Tíminn - 17.11.1957, Síða 4

4
T f MIN N, sunnudaginn 17. nóvember 1953»
„Allt vanrækt, nema að innheimía
bæjargjöldin og betla um atkvæði”
Samtal viS Runólf Sigtryggsson
Bæjaryfirvöld Reykjavík-
ur hafa undanfarið látið mik-
ið yfir þvE í Morgunblaðinu,
hversu stór átök gerð hafi
verið til að útrýma ónothæfu
og heiisuspiliandi húsnæði í
borginni.
Þeim þúsundum bæjarbúa, sem
neyðast til að búa í óhæfu hús-
næði, finnst lítið til um þessi
skrif, því þeir vita bezt, að hér
í b?e eru mörg stór bæjarhverfi,
þar sem íbúðirnar sjálfar eru
heilsuspillandi, og umhverfið allt
með þeim hætti, að bæjaryfirvöld-
in mega blygðast sín fyrir. En
sennilega koma ráðamenn bæjar-
ins sjaldan sjálfir í þessi bæjar-
hverfi, nema þá helzt á kosninga-
daginn.
Blaðið hefir snúið sér til Run-
ólfs Sigtryggssonar, Suðurlands-
braut 89, og beðið hann að skýra
lesendum frá ástandinu í íbúðar-
hverfinu við Múla.
— Hvað hafið þið átt lengi
heima hér?
— Við höfum búið hér í átta
ár. Ég keypti þetta hús ófullgert.
— Hvernig er háttað lóðarrétt-
iudum undir hús hér?
— Lóðarsamningar hafa verið
gerðir til 10 ára. Upphaflega fengu
menn enga ‘lóðarsamninga hér í
hverfinu, en fyrir harða baráttu1
og samtök eigenda húsanna, lét
bæjarstjórnin undan og gerði lóð-
arsamninga til 10 ára.
Eins og gefur að skilja var ekki
unnt að fá nein lán út á lóðar-
réttindalaus hús. Var því hreinn!
voði fyrir höndum hjá hlutaðeig-
andi mönnum og lá við borð, að
margir misstu þær íbúðir. sem þeir
höfðu lagt allt sitt í að eignast.
Sá lóðarsamningur, sem við feng
um þegar hann loksins fékkst, var
með því ákvæði, að eigendur voru
skuidb.undnir að flytja húsin burtu
héðan eftir 10 ár á sinn kostnað.
Þessu ákvæði fékkst síðar breytt.
En auðvitað sjá allir, að ekki er
það til frambúðar að hafa lóðar-
réttindi aðeins til 10 ára, enda
ekki hægt að fá lengra lán út á
slíkt hús en til 10 ára.
— Leggur bæjarsíjórniu þessu
bæjarhverfi til sams kouar aðstöðu
eg þægindi og tíðkast í öðrum
bæjarhverfum?
— B.. nn hefir lagt rafmagn í
hfisin. Hins vegar hafa menn yfir-
leitt orðið að leggja vatnsleiðslur
i húsin sjálfir, og er vatnið leitt
úr gönilum vatnslieðslum, sem her
inn notaði á stríðsárunum. í mörg-
um tilfellum hafa menn þurft að
lcggja langar vatnsleiðslur til að
fá vatnið inn.
Engin skolpveita er hér frá
hverfinu. Hafa íbúðaeigendur
grafið rotþrær, sem notast er við.
Á einstöku stöðum hefir skolp
verið leitt í gamlar skolpleiðslur
frá stríðsárunum, og þykjast þeir
heppnir, sem fundið hafa slíkar
leiðslur.
— Hafa verði lagðar götur um
hverfið með sama liætti og annars
staðar í bænum?
— Engar götur hafa verið Iagðar
um hverfið, og^ er umhverfið allt
eitt forarsvað. íbúar þessa hverfis
1 eru sjálfsagt orðnir fleiri en 1000.
Runólfur Sigtryggsson
Umferð bíla og gangandi fólks er
því töluverð hér og auðvitað mjög
óviðunandi, að ekki skuli vera af-
markaðar götur á milli húsanna.
Aurinn treðst inn í íbúðirnar. Auk
þess er lííshættulegt vegna bíla-
umferðar að vera hér á ferð utan
dyra að kvöldlagi.
— Bílaumferð er hér mikil, seg-
ir þú, og vafalaust hættuleg börn-
um. Hvernig er með barnaleik-
völi í hverfinu?
— Hér í liverfinu eiga að lieita
tveir barnaleikvellir. Á þeim eru
rólur fyrir börn, „sölt“ og sand-
kassi. Hins vegar eru leikvellir
þessir ekki afgirtir og engin barna
gæzla á þeim. Það er því litlu
. meira öryggi fvrir mæður barn-
anna að vita af þeim þar en antj-
! ars staðar í nágrenninu.
I — Er það nokkuð fleira, sem
Bcekur 09 hofunbcir
Um ísland til Andesfj^a
Ævintýraleg feríalög Erlings Brunborg
— Eplið fellur sjaldnast langt frá|
eikinni. Erling Brunborg virðist!
hafa erft í ríkum mæli annálaða
atorku og framtakssemi móður
sinnar, frú Guðrúnar Brunborg.
Þar sem þessir eiginleikar hafa í
honum sameinazt þeirri bjartsýni,
bj'ggðri á sjálfstrausti, er einkenn
ir marga athafnamenn í Noregi,
svo o.g þeirri útþrá, sem bæði
Norðmanni og íslendingi er í blóð
borin, var þess ekki að vænta, að
slikur pillur yndi sér langt fram'
eftir aldri innan fjö.gurra veggja
föðvrhúsa. Út vildi hann og út fór
hann. Ekki vgr hann að hafa fyrir
því að útvega sér ferðagjaldeyri,
þaðan af síður hvarflaði að honum
að leita á náðir ferðaskrifstofu
um skipulagningu ferðalagsins.
Með tvær hendur tómar hélt hann
í vesturveg með vini sinum Kalla
og er hánn leit aftur norska grund
að tveimur árum liðnum, hafði
hann, enn kornungur maður, upp-
lifað miklu meir en flestum öðrum
auðnast að upplifa á langri ævi.
FYRSTI ÁFANGINN var til ís-
lands, en þangað komast þeir fé-
lagar' á norskum síldardalli. Þeir
gera sér lítið fyrir og labba sig
þú vilt taka fram?
— Mér finnst gjarnan, að það
mætti koma fram, að bæjaryfir-
völdin gleyma ekki að innheimta
bæjargjöldin hjá íbúunum liér í
hverfinu. Og það er raunar hið
eina, sem forráðamenn bæjarins
muna eftir í sambandi' við hverfið
liér. Og þó, þeir muna víst líka
eftir að betla um atkvæði okkar
hér.
suður yfir Ódáðahraun og Sprengi
sand í rytju veðráttu. Á Reykjavík
urhöfn komast þeir um borð í kola
dall á vesturleið og berja þar ryð
sér til framdráttar þar til þeir
stíga á land í Kanada. Er það
skemmst frá að segja, að í hinum
nýja heimi lenda þeir í ótrúleg-
ustu ævintýrum, fyrst á flakki
þvert yfir víðlendur Kanada, síð-
an í bílskrjóðnum Manana suður
um Bandaríkin, Mexícó og smáríki
Mið-Ameríku. Með alls konar brögð
| um komast þeir yfir hver landa-
mærin af öðrum, þar til kemur að
Nicaragua, en þar gera þeir sér
lítið fyrir, er þeim er neitað um
(Framhald á 5. síðu).
piiiiiiiiiiiniiippipiiipniiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiipiiiiiiiiiiiittmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiij|i^iiiiiiuiiiiiiiiwMU9iiiiii>uiiiiuujuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuyiyiiii.uvuiHiiiiiiiiwiiiiuiiiiiiii’iiiiii§
Jcladkcr
Iðunnarskór
Kvenskór
Karlm ann askór
Barnaskór
USTU
TRÆT
B
3
Liiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijiiiiiii.'iiiiiiiiijiiHiniiiiiiiiiiiiiiiiiiijiiiiiiiniHiinjiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiitiiiiiiiiim