Tíminn - 16.03.1957, Síða 3

T í MIN N, Iaugardaginn 16. marz 1957.
3
(Sterkur leikur! Hótar h5—h6
og gefur jafnframt hvíta kóngn
um útgönguleið) 31. —Hc8(?)
(31. —IId8 var nákvæmara) 32.
Df4— (Ég leitaði hér lengi að
viðunandi svari við hótununum
Re4—f6t og D—h6, en fann
ekki aðra en þá, sem ég tefldi)
32. —Ddlt 33. Kh2—Dd8 34.
Re4—Hc4 35. Hxe6 (Pilnik kýs
drottningarendataflið. Eftir 35.
h5 hræddist hann —Dc7 með
•hótuninni f7—f5. Hann vill því
hafa vaðið fyrir neðan sig) 35.
—fxe6 36. Rf6t—Kg7 (Þar sem
ég var hér í miklu tímahraki,
var ég ekki alveg öruggur um,
hvort cg þyldi drottningar-
kaupin eftir 37. Dxc4—Dxf6 38.
Dc7f—De7 (— Kg8? 39. De8 og
b-peðið fellur með skák). Enda
taflið virðist þó ekki tapað fyrir
svartan) 37. Rh5t! (Tvístrar
svörtu peðastöðunni) 37.
—gxh5 38. Dxc4—Df6 39. Dxa4
(Það er örðugt að sjá, hvort
hvítur á nokkuð betra. Þó gæti
hann reynt 39. f5—Dxb2 40.
Dxa4—De5t 41. Kh3—Df5t 42.
Kg3 (—De5t 43. Df4)). 39. —
Dxf2 40. Db4—Kg8 (Eini leik-
urinn. Hótunin var 41. Dxb7f
eða 41. De7t. 40. —Kg6 er svar-
að með 41. De4f og eitthvert
hinna svörtu peða hlýtur að
falla). 41. a4? (Bezt var 41. b3!
Svartur neyðist þá til að leika
41. —b6 og þá staðsetur hvítur
drottningu sína á góðum reit
með 42. De4! Hann fær aldrei
tækifæri til þess eftirleiðis) 41.
—b6 42. b3—De3 43. Dc4—
De5t (Leikið til að þvinga íram
g3. Eftir 43. —Kg7 gæti hv.
leikið 44. Dc7t ,og síðan 45.
Dg3. Svarta drottningin neyð-
ist þá til að hörfa á óhagkvæm-
ari reiti). 44. g3—Kg7? (Nú
átti svartur að leika aftur 44.
—De3!) 45. Kg2? (Rétt var 45.
Dd3! og svarta drottningin
stendur i'lla, þar sem hún stend
ur í vegi fyrir frípeði sínu. Eft-
ir síðasta leik hvíts er skákin
sennilega aðeins jafntefli). 45.
—De3 46. Dc7t—Kg8 (Ekki 46.
Kg6 vegna 47. Dc2t—Kg7 48.
b4 og hvíta frípeðið á a-línunpi
verður stórhættulegt). 47. Db8t
—Kg7 48. Db7t—Kg6 49. Df3—
Dd4 (Undirbýr framrás e-peðs-
ins) 50. Kh3—e5 51. g4—e4! 52.
gxhf (Hvítur græðir ekkert á
52. Df5f—Kg7, því að svartur
nær þráskák eftir 53. Dxh5 með
De3f o. s. frv.) 52. —Kg7 53.
h6f (Á þennan hátt nær hv. h-
peðinu svarta.Hins vegar kemst
svarti kóngurinn í góða stöðu á
miðborðinu og tryggir þannig
jafntefli) 53. —Kxh6 54. Df8f
(54. Dg4 leiðir einungis til jafn
teflis eftir 54. —Dd3f. Svartur
nær þráskák. Hann gæti meira
að segja leikið 54. —De5 55.
b4—e3 56. Dg5f—DxD 57. pxD
—Kxp 58. Kg2—Kf4 59. a5—
pxp 60. pxp—Ke4 (Hótar Dd3
—d2) 61. Kfl—Kd5 og nær í
a-peð hvíta) 54. —Kg6 (Ekki
54. —Kh5 vegna 55. Df5f og
mát í næsta leik) 55. Dg8t—
Kf5 (Ef 55. —Kf6 þá 56. Dh8f
og vinnur svörtu drottninguna)
56. Dxh7t—Kf4 57. Df7f—Ke3
58. h5—Ddl 59. Kh4—Df3! 60.
Dc7—Df4f?? (Það er skammt
úr jafntefli niður í tap. Einfald-
ast var 60. —Kd3 og hvítur
verður að taka jafntefli vegna
hins hættulega frípeðs svarts.
Það hótar að verða drottning í
þremur leikjum og kemur jafn-
framt upp mbð skák. Er hægt
að heimta meira?) 61. DxD—
KxD 62. Kh3! Þennan millileik
hafði ég gjörsamlega gleymt að
íhuga. Ófyrirgefanlegt! Eftir
62. —Kf3 63. h6—e3 64. h7-—e2
65. h8=D—el=D 66. Df6t—
Ke2 67. De6f—Kd2 68. DxD—
KxD 69. b4 vinnur hvitur. —
Svona fór um sögu þá! FrÓl.
Kaupendur
Vinsamlegast tilkynnið af- |
greiðslu blaðsins strax, ef van |
skil verða á blaðinu.
T í MI N N I
PROLOGUS AÐ SKAK NR. 3:
Skák þessi varð ,,aðeins“ 62
leikir og vannst „þegar“ í
fyrstu bið. Að henni lokinni
hefir Pilnik 2 vinninga á móti
1 mínum og er það nokkuð rétt-
lát niðurstaða eftir tafl-
mennsku okkar að dæma, hing-
að til.
Byrjunin teflist á sama hátt
og 1. einvígisskák okkar frá ’55.
Þá fékk Pilnik mun betri stoðu
strax út úr byrjuninni og
hefðu þeir yfirburðir átt að Áhugi almennings fyrir skákeinvígi Friðriks og Rilniks er mjcg mikill, og áhorfendur hafa skipt hundruðum
nægja honum til vinnings. NÚ hvert kvöld, sem teflt hefir verið. Á myndinni sést hóiur áhorfenda, og frerpst eru þrír kornungir drengir.
Einn er með taflborð fyrir framan sig, annar skrifar ni5ur leikina, en sá þriðji viröist einnig hafa áhuga fyrir I
Ijósmyndavélinni. — (Ljósmynd: Sveinn Sæmundsson).
Friðrik Olafsson skrifar um þriðju
einvígisskákina við Hermann Pilnik
SKÁK NR. 3.
breyti ég aftur a moti út af
„teóríunni“ og leik smá inn-
skotsleik (10. —Bc4), sem gef-
ur byrjuninni töluvert annan
heildarsvip. Staðan er jöfn og
báðir reyna að treysta vígstöðu
sína sem bezt að baki víglín-
unnar. í 17. leik þykist ég hafa
lokið undirbúningi mínum og
læt til skarar skríða á mið-
borðinu. Staða mín rýmkast lít-
ið eitt við þetta, þó verð ég að
gæta að ýmsum veilum, sem
eru í peðastöðu minni. Áfram-
haldið tefli ég hins vegar slæ-
lega og gef andstæðingi mínum
kost á hagkvæmum mannakaup
um, sem veikja kóngsstöðu j
mína illilega. Snýst nú sókn í
vörn. Skömmu fyrir bið held ég
að Pilnik hafi átt völ á ein-
hverri tiltölulega skjótri vinn-
ingsleið, en hann vendir sínu
'kvæði í kross og fer út í mjög
hagstætt drottningarendatafl, að
öllum líkindum unnið. Síðustu
leikina leikur hann þó fremur
ónákvæmt og gefur mér kost á
að jafna stöðuna að miklum
mun. Þannig fer skákin í bið.
Er við tökum til við skákina
að nýju leik ég ónákvæmum
leik (44. —Kg7), sem Pilnik
þó ekki notfærir sér. Sú leið
sem hann velur, færir honum
ekki neitt í aðra hönd og jafn-
teflismöguleikar mínir vaxa
jöfnum skrefum. En einmitt,
þegar jafnteflið er tryggt, verð-
ur mér á ófyrirgefanleg skyssa
(—Df4|). Skyssan er ekki ein-
göngu í því fólgin að fara í
drottningarkaupin, heldur sú,
að láta hendurnar ráða án þess
að heilinn komi þar nokkuð við
sögu. Ég leik leiknum strax í
ofvæni augnabliksins, ég held
að ég sé að vinna. Þess vegna
gef ég mér ekki tíma til að at-
huga málið. Ég sé, að eftir
drottningarkaupin kemur mitt
peð upp með skák og síðan
næ ég drottningu andstæð-
ingsins með skák á hl.
Allt prýðilegt svo langt sem
það nær. Hins vegar láðist mér
að athnga millileikina. Þar
liggur hundurinn grafinn. Ein-
hver gamall, reyndur skákmað-
ur sagði eitt sinn: „Skákmenn
skyldu ævinlega sitja á hönd-
unum á sér“. Satt er það og sér
staklega, ef þeir sjá einhverja
-óvænta vinningsleið. Maður
verður aldrei reynslunni ríkari.
Hv: H. Pilnik.
Sv: Fr. Ólafsson.
Sikileyjarvörn.
1. e4—c5 2. Rf3—Rc6 3. d4—
cxd 4. Rxd4—Rf6 5. Rc3—d6 6.
Be2 (6. Bg5 eða 6. Be3 er nær
einvörðungu leikið nú til dags).
6. —e5 (Boleslafsky-afbrigið
svokal-laða. Það gefur svörtum
bakstætt peð á d-línunni, en
leikfrelsi svörtu mannanna veg-
ur þar upp á móti). 7. Rb3—
Be7 8. Be3—0-0 9. 0 -0—Be6
10. Bf3. (Allt eins og í 1. ein-
vígisskákinni okkar frá ’55. Hér
lék ég 10. —a5 og eftir 11. Rd5
—Bxd5 12. exd5—Rb8 13. Dd3
—Rbd7 14. Rd2—Hc8 15. c3—
Re8 16. Bg4—g6 17. Bxd7—
Dxd7 18. Rc4—Bd8 19. a4 var
staða mín mun verri) 10. —Bc4
(Millileikurinn. Munurinn kem
ur brátt í Ijós). 11. Hel—a5
(Ég er ekki alveg öruggur um,
að þetta sé bezti leikurinn. Til
greina gæti einnig komið 11.
—Dc7) 12. Rd2 (Nú sjáum við
að hvítur græðir ekkert á 12.
Rd5, því að svartur heldur eftir
hinum hvíta biskup sínum. T.
d. 12. Rd5—RxR 13. exd5—
Rb8 14. Rd2—Ba6. Svartur
byggir síðan upp taflið með
—-Rd7; f5; b6. Pilnik gerir því
alveg rétt í því að bíða með,
eða láta þessar aðgerðir eiga
sig). 12. —Be6 (12. Ba6 gæti
hvítur svarað með 13. Be2) 13.
Rfl— (13. Rd5 er ekki gott nú
vegna —Bxd5 14. exd5—Rb4
15. c4—Rd7 og skiptir síðan
upp á biskupnum með -—Bg5)
13. —a4 (Meiningin er nú að
svara 14. Rd5 með Bxd5 15.
exd5—Ra5 16. b3—b5 og svart-
ur hefir ýmsa möguleika á
drottningarvæng) 14. Dd2—
Da5 (14. —Ra5 kemur ekki að
gagni nú vegna 15. b3. Mér datt
í hug 14. —b5, en það strandar
á 15. Rxb5—Db8 16. De2—Ha5
17. c4) 15. a3—Hfc8 16. Rg3—
g6. (17. RÍ5 getur orðið óþægi-
legt svörtum) 17. Be2—d5 (Nú
eða aldrei!) 18. exd—Rxd5 19.
RxR—BxR 20. Hadl—BeG
(Báðir vilja láta hinn um að
fara í drottningarkaup) 21. Dcl
—Rd4 22. Bd3 (Hv. vill ekki
láta biskupapar sitt af hendi.
Hann græðir ekkert á 22. Bxd4
—exd4 23. Hxd4 vegna -—Hxc2.
24. Dxc2—Dxelt) 22. —Rb3
(Það er hæpið, að þessi ridd-
araleikur eigi nokkurn rétt á
sér hér. Betra var að treysta
stöðuna með 22. —Bf8) 23.
Dbl—Rc5 24. Bd2 (Hvítur snýr
sér nú að veikieikanum í svörtu
stöðunni, e-peðinu) 24. —Dc7
(24. —Db6 var að öllum líkind-
um betra, 25. Hxe5 gengur þá
ekki vegna —Bf6 og hvítur tap-
ar b-peðinu. 25. Bc3 er svarað
með —f6 og síðan treystir svart
ur stöðu sína með Bf8 og Bf7)
25. Bc3—Rxd3? (Betra er 25.
—f6 eins og þegar er sagt áð-
ur). 26. cxd3! (Þessum sterka
leik hafði ég eiginlega ekki átt
von á. Leiki svartur nú 26. —f6
kemur 27. d4! Svo ég er til-
neyddur að leika biskupnum)
26. —Bf6 27. Hel (Hótar 28.
Bxe5!) 27. —Dd8. (Tilraun til
að halda í e-peðið með 27.
—Db8 var að öllum líkindum
betra. Nú fær hvítur hagstæð
mannakaup og notar sér það
hagræði til sóknar á kóngs-
væng) 28. Bxe5—Hxd 29. Dxcl
—Bxe5 30. Hxe5—Dxd3 31. hí!
Ill!!ll!lllllllllllllllllllilllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllll!lllllllll!illlllllll!llllillllll!llllllllillllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllilllllllllllll!lllilllllllllll!lllllll!ll!lllllllllll
niHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!llllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllli!llllllllll!ll!lllll!llllllllll!llillllllllllllllllllllilill!lll!ll!il!llllll!IIIIIIIIII!lllll!llllllllli!lillll!ll!lililllllililliillll!ilii
Aðeins fyrir áskrifendur |
Seint 1 vetur kemur út ný ljóðabók eftir |
RÓSBERG G. SNÆDAL.
Eók þessi verður aðeins seld til þeirra, sem gerast á- I
skrifendur fyrirfram, þ. e. að pi'entuð verða nákvæm- 1
lega jafn mörg eintök og áskrifendurnir verða margir 1. i
apríl n. k. Nafn hvers áskrifanda verður prenfaS á hans i
etntak, en öll einfökin verða tölusett og árituð af höf- i
undinum. Bókin kostar kr. 40,00 ób. I
Þeir, sem vilja sýna höfundinum þá vinsemd að eiga i
þessa bók, sendi nöfn sín og heimilisföng til Bókaútg. i
Blossinn, Akureyri, fyrir n. k. mánaðamót. Reyna má að i
panta sérstök númer. |
ikaaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimuiiiiiiiimiiiuil