Tíminn - 13.06.1958, Blaðsíða 8

8
T í MIN V, föstudagiun 13. júní 1958.
tireinaflokkur Páls Zóphóníassonar
mærri 46 af ha og hefLr því rækt-
uuaFástand túnsins batnað, eins
og á aS vera. Á Kaniastöðum eru
20 nautgripir 166 fj'ár og 28 hross,
og mættu þau án efa vera færri.
- , , . Þó að oftast sé hægt að kom-
og þa getur fljott að þvi komið ^ af me3 ntla gjöf handa hross. þarf að athuga vel moguleikana
að beita verði, að minnsta kos í um . Austur-Landeyjum, tel ég
hámjófka kum á tun. Lika er tru- e vafaj at5 fóður það sem þau
legt að eMa hði morg ai-, þar td bæ3i úti
og inni, fengist
(Pramhald af 7. síðu).
Skilyrði til útgræðslu túna er
víðast góð og sums staðar ágæt.
Túnin munu því stækka, því til
þess stendur hugur manna ákveðið
af nýslátruðum dilkum sem lengst
an tíma úr árinu og helzt allt
árið. Til þess að það sé mögu-
legt að verða við þeirri ósk okk-
ar, þarf að breyta burðartíma
ánna, og meðferð þeirra, og þar
sem svo hagar tii, að afrétt er
en'gin, en beita verður á ræktað
land að meira eða minna leyti,
ám verði beitt á tún að vorinu að
betur borgað af öðrum skepnum
einSnverju leyti, og þá um leið og þ£Í sérataklega kúm, en til naut
breytt burði og slaturtuna, og a gripabúskapar er sveitin bezt fall-
þvi stedfnt að geta latið nyslátrað ^
Icet vera lengri tíma á markaði
í Reykjavík en nú er.
Átta jarðir hafa minna tún en
5 Ita, eai 21 stærra en 10. Nokk-
V estur-Landeyjahr eppur
Margt hið saina gildir um Vest-
a því að breyta gömlum venjum
og hafa sem allra lengstan tíma
af árinu nýtt diikakjöt á mark-
inum innan lands, og siðar líka á
erlendtun mörkuðum. Elleiu jarð-
ir hafa minni tún en 5 ha, en 21
yfir 10. Stærst tún er í Álfhói-
um, 29,1 ha.
ur tún gefa tilitölulega litla töðu ur-Landeyjar og Austur-Landeyj-
miðað við stærð, og eru líkur til ar. Landið er flatt, mikið hlautt
þass að þau séu ekki nægjanlega og var ekki auðgert að stækka
framræst. Hafa liklega v-eyið stækk túnin fyrri en skurðgröfurnar
uð áður en akurðgröfur komu til fcomu til sögunnar. Upprekstrar-
sögu, og því enn ekki verið ræst, laust er með öilu, og verða allar
menn veigrað sér við að setja skepnur alit árið að vera í heima-
skurðgröfurnar á túnið. (Fitja- landi. Snjólétlt er og oftast hag-
mýrl o. fl.) Þetta ættu menn að ar fyrir hross, likt og er í Skaga-
laga, það er oftas't ódýrasti hey- fjarðar- og Húnavatnssýs'Ium,
aukiim sem fæst með því að bæta enda mörg hross hér sem þar,
rælkt túnanjia sem fyrir eru, og þó að arður af þeim sé lítill nú , ... . , . . , .
réttara að gera það en þenja þau síðan diUcakjöt varð nóg til að og rva 's olaSlJ“rlJlan'a ia a SJ/nr
,-.+ Zr tl n* «1, hugkvæmm og listfengi i þeirri
Húsmæðraskóli Rvíkur
(Framhald af 5. síðu).
Sandbreikku í Hj aítastaðaþinghá
hlaut verðlaun fyrir handavinnu.
Auk verðlaunianna frá skólanum
fékk hún verðlauu frá verzlunimii
Permin í Kaupmannahöfn, en það
fyrirtæki gefur árlega efni í púða,
sem veita Skal sem verðlaun.
Sigríður Ósikarsdóttir úr Reykja-
vík hlaut verðlaun fyri.r vefnað,
imieira út og fá töðuaukann af fullnægja eftirspurninni, og sala
nýrækt, meðan gömlu túnin gefa á hrossaikjöti minhkaði.
ekki nema hálfa uppskeru.
grexn.
Sigurbjörg Guðjónsdóttir frá
Svæði, Dalvfk, hlaut verðlaun
Ausiur-Lamleyiahreppur
Lajuiesyjarnar — bæði Austur
og Vestur — eiga hvergi lamd til
fjalla, hvergi upprekstur, og verða
að háfia sáian sinn íénað heima
ailit árið. Sveitirnar liggja miili
Þverár og Markarfljóts, eru flat-
landar, og vosru mjög votlendar.
ÁSur fyrr runnu kvislar úr Mark-
atífljóti (Álannir og Affaliið) um
þær. frfóvguðu þær, en héldu SVo “ekkTrt varð““siegið“l
1 þeim vatni, svo sums staðar var
Byggðum jörðum hefir fækkað
uim 2, úr 47 í 45. 1920 var tún . , ....
meðaljarðar 2,3 ha, og fengustfy”
af því 93 hestar, sem sýnir að > Vlð *******
íúnið hefir verið í góðri rækt.
Nú er meðaltúnið orðið 10,3 ha
og gefur atf sér 455 hesta, og er
það meira af hektara en víða
anhars staðar. Útheyskapurinn
befir minhkað úr 381 hesti í 97
voru margir
fimm og tíu ára nemendur og af-
henti Valborg Haiiigrímsdóttir
plötuspilara og plötur að gjöf frá
tíu ára nemendum, en fimm ára
niemendur gáfu skólanum stand-
lampa. Þakkaði skólastjóri gjaf-
hesta, en aðgætandi er að þessar ™. og hlýhl,g hann> er heim, 1
tölur eru fná óþurrkasumrinu 1955,
en þá voru engjar víða undir
fylgdi.
Síðan ávarpaði skólastjóri nem-
endur, benti á hve allur þroski
heysflcapur enfiður þegar rigninga-
tíð var, og því hálflt í. Nú er Mark-
anfljóti haldið í farvegi sínum.
árlega og slegnar hafa verið síð-
ian. Má því fulyrða, að engja-
„ - . „ ,, heysíkapur er meiri í Landeyjum ,. „
Gm-ðm hafa venð garðar er halda vejnjulega 6n heyakapurinn 1955 mdir frgmtl5ar^orf þ<
því austan Dunons, en í þa hafa'sýnjr 1920 voru ibúar 354j en trumennska, vandvmkm
1953 234 og hafa því afköst auk-
izt.
Meðalbú var sem hér segir:
verið sett hlið, svo hægt er að
ná vatni um þau niður yfir engj-
annar í Landevjunum, og því hald-
aát þær nokflcuð við, en eru þurr-
ari en áður. Jaínframlt hefir
reyuzt möigulégt að ræsa fram
mýnar og stækfca túnin sem víða
vasr litt mögulegt áður. Við þetta
hafir búskaparaðstaða í Landeyja-
htíeppunum gjörbreyUt, og hafa
sflcurðgröfurnar breytít sveitunum
meina eax þær hafa getít í öðriun
sveitum iancLsins.
Neðaai við Landeyjarnar er sand
ur sem vafcnið úr ám og lækjum
saStoaist í, en framan við hann er
malarkambur. Þegar þurrt er og
sandurinn þonnar, fýkur úr hon-
um og fyBaist þá skurðir neðst 1
Landey.ju num, svo framrennsli úr fíú ári, bæði vegna fyrirhl'eðslu
þeim síöðvast. Þennan sand þarf Markarfljóts og skurðgraftrar.
að þurrka og græða og er það eitt Og mjög fljótlega kemur að því
af sitaerri verxefnum Sandgi'æðal-1 a3 Landeyingar þurfa að beita á
unnar næstu arum að gera það. rac.h(_ag land. Kemur þá líka til að
hvotít elcki sé rétt að
burðartíma ánna, hafa
voru áður bygSðis,t á starfi og að hver UPP'
skæni svo sem hann sæði til.
Kvaðst hún óstka námsmeyjum þess,
að þrjár meginstoðir mættu renna
þeirra, þ.e.
og hóí-
semi. Síðan árnaði hún þeim heiila
og þakkaði samveruna.
Að lokinni ræðu skólastjórg var
|HI!!!lilllli»..Miiitmiimiii||||lil||lU!l!!II!illlllllllllllimil!lli!!i!!l!!IIIiU!nilll!Illll!iniilii!l!!lin!l!li]I!^
Til fastagesta Sýningarsalarins! i
Vinsamlegast gangiö við og gerið I
skil í myndlista- og listiðnaðar- I
happdrættinu. I
Aðeins útgefnir 3 þús. miðar, 30 §
vinriingar, 100 kr. miðinn. — Til- i
valið tækifæri að eignast mynd- I
list og listiðnað fyrir tug þúsund |
króna, ef heppnin er með. Dreg- i
1 ið 13. jum. úyning á vinningunum er í Sýningarsalnum i
| og happdrættismiðar seldir þar. OPIÐ dagléga 1—7, |
| sunnudaga 2—7 e. h. Aðgangur ókeypis til 17. júní. |
I SÝNINGARSALURINN, Hverfisgöíu 8—10. 1
1 =
ipimiiiiiitiiiiiimiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiimiiiiiiiiiiíiiiiiimimiiiiiiiiiuiimmiiiiimiiiiiinii!
ioon n o 01 ísunginn salmur, en siða.n tok til
hross 17 3 | mals fru Ragnhildur Petursdöttir S
1955 Nautgr.iplr 8,7, sauðfé 41
og hross 15,4. |
Kúnum hefir fjölgað, enda
Vélbáturinn
og ávarpaði nem'endur og kenuara
fyrir hönd formanns skólanefnd-
ar. Gat hún að noklcru þess þátt-
ar, er hver kennari ætti í starfi
skólianis, þakkaði þeám störf þeirra
og einnig þakkaði hún nemend-
um fyrir Skólasókn. Lauk hún móli
sínu með þvi, að ef til vill væri
Ausjfcur-Landeri aiTbréytzt ákafl'ega Þaðc.in mcsta kenMlan* scm. ycítt
mikið við tilkomu skurðgrafanna. væn 1 ’**** sem Þessum> aö læra
sveitin betur fallin fyrir naut-
: gripi heldur en sauðfé, en bezí
fyrir hrnss, ef markaður væri
fyrir þau.
Vestur-Landeyjar hafa eins o
Aður máflti heifla ógerlegt að
stækka túnin, nema á árbökkum
og hávöðum, þar sem land lá
Á víðavangi
Vegna þessa er enn erfitt að athuga>
þurrka túnsflæðin á jörðunum sem hroyga ’
liggja neðst í Landeyjum eða hreytiltegan, og ávallt til slát
naest sjónum, en vonandi breytist sem h6f&u 12_14 kg
það á næstu árum. ski'okka, til að selja á innlendum
Byggðum iprðum hefrr fækkað markaðL Við sem í kaupstöðun-
um lg’. -eða nr 001 42' Tuui® a um búa, viljum geta keypt kjöt
meðaljorðin.ni var 2,5 ba og feng-
ust af því 87 hestar, og hefir --------- ----------------- ------------
það því verið í sæmiliegri rækt.
Nú er túnið orðið 11,8 ha og fást
af því 460 hestar.
Uttieyskapurinn hefir mlnnkað
úr 293 hestum í 64. Allur hey-
skapuir á meðaljörðimxi hefir því
vaxið um 134 hesta, en nú er
það mest taða í stað útheys áður.
íbúum sveitarinnar hefir fækkað
úr 358 1 232 og afköst þvá aukizt.
Meðalbúið var 4,5 nautgr., 68
kindur og 15,5 hross. ■
1955 var meðalbúið 9,9 nautgr.,
64 Mndur og 19,7 hross.
í vetur er á fóðri 9,4 lcýr, 2,4
geldneyti, 100 fjár og 20,6 hross
og hefir búið því stækfcað veru-
lega hán síðustu ár, síðan skm’ð-
gröfurnar komu til sögunnar og
bændur gátu farið að stækka tún-
in fyrir alvöru. I
f hreppnum eru enn 3 jarðir,
sem ekki hafa 5 ha tún, en 21
enu komnar með stærr.i tún en
10 ha. Mest hefir túnið á Kana-
etöðum stækkað. Þar er nú 33,7
ha tún, en var 6 ha, og þá í góðti
ræact, því af því fengust 250 hest-
ar, eða nærri 42 af ha. Nú fást
af Kanastaðaiúní 1550 hestar eða
að umganigast aninað fólik með til-
litssemi og háttprýði.
Ungfrú HaHfríður Magnúsdóttir,
hærra, en nú .þorna mýrarnar ár Ucnlandi 1 heimavist. ílutfci þakkir.
fi-á árí K»?ii CTM3 fvi-irKi'AK;iu uemenda og gat þess, aö ser væn
í fersku mmm er þær settust að
borðum fyrsta kvöld sitt í skólan-
um og dauðaþögn rifcti í borðsal.
Hefði þá einn kennani spáð því,.
að annað yrði uppi á teningnum
er líða tæki á námstíma og hefði
orðið sannspá. Færði hún slcóla-1
stjóra blóm ftíá nám'smieyjum og
minntist hininar látnu skólasystur.
Athöfninhi Iauk með því, að
sungið var „fsland ögrum sjcorið",
en síðan yar boðið til kaffidrykkju
í skólaeldhúsi og veitt af mikilli
rausn.
S. Th.
úJ/2 tonn með Listervél er til söíu.
Upplýsingar í símum 22690 og 50520.
!flminH>smiiimimiuiimumiiiiiiiiimiiimiiimmmiiiimnimiii;mmm;mmmímimiimim!in
(Framliald af 7. síðu).
Eysteini Jónssylli yrði vikið frá
sem fjárinálaráðhena! Annað ASalsteÍll JóhaiHlSSOn
hafði hann ekki til malanna að
leggja!
Ingólfur á Hellu upplýsti þjóð
ina ekki um, hver væru ráð
Sjálfstæðisflokksins fremur en
hinir aðrir ræðumenn flokksins.
Hann var þó einna drýgstur með
sig og lét í það skína, að Sjálf Ef gera þarf ráðstafánir
stæðisflokkurinn hefði úrræði á henni, verður að nota gas
relðuni höndum, ef á þyrfti að' sinni bárust þær með eikarsend-
ingu frá Tékkóslóvalrítu. Þá. voru
bjöllurnar svældar með gasi.
Rætt vi’ð
(Framhald af 2. siðu.)
kemur fyrir, að hún dettur ofan
úr loftunum og niður í ljósakrón-
urnar.
Lítils háttar hefir borizt af við-
arbjöllu, en það er ekki mikið.
gegn
Einu
Hjartkær eigirimaður minn
Guðmundur Gissurarson,
bæjarfulltrúi,
sem andaðist 6. júní s. I. verður jarösunginn frá Þjóðkirkjunni i
HafnarfirSi laugardaginn 14. júní kl. 2 e. h. Athöfnin hefst með
húskveðju heima a3 Tjarnarbraut 15 kl. 1,15 e. h.
Blóm vinsarolegast afbeðin, en þeim sem vildu minnast hans, er
bent á sjóö þann, sem stofnaður hefur verið til minningar um
hann, við Elli- og hjúkrunarheimilið Sólvang.
Minningarspjöld fást í bókabúðum bæjarins og Blómaveríluninni
Sóley. — Athöfninni í kirkjunni verður útvarpað.
Fyrir hönd vandamanna.
Ingveldur Gísladóttir.
hiilda, en þeim ágætu (!) ráðum
yrði ekki ljóstrað upp meðan
svo bág stjórn sæti að völdum
sem nú.“
Loks rifjar Dagur upp „til-
lögur“ Gunnars Thorodsen, sem
hann tók skýrt fram að ekki
mætti eigna Sjálfstæðisflokkn-
um!
Eftir umræðurnar voru menn
því vissulega jafuófróðSr um
stefnu Sjálfstæðisflokksins
áður.
Sföngulberjamaur kominn
upp í sveifir
— Stön'gulberjamaur var óþekkl-
ur hér fyrir 10 árum. Nú er hann
útbreiddur í Reykjavík og kom-
inn upp í sveitir. Hann kemur úr
grasinu, til dæmis úr görðum við
im hús, og fer inn um gluggana.
og Bezta ráðið er að íjarlægja alilt
gras frá kjallaragluggum. Stöng-
ulberjamaurinn gerir ekkert af
sér, en er bara til óþrifnaðar.
Þetta er örlítið kvikindi og scst
vart með berum áugum.
Roffulaus bær án músa
---En hvað um rottur og mýs,
eitthvað er af þeim hér í Reykja-
vík?
. — Nei, bærinn er .sem . sagt
rottu- og músialaus núna. Ég hafði
með þetta að gera á stríðsárun-
um, þegar rottugangurinn stóð sem
hæst. Það var erfitt þá; allt fullt
af þessu og líklegt til að eyða
því. Það er segir saga; alltaf þeg-
ar s'tríð’ brýzt út, þá fyHisl allt
af rottum og músum. Kemiskar
verfcsmiðjur sem framleiða efni í
rotitueitur, - taka þá til við anpars
konár frainleiðslu. En ég hef bland
að mikið af rottu- og músaeitri
til sölu út um land. Ég seudi það
mcð prentuðum leiðbeiningum x>g
bver .siem er. getur méðhöndlað
það sér og öllum að skaðlausú.