Tíminn - 15.11.1957, Blaðsíða 2

Tíminn - 15.11.1957, Blaðsíða 2
T í MIN N, föstudaginn 15. nóvember 1957, 2 Þorgeir Jónsson, Gufimesi: Leiðréitingar vegna hundadráps Nú hinar síEustti vikur gerist mönnum fremur tíörœtt um hunda. Bússar sénda þá í hinar fyrstu göimferðií. Bretar leggja á sig langa'r þagnir þeirra vegna, en hér heima á íslandi er mér öðrum fremur við þá bendlað í augnablik inu, þótt nafn mitt hafi fram til þessá verið fremur sett í samband I við önnur húsdýr. Það hefir dreg i izt, að ég léti nokkuð sjálfur frá mér heýra. Veldur því aðaliega1 það, að ég vænti þess, að blöðín | sem 'fyrst fluttu fregnir af mál | inu myndu leita upplýsinga frá! fyrstu hendi þ. e. lögreglunni í1 Reykjávík eður mér, ef þeim hefði' sýnst og birt síðan þær upplýsing ar. | Ég mun hér á eftir leitast við að géfa þær upplýsingar, sem ég veit sannastar vera, ef ske kynni að það leiðrétti að einhverju þann misskilning, sem mér finnst ég verða var við málinu viðvíkjandi. Þar er þá fyrst til að taka, að fyrir nokkrum árum fékk ég ó- vænta, en fremur óþægilega heim sókn hingað uppeftir. Voru þar komnir hundar, sem lögðu leið sína út í Geldinganes, þar sem ég hafði fé mitt á beit. Heimsókninni lauk. á þann veg, að þeir höfðu »ð velli lagt um 50 kindur; drep _ð þær og rifið á hol, þetta var því heldur dýrkeypt heimsókn, og þykis.t ég vita, að almenningur skilji vel, að ég telji hann hafa hræddir, því ckki hlupu þeir þó | strax í féð. Áðurnefndur grandi1 er umlyktur sjó á þrjá vegu og þótti mér því e&kert betra g?rt, en láta vetrarmanr.inn vakta hund ana, en fara sjálfur og gera lög reglunni viðvart. Hún hefur, sem kunnugt er með höndum það hlut verk að losa fólk undan ágengni hunda. Fór ég því og hringdi til liigreglunnar í Reykjavík, en Gufu nes er í lögsagnarumdæmi Rvk., og beiddist ég þess, að dýrin yrðu fjarlægð — má vera, að ég hafi bent á nauðsyn þess að þau yrðu endanlega skotin, — en annars tei ég lögregluna eiga að vera sjálf ráða eigin gjörða. Þegar ég hafði lokið samtalinu við lögregluna, voru hundarnir enn komnir í féð. Við tókum það ráð að bíða lögregl unnar án afskipta af hundunum. Stundu siðar hringdi ég aftur og spurðist fyrir hvort lögreglan kæmi ekki, því kalt var mjög fyr ir vetrarmanninn að hima þar á bersvæði. Spurði ég jafnframt hvurt mér væri ekki óhætt að fara því ég. átti erindum að sinna í Reykjavík. Var mér tjáð að strax yrði komið og ég mætti fara. Lög reglan myndi sjá um framkvæmd málsins. Þegar ég hafði lokið sam talinu við lögregluna, voru hund arnir enn komnir í féð, lét ég því vetrarmanninn hafa áfram vörzlu á grandanum, en fór leiðar minn ar til Rvk. Er ég því sjálfur úr sögunni, þótt ég segi seinni hlut ann en þar fer ég eftir ummælum rníns heimafólks. Vikur nú sc-gur,ni aftur niður á grandann. Hundarnir hömuðust í íénu. Bliiðin upplýsa, að þeir hafi verið á lúðaríi, en þetta voru 3 hundar cg 1 tík. Ekki urðum við þó vör við það háttarlag, heldur eingöngu ásókn þeirra í féð. Hér ■á bænum er er.gir.n hundur. Vetr armaðurinn tók þanii kostinn að bíða lögreglunnar án frekari að gerða. Kom hún brátt á staðinn, og munu lögreglumennirnir hafa verið 5 og þess utan dýravörzlu maður bæjarins. Blöðin segja að lögreglumennirnir hafi verið 10 og hundarnir 6—8. Hur.darnir hættu ásókninni að fénu. en hlupu fram í fjöruna. Eir.n þeirra synti yfir voginn þá strax. Að hinum þremur skutu lögreglumennirnir einu haglaskoti. Enginn hundanna féll, en tíkin. flumbraðist lítillega á trýni. Eftir þessa aðför dembdu hund arnir sér allir í voginn og syntu yfir hann. Haglabyssan var þá prðin skotlaus. Baukuðu lögreglu mennirr.ir enn um nckkra stund við hana, en fundu loks skotin. Skutu þeir þá nokkrum skotum á eftir hundunum á sundinu, en hittu ekki. Hundarnir komust allir yfir og runnu síðan á brott. Lög (Framhald á 3. síðu). Augiýsing frá Lár usi áriS 190í, þeg ar hægf V3r að fá skó fyrir 35 aura. Skóverzlan Lárasar G. Lúðvígssonar er áttatíu ára í dag For.stÖðumenn skóverzlunarinnar Lárus G. Lúðvígsson boðuðu fréttair.enn til viðtals á miðvikudaginn í tilefni þess að verzlunin á 80 ára starfsafmæli í dag. Verzlunin var stofn- uð þarm 15. nóvember 1877 og tók til starfa í húsi Péturs Bierings. SU6Gitm\dfi rvvrzlun Líirusur G, Lúðvisj«sou«r heflr svait fyrirliaojandi um liíO tegundir af aiskonar SKOFATNAflt ver! fra 85 aurum paril Reynslan hetir sýnt að bezt er að kaupa skofal-nað i INGÓLFSSTRÆTI 3. verið míður æskilega. ! Líða svo fram árin. Heimsókn um hunda linnti ekki við þetta, en hins vegar hefi ég síðan haft á þeim ýmigust og fullar gætur. Síðan hefir sem betur fer, fram til þessa árs, ekkert hent fé mitt af hunda völdum. En tveim nótt um fyrir umræddan heimsóknar dag hundanna nú síðast, vaknaði vetrarmaður minn við mikla og stöðuga hundgá. Fór hann þegar út fann hann eina af kindum mín um aðframkomna af þreytu og sliti. Hún komst vart úr sporun um, og þótti sýnt, hverjir hefðu leikið hana á þann veg. Hundunum. stuggaði hann á brott og fagnaði ég því. Smaladagur er sá dagur, sem bændur heizt nota hunda sína, sérstaklega ef þeir eru „sérlega vel þjálfaðir til smaiamennsku,“ eins og Jón bóndi á Reykjum seg ir í qftirmælum Tjáa síns, sem ég heldur alls ekki rengi. Úmræddur „hundadagur“ hér í Gufunesi var einmitt smaladagur Mo3fellinga, og var hann boðaður fyrirfram, eins og lög gera ráð fyrir. Að j morgni þessa dags sáust 4 hundar — en ekki 10 — renna fram hjá heimili mínu, stefndu þeir til norð urs og húrfu brátt. Síðar um dag inn var ég, ásamt öðrum vetrar manni mínum í timburflutningum að fjárhúsum sem eru í höfða nokkrum sunnan bæjarins. Hinn vetrarmaðurinn var við áðurnefnda smölun. Sjáum við þá frá fjárhús unum, sem standa vesían og sunn an verksmiðjurnar. Láta þeir þar mjög ófriðsamlega og tvístruðu fénu í allar áttir, en þó rann það mest norður í stefnu að Fjósklett um og einn til suðurs að granda þeim, þar sem ég hefi lótiff útbúa mér skeiðvöll. Hundarir fyigdu með hópnum er til norðurs hélt, að því er okkur virtist, en hvort tveggja hvarf sjónum okkar fjár hópurinn og hundarnir. Ekki kom umst við samt strax af stað, þótt okkur þætti ill tíðindi gerast fyr ir sjónum okkar. Olli því að vega lengdin á milli var þó nokkur, en krækja varð fyrir Leirvoginn, ?em sjór hafði þá fyrir nokkru fallið yfir. Bifreiðin stóð föst í moldarsverðinum, en eftir nokk urt þóf tóksl okkur að leysa hana, og var þá strax haldið á vettvang. Til þess að fara fljótt yfir sogu, slcal þess getið, að eftir nokkra leit fundust hundarnir undir suður bökkum jarðarinnar sem veit að Kleppi. Voru þeir hinir ófriðleg ustu, þegar við stugguðum við þeim, runnu þeir austur til skeið vallarins, en þar var nokkuð af því fé, sem þeir höfðu áður tvístr að. Voru þeir nú orðnir eitthvað Þar opnaði stofnandi verzlunar- innar skósmíðaverkstæði, en flutti síopu' í húsið að SkóLavörðustíg 5, sem þá gekk undir nafninu „Ekkju '! kassir.n“. Um það Ieyti hóf Lárus : að flytja inn og seíja smábarnaskó frá úl'löndum og tókst salan svo vel, að nýr lcippur kom í innflutn- ing á skúfatnaði og jókst vcnilega.1 Árið 1892 byggði Lárus steinhúsið Ingólftestræti 3.. flutti þangað sama, ár og rak verzlunina í þeim húsa-1 kynnum þar til hún fluttist í nýtt og stærra hús, sem Lárus reisti á horninu á Bankastræti—Þingholte-' stræti. Árið 1929 flutti svo verzlun ' in þvert yfir götuna þangað sem hún er nú. Má segja, að eigendur. verzlunarinnar hafi verið umsvifa-; miklir í byggingamálum. Lárus G. Lúðvíksson lézt árið 1913 og tóku þá synir hans við AUSLfSiB I TiMANUM —TiintnnMinii liiiiHi ■ Tliiii Lárus G. Lúðvígsson 1935 stofnuðu eigendur L. G. L. Skógerðina h.f. og seldi hún fram leiðslu sína til verzlunarinnar. Hef ir Skógerðin verið starfrækt allt fram 'tij þessa. Annars hcfir verzl- unin fyrst og fremst haft 'til sölu erlendan skófatnað. stjorn fvrirtækisins, þeir Lúðvíg, Óslcar og Jón. Móðir þeirra bræðra var þá meðstjórnandi fyrirtækisins en eftir dauða hennar 1922 keyptu Anna Sigurjónsdóttir og Lárus G. bræðurnir eignarhluta systkina Jóns-son. Á 50 ára afmæli verzlun- sinna og ráku síðan verzlunina á arinnar stofnuðu bræðurnir sjóð eígin reikning til dauðad.ags, en til. minningar um foreldra sína og þeir létust með fárra ára millibili.; var tilgangur hans að „greiða Eftir lát bræðranna hefir verzlunin kostnað eins sjúkrarúms í Lands- verið rekin af núverandi eigend- spítalanum árið um kring fyrir um, en það eru ekkja Lúðvigs, frú fátækt fólk, som ekki er fært um Inga Lárusson, ekkja Óskars, frú að greiða sjúkravistina af eigin fé“. KVIKMYNDIR ®r>á- MetSan stórborgin seíur Bandarísk mynd. Aðallilut- verk: George Sanders, Ida Lup ino, Johu Barrymore. Sýningar j staður: Gamla bíó. ÞESSI MYND fjallar öðrum þræði •um blaðamennsku í stórborg og að hinu leytinu er hún um morðóðan ungling sem hefur! sáltræðilega skýringu á eðli \ sínu svo að segja upp á vasann.! Unglingur þessi er leikinn af i John Barrymore yngra. Skilar hann hlutverki sínu mjög vel og er raunar eftirminnilegasta persónan í myndinni. HVAÐ LÝSINGUNA á blaða- mennskunni snertir, þá er hún! svo gjörólik því, sem hér er j venjan, að u:n það gildir enginn i samanburður, nema þá helzt í því sem snertir hið eilífa stríð blaðamanna við að koma hönd um yfir þær fréttir, sem eitt- hvert gagn er að. Stríðið þarna stendur við lögregluna og virð- ist hún eiga líka sögu hvar sem er í viðskiptum sínum við biöð. SAGA myndarinnar er í stuttu máli sú, að meðan unglingurinn er að drepa og blaðið New York Sentinel reynir að verða fyrst með fréttirnar af þeim athöfn um og uppljóstrunum, deyr eig andi blaðsins og sonur hans tekur við, en kona hans heldur við einn starfsmanninn. Þetta verður Ijóst fyrir miðja mynd, en síðan stendur í þófi, unz morðinginn er tekinn, hetjan giftist og erfinginn heldur konu sinni, I.G.Þ. Spaak (Framhald af 1. síðu). unut væri að taka upp sameigin- lega utanríkisstefnu, byggða á stöðugum viðræðum og samning um milli aðildarrikjauna. Kefauver gagnrýnir. Öldungadeildarþingmaðurinn Ke- fauver, sem var varaforsetaefni demokrata í síðustu forsetakosn- ingum í Bandaríkjunum, tók til máls á eftir Spaak og talaði mjög í sama anda, nema hvað hann var hvassari í gagnrýni á núverandi ástand Atlantshafsbandalagsins. Haiín sagði, að það væri bók- staftega ekkert samstarf eða sam vinna milli lielztu ríkja banda- lagsins í utanríkismálum og benti því til sönnunar á Súez-styrjöld- iua í fyrra og Ungverjalandsupp- reisnina. Þá vildi hann, að æðstu menu allra ríkjanna kæmu sam- an á sérstaka ráðstefnu 1959 til þess að taka skipulag og hlut- verk Atlantsliafsbandalagsins til endurskoðuuar frá rótum. Á kostnað fólksins. Spaak sagði ennfremur, að Rúss- ar hefðu unnið vísindasigra sína, sem væru miklir, með því að skerða lífskjör fólksins um ára- tugi. Vestrænar þjóðir mættu ekki láta blekkjast af þessu og freist- ast til sömu aðfara. Þær vrðu að halda áfram að bæta lífskjör og hagsæld almennings í jafnvel stærri stíl en liingað til. í því lægi bczta vörn þeirra gegn Icommún- ismanum. En þær yrðu líka að standa iafnfætis og framar lcomm- únistaríkjunum í tækni og vísind- um. Til þess að vinna þennan tvö- falda sigur væri rikjunum nauð- synlegt að vinna saman á öllum sviðum. Lyfseðill þjófsins fannst í þýfinu Fyrir nckkru var stolið tölu- verðu af lauk hér í bænum. Fannst kassi' með stolna lauknum bak við hús Skammt frá þeim stað, þar sem þjófnaðurinn var framinn. Ilafði maðurinn sýnilega ætlað að geyma laukinn barna til betri tíma. í umstangi hans við kassann hafði viljað svo til, að lyfseðill, sem •hann hafði fengið sama dag, féll niður í hann, án bess að hann tæki eftir og gat lögreglan gengið beint til mannsins, enda var lyfseðillinn eins og hvert annað nafnspjald, •sern menn slcilja gjarnan cftir til að auðvelda frekari kynni. Maður þessi hefir jafnframt iátað á sig kjötþjófnað. Ilann ætlaði ekki að hafa laukinn með kjötinu, heldur beyna að selja hvort tvéggja. Af!i tregur hjá trilkibátum frá ÓlafsfirSi Ólafsfirði 13. nóv.: Á mánudaginn kom m. s. Vatnajökull til Ólafs fjarðar með 337 lestir af salti, en í nótt tók skipið 3338 kassa af frosnum karfa. Trillubátar hafa róið héðan að undanförnu, en afli er tregur. B.S. Fjármálasíefna Gaillards sætir mikilli gagnrýni NTB-París, 14. nóv. — Fran-ka þingið hóf í dag umræður um stefnu ríkisstjórnarinnar í fjármál um, en stjórnin fer auk þess fram á aukin völd um nokkurt skeið meðan verið er að koma fjárhag ríkisins í betra horf. í tillögum þessum er m. a. gert ráð fyrir að skattar verði stórauknir samtímis, sem skera á niður útgjöld ríkisins til mikilla muna. Fjárveitinga- nefnd þingsins hefir þegar lagzt gegn tillögum þessum og íhalds- menn lýst sig andvíga þeim. Er talinn mikill vafi á hvort ríkis- stjórn Gaillard, sem aðeins er nokk urra daga gömul lifir af atkvæða- greiðslu um málið n. k. mánudag. Frakkar hóia (Framhald af 1. síðu). forsætisráðherranu hafi hótað Bretum og Bandaríkjamönnum því að ganga úr bandalagimi, ef þeir létu ekki af þessari fyrir- ætlau. En auk þessa rauk franska stjórnin til efti rráðuneytisfundinn í dag og bauð ríkisstjórn Túnis vopn. Fór franski sendiherrann í Túnis þegar á fund utanríkisráð- lierra Túnis og tilkynnti honum, að Frakkar væru reiðubúnir að láta af hendi vopn vði Túnisstjórn, ef full trygging fengist fyrir því, að vopn þessi lentu ekki í höndum uppreisnannanna í Alsír. Þannig stóð málið í kvöld og þá ókunnugt, hverju Túnisstjórn svarar þessu síc’komna boði Frakka. Síðdegissýningar Leikfélag Reykjavikur byrjar sícdegissýningar á morgun. Tann- livöss tengdamamma verður þá sýnd í áttugasta sinn klukkan hálf fimm. Síðdegissýningar á laugar- dögum hafa gefizt ágætlega tvö undanfarin ár, og má búast við að svo verði enn. Saud og Feisal srmasí til varnar Hussein Lundúnum, 14. nóv. — Saud Arabíukonungur og Feisal konung ur í írak hafa báðir skorað á ríkis stjórnir Sýrlands og Egyptalandá að stöðva þegar í stað áróðursher- ferð þá, sem haldið hefir verið uppi gegn Hússein konungi í Jór- daníu síðuslu daga í blöðum og útvarpi þessara landa. í orðsend- ingu sinni ségir Saud konungur, að liætta verði þessum áróðri þeg ar í stað og hann rnuni beita öllum sínum áhrifum til þess að svo verði gert. Feisal konungur segir a'ð áróður þessi þjóni aðeins hags- munum þeirra, sem séu óvinir Arabaríkjanna og beri mjög að harma að til hans hefir verið grip- ið.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.