Tíminn - 22.01.1956, Blaðsíða 10

10
TÍMI\N, simnudaginn 22. jarníar 1956.
18. blað.

tfsis.n
WÓDLEIKHtíSID
MaSur og kona
eftir Jón Thoroddsen 1
Eniil Thoroddsen og
IndriSi Waage
fjerðu í leikritsform
Leikstjóri: Indriði Waage
sýning í kvöld kl. 20.00
ifóiism&ssudraumyr
sýning þriðjudag kl. 20.00.
Gá§i détiiin Svæk
sýning miðvikuöag kl. 20.00.
Aðgöngumiðasaia opin frá kl.
13,15 til 20. Tekið á móti pönt-
unum. Sími 8-2345, tvær línur.
Pantanir saekist daginn fyr-
Ir sýningsrdag, annars seldar
öðrum.
SíSasfa brúin
Mjög áhrifamikil ný, þýzk
stórmynd frá síðari heimsstyrj
öidinni. Hiaut fyrstu verðiaun
á aiþjóða kvikmyndahátíðinni
í Cannes 1954, og guli-lárviðar-
sveig Sam Goidwyn’s á lcvik-
myndahátiðinni í Berlín. — í
aðalhlutverki ein bezta leik-
kona Evrópu
Maria Schell.
Sýnd kl. 5. 7 og 9.
Bönnuð innan 14 ára.
Danskur skýringartexti.

Barnasýning kf. 3.
Ltna langsokkiir
BÆJARESO
Dœmdur salílaus
Ensk úrvalsmynd. — Aðalhiut-
verkin leika:
Lille Palmer,
Rex Harrlson.
Danskur texti
Myndin hefír ekki verjð sýnd
áður hér á landi.
Sýnd kl. 7 og 9
Svarfa sfqaltfarmerkið
Ný, araerísk stórmynd, tekin í
litum. — Aðalhlutverk:
Tom Curtjs,
Janet þight.
Sýnd kl. 3 og 5.
Sími 9184.
TJARNARBfO
*Uni M8t
SH AM E
Ný, amerísk verðlaunamynd í
iitum. Mynd þessi, sem er á-
kaflega spennandi sakamála-
mynd, hefir alls staðar fengið
mjög góða dóma og mikla að-
sókn. — Aðalhlutverk:
Alan Ladd,
Jean Arthur.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd k!. 5. 7 og 9
Senur indtánakanarcs
Með Bob Hope
Og Roy Rogers.
Sýnd kl. 3.
TRIPOLI-BÍO
Ég er fvíkvætiismaður
(The Bigamist)
Frábær, ný, amerísk stórmynd.
Leiktsjóri: Ida Lupino. — Að-
alhlutverk:
Edmond O'Brien,
Ida Lupino,
Joan Fontaine,
Edmund Gwenn.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 4.
Danskur texti.
ÍLEIKFÉIA6
^eykjíwíkijr:
Kjamorka og kvenhyili
Gamanleikur eftir
Agnar Þórðarson.
— Uppselt —
Sýning í kvöld kl. 20.00.
Aðgöngumiðasala eítir kl. 14.
Sítrti 3191.
Hafnarfjard-
arbíé
9249.
Regina
(Regina Amstettent
Ný, þýzk, úrvalskvikmynd.
Danskur texti.
Sýnd ki. 7 og 9,
Göfiihsmiíi
Skemmtileg sænsk mynd. Sér-
staklega góð barnamynd.
Sýnd kl. 3 og 5.
NÝIA BÍÓ
T i T A Sí I C
Magnþrungin og tilkomumikil
ný, amerísk stórmynd, byggð
á sögulegum heimildum um
eitt metsa sjósiys veraldarsög-
unnar. — Aðalhiutverk:
Ciifton Webb
Barbara Síartwyck
Robert Wagner.
Frásagnir um Titanic-slysið
birtast um þessar mundir í
tímaritinu Satt og vikublaðinu
Fálkinn.
Sýnd kl. 5. 7 og 9.
Öha^Siiis sg teiknl-
mynda Show
8 taiknimyndir,
2 Chaplinsmyndir.
Sýnd kl. 3.
utj. «•» Gt i itSi .
Sfmt «444
Ný Abott og Costelio-mynd:
Flækingarríir
(A & C meet the Keystone Kops)
Aiveg ný, sprenghlægileg ame-
risk gamanmynd, með hinum
vinsæiu skopleikurum:
Bud Abbott,
Lcu Costello.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
GAMLA BiO
— 1475 —
Ðáffir dómarans
(Smaii Town Girl)
Bráðskemmtileg bandarísk
söngva- og gamanmynd í iit-
um. — Aðalhlutverk:
Jane Powell,
Farlay Granger,
Ann Miiler,
ennfremur syngur hinn vinsæii
Nat King Coie
í myndinni.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
AUSTUfrBÆ.JAi?BI(D
Ekki er ein báran sfök
(Trouble Along the Way)
Bráðskemmtileg og vel gerð,
ný, amerísk kvikmynd. — Að-
alhiutverk:
John Wayne,
Donrsa Reed,
Ch3rles Coburn.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Itftllð i
ájórœningtmi
BönnuS börnum innan 10 ára.
Svnd kl. 3.
SíSasta sinn.
Forníeifafunduríiin
í Altai
rFramhald af 7. síðu.)
einnig er þarna mynd af tveim
svönum, sem synda áfrarn í kyrrð
og spekí.
Þarna vantar heldur ekki dýr
indis úrval skrautklæða — skyrtur,
sokkar, skór og höfuðföt — og
flest eru þau gerð úr dýrmætum
loðskinnum, t. d. safalaskinnum.
Einnig hreinlætistæki, greiður og
speglar.
Á farartækinu skulu fyrirmenn
þekkjast. Hesturinn hefir greini-
íega veriö aðal farartækið í fjall-
lendi Altai. í gröfinni eru margir
hestar af kostakyni, og reiðtygin
eru ekki aðeins fulikomin, heldur
og mjög skrautleg, eins og áður
var sagt. Fólkið, sem þarna er
grafio, hefir ekki skort neitt í
lifandi lífi, og þeir sem eftir lifðu,
er það féll frá, hafa heldur ekki
ætlað að láta það skorta neitt í
dauðanum. í gröfinni voru nokkrir
hestvagnar. Einfaldir grófgerðir
vagnar til vöruflutninga, en einnig
fínlegur, og á sinn hátt íagurgerð-
ur fólksvagn. Hér uppi í fjall-
lendinu, 3000 metrum fyrir ofan
sjávarmál, þar sem vegir eru varla
ti! þann dag í dag, hafa menn fyrir
rúmum 2000 árum síðan notað vel
byggða vagna til fólksflutninga,
með háum hjólum og þaki, sem
prýtt var alls konar gersemum,
og auk þess þannig útbúna, að
með fáum handtökum var hægt að
taka þá sundur, og flytja á klyfja-
hestum, þegar þess þurfti með.
Þessi stónnerki fornleifafundur
í Altai gefur okkur dálitla innsýn
í hina merkilegu hirðingjamenn-
ingu fyrir 2000 árum. En auk þess
gerir hann okkur ljóst, hvílík verð
mæti geta verið í jörð fólgin, og
jafnvel getur nátíuran hafa séð
þannig fyrir, að þau séu algerlega
óskemmd.
Skrifað og skra^að
íFramhald af 6. síðu.i
er sá flokkurinn, sem mest ber
hag drejfbýliiins fyrir brjósti, og
lætur ekkert tækifæri ónotað tii
að koma rnálum þess frani.
Þetta stafar þó vissulega ekki
af því, að hann sé andvígur
höfuðstaðnum, heldur af því öðru
meginatriði stefnu hans, að þjóð
:nni muni því aðeins vel farnast.
að hún tryggi jafnvægi í byggð
landsins, og eigi það vjð jafnt
efnahagslega og menningarlega.
H:tt meginatriði stefnu hans er
svo samvinnan. Verkföllin og verk
bönnin, sem gerast nú stöðugt iíð
ari við sjávarsíðuna, og allir beir
erfiðleikar, sem af því hljótast.
sýna það vissulega og sanna, að
hér þarf nýrra skipulagshátta við.
Samvinnan er sannarlega það sem
koma þarf og koma skal. Aukið
iafnvægi í byggð landsins og auk
in samvinna eru þau tvö leiðar-
fiós. sem verða að marka vinnu-
brögð þjcðarinnar á komandi ár-
um, ef hún á að sigrast á þeim
hættum, sem nú ógna henni.
Í HANS MARTIN:
SOFFÍA
BENINGAl:

LOG.GH.TUft SK.iALAÞYBANDI
■ og oomt'juois i emku
KlUJUSmi - tsm S16SÍ
777erÁ&&
sízt ef þeer eíga'börn, sem bera annað ættarnafn en hið nýja
’nj onabancjsn aíli konunnar.
— Veiztu, hvað þér er bezt að' gera, Vincent? sagöi Soffía
hæðnislega. — Þú, sem ert aðeins fertugur, ættir að líta í
kringum þig eftir tvítugri stelpu, sem hefir góð fjárráð og um-
fram allt hefir varðveitt meydóm sinn, þótt hún hafi kannske
kysst nokkra straka. Hana ættir þú svo að leiða upp að alt-
arinu í blómasbrúði við orgelspil. Siðan getur þú haft mig
eða einhverja aðra konu sem hjákonu og til þess að gefa þér
góö ráð, þvi aö þao getur barnung stúlka að sjálfsögðú ekki.
Og meöan þú sinnir hjákonu þinni, mun hin unga kona þín
kannske leita afþreyingar hjá elnhverjum manni, sem er
yngri en þú. Þú ’scrö, að ég er að leggja á ráðin um heppilega
lífsieið fyrir þig. Að visu haíöi ég hugsað mér þetta öðruyísl,
en nú sé ég, aö systir þín veit miklu betur, hvað bezt hæfir
þér. I-Iennar ráðum skaitu því hlíta.
— Soffia, hættu. Ég hefi aldrei séð þig svona fyrr.
— Já, ég skal hætta, því að nú er ég búin að fá meira en
nóg af félagsskap þínum. Þú ert ekki karlmaður. Þú hefir
ekki hugrekki ti.1 þess aö ákveöa sjálfur örlög þin og lífsleið.
Þú ert sannkallaður Frakki, hrædaur og tvíráður, verður
ætið ao vita um vörn á allar hliðar áður en þú þorír að stíga
næsta skref. Þess vegna er hamingja Frakklands.á hverf-
anda hveli, og þess vegna ætla ég að hypja mig héðan til
annars lands. Það er þér ao þakka, að ég sé Frakka i réttu
ljósi og fyrirlít Frakkland eins og ber. Bernard þoldi ekki p.á-
vistina við ykkur, og nú er röðin komin aö mér. Vertu sæll,
Vincent. Nei, ég er allt of reið til þess að geta kysst þig.
Ilún sá, að hann grét og herðar hans hristust, litill mað-
ur í kryppluðum náttfötum með ógreitt hár standandi á
gólfábreiðunni fnman við bælt rúm.
Soffía lokaði dyrunum á eftjr sér. Hlýr vorvindur strauk
hressandi urn andUt hennar. Sólblettir dönsuöu um gotur og
gangstéttir, og skýin flugu áfram. Frelsi, huggaöi hún, frjáls
eftir skipbrot, sem ojii sársauka, en vísaði þó veginn fram á
leið.
Soffía svaraði ekki bréfum hans. Hún lét Mörthu segja
honum í símaan, að hún væri ekki heima. Henni íannst hún
liafa veriö lítilsvirt og svikin.
Hún minntist ailt í einu barnfóstrunnar, sem bún hafði
kallað skækju, en fengið löðrung af hennar hendi fyrir með
orðunum: — Það getið þér sjálf verið.
Og Soffía fann, að öðrum þræði hafði hún verið álitin það
og meö réttu að nokkru leyti. Hún hafði látið ánetjjast í
góðri trú, en hlaut aðeins það álit fyrir. ReiÖi, smán og fyrir-
litning blönduðu eitri í bikar hennar hvern dag. Kvöld eitt
hringdi hún til móöur sinnar.
— Mamma, ég vill fara héðan. ÞaÖ er bræðilegt að vera
svona einmana, og stundum veit ég ekki, hvernig ég á að
fara með Maríönnu. Hún er svo óróleg og kviklynd, hefir ai-
veg sama skaplyndið og Bernard.
— Komdu þá heim til mín, sagði móðir hennar.
— Nei, þú veizt hvers vegna ég get það ekki. Bernard er í
Haag. En þú veizt ekki, hve sárt mig langar stundum til
Austur-India. Ég þrái Preanger, stóra húsiö okkar í aldin-
garðinum. Heldurðu ekki, að ég gæti fengið aö dvelja þar
um skeið, mamma? Eða yrði ég til vandræða þar?
— Nei, vafalaust ekki. Henk frændi lifir þar enn í vellyst-
ingum eins og guö í Frakklandi.*
— Ég hefi aldrei fundiö nærveru guðs í þessu landi,
mamma.
— Henk frændi mun vafalaust gleðjast við komu þína og
Maríönnu, cg húsið er enn fullt af þjónustufólki, þótt salan
gangi ilia sem stendur og hlöðurnar séu fullar þar. Þú mátt
bara ekki skipta þér af einkamálum hans. Þú veizt, að hanj.1
hefir alltaf einhverja innfædda konu í eftirdragi.
— Jæja, en er þaö ekki allt saklaust? Soffía hló.
— Þú ert enn striðin, en mér þykir vænt um, að þú skulir
geta hlegið. Nú skal ég segja þér, hvað ég geri. Hinn dag-
inn fer flugpóstur austur, það er einu sinni í viku núna, og
ég skal skrifa Henk um þetta.
— Já, gerðu það fyrir mig, mamma. Segðu hcnum bara,
hvernig þetta er farið milli okkar Bernards og allt hitt.
— Hvað er „allt hitt“? Er það kannske búið líka?
— Já, sagði' hún rólega. — „Hitt“ varð aöeins vonbrigði.
— Og nú viltú komast burt? Jæja, það er vafalaust hægt
að koma því í kring. Líði þér vel, Soffía.
Hún lagði sfmann hægt frá sér. Skritið, að móðir hennar
skyldi spyrja með þessum hætti eftir hinum manninum. f
einkasamtali augliti til auglitis mundi hún aldrei hafa gert
það, en fólk var ekki eins feimiö í síma.
Þennan dag hafði löngunin eftir Austur-Indíum skyndi-
lega blossaö upp í henni, og nú hafði hún varla eirð í sínum
beinum fyrr en hún vissi, hvort af þeirri íör gæti orðxð. Og
næstu dagana var sama myndin sífellt fyrir hugskotssjónum
hennar. Hún var þegar að hálfu komin þangað austur. At-
burðir frá barnsárunum þar eystra komu skynöilega fram í
hugann. Þannig lét hún nú dagana lið'a i draumi um stóra
húsiö í Preanger.
Holicnzkt orðtæld , um að lila úhyggjulaust í vellystingum pragtuglcgp.