Tíminn - 10.08.1957, Page 6

6
TÍMINN, laugardaginn 10. ágúst 1957.
STJÖRNUBÍÓ
Siml 1*93«
Same Jakki
(Eitt ár með Löppum)
Hin fræga og bráðskemmtilega
litmynd Per Höst, sem allir ættu
ag sjá.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Per Höst segir frá Löppunum
áður en sýningar hefjast.
Guðrún Brunborg.
HAFNARBÍÓ
Sfml 1-64-44
Draugahöllin
— Ný „Francis" mynd —
Sprenghlægileg ný amerísk gam
anmynd.
Mickey Rooney
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
Síml 1-11-82
VEHA CRUZ
Heimsfræg, ný, amerísk mynd,
tekin í litum og SuperScope.
Gary Cooper
Burt Lancaster
Ernest Borgnine
Denise Dancel
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innin 16 ára.
TJARNARBÍÓ
Sfml 22-1-4*
Sagan af Wassell lækni
(The story of Dr. Wassell). \
Stórfengleg mynd f litum,'
byggð á sögu Wassels læknis og
15 af sjúklingum hans og sögu
sftir James Hilton.
Leikstjóri: Cecil B. De Mille. j
Aðalhlutverk:
Cary Coper.
Taraine Day.
Endursýnd kl. 5 og 9.
Bönnuð börnum innan 14 ára.
BÆJARBÍÓ
*- HAFNARFIRÐI m
Sfml 501*4
HættuleiÖin
Frönsk—ítölsk verðlaunamynd
eftir skáldsögu Emil ZOLA. —
Aðalhlutverk:
Simone Signoret,
Raf Vallone.
Myndin hefir ekki verið sýnd
éður hér á landi.
Danskur texti.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 9.
Austurbæjarbíó
Sfml 113*4
MaÖurinn sem hvarf
Óvenju spennandi og snilldar
vel gerð ný ensk kvikmynd, sem
framleidd var undir yfirumsjón
hins fræga rithöfundar Graham
Greene. — Danskur texti.
Aðalhlutverk:
Trevor Howard,
Alida Valli.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BfÓ
Sfml 1 1544
„Rokk“-háti<5in mikla
(The Girl Can't Help it)
Skemmtilegasta og víðfrægasta!
músíkgamanmynd, sem fram-!
leidd var í Ameríku á síðasta í
ári. Myndin er í litum — og j
CINEMASCOPE.
Aðalhlutverk leika:
Tom Ewell,
Edmond O'Brien
og nýja þokkagyðjan
Jane Mansfield.
Ennfremur koma fram í mynd-
inni ýmsar frægustu Rock n'!
Roll hljómsveitir og söngvararj
í Ameríku.
— Þetta er nú mynd, sem seg-
Ir SEX. —
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
3 meÖ Jamie Dawn
(3 for Jamie Dawn)
Sérstæð og vel leikin ný amerísk
sakamálamynd með
Ricardo Montalban
Larina Day
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Hafnarfjarðarbíé
Sími 50249
Gullna borgin
(Die Goldene Stad)
Hrífandl falleg og áhrifamikil
þýzk stórmynd frá Bæheimi, tek-
in í hinum undurfögru Agfa-lit
I11W.
Aðalhlutverk:
Kristína Söderbaum
Eugen Klöpfer
Paul Kllnger
Danskur textl.
Sýnd kl. 7 og 9.
GAMLA BÍÓ
Sfml 1-1475
Beztu ár ævinnar
Hin fræga kvikmynd, sem
hlaut 9 „Oscar“-verðlaun og varð
ein allra vinsælasta kvikmyndin.
Frederlc March
Dana Andrews
Virginia Mayo o. fl.
Sýnd kl. 5 og 9.
n m>Kí ®
Frönskunám og
freistingar
Sýning annað kvöld, sunnudag.
kl. 8,30. — Aðgöngumíðasala eft
ir kl. 2 í dag. Sími 13191.

ampcp
Raflagnir — ViBgerSir
Sími 1-85-56.
MARTHA OSTENSO
RIKIR SUMAR
( RAUÐÁRDAL
99
hræddur við mömmu, hvað
ég er ekki. Þótt ég verði að
bíða í 50 ár eftir því, að
Alec komi og taki mig á brott
með sér, þá skal ég samt bíða.
Þú getur troðið þessu í píp-
una þína og reykt það, með-
an þú hefur eklti annað betra.
Karsten varð undrandi yfir
ofsanum í systur sinni. Hún
var svei mér ekkert lamb að
leika sér við. Hann hafði ekki
látið sér detta í hug, að
hún . . . en hún var svo ung
og áhrifagjörn. Og þessi ungi,
fallegi ævintýrapiltur á fljóta
bátnum — fjandinn hafi það,
þau voru bæði kolbrjáluð.
Eftir eitt eða tvö ár myndi
enginn bátur ganga lengur á
ánni. Hvað myndu þau gera
þá? Karsten rétti snögglega
úr sér. Jú, Solveig gæti svo
sem . . .
Þungt fótatak heyrðist í
stiganum fyrir neðan, og þau
heyrðu föður sinn segja í
hvössum tón: — Hvað á þetta
hangs að þýða? Magdis er
búin að kalla tvisvar í þig.
Þú — þú á náttkjólnum, Sol-
veig. Ertu lasin?
Gremjan, sem hafði skinið
út úr brúnu, veðurteknu and
liti hans, breyttist í áhyggju-
svip.
Sólveig stóð eins og stein-
gerfingur, og Karsten, sem
annars var ekki hlátur í huga,
gat ekki varizt brosi.
— Nei, ég er ekki veik, sagði
Solveig kuldalega, og Karsten
sá skína í hvítar tennur henn-
ar milli samanherptra vara.
Ég kæri mig bara ekki um
að fara niður strax.
— Nú, sagði ívar og klór-
aði sér vandræðalega í höfð
inu,. Hann vissi aldrei al-
mennilega hvað hann átti til
bragðs að taka, þegar dætur
hans áttu í hlut. En hann
vissi, að Magdali yrði heldur
betur snögg við Solveigu,
þegar hún loks kæmi niður.
— Ég er hræddur um að
mamma þín . . .
— Segðu henni að ég sé
með höfuðverk, sagði Solveig
stuttaralega. — Ég hefi raun
ar fengið hann núna, bætti
hún við og sendi Karsten
heldur kalt augnatillit.
— Komdu, pabbi, sagði
Karsten. — Láttu hana eiga
sig. Hún heldur ef til vill að
hún sé ástfangin. Svo glotti
hann háðslega framan í Sol-
veigu, en lagði hendina á öxl
föður síns og þannig gengu
þeir saman niður stigann.
— Ég hef aldrei botnað
neitt í þessum stúlkum, sagði
fvar vandræðalega. Hún Sol-
veig . . . það er næstum eins
og hún hafi aldrei verið ein
úr þessari fjölskyldu, og hún
verður stöðugt undarlegri í
öllum sínum háttum. Hann
andvarpaði. — Þú byrjar á
suðvestur akrinum í dag
Karsten. Svo geturðu hætt í
hálftíma eða svo og synt í
ánni. Það er ekki sanngjarnt,
að þú vinnir allan daginn og
les’ir bækur þínar hálfa nótt-
ina. Hann sagði þetta stutt-
araljega og þó fþimnislega,
þannig að ást Karstens á föð
ur sínum, sem var djúp og
innileg, blossaði upp innra
með honum. Auk þess hafði
ívar gert athyglisverða játn-
ingu í gær, sem snart við-
kvæma strengi hjá Karsten.
Hann hafði sagt Karsten, að
hann kysi heldur, að hann
ynni að uppskerunni á suð-
vestur akrinum, sem var
raunverulega eign ívars sjálfs
en ekki á austur ökrunum,
sem höfðu verið keyptir fyrir
fé þeirra Magdali og Roald
Bratlands.
— Ég tek vinnuna ekki
nærri mér, svaraði Karsten,
og var stirt um mál.
— Jæja, þú verður að
minnsta kosti á þessum akri.
Það var kliður í borðstof-
unni af stólum, sem ýtt var
til, og tali fólksins, sem var
að setjast til borðs. Úr eld-
húsinu harst ilmur af svína-
fleski og eggjum, steiktum
kartöflum og mörgu öðru góð
gæti. Það kom vatn í munn-
inn.á Karsten og hann hugs-
aði með sér, að ekkert væri
eins dásamlegt og koma heim,
jafnvel þótt Solveig hefði
reynt að eyðileggja fyrir hon
um morgunverðinn með þess
um heimskulegu hugmynd-
um sínum um Alec Fordyce.
Að lokum komst kyrrð á
við borðið og Magdali gaf
manni sínum merki um að
allt væri tilbúið, með því að
brosa mildilegu brosi til hans
yfir hlaðið borðið. ívar beygði
höfuð sitt og sagði borðbæn.
Einhvern veginn hafði hann
þó aldrei getað losnað við þá
tilfinningu, að það væri hálf
gerð látalæti að segja borð-
bænina á ensku.
Undan hálfluktum augna-
lokum sá Karsten, að Olina
litla starði á hann í stað þess
að sitja hátíðlega með beygt
höfuð. Hvað gekk að henni?
Skyndilega og án þess að
hann gæti gefið nokkra skyn
samlega ástæðu fyrir því,
fann Karsten til löngunar eft
ir gamla eldhúsinu þeirra,
sem hann þekkti svo vel þeg-
ar hann var drengur. En nú
voru allir teknir til við mat-
inn. Magdali hrósaði sér af
því, að matborð hennar væri
það ríkulegasta þar í sveit-
inni og henni var það óbland
in ánægja, að sjá mennina
borða eins og þetta væri
þeirra s’einasta máltið. Og
Karsten hafði ágæta matar-
lyst.
Magdali leit virðulega yfir
borðið. Sæti Solveigar var
autt og hár Olínu var eins
og hún hefði strokið yfir það
í mesta flýti.
— Hvers vegna er ekki Sol-
veig komin niður til morgun-
verðar, Olína? spurði Magdali.
Síðan hún fór að fitna, gætti
hún þess jafnan að tala hægt
og fremur lágt, þegar hún
komst í geðshræringu út af
einhverju, því að annars
kynni hún að hafa staðið á
öndinni og allur viröujleiki
rokið af henni.
Olina, sem var í herbergi
með Solveigu, svaraði með
hljómfagurri röddu, en lét
augun hvíla á disknum sín-
um:
— Ó, hún rak tána í, þegar
hún fór fram úr rúminu. Ég
hafði skilið myndabókina
mína eftir á gólfinu og i
henni var þyrnikvistur. Ég
hugsa að hann hafi stungist
í tána á henni.
Allt frá því, að yngsta bafn
ið fór að tala, hafði það ver-
ið Magdali undrunar og á-
hyggjuefni, að barn, sem hún
átti, skyldi geta verið með
meiningarlaust gaspur. En ef
til vill var það guðsrefsing
sem á hana hafði verið lögð.
Árið sem hún gekk með telþ-
una hafði hún neyðst til að
fara um allar jarðir með
Roald vegna jarðakaupa og
annarra viðskipta, sem þau
stóðu þá í. Hver skyldi hafa
trúað því, að guð launaði
henni erfiðið með því, að láta
eldingu ljósta hestinn, sem
hún reið á til baka, svo að
hún sjálf kastaðist út í skurð.
Afleiöingin vár sú, að hún
eignaðist barnið mánuði fyrir
tímann og eftir það áfall var
með öllu vonlaust fyrir hana
að eignast fleiri börn, það
vissi Magdali mætavel. En
alla tíð hafð hún litið Ólinu
sem hálfgerðan umskipting
— og í rauninni eitthvað
miklu verra — eldingu. Já,
einmitt, var ekki hvítbleikt
hár telpunnar alveg eins á
litinn og elding.
Knattspyrnan
(Framhald af 5. síðu).
áhrif á félaga sína með því að hafa
sem fæst orð, en vinna mikið
sjáMur. Um leik Guðjóns nú þarf
ekki að fara mörgum orðum, því
fullyrða má, að hann hafi verið,
ásamt Albert og Halldóri, bezti
maður liðsins og er tvímælalaust
beZti framvörður landsins. Reynir
Karlsson lék í stöðu h. framvarð-
ar og virtist eitthvað miður sín,
því hann hefir oft áður átt betri
leik. Sennilegt er, að Sveinn Teits
son sé sá sterkasti, sem völ er á
í þessa stöðu. Framlínan er nokk-
urt vandamál, því að okkur vant-
ar tilfinnanlega kantmenn. Gunn-
ar var duglegur í stöðu miðherja,
en lá of aftarlega. Halldór Sigur-
björnsson er teknískur með knött-
inn, en gerði sig áberandi sekari í
þessum leik um kæruleysi, er
‘hann t. d. spyrnti knéttinum hvað
'eftir annað á rnarkið úr aigjörlega
vowlausri stöðu. Lítið fór fyrir
Skúla í leiknum. Albert Guðmunds
son átti ágætan leik. Guðmundur
Óskarsson lék í stöðu h. innherja
■og átti góð tilþrif sérstaklegá í
fyrri hálfleik. Haukur Jakobsson
lek til að byrja með sem v. innh.
en fór út af eftir 20 mín.
Eins og áður hefir verið greint
frá, eru Kússarnir fráhærir knatt-
spyrnumenn. Vinstri innh. er
þeirra bezti skotmaður og gerði
núna ein 6 mörk. Samleikur og
hreyfanleiki liðsins er mjög til fyr
irmyndar og eins hversu þeir nota
kantana mikið. í innköstum hafa
þeir oftast nær yfirhöndina með
góðum staðsetningum.
Dómari í leiknum var Guðbjörn
Jónsson og dæmdi hann vel. —
Áhorfendur voru um 5 þúsund.
Næsti leikur Rússanna verður á
sunnudaginn og keppa þeir þá við
Reykjavíkurmeistarana, Fram.
— hj.hj.