Tíminn - 11.07.1958, Side 9

rímiN'N, föstudaginn 11. júli 1958.
9
sex
saga eftir
agathe christie
ég hef ekki trú á að það'
heppnist. Það myndi enda
með ósköpum, ef ég dæi. Eg
er ekki að gorta, ég er viss um
að þér eruð sammála mér.
Poirot kinkaði koíli. Hann
fann til samúöar með M.
Blunt .Hann var viss í sinni
sök og Poirot vissi lika að
Blunt hafði á réttu að standa.
Honum datt í hug hvað hr.
Barnes hafði sagc, og skyndi-
lega fann hann til ótta . . .
2.
— Eg hef lokiö við’ bréfin,
sagði Blunt síðar þennan
morgun, — og nú langar mig
til að sýna yður garðinn
minn.
Mennirnir tveir gengu út
og Blunt ræddi af áhuga um
þetta áhugamál sitt. Þeir reik
uðu um og Blunt benti honum
á sérstök afbrigði aí þessari
og þessari tegund.
Allt var kyrrt og friðsælt.
Blunt nam staðar við end
ann á veginum og leit aftur:
— Sjáið þér rósina þarna,
Poirot. Eg veit ekki . . .
Skotið rauf kyrrðina. Þeir
heyrðu reiðiöskur og snerust
hvatlega á hæli.
Þeir heyrðu einhvern segja
með amerískum hreim: —
Þarna náð’i ég þér, bölvaður
þorparinn þinn, hentu byss-
unni.
Tveir menn flugust á
skammt frá þeim. Það var
garðyrkjumaðurinn, sem Poi-
rot hafði þekkt aftur sem
Frank Carter, og sterklegúr,
ungur maður.
Poirot þekkti liinn síðar-
nefnda samstundis. Hann
hafði þegar þekkt röddina.
Frank Carter bölvaði og öskr
aði: — Slepptu mér, helvítið
þitt, það var ekki ég.
Howard Raikes sagði: —
Nei, náttúrlega ekki. Þér vor-
uð auðvitað bara að’ leika yð’-
ur.
Hann þagnaði og leit til
Blunt og Poirots. — Hr. Alist-
air Blunt, þessi piltur skaut
á yður, ég grei'p hann á réttu
augnabliki.
Frank Carter æpti: — Það
er lýgi, ég var að klippa lim-
gerðið. Eg heyrði skot og byss
an datt niður við hlið’ina á
mér. Eg tók hana upp — það’
er eðlilegt — og þá réðst þetta
fífl á mig.
Howard Raikes sagði reiði-
lega: — Þér hélduð á byss-
unni og það var hieypt af
henni fyrir augnabliki.
Hann rétti Poirot byssuna.
_ Við skulum athuga hvaö
lögreglan segir um þetta.
Heppilegt aö ég greip þig
nógu snemma.
Poirot muldraði: — Ein-
mitt.
Alistair Blunt sagði: —
Jæja þá, Dunnon — Dunbury,
hvað heitið þér?
Hercule Poirot greip fram
í: — Þessi maður heitir Frank
Carter.
Carter sneri sér að honum,
ofsalegur á svip: — Þér hafið
verið að elta mig. Þér komuð
hingað eingöngu til að njósna.
En ég skal segja yður að
þetta er lýgi, ég skaut ekki.
Hercule Poirot sagði vin-
gjarnlega: — Hver þá? Hér
eru engir aðrir eins og þér
sjáið.
3.
Jane Olivera kom hlaup-
andi eftir malarstignum. Hár
hennar flaksaðist í golunni.
Augu hennar voru full af
ótta. Hún hrópaði: — Howard.
Howard Raikes sagði glaö-
lega: — Halló, Jane. Eg var
einmitt að bjarga iífi frænda
þíns.
— Ó.
Jane snarstranzaöi: -— Þú?
— Koma yðar var sannar-
lega heppileg, hr. — Blunt
hikaði.
— Þetta er Howard Raikes
frændi. Hann er vinur minn.
Blunt leit á Raikes og
brosti. — Svo þér eruð ungi
vinurinn hennar Jane. Eg
verð að þakka yður.
Julia Olivera kom kjagandi
til þeirra. Hún sagði með önd
ina í hálsinum: — Eg heyrði
skothvell. Er Alistair, ha.
hvað. Hún starð’i undrandi á
Howard Raikes. — Þér?
Hvernig dirfizt þér ....
Jane sagð'i kuldalega: —
Howard var rétt í þessu að
bjarga lífi frænda.
— Ha? Eg — ég.
— Þessi maður ætlaði að
hitta frænda og Howard náði
rétt að grípa hann- svo að
hann missti marks.
Frank Carter hrópaði: —
Þið eruð helvítis lygarar, öll
saman.
Frú Julia Olivera var ekki
enn búin að átta sig, en svo
sneri hún sér að Blunt: —
Minn kæri Alistair. Guð sé
lof að þú ert heill á húfi. —
Þetta er hræöiiegt. Ó, það er
að líða yfir mig, ég verð að
fá mér hressingu.
Blunt asgði: — Auðvitað.
Komdu, ég skal fylgja þér.
Hún tók undir handlegg
hans og hallaði sér þyngsla-
lega að honum .Blunt leit um
öxl til þeirra Poirots og
Raikes: — Getið þér séð um
náungann þarna. Við skulum
hringja til lögreglunnar og
láta hana taka hann að sér.
Frank Carter opnaði munn
inn, en kom ekki upp nokkru
orði. Hann var náfölur og
skalf frá hvirfli til ilja.
Howard Raikes þreif ó-
þyrmilega í hann: — Komdulí?
þorparinn þinn.
Frank Carter muldraði: — i
Þetta er allt lýgi.
Howard Raikes leit til Poi- s
rots. — Hvað eruð þér að 1
glápa maður, það er ekki yður E
að þakka, að Alistair Blunt 1
er enn á lífi.
— Þetta er í annaö skipti, i
sem þér takið þetta göfuga 1
verk að yður, hr. Raikes. Er E
það ekki? | i
IW.V.VAV.W.V.VAIWUVV I
:treiðasalan
Bókhlöðustig 7
tilkynnir.
Nýir verðlistar koma fram
í dag. Ávallt stærst úrval
bifreiða og hröðust sala
hjá okkur.
BIFREIÐASALAN
BÓKHLÖÐUSTÍG 7.
Sími 19168.
I
V.V.V.V.V.V.VAV.V.V.W
■BBmmaniBnuimninfflinmannnnni
Auglýsing
Á.th.ygli söluskattskyldra aðila í Reykjavík skal =
vakin á því, að frestur til að skila framtali til skatt- |
stofunnar um söluskatt og útflutningsgjald fyrir |
2. ársfjórðung 1958, svo og farmiðagjald og ið- |
gjaldaskatt samkvæmt- 20.—22. gr. Iaga nr. 86; frá |
1956, rennur út 15. þ. m.
=3
Fyrir þann tíma ber gjaldendum að skila skattin- |
um fyrir ái’sfjórðunginn til tollstjóraskrifstofunnar I
og afhenda afrit af framtali.
Reykjavík, 10. júlí 1958.
=3
Skattstjórinn í Reykjavík.
Tollstjórinn í Reykjavík.
Hygglnn bóndi trygglr
dráttarvél fetna
iM.
Skrifstofustúlka 1
33
vön vélritun óskast. Umsóknir með upplýsingum |
um fyrri störf skulu vera komnar á skrifstofur =
vorar fyrir 15. þ. m.
ÚTFLUTNINGSSJÓÐUR.
wiiiiiiiiiiiiiiiiiiMuiniuniiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiimiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiuiimiiiuiinii^
I Iðnaðarmálastofnun
| íslands
verður lokað vegna sumarleyfa frá 14 júlí til
4. ágúst.
(uiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiuiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiimiiiiimiiiiiuiiiiiiiiiniimiiiiiiiiuuiiiiiiiiiiiiiiiuimii

Opnum í dag
VERZLU N
að Ægisgötu 10 með hvers konar olíukynditæki og varahluti til þeirra. Enn-
fremur fjölmargar af hinum viðurkenndu Shell framleiðsluvörum í smærri
umbúðum, Flintkote, Shellgas og Shellgastæki.
GjöritJ svo vel a<S líta inn.
Notið:
Shellsmurningsolíur
Shellgas
og
Kynnið yður
verð og gæði:
Vulkan-katlanna
og
Thatcher-brennaranna
Olíuf élagið Skeljungur hf.