Tíminn - 16.03.1957, Qupperneq 9

X í M I N N, laugardaginn lfi. marz 1957
mst&r. íi ■ .. - - -■ -■! ■'
^miIIIIIIIIIIIIIIIII!lllllllllllllllIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlll!l!!H!!llIIUl!lllllllllltllimilllllllllllllllllIIIIII^

93
— Og ég cMn einu sinni til
Pittsburgh, sagði Ann.
— En þú hefur komið til
Boston en ekki ég, sagði Joby.
—t- Það var bara einu sinni;
og þá var ég lítil, sagði Ann.
— En hin svissneska fjöl-
skylda Chapinson leggur sem
sagt upp að ári, sagði Joe.
— Jesús Pétur. Bíðið þið
hara þangað til ég get sagt
stelpunum frá þessu, sagði
Ann.
— Ertu nú viss um að þetta
sé nógu virðulegt, sagði Joe.
Ég held að Frökkum myndi
ails ekki geðjast að því að
heyra unga ameríska stúlku
taia svona. Jesus Pierre. Ég
efast um aö þeir tali svona.
— O, mér skilst nú að þeir
segi það sem verra er, sagði
Ann.
— Jesuis trés désolé, sagði
'Joe. Dóttir mín er alltof tepru
leg. Elle est trés blasée.
— Ég held þú ættir að fara
aítur á Yale og byrja á frönsk
unni á nýjan leik, sagði Ann.
— Je suis trés désolé; elle
est trés blasée. Kjálpi mér,
sagði Joe.
I
• Til er lúxus sem rikt fólk
hefur ráð á að veita sér, og
einnig er til sparsemi sem
ríkt fólk hefur einnig ráð
á ef það er öruggt um sjálft
sig á annað borð. Þeir óör-
úggu borga fyrir lúxus sem
hinir öruggu komast af án.
Þegar Joe Chapin keypti
Dodgebíl sem átti að nota á
búgarðinum keypti hann ódýr
an, vandaðan og sparneytinn
bíl, Hann þurfti á slíkum bíl
að halda en ekki neinu lúxus-
farartæki. Og þar sem Joe
hafði keypt Dodge varð fjöld
ínn allúr af fóíki til að fara
að dæmi hans þótt það hefði
vel haft ráð á að fá sér
Lincoln. Ef þessi tegund var
nógu góð fyrir Joe Chapin . . .
Hann átti sama bílinn 1928
þegar hann og Edith komust
að nýrri niðurstöðu um teg
undina Dodge.
Þessi niðurstaða varðaði val
skóla handa Ann. Hún hafði
nú gengið i skóla ungfrú Holt
on í þrettán ár og nú stóð til
að hún færi. í heimavisfar-
skóla. Vitaskuld voru ýmsir
staðir til sem i rauninni voru
sjálfsagðir. Auk þess var rætt
um þann möguleika að hún
færi til Alec Weeks og byggi
þar, en stundaði nám í
Bpence skólanum. Skóli Ed
Jthar, Hannah Paynes, var
nú úr sögunni, og Edith þver-
neitaði að Ann færi í Spence
ef hún ætti þá að búa hjá
Alec Weeks svo aö Ann varð
að gefa þá von upp á bátinn
að fá að vera tvo vetur eða svo
í New York.
— Við gætura rætt þetta ár
Um saman án þess aö komast
lað neinni niðurstöðu, sagði
Joe. Ann segir sjálf að hana
langi ekki til að fara í há-
skóia. Móður þinni og mér
finnst að vísu að þú ættir að
gera það, en við ætlum okkur
ekki að neyða þig til þess. Þeg
ar við hugsum um heimavist
arskóla þurfum við þess vegna
ekki að taka tillit til þess
hvort þar fæst góður undir-
búningur undir háskólanám.
Mér finnst sjálfum að hann
ætti að vera uppi í sveit en
þó í nágrenni við einhverja
hinna stærri borga, en þarf
hann endilega að vera einn
af þessum svokölluðu tízku-
skólum? Það eru til nokkrir
ágætir staðir sem við höfum
ekki minnzt á ennþá. Ég hef
t.d. alltaf metið Oak Hill mik-
ils. Ég þekki að vísu ekki mik
ið til hans, en á hinn bóg-
inn hef ég engan heyrt hafa
neitt á móti honum. Þetta er
vitaskuld ekki Foxcroft eða
Westower en ég veit að þang
að hafa alltaf farið ungar
stúlkur úr hinum beztu fjöl-
skyldum; man það lika sjálf-
ur frá mínum eigin skólaár-
um. Eigum við að athuga
málið betur eða ertu alltof
hrifin af einhverjum öðrum
skóla?
— Ég veit það varla; það
getur vel verið að ég vildi
frekar fara á Oak Hill, sagði
Ann .Þaö skiptir ekki mestu
máli hvert ég fer, bara að ég
komist eitthvað. Þrettán ár
hjá ungfrú Holton eru nú . . .
Síðan óku þau til Oak Hill
til að kynna sér staðinn, og á
heimleiðinni sneri Joe sem sat
við hlið Harrys sér við og
spurði Ann hvernig henni
hefði litizt á.
— Alveg dásamlega, sagði
hún. Mér geðjaðist vel að ung
frú Ringwald og stelpurnar
sem ég sá virtust vera ágætar.
Mér fannst skólinn alveg dá
samlegur. Ég vildi gjarnan
vera þar.
— Ungfrú Ringwald sagði
lika að þú gætir hæglega tek
ið próf upp í háskóla þaöan
ef þú breyttir um skoðun á
því máli.
— Það geri ég ekki. Ef ég
færi í háskóla yrði ég orðin
tuttugu og þriggja ára þegar
ég væri búin. Tuttugu og
þriggja.
— Ef þú skiptir um skoð
un núna gætirðu verið búin
tuttugu og tveggja ára, sagði
Edith.
— O, það er nú lítið betra.
Annars held ég ekki að ég sé
(neitt gefin fyrir að lesa ef
^þið skiljið hvað ég á við. Ekki
fórst þú í háskóla, mamma.
Það er ágætt fyrir karlmenn,
en ekki fyrir stúlkur. Það er
! óhætt að láta Joby um lár
berin. Kann er líka svo vel
gefinn.
Oak Hill varð þá fyrir val
inu, og þetta var afráðið á
hentugum tíma því að
skömmu síðar átti atvikið með
flutningahíl slátrarans sér
stað.
— Þú verður að tala við
hana, sagði Edith. Ég get ekki
haft neitt upp úr heni.
Síðan var Ann send inn
til föður síns.
— Viltu svo segja mér hvað
gerðist, Ann. Ég er faðir þinn,
og ég held þú vitir að mér
þykir mjög vænt um þig og
vil gera allt fyrir þig, en við
verðum að vita hvað gerðist
í raun og veru.
— Þarf ég endilega aö
þylja það allt upp aftur,
pabbi? Ég hef sagt þér það,
og ég hef sagt mömmu það,
og ég hef sagt ykkur það báð
tvisvar sinnum.
— En ég vil gjarnan að
þú segir mér það allt saman
aftur, sagði Joe.
— Hann stöðvaði bílinn.
Hann, strákurinn, Tommy —
eða ungi maðurinn eða hvað
þú vilt kalla hann. Hann
spurði hvort við vildum ekki
koma í bíltúr, og við sögðum
já. Ég veit vel að það var ekki
rétt, en við fórum samt upp í
bílinn og ókum upp i sveit, og
svo sátum við föst.
— Svo sátuð þið föst?
— Já,
— Og hann gerði ekkert til
að losa bílinn.
— Nei, sagði Ann. Fyrst
vissum við alls ekki að við
sætum föst.
— Ekki það? Hvers vegna
ekki?
— Af því að við stönzuð
um á vegarbrúninni og sát-
um þar og reyktum nokkrar
sígarettur og hlógum og töluð
um saman.
— Þú og Sara Stokes og
bílstjórinn, sagði Joe. Hann
var einn, þessi ungi maður?
— Já við vorum bara þrjú.
— Og hann varð aldrei
nærgöngull við ykkur?
Ann leit á hann og sagði
ekkert; síðan leit hún undan.
— Á ég að skilja þetta svo
að hann hafi ekki orðið það?
sagði Joe.
Hún þagði enn.
— Jæja, Ann Það sagðirðu
móður þinni.
— Ég veit, sagði Ann.
— En þú vilt kannski ekki
segja það við mig?
— Ég vil helzt ekki segja
neitt ,sagði Ann.
— Ég verð því miðyr að
vita hvað gerðist.
— Hvers vegna?
— Af því . . . það er af
mörgum ástæðum. Ég vil
vernda þig, og ég ætla mér
líka að gera það. Þér verður
að vera það ljóst, Ann. En ég
verð sem sagt að vita hvað
gerðist.
— Bara þú?
— Það er undir ýmsu kom
ið; ég get engu lofað fyrr
en ég veit vissu mína.
— En það var ekki mikið
sem gerðist, pabbi.
— Segðu mér það þá.
— Lendir Tommy í vand-
ræðum?
— Það er okkur mest í hag
að sjá svo um að þetta fari
jafn hávaðalaust frarn og
unnt er. Þú verður aö treysta
mér, Ann, og hvað sem ég
geri þá er það fyrst og fremst

700x15
I BILABUÐ
HRINGBRAUT 119
illlilIIIIU!lUIIUlllll!1UllllllllUll!IHI!llll!1111limillllllillllllllllllllllllllI!1IIIlllIimillllllllllllllllllllllllllllllUIIIIIIU
PILTAR,
ef þið eigiS stúlknna,
þá á ég hringana.
AW.W.,.\%Y.Y.,.V.Y.V.%W.V.V.’AV.Y.W.,.V.V.V.W
í Gerist áskrifendur
að TÍMANUM
Áskriftasími 2323 J
? 5«
WAV.V.V.V.V.V.WWASW.SW.V.V.W.V.V.W-Vrt
- Auglýsmgasími Tímans er 82523 --
..........................
I TILKYNNING I
um niíurgreiðslu brennsluoiíu.
1 Samkomulag hefir verið gert milli olíufélaganna og 1
1 Útflutningssjóðs um fyrirkomulag þeirrar niðurgreiðslu i
| brennsluolíu, sem heimiluð er í 11. gr. laga nr. 86 frá |
| 1956. |
| Olíufélögin selja frá 15. þ. m. „fúel“olíu og gasolíu |
| til togara, fiskibáta og fiskvinnslustöðva á verðlagi því, |
1 sem gilti fyrir 27. febrúar s. 1., en útflutningssjóður |'
1 greiðir olíufélögunum mismun gamla og nýja verðlags- 3
1 ins. I
Togarar, fiskibátar og fiskvinnslustöðvar, sem keypt |
I hafa gasolíu á nýja verðlaginu dagana 27. febrúar til §
1 14. marz eiga rétt til endurgreiðslu þess hluta kaup- |j
| verðs hennar, sem stafar af verðhækkunum 26. febrú- |
| ar. Olíufélögin annast innheimtu endurgreiðslunnar |
I fvrir viðskiptamenn sína.
1 Úiflufningssjóður
........................................
V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.'.'.V.V.’.V.V.'.V.V.V/A
:* Þakka hjartanlega auðsýnda vináttu á sjötugsafmæli
I; mínu 27. febrúar síðastliðinn.
I; Guð blessi ykkur öll.
Guðbjörg Jónsdóttir,
!; Skeiðarvogi 137.
AW.W.V.V.V.V.V.VA^W.V.W.V.V.V.V.V.W.VAV
.. nilll ■— —— —jiiamtniMnnm 4
Útför konu minnar,
Snjólaugar GuSrúnar Jóhannesdóttur,
sem andaðist aS heimili sínu, Grenimel 12, 11. þ. m. fer fram
frá Fossvogskirkju þriSjudaginn 19. þ. m. kl. 13,30. Blóm afþökkuð,
en þeir sem vildu minnast hinnar látnu er vinsamlegast bent á
líknarstofnanir eía menningar- og minningarsjóð kvenna.
Eiríkur Jónsson