Tíminn - 22.03.1958, Blaðsíða 9

tÍMINN, laugardaginn 22. marz 1958.
9
Cclitli 'Unnprótacl:
Si
uóanna
Framhaldssaga
vagninn væri að koma. —
Farðu ekki beint fyrir vagn-
inn, lirópaði ég.
— Hafðu. lágt, Liila, sagði'
fóstra hénnár, — segðu ekkert
ljótt uffl aumingja ungfrú
Barrman.
Nú var mér vaxið svo afl
í fótunum að nýj u, að mér
tókst að rísa á fætur.
Já, það var Caro, það var|
ekki um að villast. Og það var
heldur ekki um það að villast,1
að hún var látin. Þetta kemur
allt heim, hugsaði ég. En (
hvernig á þessu öllu saman
stendur, skil ég ekki. Caro er.
í gæzluvarðhaldi hjá lögregl-J
unni. Hún getur ekki verið.
hér.
Síðar var mér sagt, að
henni hefði verið sleppt úr ^
haldi sama dag vegna skorts.
á sönnunum. En henni varö |
frelsið skammætt. Ekki leið á
löngu þar til málið upplýstist
allt, þega,r Bruno játaði loks-
ins. En þá var Caro ekki leng-
ur nærstödd svo að dómarar
hér á jörð náðu ekki til henn-
ar.
Við fréttum lika, að hún
hefði komið í Barrmans-verzl
unina og spurt eftir Hinrik en
fengið þær fréttir, að hann
hefði farið hingaö út í Litlu-
Lokey til þess að dveljast þar
um helgina. Hún hafði feng-
-ið-sér leigubíl út í Hallnas og
stigið þar út úr honum í sama
mund og vinnukonuna frá
Litlu-Lokey bar þar aö á
spy r n usieð anu m með Lillu.
Þegar stúlkan fékk hinar illu
fregnir um móður sína, bað
hún Oaro að líta eftir Lillu
þangað til ég kæmi. Hún svar
aði þeirri bón engu en tók við
sleðanum, sem Lilla sat á. Þær
voru 'Staddar á smáhól. Lilla
hafði spjallað við hana á sína
barnslega vísu en ekkert svar
fengið. Hún hafði aðeins
horft einkennilega á barnið
og sagt hvað eftir annað:
A-ha, a-ha, sagöi Lilla litla
síðar. Okkur skildist, að það
hefðu verið andvörp.
— Mér er kalt á fótunum,
hafði Liila sagt að lokum.
Ög þá hafði Caro loks svar-
að á þessa leið. — Það ættu
engin börn að vera til, engin
börn ættu að vera til.
— Eigum við ekki að fara
á móti vagninum og Bricken
frænku, hafði Lilla sagt.
Þá hafði Caro aðeins star-
að á hama sem fyrr, og eftir
nckkra stund sagði hún: —
Þú ert lík Hinrik. Þú ert ekki
lík neinum öðrum. Þær höfðu
heyrt er vagninn hélt úr hlaði,
vélin var ræst, og Lilla sagði,
að hann væri að fara til baka
aftur. Og bætti syo við sem
svar viS , fyrri orðum Caro:
— En ég hef- nú samt augun
hennar mömmu, það segir
pabbi.
Því hafði Caro engu svar-
að. Og s-vo kom vagninn. Hann
tók beygjuna, rann lítið eitt
til og náði svo veginum aft-
ur. Þá spyrnti Caro sleðanum
af stað, renndi honum út á
miðjan veginn beint fyrir
framan vagninn. Lilla hafði
hrópað viðvörunarorð í skelf-
ingu, en það bar engan ár-
angur.
En Lilla slapp ómeidd. Það
er eitt þeirra utidra, sem svo
ætla ég ekki að spá, svo að
ég hef raunar ekki frá meiru
að segja.
Súsanna leit inn til mín
fyrir lítilli stundu. Hún færði (
mér flcsku af portvíni ,sem
Hinrik hafði fundið innst áj
hillu niðri í kjaliara. Það er 1
að verða erfitt að fá slíka;
54
oft ske í lífinu, undra, sem
við kunnum enga skýringu á.
Hún var létt á sér sem fyrr,
og við áreksturinn tökst hún
á loft og flaug í boga yfir veg
arskuröinn, þar sem vagninn
valt, þegar bílstjórinn varð
að hemla af alefli á hálli
brautinni.
--------- ;vöru.
Við höfum raunar ekki — Hinrik vildi að þú feng-
hugsaö mjög mikið um það, ir þessa flösku, sagði hún. —
hvers vegna Caro gerði þetta. Hann fullyrðir, að þetta sé
Okkur skildist, að hún hefði sama tegund ’ og þú bauðst
vart verið með öllum mjalla. okkur, þegar við heimsóttum
Eg held líka, að hún hafi ekki þig saman í fyrsta sinn ný-
gert sér þess fulla grein sjá-lf gift. Eg man það ekki, en
á þeirri stundu, að hún vildi ég man að við fengum kökur
vinna litlu telpunni mein. Og með vininu.
þessi orð hennar, að engin I — Alveg rétt, sagði ég og
börn ættu að vera til. Eg held leit á miðann á flöskunni. — ] |
að þau hafi engu síður átt Be-'ðu honum kæra kveðju'i
við hennar eigið bam en Lillu. mín'a og beztu þakkir. j |
En við fáum aldrei að vita 1 — Eg mætti Gunillu hérna 1
það, hvaða erindi hún átti við í stiganum, sagði Súsanna. — =
Hinrik. Það er heldur ekki Hún sagðist ætla að líta inn i
víst, að hún hafi vitað það til mín einhvern daginn. Það =
með vissu sjálf. verður fróðlegt að vita, hvaða §
Og ég hef hugleitt margt fréttir hún hefur að færa. j i
fleira. Hvers vegna fleygði — Áhyggjur hennar munu |
hún honum beint í faðminn ekki snúast um aðra núna, jj|
á þessari Ingulill, fyrst hún sagði ég. — Hún hefir nóg i
elskaði hann sjálf svona með sínar áhyggjur um þess- j 1
heitt? Var það til þess eins ar mundir. Þau Anders ætla i
að gera Súsönnu illt ? Eða var að skilja. Hún gengur milli |
það til þess, að hann kæmi fólks og rekur raunir sinar i
oftar í návist hennar? Eða um það, segir öllum nákvæm §
varð þetta án hennar vilja? lega frá öllum málavöxtum. i
Réð hún ekki við þetta? Hafði — Aumingja Gunilla, þá er i
hún ekki gert ráð fyrir þess- ekki von að hún sé glaðleg I
um möguleika? Eg fæ vafa- á svipinn. Anders hefur þá j E
laust aldrei fullgild svör við ekki getað lagt niður ösóm-
þessum spurningum, ekki ann.
fremur en um samband Ström
Það er víst öðru nær, =
forstjóra og Caro. Var hann hann virðist versna með aldr-
faðir Kristínar? Súsanna held inum. Nú er það einhver
ur það. En gamla Palm lætur skrifstofustelpa í fyrirtækinu,
svo sem Kristín geti svo sem hvort sem það verður nú til
átt eina tíu feður. En mig langframa.
langar ekki fremur en Sús-
Æi-já, andvarpaði Sús-
önnu til þess að grafast fyrir anna. — Þetta á kannske eft
um það mál. ir að koma fyrir mann sjálf-j
En eitthvert samband var an, hver veit það?
þó á milli Ströms og Caro, — Nei, það kemur ekki fyrir'
um það var ekki að villast. ykkur hér eftir. Þið eruð kom-
Hann, Kristín dóttir hennar ,in yfir örðugasta hjallann.
og gamla Palm, voru einu — Það veit maður aldrei.
manneskjurnar, sem fylgdu Eg býst ekki við að ég verði
henni til grafar, hef ég heyrt. örugg um hann fyrr en hann1
Eg var lengi að hugsa um að er kominn yfir sjötugt eins og1
slást í förina en fékk mig ekki þú.
■nmuimniiiuiiiiiiiMiiiuinainiiiinitiinminiuiiiituiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiimiiuiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiunra
Sitt af hvoru tagi 1
Með auglýsingu þessari viljum vér gefa bókamönn- §
um kost á að eignast síðustu eintökin, sem til eru af §
neðantöldum bókum, sem sumar eru orðnar fáséðar. jg
Kápur sumra bókanna eru ekki hreinar.
Svífðu seglum þöndum. Frásöguþættir e. Jóhann J. §
E. Kúld. 160 bls. ib. kr. 20,00.
Frá Japan og Kína e. Steingr. Matthíasson lækni. jjf
120 bls. Ób. kr. 15,00. |
Tónlistin. Sígild bók um tónlist og tónskáld þýdd |
af Guðmundi Finnbogasyni. 190 bls. ób. kr. 15,00.
Darvinskenning, þýdd af dr. Helga Péturss. 84 bls. §
ób. kr. 5,00.
Germanía e. Tactius, þýdd af Páli Sveinssyni. 88 =
bls. ób. kr. 5,00.
Um frelsið e. J. Stuart Mill, þýdd af Jóni Ólafssyni I
ritstj. 240 bls. ób. kr. 15,00. §
Mannfræði e. . R. Merritt, þýdd af Guðm. Finnboga- I
syni. 192 bls. ób. kr. 10,00.
Býflugur e. M. Materlinck, þýdd af Boga Ólafssyni. 1
222 bls. ób. kr. 15,00.
Ævi mín e. Leo Trotski, í þýðingu Karls ísfelds. =
190 bls. ób. kr. 15,00.
Æringi. Gamanrit í bundnu máli um stjórnmál og 1
þingmál um aldamótin. 48 bls. ób. kr. 20,00.
Æska Mozarts. Heillandi ævisaga þessa undrabarns. jjj
80 bls. ób. kr. 10,00.
Hetjusögur Norðurlanda í þýð. dr. Rögnv. Péturs- 3
sonar. Útg. í Winnipeg. 196 bls. kr. 25,00.
Þáttur af Halli harða, e. Jónas Rafnar 88 bls. ób. 1
kr. 15,00.
Uppsprettulindir. Fyrirlestrar e. Guðm. Friðjónsson, 1
skáld. 90 bls. ób. kr. 10,00.
Leiftur. Tímarit um dultrú og þjóðsagnir, e. Her- |
mann Jónasson á Þingeyrum. Fáséð. 48 bls. 6b. kr. 3
20,00.
Fíflar, 2. hefti. Þjóðl. fróðleikur og sagnir. Útg. í i
Winnipeg. 64 bls. ób. kr. 10,00. I
Leiðbeiningar um garðrækt, e. Ben. Kristjánsson i
fyrr. skólastj. 120 bls. ób. kr. 15,00.
Um vinda. Alþýðleg veðurfræði. Útg. 1882. 102 bls. |
ób. kr. 20,00. I
Matur og drykkur, þýð. dr. Björg Þ. Blöndal. 222 1
bls. ób. kr. 25,00. i
Lítil varningsbók, samin af Jóni Sigurðssyni forseta. |
Útg. 1361. Fáséð. 150 bls. ób. kr. 50,00.
íslenzk fuglaheitaorðabók, e. Pál Þorkelsson. Ekki =
góð eintök. Fáséð. 128 bls. ób. kr. 20,00.
Mágus saga jarls. Einhver skemmtilegasta riddara- 1
saga sem til er. 278 bls. Ób. kr. 20,00.
Klippið auglýsinguna úr og merkið X við þær bæk- g
ur sem þér óskið að fá. , 1
Undirrit.... óskar aB fá þær bæknr sem merkt er vlB §
I auglýsingu þessari sendax gegn póstkröfu.
Nafn
Heimili
uiiniiiiiiumn
imimitiiiniuiiiiiniiiiiiiiiiiim
— Skammastu þín ekki,
stelpa. Sérðu ekki, hve hann
er ástfanginn af þér?
— Ég kvarta ekki rétt sem
stendur, sagði hún og hló í
til þess.
Eg held. að Hinrik hafi ver-
ið eini maðurinn, sem Caro
þótti í raun og veru vænt um,
og þess vegna lagði hún sig barminn. | h
alla fram og beitti öllum ráð- I _ — Segðu mér, hvað þér datt =
um, sem í hug komu, til þess 1 hug, skipaði ég, því að ég sá g
að sigra hann og sópa þeim að Það var eitthvað sérstakt. 5
brott, sem stóðu milli hans j Æ> Það er ekkert, sagði _hún.11
og hennar. Hún var sem berg- AÖeins það, að í dag kom ég að n
nutmin af þessari vonlausu færa málverk ^ eftir Pelle =
ást. Og þó sta.1 hún frá honum. 1 viliman inn í dimmasta h
Var það kannske eins konar hornið a . sýningarsalnm,' |
hefnd fyrir það, að ást henn- meira að seS3a a bak viö hurð
ar hafði verið forsmáð? Eða,ina'
stal hún aðeins af hvöt, seml ,^ar Það. apamyndin?
hún réði ekki við? Eða stal sPluði e&- °S sa* að se8Ía
hún til þess að hefja sjálfa fannst mér Það tlivalinn stað
ödýra bóksalan, Box 196, Reykjavik.
HíiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiM
lUlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllIllllllllllllllllllllllllllllllIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllIiilllllllllllillllllllllillIUIIillIIIIItJI
Samsöngur
Nemendakór Hlíðardalsskóla heldur samsöng í Að- =
ventkirkjunni í kvöld kl. 8,30.
karlakór og einsöngur.
Blandaður kór, i
3
Allir velkomnir.
sig, á sama hátt og hún þótt- |Ur fyrtrslika mynd'
ist eiga barn til þess að hefja
sig yfir aðra? Engin svör.
Hún var kynleg manneskja,
og ævi hennar lauk með kyn-
legum hæ-tti. En það var okk-
ur öllum gott, að Caro vék
héðan.,
26.
Nú nálgast saga mín lokin.
Eg er þar komin, sem fram-
— Nei, myndina af mér auð
vitað.
Nú, það var annað mál.
Þegar ég sá þessa mynd,
sem Pelle Villmaii hafði teikn
að af Súsönnu kvöldið sæla,
þegar mest gekk á, varð mér
ljóst, hvílíkur listamaður
hann var.
Ég sá líka myndirnar, sem
hinir tveir strákarnir höfðu
gert. Önnur þeirra var ná-
tíðin tekur við, og um hana kvæm vangamynd, drátt-
*uiiiiiiiiiuiiiiiiiiiui:uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiih.iiiiiiiiiu!iiiuiuiiiiiiiiiiiiiiuiiimuiiiiimiiiiiiiiiiiinuuiiuiBDM
—
— 2
Tilboð óskast |
í nokkrar fólksbifreiðir er verða til sýnis að Skúla i
túni 4, miðvikudaginn 26. þ.m. kl. 1—3 e.h.
Tilboðin verða opnuð í skrifstofu vorri kl. 5 3
1 sama dag. 1
Nauðsynlegt er að tilgreina símanúmer í til- i
| boði. §
1 Sölunefnd varnarliðseigna
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuuiiiiiiiiiiiuiuiuiiiiiiiiiiiiiiiuiiiuiiiiininiiiiinii