Tíminn - 30.07.1958, Page 4

'4
í Svíþióð mun innan tíðar
hefjast einkenniiegur kapp-
! akstur. Þangað flykkjast nú
I Englendingar frá Veteran
! Car Club í London, en óhuga-
; mál meðlima klúbbs þessa
1 eru gamlir bílar og allt sem
! að þeim lýtur. Kappakstur
! þessi hefst í Málmey og lýk-
! ur í Helsingjaborg og bílar
i þeir sem skráðir eru til
keppni eru allt gamlir bílar
frá fyrsta og öðrum tug ald-
srinnar.
Þátttakendur frá Englandi eru
£ j og eru bílar þeirra þegar komn
ir til Danmerkur, en þeir hyggjast
aíra þar um áður en haldið er til
Évjþjóðar.
Vekja eftirtekt
Talið er að bílar þessir muni
% • kja eftirtekt svo um munar inn
an um gljáfægða lúxusbíla á þjóð-
i egtjnum, endá er hér um að ræða
föVaforna bíla, sá elzti frá árinu
;i304, af Panhard gerð. Hinir eru
ibeMúr yngri ,en sá „yngsti“ er
i. á 1913.
Kappaksturinn fer fram þriðja
ávúst og er gert ráð fyrir að
innsia kosti 100 þúsund manns
. ni gera sér ferð að. sjá forn-
g.ipina sem keppa. Bílunum er
skipt í flokka og komast elztu
g -rðirnar ekki nema 25 kílómetra
á klukukstund, svo búast má við
■s.5 nokkurn tíma taki að komast
ti Málmeyjar! Erlendis þykir það
ar-jög ,|fínt“ ag eiga svmna gamlan
Kla og er verð þeirra oft og tíðum
sevintýralega hátt, jafnvel hærra
eni dýrustu lúxusvagnar af nýjustu
s rð kosta í dag.
8 fyrsfa sinn
Þetta mun vera í fyrsta sinn
scfn Veteran C.ar Club sendir bíla
eclendis til þátttöku í kappakstri,
en margir slíkir eru haldnir í Eng-
t.vndi á ári hverju. Merkilegastur
cvskra kappakstra fyrir gamla
lenny Goodman í Belgíu
Jenny Goodman og hljómsveit hans
hafa að undanförnu leikið í
bandaríska sýningarsalnum í
Brussel við mikla hrifningu ó-
heyrenda. Hljómsveitin kom fyrst
fram, eftir að sýnd hafði verið
kvikmynd, sem vakti litla aðdá-
un. Mynd þessi hafði verið sýnd
á heimssýningunni í nokkrar vik-
ur og heitir South Paeifie, en það
var fyrst þegar Benny Goodman
hóf að leika að sýningum lokn-
um, að veruleg aðsókn för að
verða að Bandarísku sýningunni.
G^odman hefir leikið fleira en jazz
í Brussel'. Hann hefir komið fram
með sinfóníuhljómsveit og vakti
mikla athygii sem klass.ískur
klarinettleikari. Hann réði til sín
þrjá þýzka jazzleikara til þess
að tónlistin fengi é sig „alþjóð-
legri blæ“ og meðai þeirra var
t t. d. saxofónleikarmn Hans
T í M I N N, miðvikudaginn 30. júní 195&
Kanadaferð í bígerð - Margrét Foringi Drisa; L!banon _ i
Englandsprinsessa í stöðugum ^ útrýma öflmn erlendam áhrifum
vandræðum - Undarlegur kapp- og ^ ættflokknmn fuflt frefei
akstur — Apar á ilmvatns-fylliríi
1 Vill hvorki vesturveldapolitik ne Masserstetnu
Undanfarið hefir öðru hverju í fréttum frá Líbanon
borið á góma þjóðflokkinn Drúsa, sem býr í fjöllunum á
sunnanverðu landinu. Þessi ættbálkur hefir alla tíð verið
að mestu sjálfstæður, og hafa stjórnarvöld landsins litlu
tauti getað við hann komið. Þetta fólk hefir haft að æðstu
höfðingjum menn af sömu ætt, Djumblatt-ættinni, í 300 ár.

Roils Royce 1910. Einn slíkur tekur þáft í kappakstrinum í Svíþjóð.
bíla er án efa svokallaður Brigh-
ton-kappakstur, sem haldinn er ár
lega. Myndín Genevieve, sem sýnd
var hér fyrir nokkrum árum var
gerð um þennan kappakstur, en
hann kvað vera bráðskemmtilegur
oft og tíðum.
Verður heimsókn Margrét
ar Engiandsprinsessu með
líku sniði og heimsókn Elísa-
betar drottningar þangað í
fyrra?, spyrja margir sjálfa
sig um þessar mundir, en
heimsókn Elísabetar var að
ýmsu leyti einkennileg. Þeg-
ar henni var haldin opinber
veizla einhverju sinni, voru
þrengslin svo mikii, að ekki
var rúm nema fyrir einn
blaðamann og varð sá að
feia sig bak við blómapott
og láta fara sem minnst fyrir
sér!
Fyrirhuguð Kanada-ferð Mar-
grétar hefur orðið til þess að
rifjazt hafa upp ýmis atvik í sam-
bandi vig fyrri ferðalög hennar.
Venjulega hefur hún engan frið
fyrir áleitni fréttaljósmyndara og
forvitni almennings. Sem dæmi
má taka að þegar Margrét hugðist
skoða fegurð eyjarinnar Capri í ró
og næði og sigldi á skipi umhverf-
is eyjuna, eltu hana ljósmyndarar
o@ alis kyns fólk, ýmist syndandi
eða í smábátum!
Aldrei friður.
Er Margrét var á ferðalagi á
Ítalíu fyrir nokkru, varð lögreglan
oft og tíðum að skerast í leikinn
svo að prinsessan gæti komizt
ferða sinna óóreitt. Einhverju
sinni kom hún á veitingastað og
Drúsarnir. eru í rauninni ekki
af einum og sama kynstofni upp-
hafléga, en standa sameinaðir um
trúarbrögð sín. Þeir eru múham-
eðstrúar og hafa öldum saman
haft sérstöðu og ýmsar einkenni-
legar eríðavenjur. — Það, sem
einna mest einkennir borgara-
styrjöldina í Libanon, er barátta
milli núhameðstrúar og kristin-
dónis. Múhameðstrúarmenn bera í
brjósti draunvinn um sameiningu
allra Araba, en kristnu mtennirnir
(maronítarnir) eru hlynntir vest-
rænum áhrifum í Libanon. Á báða
bóga eru flokkar, sem stjórnað
er af ættarhöfðingjum og aðals- !
fjöiskyldum, þar sem völdin ganga í
að erfðum öM fram af öld.
Sama ættin í 300 ár.
Drúsunum í Líbanon, sem er.u
250 þúsund að tölu, hefir um 300
ár verið stjórnað af Ðjumblatt-
ættinni. Aðsetur þeirra er fjalla-
þorpið Muktara, og er það eins
konar óopinber liöfuðborg kon-
ungdæmis þeirra. Einu sinni var
þetta þorp höfuðborg alis iands-
ins, á Tyrkjatímanum. Þó að Kam-
al Djumhlatt, æðsti maður Drús-
anna í dag, væri formaður sósíaT-
is'taflokks Libanons, var það ekki
af þeirri ástæðu, sem hann sagði
stjórn landsins stríð á hendur.
Það gerði hann eingöngu vegna
þess, að hann er fyrst og. frernst
Drúsi og vill útrýma á’hrifum Breta
og annarra v-esturlandaþjóða í
landi sínu, og jafnframt vinna 'ætt
flolíki sínum frelsi.
Koller, sem að undanförnu bef-
ir unnið með hljómsveit Eddie
Sauter í Baden-Baden í Þýzka-
landi og er mjög þekktur jazz
leikari þar í fandi.
Goodman-hljómsveitin 'kemur fram í
Brussel ó vegum Westinghouse
Broadcasting Co., og fyrirtækið
hefir haift kunnan útvarpsmann
þar, sem tekur upp það ,sem
hljómsveitin leikiir og er því síð-
an útvarpað víða um Evrópu og
Bandaríkin. Nýlega hefir verið
gefin út plata leikin af Goodman
og hljómsveit, og er þar m. a.
að finna nokkur lög frá Brussel.
Til mála kom að hljómsveitin færi
í hljómleikaför til Rússlands
þegar hún væri hætt í Brussel,
en rússncska utanríkisráðuneytið
hefur nú endaniega afþakkað það
boð, sem stóð í sambandi við
væntanleg listamannaskipti milli
Rússl’ands o.g Bandaríkjanna.
Það hefir vakið mikla undrun að af-
lýst hefir verið för Louis Arm-
strong til Brussel af ,/járhags-
ástæðum11, en gert hafði verið
ráð fyrir að hann kæmi þar
fram á þjóðhátíðardegi Banda-
ríkjanna þann 4. júlí síðastliðinn.
Þykjast margir illa sviknir að fá
ékki að heyra þar í „jazzkóngin-
tim“ að þessu sinni.
MARGRÉT PRINSESSA
— éilíf varidræði —
þar þyrptust að henni slíkur
fjoldi ástfanginna ítala, sem vildu
fá einn dans, að til stór vandræða
horfði.
í Florence, í söríiu ferð, var
allt starfslið hót'ela og veitinga-
húsa' í verkfalli svo að sjálfboðá-
liðar urðu að taka þeirra störf
að sér á meðan prinsessan dvald-
ist' þar í borg. En innan skamms
kom í ljós að „sjálfboðaliðarnir“
voru flestir blaðamenn sem vildu
vita allt milli himiiis og jarðar,
meðal annars hvernig l'annbursti
prinsessunnar væri á litinn!
Starfsliðið borðaði
Á hóteli nokkru í Feneyjum
ákvað hótel eitt að bera fram dýr-
indis rétti fyrir prinsessuna og'
var framreidd geysidýr máltíð í
þessu skyni. En til allrar óham-
ingju ákvað prinsessan að líta inn
í eldhúsið til starfsfólksins. Þar
rakst hún á pott fullan af baun-
um og bað leyfis að fá að smakka
á þeim, en baunirnar voru ætlað
ar starfsfólkinu. Prinsessunni
fundust baunirnar svo góðar að
hún fékk sér tvisvar á diskinn og
gat þá ekki bætt á sig máltíðinni
dýru, sem beið hennar. Endirinn
varð sá að starfsfólkið borðaði
þessa konunglegu máltíð og var
auðvitað fegið að fá hana í stað
baunanna. En hótelstjóranum
þótti sem honum væri misboðið.
Nú velta menn því fyrir sér
hvort eittíhvað í þessum dúr komi
fyrir í Kanada-ferð prinsessunnar
og ef að líkum lætur verður sú
heimsókn ekki með öllu hávaða-
laus ef menn hafa í huga sams-
konar ferðir sem prinsessan hefur
áður farið!
Vill útrýma erlendum áhrifum.
Langflestir Drúsiar fylgdu þess-
ari stefnu hans vafningaiaust, því
að þarna var ef til vill mlöguleiki
fyrir þá að ná fullkomnu frelsi,
en frclsisást þeirra hefir alltaf
verið mikil. í viðtali við dansk-
an blaðamann fyrir skömimu sagði
Kamal Djuinbiatt, að hann talaði
sem fullitrúi allrar Libanonsþjóð-
ar, og í öllu kemiur hann fram
sem ofst’ækisfu'llur gáfumaður.
Hann lýslti þvl yfir, að sigur
myndi hafa unnizt í frelsisstríð-
inu, ef Bandaríkjamenn hefðu
ekki gengið á land. Nú myndi
dragast að sigur ynnist á „svik-
aranum" Chamoun. Danski blaða-
niaðurinn segir svo frá, að erfitt
hafi sér reynzt að fá hann til að
Kamal Djumbfatt, — lelkur sér a'S
keítlingi milli þess, sem hann stjórn-
ar 30 þúsund manna her sínum. —
Hann er prófessor í hagfræöi og
þjóðréttarlögum.
skýra frá stefnu sinni í stjórnmál-
um. Stundum hafi hann talað líkt
og' Nehru en andartaki síðar eins’
og Nasser. Kamal er sósíal'isti, en
tók fram, að hann væri ekki marx-
isti, — rétt eins -og Krustjoff
væri það ekfki. AðaMhugamál hans
eru utanrífcismlálin: Útrýma er-
lendum áhrifium, reka síðan hóg-
væra hlutleysisstefnu og vera í
vinfengi við alla, jafnvel Breta.
Prófessor í Beirut.
Kamal Djumblatt er menntaður
á vesturlöndiun og var prófessor
við háskólann í Beirut, kienndi þar
hagfræði og þjóðréttarlög. þar til
hann felaði í fótspor feðra sinná
sem leiðtogi Drúsanna. Um Nass-
er siegir hann: Nasser er ljómandi
maðiur, en ég vil ekki reka Nass:
ersstefnu í Líbanon svipað og
Chamoun rekur stef.nu hlynnta
viesturveldUniMn.
Það bar til í dýragarði
einutn í Kaliforníu nú fyrir
skemmstu, að tveir apar
sluppu út úr búri sínu og
varð mikið fjaðrafok úf af
flótta þeirra sem vortlegt
var, því að þetta voru engir
venjulegir apar. Jafnskjótt
og þeir voru sloppnir, tóku
þeir upp alla þá verstu siði
mannsins, sem þeir gátu
fundið; og fóru á fyllirí.
Þeir komust inn í verksmiðju,
sem framleiðir ilmvötn og hár-
oldur. Þar veltu aparnir um stórri
flösku fullri af ilmvatni sem nefn
is'f „Hvít Synd“, en það hefur að
geyma talsvert áfengismagn.
Þótti áhrifin góð
Þeim kumpánum fannst lyktin
góð og bragðið ekki verra, svo
þeir drukku allt ilmvatnið, sem
helltist niður. Auðvilað fóru áhrif
in strax að segja til sín og tóku
aparnir tveir mi að flakka um
nágrennið, „taka fólk tali“ líkt'
og venja drukkinna manaa er, og
hafa í frammi allskonar óspektir.
Kærurnar streymdu til lögreglti
staðarins vegna skammarsttíka
hinna dauðadrukknu apa, en
„£ylliríið“ slóð aðeins skamma
stund. Aparnir hreinlega ,,dóu“
eftir nokkurn títtia og veiitist auð
vell ag hafa hendur í hári þeirra
í vímunni.
Fluttir á sjúkrahús
„Drykkjumennirnir" voru flutt-
ir í skyndi á spít'ala og rannsakað
var hvort ilmvatnig væri lífshættu
legt, en svo reyndist ekki. Aparnir
voru síðan fluttir á sinn fyrri st'að
daginn eftir, þegar runnið hafði
af þeim, og þar tók dýragarðs-
stjórinn á móti þeim með mikið
af höfuðverkjatöflum sem vinna
áttu á móti væntanlegum timbur-
mönnum!