Tíminn - 02.08.1958, Blaðsíða 9

TÍMINN, laugaidagiun 2. ágúst 1958.
Pat Frank:

liill Herra Adam
í 11!! I í 1! = i!! 11 i f 1111IJ! 11 7. dagui
Blandy. Get ekki tekiö í hönd
ina á yður, þar eð ég var að
þvo mér. Osteinheimer hefir
skýrt mér frá yður. En hún
minntist ekkert á konu yð-
ar.
— Eg fékk að fljóta meö,
sagði Maja. — Ef ég er til
óþæginda-------
— Ails ekki. Eg hef góða
hjúkrunaxkonu til aðstoöar,
en það er fjölmargt, sem þér
getið hjálpað til með siðar.
Fyrst um sinn getiö þér ann
azt hann. Blandy kinkaði
kolli í áttina aö einu horninu,
þar sem stór flygill stóð. Því
næst gekk hann upp stigann
upp á loft.
í horninu sat maður á
grænni sessu, og var að mestu
leyti hulinn hak við flygil-
inn. Hann var aumingjaleg
ur og dapur í bragði og hafði
stutt höndum undir langa
hökuna og hnj ánum undir oln
bogana. Eg sagði: — Góðan
daginn'!
— Góðan daginn, sagði
liann, og stóð á fætur og rétti
úr óvenju löngum líkaman-
um. Eg er Adam.
— Hvað eruð þér?
— Adam. Hómer Adam.
— Þér eruð--------
— Já, ég á von á barni. Þ.
e. a. s. Mary Ellen á von á
því, á ég við.
Hann hélt áfram að stinga
höndunum niður í j akkavas
ana og taka þær upp aftur.
Það voru langar, beinaberar
hendur, og þær titruðu. Eld
rautt hárstríið á höfði hans
leit út eins og það væri að
fjúka af í allar áttir.
— Takið þér nú eftir, lags
maður, sagði ég í uppörvun
artón, farið þér yður nú að
engu óðslega. Eg heiti Steve
Smith frá AP. Eg er kominn
hingað til að hjálpa yöur. Ver
ið nú ekki svona taugaóstyrk
ur. Maður gæti haldið, að
börn hefðu ekki fæðzt fyrr í
heiminn.
— Það hafa þau heldur ekki
upp á síökastið, sagði Adam.
— Það er nú einmitt mergur
inn málsins.
Maja, sem hafði veriö á
vakki í herberginu aö skoða
myndirnar, arininn, bókahill
urnar og gluggatjöldin, byrj
aði að kreista kjúkur. Mér lízt
vel á hann, sagði 'hún eins og
við sjálfa sig. — Hann er
indæll.
Ofan af loftinu heyrðist
skerandi óp frá kvenmanni,
sem þagnaði jafn skyndilega
aftur. Adam byrjaði aö
skjálfa. Hann hjaönaði sam
an á legubekknum; mig furð
aöi á, hve lítið fór fýrir hon
um, er hann sat, þvl að hann
virtist svo hár, er hann stóð.
— Sjáið þér nú til, Homer,
sagði ég og settist við hlið-
ina á honum. — Eg neyðist
til að spyrja yður margra
spurninga, og er því bezt, að
ég byrji á því strax. i
Maja kom með vínblöndu,
og stuttu síðar með smurt
brauð á fati. Eftir rökkur
urðu hljóðin ofan frá loftinu
tíðari og loks hrópaði Blandy
læknir: — Halló þið þarna
niðri. Það er um garð gengið.
Stúlka — indæl stúlka! Gekk
allt eins og í sögu!
— Hversu þung er hún?
hrópaði ég hátt.
— Hvílík bjánaspurning!
sagði Maja.
’ — Veit ég vel, en það er allt
af það fyrsta, sem maður spyr
um. Blandy læknir svaraði: —
í meðallagi. Eitthvað um 7
merkur.
Eg gekk að símanum út í for
stofunni, hringdi í ákveðið
númer og bað um að fá að
tala við Pogey. — J. C., sagði
ég, — hér eru fréttir. Eg lagöi
áherzlu á hvert orð: — Frétt
ir------herra og frú Homer
Adam í Terrytown, New York,
hafa eignast stúlkubarn — ég
leit á úrið mitt — kl. níu mín
útur í sjö í dag!
— Ertu með réttu ráði og
ekki fullur, Steve? spurði J.
C.
— Auðvitað.
— Sagðirðu Adam?
— Já, sem ég er lifandi mað
ur, J. C., það er Adam, ADAM.
J. C. gaf fyrirskipanir sínar
rólega. — Þú verður að senda
mér tilkynningu áður en 5
mínútur eru liðnar. Því næst
verður þú að útbúa ítarlega
skýrslu og vertu óhræddur við
að gera breytingar eða koma
fyrir innskotum. Já, þetta er
stærsta frétt-----
— Síðan sköpun heimsins
fór fram, lagði ég til.
— Nei, sagði hann rólega,
— aðeins stærsta eftir Missi
sippi-sprenginguna.
3. kafli.
Áður en Homer Adam varð
eini faðirinn í heiminum eft-
ir Missisippisprenginguna,
hefði blaðið á staðnum ekki
eytt meira en þremur línum í
eftirmæli um hann, ekki einu
sinni þótt hann hefði hiotið
óvenjulegan og slysalegan
daúðadaga.
Hann var fæddur í Hyam-
is, Nebraska, lítidli en blóm-
legri borg. Afi hans haföi ek
ið yfir slétturnar í tjald-
vagni (blöðin gerðu mikiö
veður út af því, þegar menn
voru farnir aö gera áætlanir
um að endurmanna jörðina).
Afi hans stundaði kvikfjár-
rækt, og faðir hans var af-
greiðslumaður í nýlenduvöru
verzlun.
í æsk-u var hann ákaflega
feiminn og eyddi meiri tíma
í að safna frímerkjum en aö
leika knattspyrnu eða fara á
veiðar.
—- Eg var lika allt of hár
eftir aldri, trúði hann mér
fyrir. — Eldri drengirnir, sem
voru minni en ég, létu mig
aldrei í friði. Eg held, að ég
hafi fengið minnimáttar-
kennd af því.
Hann vildi verða fornleifa-
fræðingur, en foreldrum hans
fannst það óskynsamlegt. Þá
valdi hann jarðfræði, sem
eins konar málamiðlun, og
stundaði nám við háskóla í
Colorado og hlaut svo góðar
emkunnir, að hann fékk
prýðilega atvinnu strax aö
prófi loknu. Hann var dæmd
ur öhæfur til hermennsku, er
stríðið braust út og læknarn
ir höfðu rannsakað hinn
langa og renglulega líkama
hans, en sennilega mundi
hann síöar hafa verið tekinn
í herinn, ef ríkisst j órnin
hefði ekki fundið annan
starfa fyrir hann, og sent
hann tid Ástralíu, þar sem
þörf var fyrir mann með hans
sérmenntun.
Hann kvaldist af heimþrá
þar sem hann bjó í litlum
námubæ í eyðimörkinni í
grennd við Alice Springs og
drap tímann með bréfaskrift
um. Hann sendi öll sín bréf
til Mary Ellen Kopp, sem var
einkaritari á skrifstofu í New
York. Er hann kom heim frá
Ástralíu, giftu þau sig eftir
að hafa verið trúlofuð hæfi-
lega lengi.
Þetta er saga hans í stór
um dráttum, eins og hann
sagði mér hana, meöan við
sátum í dagstofunni í dyra-
varðarbústaðnum og biðum
eftir, að barnið hans fæddist
í þennan heim. Þetta v-ar nú
samt ekki það mikilvægasta,
sem ég vildi fá að vita, en
fæðing barnsins truflaði mig
í yfirheyrslunni.
Það var fyrst löngu síðar
— er- Adam hafði séð barniö
og Maja var farin heim á leiö
til íbúðar okkar í West Tenth
Steet (því að það var ekki
rúm fyrir hana í dyravarðar
bústaðnum þessa nótt) og ég
hafði heilsaö upp á bæði móð
urina og barnið — að ég fékk
tækifæri til að spyrja Homer
um það, sem raunverulega
skipti máli,
Við sátum í dagstofunni, og
ég hafði rétt Homer glas meö
vínblöndu og óskað honum til
hamingju með bæði konu og
barn. Mary Ellen var lifsglöö
og fjörmikil ung kona, og dr.
Blandy fullvissaði mig um,
að hún hefði sýnt töluvert
sálaiþrek við fæðinguna. —
Það var eins aúðvelt og að
þrýsta baun út úr belg, sagði
hann viö mig í trúnaði. Og
barnið var indælt, lítið kríli,
ef það er þá nokkuð hægt að
segja um nýfædd börn.
— Mér þykir leiðinlegt, aö
verða að spyrja yður allra
þessara spurninga núna,
sagði ég við hann. Eg veit vel
og það er mjög eðlilegt — aö
þér séuð taiugacþljyrkur og
órólegur. En það mun spara
yöur mikið erfiði síðar meir,
því að nú þurfið þér aðeins
að svara þeim einu sinni.
Þess verður ekki iangt að
bíða þar til allir fréttaritar
ar í New York koma þjót-
andi auk þeirra, sem munu
koma eingöngu fyrir forvitn
is sakir, en ef þér svarið öll-
um spurningum mínum, skal
ég annast þá. Þá verðið hvorki
þér né kona yðar fyrir ónæði.
Homer skalf eins og hrísla
í vindi og hvolfdi í sig vín-
blöndunni. — Hvers vegna
þurfti þetta einmitt að koma
fyrir mig? stundi hann.
— Látið nú ekki eins og
hálfviti, sagði ég. — Þér eruö
óvenju heppinn og merkileg
ur maður. Já, þér eruð í raun
inni heppnasti náunginn á
hnettinum.
— En, hélt Homer áfram,
— ég skil ekki, hvernig á
þessu getur staðið. Æ, gefið
mér meiri vínblöndu! Eg held
að ég ætti að drekka mig
blindfullan, því að ég er daúö
hræddur við þetta allt sam-
an.
Skemmfiíegt — Fjölbreytt — FróSIegt — Ódýrt
Lesið kvennaþætti okkar, draumaráðningar og afmælisspádóma.
Tímaritið SAMTÍÐIN
flytur kvennaþætti Freyju (tízkunýjungar frá París, London,
New York. — Butterick-tiZkumyndir, prjóna-, útsaums- og
heklmynztur), ástasögur, kynjasögur og skopsögur. — Skákþætti
eftir Guðmund Arnlaugsson, bridgeþætti eftir Árna M. Jóns-
son, vinsælustu dans- og dægurlagatextana, verðlaunagetraunir,
ævisögur frægra manna, þýddar úrvalsgreinar, viðtöl, vísni-
þætti og bréfaskóla í íslcnzku aUt árið.
10 hefti árlega fyrir aSeins 55 kr.,
og nýir áskrifendur fá seinasta árgang £ kaupbæti, ef þeif
senda árgjaldið 1958 (55 kr.) í ábyrgðarbréfi eða póstávísun
með pöntun. Póstsendið í dag meðfylgjandi pöntun:
Ég undirrit. .. óska a8 gerast áskrifandi aO SAMTÍD>
INNI og sendi hér með árgjaldið fyrir 1958, 55 kr.
Nafn
Meimili
Utanáskrift okkar er: SAMTÍÐIN, Pósthólf 472, Rvfk.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiniiiiiiiiuiiiiiiiiii
í dag opnar
VERZLUNIN
STOFAN
í Hafnarstræti 21
Mikið úrval af góðum gjafavörum og minjagripum =
W.V.V.V.V.V.V.V.W.V.V.V.V.V.VVAV.V.V.Y.VAY.V
í í
Af ehilum hug og hjarta sendum við öllum, fyrst
;! og fremst elskulegum börnum okkar, tengdabörnum, I;
;! svo og öllum öðrum þeim, sem sýndu okkur vináttu >
*- og hlýhug með því að heiðra okkur með heimsókn, í
gjöfum og vinsamlgeum skeytum á gullbrúðkaupsdegi >
okkar 10. júlí s.I., okkar innilegustu hjartans alúðar- í
þakkir. — Guð blessi ykkur ÖIL í
;■ • Kollavík, 20. júlí 1958. í
;■ Jakob Sigurðsson, Kristjana Jónsdóttir
V.V.V.V.VV.V.VV.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VAV
WiVAVVW.V.WAVV.VA'AW.V.V.VV.V.V.V.V.VAVW
;* ■;
• ■
I; Innilegar þakkir sendum við konur í Austur-Skafta- v
j; fellssýslu, sem fórum í húsmæðraferðalag á vegum v
í Kaupfélags Austur-Skaftfellinga í sumar, til allra þeirra, v
;« sem gerðu okkur förina svo ánægjulega. v
I; Stjórn kaupfélagsins og fararstjórum þökkum við v
í; hjartanlega, og þá sérstaklega kaupfélagsstjóra, Ás-
I; grími Halldórssyni, sem átti sinn þátt í því að gera \l
I; okkur förina ógleymanlega.
Guð blessi ylckur.
.WWAVVVV.VVVVVVVVV.V.V.W.V.W.V.VV.V.W.VW
Þökkum innilega öllum þeim, sem vottuöu okkur samúS o| hiut
tekningu viS andlát og jarSarför móSur okkar
Gestrúnar Markúsdóttur,
Framnesi Skeiðum
Börn og fósturbörn.
I
Guðrún Sigurðardóttir,
matsölukona, Miötúni 1
andaðist að heimiii sínu 30. júli siðastliðinn.
Guðbjörg Jóhannsdóttir
Jóhann Mndal Jóhannsson
Óskar Jóhannsson.