Tíminn - 08.02.1958, Side 9

TÍMINN, laugardaginn 8. febrúar 1958.

é^clilh IJnnerótacl:
JS

andi og kvaðst aðeins reykja
finnskar sígarettur í munn-
stykki.
— Mjög skynsamlegt, og
það fer konum vel, sagði
Ström.
— Ég spila nú sjaldan
annað en lomber, sagði Ström
en ég skil vei, að frúrnar vilji
heldur spila bridge.
Ég hef ætíð haft andstyggð
á spilum. Mér finnst spila-
itóctnnci
Framhaldssaga
23
Mér finnst hún því líkust sem
hún væri frá Gautaborg.
Caro þaggaði niður í honum.
— Æ, lofaðu þeim að kurra
saman í friði, þau eru ekki
ung nema einu sinni, sagði
hann.
Nú renndi Súsanna sér j
niður úr gluggakistunni og'
rétti Caro símann.
— Sæll, Hinrik, sagði Caro
hátt og sneri baki að okkur.
Hvílíkur raddmunur. Eða var
■mnmniniiiimmmmmmmnimmmnimmnnini
mnrniiiiiiniwninimi
mennska vera tímasóun, þótt ^ þ^g ageins hin mjúka og
ég neyðist stundum til að
grípa í spil fyrir siðasakir.
Og þegar Súsanna tók spila-
boðinu játandi, varð ég að
fylgjast með.
Ég spila mjög illa, sem von
er til. Það hafði ég líka marg
oft fengið að heyra af vörum
Hugos. En Súsanna var slæg
í spilum, það sá ég þegar. Við
Ström vorum saman, og okkur
búnaðist heldur illa, hann var
þó svo kurteis að láta á engu
bera, þótt ég spilaði af mér
og segði eins og kjáni. Við
vorum einmitt rétt búin að
tapa fyrstu rúbertunni, þegar
Hinrik hringdi.
Súsanna skreið inn i glugga
krókinn og tók símtólið báð-1 skilur"~~En nu
um höndum. Hún var mjög
falleg þar sem hún sat milli
gluggatjaldanna með granna
og fagra fætur hangandi
niður úr gluggakistunni. Yfir
höfði hennar sást tunglið út
um gluggann, og ég komst að
raun um, að herbergisgluggi
Caro vissi út að Strandvegi en
ekki að hliðargötunni. Mér
skildist, að leigan fyrir þetta
herbergi hlyti að vera allhá.'
En kona með tekjur Caro gat
vafalaust leyft sér það, því að
vafalaust launuðu Barrmans-
bræður henni vel góða þjón-
ustu.
— Halló, sæll vinur minn,
sagði Súsanna mildri og
hlýrri röddu, einmitt sama
raddblænum og ég hafði
tekið eftir, er ég sá hana fyrst
— Já, þakka þér fyrir,
ágætlega Hinrik. En hvernig
gekk þér feröin? Hvenær
kemur þú heim? — Ekki fyrr?
Já, elsku góði reyndu það?
Er það ekki hægt? _ Já, við
erum hjá Caro, Brioken og ég,
og við erum að spila bridge'.
— Já, já, ég kann að spila
bridge vissir þú það ekki. Það
er ekki margt, sem þú veizt
um mig enn þá. — Hvort ég
hafi fengið nokkra vinnu-
konu — nei, nei, ekki enn.
Hsyrðu, Caro ætiar að segja
hokkur orð við þig. Blessaður
vinúr minn, komdu fljótt
heim til mín.
Svipur Caro var kynlegur
meðan Súsanna talaði við
mann sinn. Hún var augsýni-
lega mjög eftirvæntingarfull.
Það var engiu líkara en hún
reyndi af öllum mætti að
fylgjast með samtalinu og
heyra, ekki aðeins það, sem
Súsanna sagði, heldur einnig
það, sem Hinrik sagði. Við og
kipraði hún au'gun saman,
og askan féll niöur á gólf-
mottuna úr sígarettunni
hennar án þess að hún virtist
taka eftir því.
— Myndarleg stúlka, sagði
Ström hálfhvíslandi við mig,
óvenjulega aðlandi stúlka.
Merkilegt, að slík stúlka skuli
vera til í Finnlandi, því hefði
ég tæplega trúað að óreyndu.
hljómþýða rödd Súsönnu, sem
olli því að rómur Caro lét
svona illa í eyrum, rámur og
falskur? Eða var það einnig
munurinn á æskunni og efri
árunurn, sem hafði þessi
áhrif? Mér flaug I hug, að
þetta gæti ekki verið eðlilegt
hljómfall. Nú var það ég, sem
hlustaði eins áfergjulega og
Caro áður. Ég gat ekki varizt
þeirri tilhugsun, að á bak við
þessi raddbrigði fælist eitt-
hvert leyndarmál eins og,
skríðandi snákur, sem mér'
stóð ótti af.
— Já, Hinrik, ég gat ekki
rætt um það við þig, þegar
þú símaðir í dag eins og þú
er annað og
verra á seyði en venjulega.
Það á að spilla allri uppstill-
ingu í sýningarsalnum. Á
morgun eiga að koma menn
og flytja gamla Hamborgar-
ferlííkið, er við höfum verið að
reyna að losna við síðustu
árin, fram í salinn og koma
því fyrir við bezta sýningar-
vegginn, þar sem þú ætlaðir
að setja dönsku málverkin. —
Já, þú veizt nú hvernig hann
er, og hvað getur maður gert?
Fyrir miðjum vegg skal það
vera. Mér fannst ég verða að
segja þér frá því og búa þig
undir hið versta. Heldurðu,
að þú gætir ekki komið heim
fyrr? — Já, ég skal reyna að
draga það á langinn, en ég
get engu heitið þér í því efni.
Þú veizt, hvernig hann er, og
reyndu nú að koma sem fyrst
heim. Já, þær eru hér hjá
mér, og mér þykir það svo
gaman. — Hinn daginn þá?
— Góða nótt, Hinrik, og sofðu
vel. Láttu þet-ta samt ekki
valda þér áhyggjum, þetta
lagast vonandi. Góða nótt.
— Hann kemur í síðasta
lagi heim hinn daginn,
kannske annað kvödd, sagði
hún glaðlega við Súsönnu, og
mér fannst kenna sigur-
hreims í röddinni.
— Ágætt, sagði Súsanna.
Enn mátti sjá gljáa í augum
hennar eftir samtalið við
Hinrik.
Mér skildist, að hún hefði
ekki tekið eftir undirtóninum
í rödd Caro, þessiun . sigur-
hreimi, sem virtist segja:
Þarna sérðu, því sem þér tekst
ekki með ástarorðum og bæn
um, getur Caro gamla komið
til leiðár með nokkrum vel
völdum orðum.
Þegar við vorum á leið nið-
ur með lyftunni, sagði Sús-
anna: — Klukkan er orðin
hálftólf, og dóttirin er ekki
komin heim enn. Og Caro
virtist þó ekki sérlega óróleg
vegna þess.
Úti í dyrasundinu stóðu ung
hjú og höliuðust saman. Þau
viku til hliðar, þegar okkur
bar að. Þegar við vorum
komnar fram hjá þeim, flaug
mér i hug, að þetta hefði ver-
ið Kristín, því að mér fannst
ég kannast við svipinn, þeg-
ar ég leit á hana um leið og
ég gekk fram hjá. Ég stanzaði.
— Þetta hefur verið Krist-
ín. En hvað hún er orðin stór.
Þú hefðir getað heilsað henni
og litið á hana.
Súsanna svaraði þessu i §
litlu. Við ræddums’t fátt við
næstu mínúturnar. Hún
fylgdi mér heim. Svalt nætur
loftið var hressandi eftir hita
svækjuna inni hjá Caro. Við
ákváðum að ganga alla leið.
En þegar við skildum, sagði
hún: — Heldurðu að þessi
karl sé faðirinn, seni hún vildi
ekki eiga neitt meira saman
við að sælda?
— Ég hef enga hugmynd
um það, svaraði ég.
12.
Daginn eftir hafði ég gæt-
ur á því sem gerðist í Barr-
mans-verzluninni. Ðg sá það
vel út um eldhúBg'luggann
minn. Ég sá einhverja flutn-
ingakarla vera þar á stjái í
sýningarsalnum. Eg sá þá
setja bönd á stóra Hamborgar
skápinn og draga hann fram
cg koma hqnum fyrir við
vegginn, eins og Caro hafði
rætt um. Eg sá Ottó og af-
greiðslufólkið á hraðri ferð
um húsið, qg þarna stóð Caro
röleg í dyrum og horfði bros-
andi á al'lt saman. Ég sá þess
engin merki, að henni mis-
líkaði það, sem fram færi,
eða reyndi að koma í veg fyrir
það. En Ottó var líka hús-
bóndi hennar, svo að hún gat
varla risið gegn skipunum
hans. Hún varð lika að vera
einlæg við hann. En var hún
það í raun og veru? Oft leit
svo út, sem hún drægi mjög
taum Hinriks.
Það er bezt að ég skreppi
út og geri mér eitthvað til
erindis 1 verzlunina, spyrji
Caro til dæmis, hvort hún
geti skipt fyrir mig hundrað
króna seðli, hugsaði ég með
sjálfri mér. Þá get ég séð það
með eigin augum, hvort það
Eigulegar íslenzkar bækur ]
Við viljum gefa fróðleiksfúsum lesendum kost á 1
að eignast neðantaldar bækur meðan þær eru enn fá- 1
anlegar á gömlu, góðu verði. Afsláttur frá neðangreindu |
verði verður ekki gefinn, en nemi pöntun kr. 400,00 §
eða þar yfir verða bækurnar sendar kaupanda burðar- 1
gjaldsfrítt. |
Jón Sigurðsson. Hin merka ævisaga Páls Eggerts 1
Ólasonar 1—5. Ób. kr. 100,00.
Bréf Jóns Sigurðssonar. Nýtt safn 334 bls. Ób. I
kr. 35,00,
Menn og menntir, e. Pál E. Ólason. 3. og 4. bindL |
Síðustu eint. í örkum. Ath. í 4. bindi er hið merka rit- §
höíundatal. 1
Andvari, tímarit Þjóðvinafélagsins. 1920—1940 |
(vantar 1925). Örfá eintök til af sumum árunum. Ób. |
kr. 209,00.
Almanak Þjóðvinafélagsins, 1920—1940 Ób. kr. i
100,00. 1
Rímnasafn 1—2. Átta rímur eftir þjóðkunn rímna- |
skáld m. a. Sig. Breiðfjörð. Ób. 592 bls. kr. 40,00. §
Fernir fornísl. rímnaflokkar, útg. af Finni Jónssyni. i
Kr. 15,00. 1
Minningar frá Möðruvöllum. Skráðar af 15 gömlum |
Möðruvellingum. 296 bls. í stóru broti. Myndir. Ób. I
kr. 38,00
íslenzkar gátur. Jón Árnason safnaði. 180 bls. Ób. 1
kr. 35,00. I
Frá Danmörku e. Matth. Jochumsson. 212 bls. ób. j§
kr. 40,00. 1
Örnefni í Vestmannaeyjum e. dr. Þorkel Jóhannes-
son^ 164 bls. Ób. kr. 25,00.
íslenzk garðyrkjubók. Útg. 1883 með mörgum
teikningum. 140 bls. ób. kr. 35,00.
Vestmenn. Landnám ísl. í Vesturheimi e. Þorst. Þ. ij
Þorsteinsson. 264 bls. ób. kr. 25,00.
Skólaræður, e. sr. Magnús Helgason, fyrrv. Kenn- §
araskólastjóra. 228 bls. ób. kr. 40,00.
Dulrúnir. Þjóðsagnir og þjóðleg fræði skráð af |
Hermanni Jónassyni á Þingeyrum. 218 bls. Ób. kr. 1
| 20,00.
I Um framfarir fslands. Verðlaunaritgerð Einars Ás- |
| mundssonar í Nesi. Útg. 1871. 82 bls. Ób. kr. 25,00. I
í Norðurveg, e. Vilhjálm Stefánsson, landkönnuð. i
| 224 bls. Ób. kr. 20,00.
1 Saga alþýðufræðslunnar á íslandi, e. Gunnar M.
| Magnúss. Fróðleg bók prýdd myndum. 320 bls. Ób.
| kr. 25,00.
Riddarasögur. Þrjár skemmtilegar sögur, 230 bls.
| Ób. kr. 15,00.
Sex þjóðsögur, skráðar af Birni R. Stefánssyni. 132
i bls. Ób. kr. 10,00.

Undirrit.... óskar að fá þær bækur, sem merkt er við =
í auglýsingu þessari sendar gegn póatkröfu.
Nafn
er rétt, að skápurinn eyði-
leggi allan svip uppstillingar-
innar í salnum.
Þegar ég kom inn í salinn,
sneri Caro að mér baki. Hún
var að ræða við Ottó. Þau
tóku ekki eftir mér, því að
flutningsmennirnir höfðu
skilið hurðina eftir opna í
hálfa gátt.
— Ég er þér alveg sam-
mála um það, að það var hið
mesta snjallræði að flytja
skápinn hingað fram. Þetta
gæti blátt áfram ekki farið
betur. En þú gerir þér það
vafalaust ljóst, að hann verð
ur æfur út af því. Hann vill
ekki eyða neinu veggrúmi til
annars en hengja þar þessi
gömlu málverk sín. En þú
skalt halda fast við þitt sjón-
armið.
Jæj a, hreinskilna Caro, góði
félagi, eins og Hinrik sagði,
hugsaði ég með mér. Hvað
heyri ég nú af vörum þinum?
Getur það verið, að þú eigir
það til að leika tveim skjöld-
um?
Afgreiðslustúlka kom innan
■flr geymsiulsahium, isá mig
og heilsaði. Þau sneru sér við.
Heimili
iiiiiniffnnimiuiiiinniiimintitfiiiiiiiiiiiiniiinuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinniiiniifn
ódýra bóksalan, Box 196, Reykjavík.
Iiiiniiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiimimminiiui
lyiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiimmmimmiiiimiiimiimmiiiimiimiimiiimiia
Í 3
1 3
| Verkfræðingur |
óskast til starfa hjá teiknistofu skipulagsins. — §
§ Umsóknir sendist skipulagsstjóra, Borgartúni 7, j§
fyrir 1. marz. 1

iMmmiimimiiiimiiiiiimiimiimimmmmimmmiimmmmimmmmimnmiimimimiimiimiimimiinB
'Uiiiiiuiiiiiiiiiiiiimiimmimiiiimiimiimmmmmiimiimiimmimmmimmmmummmmumimmmmmi

Jörö óskast
Ung hjón, óska eftir jörð á Suðurlandi til kaups
og ábúðar í næstu fardögum. — Tilboð óskast send
Tímanum fyrir 25. febrúar merkt „Framtíð“.
Bhiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiuiiiuiiiiiiiiuiiimmiinumuiiimuumumuimmumiiuiiiiiiiiiiiii