Tíminn - 10.07.1957, Page 9

TÍMINN, miðvikudaginn 10. júlí 1957.
9
MARTHA OSTENSC
RÍKIR SUMAR
í RAUÐÁRDAL

73
að bera sig eftir því og fullan j Ur gömium tuskum bjó Mag
vilja. Ef til vill ekki ívar, hann dali til hreina og góða hálm-
klukkustundirnar, og sagði: 'er ekki líkur henni. En hin tvö dýnu handa Loui Spragg og
— Það er timi til kominn að munu ábyggilega ganga yfir það var smákista, sem hann
við förum að hálda heimleið- 0kkur eins og hundshræ, áð- hafði til að geyma í fötin sín
is, bróðir. Eg mun líta inn aft- ur en yjg höfum svo mikið sem og á loki hennar spegill.
ur á morgun og sjá, hvort það snú35 okkur vi5. j _ Hver sá> sem er 3 okkar
er nokkuð, sem eg get gertj Kate hló vi5 og sag5i; þjonustU; sag5i Magdali, ska’
frekar. En Roald fer til borg- Skiptir það þá svo miklu máii. fa oil þau þægindi. sem við
arinnar og segir hr. Brasell. . yi5 munum lifa áfram ein- erum fær um a5 veita.
— Það skal ég annast um hvern veginn og lífsánægja Mae-dali hafði einnig átt
sjálfur, sagði Steve stuttara- okkar verður meiri en þau annrikt- við ferðír nm náoTPm
lega. # jnokkru sinni hefir svo mikið 15 i því skyni) að vekja áhuga
Innan stundar voru þau ein 'sem dreymt um. Þú munt folks a skólastofnun. Hún
eftir Steve og Kate ásamt Del- engu geta breytt í því efni, haf5i heimsótt þau Shaleen-
phy, sem hafði sofnað að nýju Steve. Við erum eins og við er- SyStkini. Kate annaðist systur
rétt eftir að þau Roald og Mag um °S enginn mun geta breytt sina) sem ekki haf5i enn na5
dali fóru. jÞyí heldur. Skyndilega var s5r eftir veikindin um vetur-
— Mér geðjast ekki að þess- |eins og tjaldi ókominna tíma inn Einnig á þvi heimili mátti
um kvenmanni, sagði Steveiværi svipt til hliðar og Kate greina a5 margt var a5 þreyt_
umbúðalaust um leið og hann;iléit áfram: — Og vera kannjast gteve shaieen ger5i til_
dró stól að arninum og tróð í aö við berum meira úr bítum, jraunir me5 hveitirækt og
pipu sína.
— Hvernig geturðu sagt ann
að eins og þetta, Steve, eftir
það sem hún hefir gert fyrir
okkur í dag.
— Jæja, jæja. Hún hefir
gert það sem skyldan bauð
en okkur órar fyrir.
— Um það getur enginn sagt,
svaraði Sveve þurrlega.
ÁtjáncLi kafli.
sem
þeim
hafði verið tíður gestur á heim
ili þeirra Vinge-hjóna. Og dá-
samlegur hlutur var kominn
í kofa þeirra systkina. Kate
Shaleen hafði sent til Chicago
eflir orgeli. Það var úr gljá-
andi eik og áklæði á nedölun-
Ivar var aö ljúka við
, asta plógstrenginn í ,
henni og ekkert annað. En fimm ekrum lands Sem hannium- Ivar hafði séð það og
minnstu orða minna. Það vai a5 þessu sinni ætlaði að sá í|iieyii; ungfrú Kate spila
ógæfudagur fyrir þig, er leiðir hveiti Hann var að hugsa um'meira
ykkar tveggja lágu saman. . jþað, hve margt var nú breytt
Kate sat þögui og það rifj- fra þvi> sem var fvrir tveim
aðist upp fyrir henni, er hún'árum
sá Magdali halda á nýfæddu " Hér gekk hann og plæg5i
barni frú Sondstroms og hveitiakur me5 tveim úrvals
hvísla lágum rómi: - Vesling dráttarhestum, sem hann
urinn litli verður að minnsta haf5i keypt. þa um vori5 af
kosti að lifa, þangað til aé ,hestakaupmanni í Moorhead.
hann hefir hlotið skíin. Kate Hann hafði gert góð kaup, en
hafði þá verið að hugsa umlsami. var hann f vafa> hvort
það, hvort það gæti skipt svo hann hef5i ekki veri5 fullfljót
miklu máli í augum guðs
segja með öllum
fingrunum en ekki aðeins með
einum fingri eins og kona
Karstens mágs hans gerði,
þegar hún var að spila lag.
Magdali hafði aðeins brosað
þegar ívar sagði henni frá
þessum stórviðburði, rétt eins
og gert er við börn, er halda
að þau hafi séð eitthvað stór-
þetta með vatnið og prestinn,
ur á sér. Hyggilegra hefði ver-
. , . * , . . ið a5 bíða haustsins og sjá
ur þvi að þessi sami guð ietlhvernig UppSkeran yrði. Nú
blómin stundum deyja sökum var komið fram j júni og heit_ hjúkraði Delphy
vatnsskorts. Þau Vinge-hjón ' " -- - -
höfðu farið með Solveigu litlu
til Moorhead og látiö lúters-
trúarprest, sem þar var á ferð,
skíra hana. Það hafði verið
um 20 stiga frost þann dag.
Steve lét þau orð falla þá, að
barninu hefði verið forðað frá
merkilegt, þótt fullorðna fólk-
inu þyki hversdagslegt. Ann-
ars var hún sagnafá um allt,
er við kom þeim systkinum
síðan um veturinn, að hún
ívar viður-
ur, þurr vestan gjóSturinn kcnndi, að hún hefði vafa!atist
næddi dag eftir dag yfir nýjujbiargað lifi konunr.ar, en hitt
hveitiakrana hans. Nú, en það hafði hann aidrei skiiið hvers
vegna Magdali neitaði aö taka
við brúnu satinkjólefni, sem
var engin leið að geta sér til
fyrirfram, hvernig forsjóninni
þóknaðist að haga tíðarfarinu. ilexas Brasell hafði komið með
Hann hafði líka fengið sér °g æfiað að gefa henni af
vinnumann. Louie Spragg var!hreinu þakklæti fyrir það,
Viti fyrir náð klakadrönguls. að visu naumast af unglings-jsem hún hafði fyrir þau gert.
Hlustaðu nú á mig Steve, aldri> en hann var iðinn 0g,Brasell móðgaðist mjög, að
sagði Kate og andvarpaði. Viö hlýðinn heir R0ald voru sam- Isjöf hans skyldi hafnað, rauk
getum ekki veiið dómhörö um an Um vinnumanninn. Piltur- í1 fússi til Moorhead og rétti
fólk, allra sizt hér í írumbýl- inn átti að vinna hja þeim til jkjólefnið að götustelpunni,
inu, þar sem við þurfum öll skiptis> eftir þvi sem þörfin sem hann mætti, er þangað
svo mikið hvort á öðru að kref5i hverju sinni. Hann fékk kom- Peter Sondstorm sagði
halda. Frú Vinge ei góð kona. a5eins faeina dollara í kaupjÞeim fra Þessu, er hann kom
Hún er að visu svo vingjarn- auk fæðig Qg húsnæðis iúr borginni ör af víni, þetta
leg við mig stundum að ég_á| hetta var jVari fremur hag- iSama kvöld. ívar var stórlega
erfitt með að trúa því að hún stætt íyriricomta^ þar e5 R0!skemmt að heyra þessa sögu
Peini Það V;ann °5„XerUTT?n ald braut lítið land til rækt-,hans> en Það var móðgun,
unar, en stækkaði
Þannig er henni farið. Hún lir)ar pn stækkq5í kúahjörðjsem Magdali myndi ekki auð-
minntist aftur á sisólann vi'ö sina þeim mun meira 0g stund
mig rett aður en Þu komst. Nu aði he skap til að afla þeim
þegar skohnn, sem eg var að fd5l,rs
geramér vonir um í Fargó, er. Louie yar faskiptinn og
ur sogunm 'fremur einrænn. Hann eyddi
— Það verður settur upp flcstum tómstundum sInum 3
sköh i Moorhead með vonnu, útihúsinu> þar sem hann svaf.
veitu viss, sagði Steve. ^ jflann söng í dáleiðandi sam-
— Jú, veit ég það. Og ég fellu, sem virtist hafa góð á-
mun taka hann, ef mér gefst hrif a dráttaruxana. Hann
kostur á því. En ekkert myndi song lika oft fyrir þornin a
ég kjósa fremur en setja upp kvöldin og sat þá á dyratvöpp-
minn eigin skóla eimmtt hér unum. Þetta voru undarlegir jþá niður að ánni til að drekka.
í sveitinni. Þannig gæti ég songvar, sem ívar skildi lítið.Stórir svitablettir voru á bóg-
skapað allt sjálf frá byrjun. f) en þeir minntu hann á Juli- um og baki þeirra. Tylft dökk
— Þarna byrjarðu aftur á an Fordyce og menn hans.jgrænna engisprettna kropp-
sömu grillunum. Meðan þig sem voru þarna á ferð fyrir j uðu græðgislega í svitarök ak-
dreymir dagdrauma mun fólk tveim árum. Hvar myndi Jul-jtýgin. Engisprettum hafði
eins og þessi frú Vinge og ian vera núna? Hahn var nú,fjölgað mjög seinasta mánuð-
hinn kiðfætti bróðir hennar aðeins skuggi úr fortíðinni, en inn. Að vísu voru þær ekki svo
hrifsa til sín einmitt það, sem átti engan stað í rás þeirrar Ifjölmennar að þær hefðu enn
við vonuðum og vildum framvindu, sem var að móta unnið nokkurt verulegt tjón,
hreppa. Og þau hafa rænu á lífið í þessu nýja landi. Iþótt Peter Sondstrom segöi
veldlega gleyma.
ívar laut áfram og tók upp
handfylli sína af nýplægðri
moldinni. Þetta var góð mold,
dökk og frjó, en þurr, mjög
þurr. Hann horfði á hana
hripa milli greipa sinna og
verða að ryki í heitri golunni.
Hann var þréyttur orðinn aí
erfiði dagsins og hinum lam-
andi hita. Hann spennti hest-
ana frá plógnum og teymdi
Sími 1-66-00
iiiiiiiiiiiiiiiHiiimimiiiiuiiiuiimiiiiinmnuuiiuiiiiiiiiiiiuiimimiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiHiiiimiiiiiiniuHimimui
imiiimmiiHiimmiuuimiiuuiuimiimimiiiiiiminiiiiuuiimimimiiumiiiimimuiiiuiHimminmmiiuam
miiiiiiiimiiiHiiiimiiiiiiiiiiiuiimiuiHmiimuiiuiHmiiiiiHiuiiiiiiHUiiiuiiuiiiiuiuiiiimiiiiiiuumiiHimmmu
^'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiuiiiiiiiiiimmn.
Kaupamaður
| óskast strax á sveitaheimili í Borgarfirði. Hátt kaup §
| í boði. — Upplýsingar í síma 34865 og 18430.
miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinimiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiimiimiiimimiiiiiiiimimiiii