vanel,
Véra Clousot.
j Myndin hefir ekki verið sýnd
jáður hér á landi. — Danskur
j skýringartexti.
Sýnd kl. 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
Forhoðnir leihir
(Jeux Interdits)
Birgitte Fossey,
Georges Poujouly.
zBönnuð bömum innan 12 ára.
|Aukamynd:
jNýtt mánaðaryfirlit frá Evrópu
ímeð íslenzku tali.
Sýnd kl. 5, 7 02 9.

Hafnarfjarð-
arbíó
Negrinn og götu-
stúlhan
Ný, áhrifamikil, ítölsk stórmynd.
Aðalhlutverkið leikur hin
þekkta ítalska kvikmynda-
stjama:
Carla Del Poggio,
John Kitzmiller.
Myndin var keypt til Danmerk-
ur fyrir áeggjan danskra kvik-
myndagagnrýnenda og hefir
hvarvetna hlotið feikna aðsókn.
Myndin hefir ekki verið sýnd
áður hér á landi. Danskur texti.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 7 og 9.
■♦♦♦»♦♦»♦♦♦♦♦♦♦
Ragnar Jónsson
iwestetréttarldgMaSiíf
! Laugavegl 8 — Síml 7752 j
Lögfræðistörí
og eigaaumsýslít

❖
AUSTU RBÆ J ARBÍÓ
Töhuharnið
(Close to my Heart)
| Bráðskemmtileg og hugnæm, ný,
lamerísk kvikmynd byggð á sam!
jnefndri skáldsögu eftir James R. j
j Webb, sem birtist sem íramhalds j
jsaga í tímaritinu „Good House-j
jkeeping".
Aðalhlutverk:
Ray Milland,
Gene Tierney.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
HAFNARBÍÓ
Sími 6444.
Töfrasverðið
(The Golden Blade)
Spennandi og skemmtileg, ný,J
amerísk ævintýramynd i litum,!
tekin beint út úr hinum dásamj
lega ævintýrahcimi Þúsund og j
íeinnar nætur.
Rock Hudson,
Piper Laurie.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
>♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
TJARNARBÍÓ
Sveitastúlhan
(The Country girl)
Verðiaunamyndin fræga.
Sýnd kl. 9.
Allra síðasta sinn.
SSriimddan stríða
Sýnd kl. 5 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
Núll átta fimmtán]
(08/15)
jPrábær, ný, þýzk stórmynd, erl
jlýsir lífinu í þýzka hernum,
Iskömmu fyrir síðustu heimsstyrj
|öld. Myndin er gerð eftir met-
jsölubðkinni „Asch liðþjálfi gerir
j uppreisn" eftir Hans Hellmut
[Kirst, sem er byggð á sönnum
Sviðburðum. Myndin er fyrst og
Ifremst framúrskarandi gaman-
jmynd, enda þótt lýsingar henn-
j ar á atburðum séu all hrottaleg-
jar á köflum. — Mynd þessi sló
jöll met í aðsókn í Þýzkalandi
jsíðastliðið ár, og fáar myndir
íhafa hlotið betri aðsókn og
jdóma á Norðurlöndum.
Aðalhlutverk:
Paul Biúiger,
Joachim Fuchsberger,
Peter Carsten,
Helen Vita.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
VOLTI
R
aflagnir
afvélaverkstæði
afvéla- og
af tæk j avið gerðir
Norðurstíg 3 A. Sími 6458.

Samviimuþættir
(Framhald af 3. síðu).
eru hugsjónir samvinnufé-
lagsskaparins og slúpulag
hans. Saga mannkynsms sann
ar það svo að óyggjandi er,
að hver einasta fögur hug-
sjón á í sér fólgin lífsneista,
sem hlýtur fyrr eða síðar, að
gera henni fært að festa ræt
ur. Hún getur að vísu verið
ofurliði borin í byrjun, og
það er auk heldur líklegra,
en aðeins í þili. Hún leitar
ávallt landa á ný þar til hún
hefir náð öruggri fótfestu.
Hversu auðvelt kann að reyn
ast landnámið fer eftir því,
fyrst og fremst, hversu far-
ið er forvígismönnum henn-
ar. Sá stakkur, sem þeir sníða
henni, getur valdið úrshtum
og gerir enda oftast. Hug-
sjónir samvinnuhreyfingar-
innar höfðu kvatt dyra áður
en Rochdalefélagið var stofn
að. Ýms félög höfðu, þegar
fyrir daga þess, leitast við að
gera hana að le!ðarstjörnu
sinni. En góð meining gerir
enga stoð. Þau lognuðust út-
af þrátt fyrir sinn gullvæga
tiJgang af því að þau skorti
hið heilbrigða og örugga
skipulag kaupfélagsíns í
Rochdale. Það var í einu svo
einfallt og traust að reglur
þess gilda óbreyttar enn
þann dag í dag, sem grund-
vallarmál allra samvinnufé-
laga, sem síðan hafa risið á
legg. Sannleikurinn er nefni-
lega sá, að það gerast alltaf
nógir til þess að fjandskap-
ast við nýjungar og því þurfa
boðberar þeirra helzt að vera
bæði vitrir menn og góðgjarn
ir. Hamingja kaupfélagsins í
Rochdale var sú, að forgöngu
menn þess voru í ríkum mæli
gæddir þessum ómetanlegu
eðliskostum. Því gátu þeir
gert hugsjón Owens að þeirri
giftudrýgstu, voldugustu og
áhrifamestu viðreisnarstefnu
sem enn er bekkt.
Magnús á Frostastöðum.
Þsingt valii
(Framhald af 5. slðu.)
þeir, að líkur væru til, að
framleiða mætti við jarðhit-
ann hér á landi. Sé jarðhita
svæði landsins litin leik-
mannsauga, beinist athyglin
sérstaklega að Krýsuvíkur-
svæðinu sem hentugu til
þungavatnsframleiðslu. Þar
er í senn gífurlegur jarðhiti
og stutt undan er mikil vatns
náma, Kleifarvatn. Má vera,
að frá sjónarhóli sérfræðings
ins snúi þetta öðru vísi við,
og væri því eðlileg krafa, að
Rannsóknarráð ríkisins segði
hið fyrsta álit sitt á því hvort
möguleikar væru góðir þar-
lendis á framleiðslu þungs
vatns. Eftir þeim upplýsing-
um, sem fyrir liggja um verð
lag á þungu vatni, mætti
ætla, að útflutningur þess
gæti orðið drjúgur liður í út
flutningstekjum landsmanna.
Ekki er vafi á að hér er stór
mál á ferðinni, sem gæti
gjörbreytt viðhorfi þjóðarinn
ar til nýtingar jarðhitans og
orðið þjóðinni lyftistöng.
J. M. Barrie;
"l
-ibzkcvH
ESTURINN
jg tatarastúlkan
Ég sat og hugsaði um þetta fram og aftur þegar ég
heyrði allt í emu mannamál uppi í hlíðinni, og gekk útr
að glugganum tU að sjá, livað væri á ferðinni. Þar var sam-
ari kominn hópur aP|ólki og færðist hægt niður Míðiná.
í fararbroddi fór sterklegur Hálendingur, Lauchlan Ca’mp-
bell, einn af sekkjapíþublásurunum, sem áttu að leika í
brúðkaupi jarísiris. Hann hafði orð íyrri að láta áð sér
kveða, þegar hann var ódrukkinn. Nú blés hann sekkjá-
pípuna af lífs og sálár kröftum.
Sennilega getur vart. rið lita broslegri sjón en Hálending
með sekkjapípu. Fóifcíð) sem safnazt hafði saman fyrir aft-
an hann„ hélt sig í hæfílegri fjarlægð, og stöðvaðist alveg
með vissu milUbili, þegar hann sneri sér við og steytti
hnefana í áttina tU Spittal.
Þegar þessi GoUat vár enn nokkra metra í burtu frá mér,
sá ég að Waster Lunny, sem hafði staðið úti á miðjuin veg
inum til þess að yfirheyra þá, sem fram hjá færu um hvað
fyrir hefði komið, hópáði hræðslulega undan og þar sem
ég er ekki heldur nein: hetja, þá þótti mér líka ‘ værilegra
að færa mig uþp á skurðbakkann utan vJð veginn. Laueh-
lan sendí mér svo ógnandi augnaráð, að ég hörfaði ennþá
lengra frá veginum. Svo skálmaði hann áfram og.,.þiés
af fítonskrafti í sekkjapípu sína.
Ég spurði Waster h,vað á gengi, en hann vissi það eitt,
að Lauchlan hafði orðið ósáttur við jarlmn.
— Hvers vegna stöðvað’irðu ekki manninn og spurðir
hann, hvað fyrir hcfð'i komið á Spittal? spurði Elspeth
kona Wasters. Missætti í byrjun brúðkaups boðar ævinlega
ógæfu.
— Ég held nú að Rintoul sé að búa sjálfum sér ógæfu
með því að giftast svo ungri stúlku, sagði Waster.
— Karlmaður er aldrei of gamall til að gifta sig, sagði
Elspeth.
— Kona ekki heldur, ef nokkur töggur er í henni, sagði
Waster, en ég held ég viti hvað hefir gert Lauchlan svoná
öskuvondan. Einhver hefir hallmælt forfeðrum hans.
— Forfeðrum hans! þaut í Elspeth. Ég hugsa að mínir
forfeður hefðu getað keypt hans í tylftatali fyrir einá‘kfónu.
— Hvað er að heyra, sagði maður hennar. Þú ert’^omin
af vefurum og skilur ekki ættarstolt. Rekir þú HáteriÖmgi
kinnhest, þá er það ekki hann, sem þú móðgar, héldtíri’fór-
feður hans. ['Á
Þegar ég síðar hef hugsað um þetta atvik, viröi!st mér
að sekkjapípublástur Lauchlans sé eins og forleikur, sem
spilaður var áður en tjaldið var dregið frá sviðinu og hin
stórbrotna atburöarás, sem markaði þáttaskil í lífi Gav-
ins, hófst.
Um klukkustund siðar kom Waster Lunny tU mín og sagði
mér, hvað valdiö hefði reiöi Lauchlans. Waster var lengi
að komast að efninu. Ræddi margt um það, hvers vegna
jarlinn, sem væri alls ekki Skoti og hefði aðeins keypt
Spittal fyrir ári síðan, skyldi halda brúðkaup sitt á þessu
kotbýli nriðað við þær stórjarðir og halrir, sem hann ætti
sunnan landamæranna. Það væri engu líkara en hann
vildi fara leynt með brúðkaupið. Það væri líka einkenni-
legt að brúðkaupinu hefði tvisvar verið frestað. Þjónustu-
fólkið á Spittal héldi því raunar fram, að náðug jarlsfríún,
sem reyndar yrði það ekki fyrr en á morgun, væri ihjög
ófús að giftast jarlinum og þess vegna hefði brúðkaupið
dregizt svona.
— Elspeth kona mín segir að vísu, sagði Waster, að’ brúð
arefnið, hljóti að vera af lágum stigum, fyrst hún var svo
óvarkár að móðga forfeður boðsgesta og þess vegna sé ó-
líklegt, að það standi á henni að giftast jarlinum.
— En hvernig var það þá með þessa móðgun? spurði ég
loks.
— Jú, sjáið þér nú tU skólastjóri. Mannfagnað mjkinn
á að halda á Spittal í dag og auk þess á að halda eitthvað
sem heitir síðdegisveizla, en pósturinn segir að það sé sama
og borða tvo nriðdagsverði í einu. Meðal gestanna voru
einhverjir af meðlimum Ogilvy-ættarinnar og það voru þeir,
sem eggjuðu brúðina til að biðja jarlinn hmnar heimsku-
legu bænar. Og. hver var hún? Jú, segja sekkjapípublás-
urunum tveimur að leika vísuna um Argyle. En þess1 vísa
er einmitt söngur Ogilyvanna og í vísunni er gert gys að
Campell-ættbálkrium. Fyrr á tímum voru þessir tveir ætt-
bálkar svarnir óvinir og enn eimir eftri af því eins pg sást
í dag. Jarlinn vár tregur t*l að verða við ósk brúðar sinn-
ar, en lét þó uiidan. Lauchlan Campell hafði ekki fyrr
fengið þessa vanhugsuðu skipun en hann spratt á fætur,
rak hníf súin í belginn á pípu hins blásarans, sem gaf fra
sér aumlegt væí um leið og hann ætlaði að hefja lagið.
Svo óð Lauchlan með hnífinn í hendinni tvo hringi kring-
um borðið og blés af öllum kröftum lagið: Campellarnir
sækja fram. Og'hann hélt áfram að blása þetta lag eftri
að hann var farinn frá Spittal og heldur því sennilega á-
fram enn, ef hann er ekki orðinn vindlaus. Sjálfur myridi
Waster hafa útmálað söguna miklu nánar, ef hann 'hefði
ekki sjálfur verið orðinn andstuttur.
Skömmu síðar fór hann, en hafði áður sagt mér, aö bæna
samkomu ætti að halda þá um kvöldið fyrir tilstilli séra
Gavms. Yrði beð'ið um regn, enda var jörðin aö skrælna