Tíminn - 30.04.1957, Blaðsíða 9

Tíminn - 30.04.1957, Blaðsíða 9
T í MI N N, þriðjudagiun 3«. apríl 1957. 129 — Akið þér að Yale klúbbn- um. I — Vanderbilt Avenue 50. Sjá lfsagt herra. Ég hef verið að hugsa um það herra, að ef, borgarstjórinn hér í New York j hefði nokkurn áhuga á að i spara eins og tvær milljónir; af peningum skattþegnanna • þá ætti hann að taka sig til og . . . Mánuði síðar fór Joe aftur; til New York, en bá vissi hann j að Ann myndi vera á Berm- uda. Hanh hrinedi til Kate frá GibbsviUp tn vera vi«s um að hún vnorí ekki unn- tekin. oa k".-n nnn f í- búðina klukkan siö um kvöld- ið. — Kigum vlð ekVí vð revna að létt.a okkur eittbvað upn áður en víð tökmn til við vandamáiin, sqp-ði bann. f þetta skinti er é<y búinn að kaupa leikhúí-miðana. | Þau borðuðn aftnr miðdegis verð o . ai“ ov knmu stundvís- levq 1 leikbúsið. en i fvrsta hlóinu hesrar baii eentni fmm að fá s<sr si>arettu sagði Kate. — Við skulum taka fötin okkar og fara.. Hún spnrði hvort hann vildi aka henni heim, og þau sátu þö fful í bifreiðinni eftir að hún hafði sagt: — Hvaða gagn er að þessu? Én' fylgdist alls ekki með leik- ritinu. Og ég snerti heldur ekki matinn. Þegar þau komu upp í íbúð- ina sagði hún: -- Viliið þér ekki blanda mér da.ufa viskíblöndu: ég kem aftur eftir andartak. Hún kom aftur og kveikti sér i sígarottu og tók glasið sitt en lagði það óðar frá sér aftur. _ I — Ég hef hu.gsað einhver óskön sagði hún. Einhver lif- an^is óskön En ég ga.t ekki átta^ mig alein. Þér verðið að hjálna mér. — Já sagði hann. i — Þá gæti ég ekki búið á- fram með Ann. Ég yrði að finn° mér aðra ibúð. __ T4 hað er rétt. — Oa a.nnað til. Við vrðum 1 l'V'* o*cpt— pp- o17,í ofl-'v vf Qovri'Tp Konan vðar og Ann og Jobv frétta bað begar í stað og’ e^noíq- foreWrar minir. . . . Hún ioit fÞótlega til hans en leit strax aftur undan. Ég er miö°' +"’i'vglvnd í eðli mínu, sa°ðí v'ún. og ég héld það líði ekki á löneu þnr til ég hitti alls enga aðra Ég vrði alltaf ein npmp hér væruð* í New York Ov hvað vrði það oft? Ekki oftar en einu sinni í mánuði. En ésr hef þegar stig ið fyrsta skrefið. — Fyrsta skrefið? — Ég hef sagt skilið við manninn, sem ég hef haft samband við. Ég er sannar- lega trygglynd. Ég neyddist til að hætta við hann strax daginn eftir að við tvö höfð- um verið úti saman. En þér skuluð samt ekki fara að seg.ja að ég hefði ekki átt að gera þetca. Það er alveg mín eigin ákvörðun. — Annars liefði ég sagt yð- ur að gera það ekki. — Hjónaband kemur raun- vernlega ekki til mála milli okkar — enda hafið þér ekki nefnt það. En mér liggur ekk ert á að giftast. Ég hef ennþá ekki kynnzt neinum manni, sem ég hef viijað lifa með það sem eftir er ævinnar, og ég vil ekki giítast öðrum manni en slíkum. Og svo . . . jæja, svona er málið sem sagt vax- ið. Þet a er nokkurn veginn allt. og sumt, og þaðær reynd- ar engin ósköp, eftir að ég lief hugsað mig um í heilan mánuð. Samt vildi ég segja yður frá þessu. Og auðvitað — það ætti að vísu að vera óþarfi að segja það: ég hefði ekki sagt neitt af því sem ég hef verið að segja, ef ég vildi ekki verða ástmær yðar. Hann sat með olnbogana á knjám sér og studdi fingrun- um við gágnaugun og þagði lengi. Að lokum sagði hann lágt: . — Þetta gæti ég hafa lifað fyrir alla mína ævi. Og það get ég sagt þér Kate, að ég elska þig heitar en ég hef nokkru sinni elskað nokkurn. Heitar og dýpra — nei, ég hef aldrei elskað neinn eins og þig. Maður þekkir þetta þegar kemur að því. Maður er viss. Og milljónir manna hafa aldrei lifað þetta; og milljón ir kvenna. Og nú hefur það gerzt í lífi mínu. — Og nú skal ég segja þér það sem mig hefur alltaf lang að til að segja þér og einnig hvers vegna ég vildi að við ætturn kvöld saman. — Ég vissi allt sem þú hef- ur sagt mér hingað til. Nema náttúrlega um hinn manninn. Fyrir tveimur vikum vissi ég að þú yrðir að flytja og allt það. Að hittast aðeins mán- aðarlega eða jafnvel annan hvern mánuð. Að leyna því fyrir öllum öðrum. Aldrei fara út saman. Hvað held- urðu að ég hafi ætlað að segja þér, — góða Kate? — Þú neyðist til að segja það sjálfur, sagði Kate. — Það var tvennt. Ég œtl- aði að spyrja þig hvort þú vildir gif tast mér þótt ég viti betur hvað mælir á móti því. Og þar sem ég vissi hverju þú myndir svara ætlaði ég að segja þér afc hugsa ekkert um þetta frekar. Þú getur ekki verið ástmey mín. Eins og þú ættir að sitja hér alein og bíða mín .— og mættir svo ekki láía sjá þig með mér, þegar ég kæmi loksins. Dett- ur þér í hug að ég gæti látið þig lifa þannig? — Nei, það held ég ekki. En ég er reiðubúin til þess. — Ég sagði við þig kvöldið sem við fórum út saman . . . það var þegar við kvöddumst . . . ég sagði að ég væri löngu kominn yfir það að halda að ég ætti eftir að vera aftur með nokkrum. Það var bara mín aðferð til að segja þér að ég elskaði þig. En nú get . ég bætt dálitlu við. Ég get bætt við að ég mun alltaf elska þig og mér mun alltaf finnast þú hafa elskað mig. — Og ég geri það, sagði Kate. Ég ætlaði ekki að segja það. En ég geri það. — Viltu giftast mér? — Nei, sagði Kate. : — Hvers vegna ekki? — Það yrði alveg eins slæmt og ef ég yrði ástmey þín. Og ég gerði þér næstum því það sama. Það myndi úti- loka þig frá vinum þínum. Það væri hræðilegt þegar þú hittir föður minn. Þú myndir óttast það sem Ann hugsaði. Þú fyndir alltaf aldursmun- inn á þér og vinum mínum. Jafnvel núna get ég varla fengið sjálfa mig til að kalla !þig Joe — vegna Ann. i Hann brosti og sagði: — Nei, ég hef tekið eftir þvi. — Ég var einmitt hrædd um að þú hefðir gert það. í — Þá er þetta ákveöið mál :— og ég er ekki óhamingju- samur, Kate. Ég get varla sagt hvað ég er laus við að vera óhamingjusamur. Þú elskar mig og ég elska þig. Þú verður að leyfa mér að gefa þér eitthvað — eitthvað dá- samiegt. Ég veit alls ekki hvað. En eitthvað alveg sér- stakt. Má ég það? — Já. — Rúbín? Viltu eignast rúbín? — J á. Hann stóð á fætur. — Og nú er bezt að ég fari, sagði hann. — Nei, sagði hún. Þú ferö ekki í nótt. — Ekki? — Nei. Ég vil að þú munir alla ævi að mér var alvara þegar ég sagðist elska þig. Á morgun verðurðu að fara, en ég vil að í nótt verðir þú eins og ég væri ástmey þín eða við værum gift. Við skulum elska hvort annað og sofa saman — það getur enginn tekið það ’frá okkur. Þegar hún vaknaði um morguninn lá hann og studd ist fram á olnbogann og brosti niður til hennar: — jÞað er kominn morgun, Kate, 'sagði hann. Góðan dag, ástin mín. i — Góðan dag, Joe, sagði hún. Hvað er klukkan? I — Tuttugu mínútur yfir átta, sagði hann. i — Nakin eins og þegar ég fæddist, sagði hún. Er það ekki dásamlegt? — Jú. I Hún rétti út höndina og ! ýtti burt klukkunni á nátt- borðinu. — Við stöðvum tímann, sagði hún. Við skulum láta isem hann væri ekki til. i — Gott, sagði hann. Landbúnaðarmál (Framhald af 7. síðu). þyngd einstaklinga getur verið mis jöfn, eftir kyninu, allt frá 300 kg upp í 600 kg. Ræktuð mjólkurkúa- kyn í Finnlandi eru fituhá, eða með 4,0—5,8% fitu. Að stærð eru Norður- og Austfinnsku kynin svip uð íslenzkum kúm. Meðalþyngd íslenzkra kúa er áætlað 380 kg og meðalfitan er 3,84%. Verður nú frásögnin af rann- sóknum Suvenvuos rakin. Suven- vuo byrjar með því, að vekja at- hygli á að bændur hafi yfirleitt dálæti á stórum kúm, sumpart vegna þess, að þeir halda að þær mjólki betur og ennfremur að þær endist betur en minni kýr. Þar sem sannanir skortir fyrir því, að stórar kýr séu fremri hinum, hef- ir hann tekið þetta atriði til rann- sóknar. Því næst er vakin athygli á því, að stórar kýr þurfi meira viðhaldsfóður, og að þær þurfi meira af kjarnfóðri, ef þær eiga að skila hárri nyt. Einkum sé erf- itt að uppfylla fóðurþörf stórvax- inna kúa yfir beitartímann án aukafóðurs. Hin ýmsu mjólkurkyn eru mjög mismunandi að stærð. Venjulega skipa stórvöxnu kynin einnig hærri nyt en smærri kynin, en þetta þarf auðvitað ekki að vera vegna stærðarmunarins cingöngu. Innan kynjanna sjálfra er nytin nefnilega ekki hlutfallsleg við stærð kúnna; þessir tveir eigin leikar eru breytilegir hvor fyrir sig, óháð hinum. Taki menn að- eins tillit til stæroarinnar í kyn- bótaúrvali, er alls ekki víst, að þeir fái jafnframt góðar mjólkur kýr. Suvenvus rannsakaði allmargar kýr af finnsku kyni sem gáfu af sér yfir 250 kg. í smjörfeiti skýrslu árið 1952—1953. Rannsóknin náði til 337 kúa, sem var skipt í 3 þyngd arflokka. Meðaltal livers flokks var svo reiknað út og árangurinn varð þannig: Meðalnyt Lifandi þungi Tala kúa kg. smjör- kg. feiti 1 300—399 71 270 1 400—499 230 270 = 500—599 36 269 1 Taflan sýnir að nytin var ná- f Frá starfsemi S.Þ. (Framhald af 6. síðu). lag þessara 10 þjóða nemur 10.822. 600 dollurum. Auk þess hefir ítal- ía lofað framlagi en ekki ákveðið upphæðina ennþá. Það er talið að þetta fé nægi til að greiða björg- | unar- og ruðningskostnaðinn, en | hann reyndist mun minni en áætl-' að var í fyrstu. Framlög hinna tíu þjóða eru tal- in upp hér og eru reiknuð í doll- urum. Meðal þeirra þjóða, sem lagt hafa fram fé eru Norðurlönd- in, Danmörk, Noregur og Svíþjóð, sem hafa lagt fram álitlegar upp- hæðir, þegar tekið er tillit til fólks fjölda í þessum löndum. 9 kvæmlega sú sama í öllum þyngd arflokkunum. Þess er getið í grein inni, að fundizt hafi kýr, sem vógu aðeins 300 kg. og sem hafi gefið af sér yfir 250 kg. smjörfeiti. Sú tilgáta, að stærri kýr endist betur í hárri nyt, er heldur ekki á rökum reist. Margar tiltölulega smávaxnar og grannholda kýr reyn ast hafa mjög góða endingu, en stórar og þriflegar kýr verða marg ar skammlifar. Þá er þess getið í greininni, að 600 kg. þung kýr þurfi 660 fóður einingum meira árlega sér til við haids en kýr, sem er 300 kg. Sé gert ráð fyrir, að 300 kg. kýr geti gefið af sér 225 kg. af smjöri, á kýr, sem er 500 kg. að þyngd að skiia 325 kg. af smjörfeiti, ef nyt in á að samsvara fóðurneyzlunni. Hinn finnski rannsóknarmaður lætur þá skoðun í ljós, að oft sé gert of mikið úr gildi stórvaxinna kúa til frálags. Kúnni verði ekki slátrað nema einu sinni, en hún mjólki í mörg ár og éti fóður all an tímann. Það tiltölulega litla kjötmagn, sem fæst meira af stóru kúnni þegar henni er lógað, vegur á engan hátt upp á móti mismuninum í fóðurkostnaði. Þetta horfði öðru vísi við, ef kjötverðið væri svo hátt, að það svaraði upp eldiskostnaðinum. í Finnlandi nemur frálagsverðið um 50% af uppeldiskostnaðinum. Suvenvus leggur áherzlu á það, að ekki megi líta á þessa ritgerð hans eða skýrslu sem neina lof- gerð um hvorugan hópinn. Stór ar kýr geti vcl átt rétt á sér við viss skilyrði, ef þær uppfylla kröf urnar um nógu háa nyt, en ekki megi fordæma kú aðeins vegna þess, að hún er lítil. Þá er lögð áherzla á, að við verðum að líta á nautgriparæktina frá hagrænna sjónarmiði, en hingað til. Rannsóknir þessar og þær á- lyktanir sem dregnar verða af þeim, eru athyglisverðar. júl. 111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 Arnesingar I Úr til fermingargjafa. § I Ársábyrgð fylgir hverju úri. 1 Úr og klukkur teknar til | viðgerða. Öll vinna unnin af fagmönnum. Verzlunin ÖLFUSÁ I Selfossi. ........................................... iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiintiiiiii Ástralía........ Bandaríkin ..... Kanada ......... Ceylon ......... Danmörk ........ Noregur ........ Svíþjóð ........ Holland......... Libería ........ Vestur-Þýzkaland 1.000.000 5.000.000 1.045.000 3.600 500,000 1.000.000 770,000 500.000 4.000 1.000.000 Skrifstofu björgunarstjóra Sam- einuðu þjóðanna, Wheelers hers- höfðingja í Ismailia, átti að loka þann 29. apríl, en þann dag var gejt ráð fyrir að síðasta björgun- arskip Sameinuðu þjóðanna myndi sigla frá Súez-skurði. (Frá upplýsingskariftsofu S. þ. í Kaupmannahöfn). í Stúlka | i óskast á hótel úti á landi 1 i Uppl. gefur Halldór Sigurðs-1 i son, Edduhúsinu við Lindar-1 i götu. É ............ ..... 11111111 ■ 11111111111 ■ 111 ■ 111111111111111 ■ 111 iT iimiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiimiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiii{i ÍBÚÐ | í millilandasiglingum óskar eft 1 | ir 2 herbergja íbúð fyrir 1.1 | september. Þrennt í heimili. | | Tilboð skilizt til blaðsins | | merkt: „Reglusemi“. iTiiiiiiiiiiiiiiiiimitiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii foflíí&tö / Timanum iiiiiimmmimmmiimiiiiimimimmimimiiimiiiiiiM Maðurinn minn, Bjarrri Pálmason, skipstjóri, Hávaiiagöt'u 25, andaðist á Bispebjerg Hospital í Kaupmannahöfn 27. þ. m. Salome Jónsdóttir.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.