Tíminn - 20.09.1955, Qupperneq 6

6
TÍMINN, þr»ðjudaginn 20. september 1955.
212. blaS.
" ' ■ jt
o
,■ o
GAMLA BiO
Bess litla
(Young Bess)
Heimsfræg söguleg MGM-stór-
mynd í litum — hrífandi lýsing
á æsku Elísabethar I. Englands-
drottningar.
Jean Simmons,
Stewart Granger,
Deborah Kerr,
Charles Laughton.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 2.
t»au hittust á
Trinidad
(Affair in Trinidad)
Geysi spennandi og viðburðarik,
ný, amerísk mynd. Kvikmynda-
sagan kom út sem framhalds-
saga í Fálkanum og þótti af-
burða spennandi. Þetta er mynd
sem allir hafa gaman af að sjá.
Aðalhlutverk:
Kita Hayworth,
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

BÆJARBIO
— HAFNARFIRÐI -
NYJA BIO
Astarhreiðrið

(Love Nest)
Bráðskemmtileg, ný, amerisk
gamanmynd um fornar ástir og
nýjar.
Aðalhlutver:
June Haver,
Aukamynd:
Olyinpíumeistarar.
Skemmtileg og fróðleg íþrótta-
mynd og Myndir frá íslandi (úr
þýzkri fréttamynd).
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
♦♦♦♦♦»♦♦♦»♦♦♦♦<
Hafnarfjarð-
arbíó
Dásamiegt á að líta
(Lovely to Look At)
Bráðskemmtileg og skrautleg,
bandarísk dans- og söngvamynd
í iitum, gerð eftir söngleiknum
,Jtoberta“ með músik eftir
Jerome Korn. — Aðalhlutverk:
Kathryn Grayson,
Red Skelton,
Howard Keel,
Ann Miller.
Sýnd kl. 7 og 9.
♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦«
Vinsælasta gólftmnið
vestan hafs og austan
Heildsölybirgðir
O. JOHNSON
& KAABER HF
mm G. HALLDORSSON
jBÓKHALOB- og ENDUR-
í SKOÐUNARSKRIFSTOFA
Ingólfsstræt-i 9B.
Sími 82540,
[ AUSTURBÆJARBÍÓ
Kona handa pahbaj
(Vater braucht eine Frau)
Mjög skemmtileg og hugnæm,!
ný, þýzk kvikmynd. Danskurj
I skýringartexti.
Aðalhlutverk:
Dieter Borsche,
Ruth Leuwerik.
(Léku bæði í „Freisting læknis- j
ins“.)
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 2.
HAFNARBIO
Sími 6444.
tr djúpi
gleymskunnai*
(Woraan with no name)
Vegna mikilla eftirspurna verð
ur þessi hrífandi enska stór-
mynd sýnd aftur, aðeins örfáar
sýningar.
Sýnd kl. 7 og 9.
Maðurinn
frá Alamo
Sýnd kl. 5.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
♦♦♦»♦♦»♦♦♦♦♦♦♦
TJARNARBÍÓ
Ævintýri Casanova
(Casanovas Big Night)
Bráðskemmtileg ný amerísk
gamanmynd er sýnir hinn
fræga Casanova í nýrri útgáfu.
Myndin er sprenghlægileg frá
upphafi til enda-

Aðalhlutverk:
Bob Hope,
Joan Fontaine.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
Leigubílstjórinn
(99 River Street)
Æsispennandi, ný, amerísk saka
málamynd, er gerist í verstU'
hafnarhverfum New Vork. —
Myndin er gerð eftir sögu Ge-
orges Zuckerman. Aðalhlutverk
John Payne,
Evelyn Keyes,
Brad Dexter,
Peggie Castle.
Sýnd kl. 5, 7 og 0.
BönnuS lnnan 16 árs.
Síðasta tinn.
Þusundir vita
að gæfa fylgir hrlngunum
frá SIGURÞÓR.
Sáningin . . .
(Framhald af 5. síðu).
ýmsum greinum, og njóta
einkum verndar Sjálfstæðis-
flokksins. Þeir leggja flokkn-
um t*l mikið fjármagn til stór
felldrar áróðurs- og blekking-
arstarfsemi á mörgum víg-
stöðvum, og munu hafa
ástæðu til að álíta, að það sé
bezti business, sem þe«r hafa
gert árum saman.
En þegar þannig er minnt
á vorverk kommúnista og sum
arverk þessara máttarstólpa,
umhverfist Morgunblaðið ger-
samlega. Þetta he*tir á þess
máli, að kommúnistar hafi
verið leystir frá allri ábyrgð
af þróun efnahagsmálanna,
en Sjálfstæðismönnum kennd
hún! Og síðan eys Mbl. blöð
Framsóknarmanna auri i
hamslausu reiðikasti. Lesend-
um Mbl- mun koma þess» hár-
fína réttlætiskennd alveg á
óvart. Þeim mun þykja sem
viðbrögðin lýsi frekar vondri
samvizku en sársauka sak-
leysingjans. Þjóðín veit líka
mæta vel, að margir menn
hafa starfað á akr> dýrtíðar-
málanna í vor og sumar. Sáff-
mennirnir voru alla tíð auð-
þekktir. En sumir verkamenn
aff uppskerustörfum vilja dylj
ast. Þaff sannar vonzkukast
Mbl. hér á dögunum. En svona
uppþot breyta ekki staðreynd
um.
(Dagur).
J. M. Barrie:
45.
STUE?!
tatarastúgkaii
Thnr^ood Marshall
(Frámhald af 5. síðu).
halda áfram að leika sér saman.
Það getur því ekki samrýmzt neinni
skynsemi, að þessi börn skuli vera
aðskilin í skólunum. Það hlýtur að
stafa af þvi, að menn vilji halda
áfram að lítillækka á einhvern hátt
það fólk, sem komið er út af mönn
um, sem eitt sinn voru þrælar
hvítra manna. En nú er kominn
tími til þess að þessi réttur iáti í
Ijós 'álit sitt á því, hvort það sam-
rýmist stjórnarskránni, að sumum
þegnum landsins sé meinaður að-
gangur að menntastofnunum þess.
Þess þarf ekki að geta, að í þessu
máli vann Thurgood Marshall fræg
an sigur, sem er ein sögulegasta
réttarbót, er svertingjar hafa hlot-
ið í Bandaríkjunum.
1» j óðhátiðardag ur
(Framhald af 5. síðu).
ar þennan dag). Sumir stú-
dentanna halda á regnhlíf-
um meðan þeir dansa, aðrir
hafa skrautlitaffa pappahatta
til að verjast rigningunni.
Danshljómsveitir eru á mis-
munandi stöðum í bænum.
Tvær þeirra spila nútíma
amerískan jazz og sú. þriðja
spúar eldri lög og þjóðdansa-
Ég vona, að þú sért mér
sammála um, að þetta hefir
verið skemmtilegur dagur.
Mér fannst það þó ehma
merkilegast og skemmtileg-
ast við hátíðahöldin, hve lít-
ið bar á viðskiptamennsku,
sem svo mjög ríkir á mörg-
um stöðum á hátíðisdögum.
iiiiaiiiii>iiiiitaiiiiaitiiiiiiiiiiiiiiiaiaiiiiiaiiiiiiiiiiiiiit«Biiiit
| Stúlka |
| óskast til heimilisstarfa á 1
| gott heimili í kauptúni ál
1 Norðurlandi. — Upplýsing f
f ar í síma 1946 eða 82178 í |
| dag og næstu daga. 1
aJlifliiililimilimiliiiilllilimiliillllllliilillllIilIlllllllllB
Það var einna líkast því, að gríðarlegum Ijóskastara hefði
verið beint skyndílega að fjallinu. Allt varð óhugnanlega
skýrt og greinilegt i hvítu, skerandi skini eldingarinnar.
Furustofnarnir í Caddam-skógi virtust svo nærri, að það
hefði mátt ímynda sér að þær hefðu stanzað þarna á göngu-
för upp eftir fjallinu. Tvisvar dapraðist þirtan, en óx strax
axtur. Rauð, lýsandi eldtunga þaut í gegnum loftið og svo
varð aftur níðamyrkur.
í um það bil hálfa rnínútu var fjallið uppljómað og þá
stund var allt svo kýrrt að blað bæTðist varla. Skuggarnir
lágu ems og fallnar myndastyttur á jörðinni. Sviðið, sem
birtist á þennan undarlega hátt var einna líkast málverki
og höfuðatriði þess var tatarabrúðkaup. Tatarakonungin-
um, sem stóð með upplyftar hendur, hafði ekki unnizt tími
til að láta þær síga. Menn og konur stóðu í hóp kringum
hann með opna munna, eins og þeir ætluðu að hrópa eitt-
hvað. Rintoul jarl háfði staðið upp í vagninum og beygði sig
áfram. Maður sá, er laumast haföi á eftir vagninum, tók
höndum fyrir andlit; sitt til þess að hann þekktist ekki.
Tammas sat á hækjum sér, teygði fram hálsinn og studdi
höndum sitt á hyort hné. Allra augu mændu á Gavin og
Babbie, sem stóðu fyrir framan konunginn og réttu hvort
öðru hendina.
Þruman, sem á eí'ár fylgdi, vakti alla af töfrum augna-
bliksins.
— Það var Rintoi v jarl, sem stóð í veiðivagninum, hvíslaði
Babbie.
— Já, ástin mín, hvíslaði Gavin á rnóti. Nú er tækifærið
kornið fyrir mig að tala við hann í fyrsta og síðasta sinn.
Bíddu hér og hreyfðu þig ekki fyrr en ég kem aftur- Vertu
ekki hrædd, Babbie. Nú ert þú konan mín og hann getur
ekki gert þér neitt.
Ljósbjarminn hafði blekkt Gavin svo, að hann hélt að
veiðivagninn væri miklu nær en hann- í rauninni var. A»
baki sér heyrðj hann köll tataranna, sem leituðu skjóls
fyrir regninu. Þegar hann hafði gengið spottakorn, heyrði
hann sagt til hliðar við sig:
— Hver var maðurinn, McKenzie?
— Ég sá ekkert, Rintoul-
— Ætlaröu að telja mér trú um, að þú hafir ekki séð það
sama og ég?
— Það er bezt fyrir okkur að snúa við, Rintoul. Við urðum
of seinir.
Þegar Gavin kom þangað, sem vagninn hafði verið, voru
þeir farnir. Hann kallaði á eftir þeim og hlustaði svo eftir
svari.
— Ert það þú, Gavin? heyrðist Babbie kalla.
Hún fékk ekkert svar, en maður sá, sem læðzt hafði á
eftir henni, greip.föstu taki með hendinni yfir munn hennar.
Hálfkæft óp slapp yUr varir hennar. Svo var hún dregin
af sterkum höndum í aðra átt.
Gavin heyrði óp hennar, þó að lágt væri og hljóp aftur
til tjaldbúðanna, Babbie var horfin og enginn af tatörun-
um vissi hvað af henni hafði orðið.
Það eina, sem Gavin gat dottið í hug, var að Rintoul jarl
hefði numið hana á brott með valdi. Hann tók þegar á rás
á eftir vagninum, sem hann gat enn þá heyrt skröltið í. Hund-
ur jarlsins kom jjjótandi á eftir honum og gleísaði í hæla
hans. Regnið stréymdi úr loftinu. j
Gavin hljóp eins ofe vitstola maður gegnum Windyghoul
og í örvæntingu sinni fannst honum að hann heyrði enn
i vagninum. Hvað eftir annað datt hann, og áður en hann
fengi risið á fætur aftur hafði hundurinn læst tönnunum
í hæla hans og kálfa. Slagviðrið dundi á andliti hans eins og
svipuhögg, svo að hann bar ósjálfrátt hendur fyrir andút
sitt. Nokkrum sinnum- sökk hann upp í hné í aurbleytu og
hefði setið þar fastur, ef örvæntinjgin hefði ekki aukið
honum ásmegin. Alla nóttina barðist hann gegn óveðrinu
og löngu áður en dagur rann hafði hann glatað öllum hæfi-
leikum til að hugsa heila hugsun.
Illviðrið fór vaxandi efUr því sem á nóttina leið og skelfdi
marga, sem voru í húsum inni. En svo slotaði því jafn
snögglega og það hófst.
Smátt og smátt máðist myndin af Babbie út úr meðvitund
Gavins. í þess stað fannst honum flokkur riddara vera á
hælum sér. Hann heyrði þá leggja af stað frá Spittal, en
hann var í fyrstu ekkert hræddur vegna þess að þeir voru
svo langt í burtU. Þá fyrst, þegar jódynurinn bergmálaði
um allan Quharitydalinn, skynjaði hann, aö riddarar þessir
voru sendir til þess að ríða hann niður. Skelfingin gerði
hann máttvana, unz þeir voru farnir fram hjá. En þeir
sneru við til að leita hans og nú var reiö þeirrá énn trylltari
en áður. En riddarar þessir voru ekki annað en regniö, sem
dundi úr loftinu, V..
Alla nóttina var hundurinn á hælum hans. Stunduni varð
hann ekki var við hann, en svo sá hann aftur hvar hann
kom í humátt á eftir honum. Ilann gelti ekk'i, heldur gléfs-
aði stöðugt í fætur hans.
Loks óð hann út í djúpt vatn og þá fór einnig sjálfsbjarg-
arhvötin- að dvina, og hann gladdist emungis yfir aö vera
loks laus við hundinn. En í vatninu var einhver ófreskja.