Tíminn - 21.08.1958, Page 7

I’ÍMINN, fimmtudaginn 21. ágúst 1958.
7
T
Landbúnaðarsýningin á
Selfossi er yfirgripsmeiri og
giæsilegri en ókunnugir hafa
gert sér hugmynd um. Það
kemur greinifega í Ijós, að
gestir verða undrandi er þeir
sjá fjölbreytni hennar og
myndarbrag, smekkvísi og
hugkvæmni í uppsetningu og
fegurð, t.d. garðyrkjusýning-
arinnar, sem vekur óbland-
inn fögnuð.
En þráít fyrir glæsileik og feg
urð nrargra deilda sýningarinaar
mun manuaferð um peningshús
sýningarinnar vera einna mest
og þar dvélst mönum lengi við
að horfa á gripina. Og þag eru
ekki aðeins bændur, sem ræða
um kosti gripanna og n'ytsemd, |
heldur eínnig börn og unglingar,
sem hafa óblandna ánægju af að
horfa á búféð. Starfsemnn sýning
arinnar segjast hafa tekið eftir
því, að kaupsiaðafólk, t. d. Reyk-
víkingar, gera sér tíðförult þang
að og dást að gripunum.
Hér er enginn kostur að lýsa ná
kvæmlega öllum gripum, sem
þarna eru sýndir ,eða Eettfæra þá
og lýsa kj'nkostum. En þarna eru
í stuttu máli sagt nokkrir úrvals
gripir Sunnlendinga, verðlauna-
gripir og valdir að kostum.
Fallegir stóðhestar.
Fyrst skal minnast á hrossin á
sýningunni; Þar éru tveir úrvals
stóðhesiar, sem báðir hafa fengið
hæstu verðlaun. Það er Hreinn frá
Þverá, 18 vetra landskunnur verð
launahestur af mörgum sýningum.
Hlaut hæstu verðlaun og Búnaðar
félagsbikarinn á landsmótinu á
Þingvöllum í samar. Hann á orðið
margt afkvæma, afbragðsgæðinga.
Þá er bleikur sióðhestur, Silur-
töppur, 6 vetra. Hann er frá
Reykjadal : í Hrunamannahreppi.
Hlaut hann Faxahikarinn á mót
inu í surnar og hæstu verðlaun
ungra stóðhesta. Silfurtoppur er
ekki stórvaxinn en undrafríður,
Sailíl'k^1.rio-'hovnrf: pro’ 'f'nrq
Fremsta kýrin a myndinni er Rönd hin mýrdælska, en stórhyrnda kýrin á þriðja bás er Skrauta frá H|álmsholti
sú, sem átti mjólkurmetið á síðasta ári.
á landbúnaðarsýningunni á
Selfossi vekur óskipta athygli gesta
Þar eru verolaunahross, úrvalskýr, holdanaut,
marglembdar ær, vænir hrútar, frjósöm svín
og margar tegundir alifugla
.
Onnur hryssan á landbúnaðar-
týrtingunni.
mynd. Báðir eru stóðhestarnir
eign Hrossaræktarsambands Sunn
lendinga.
Þarna eru 'vær hryssur, Gola
^ ..oyðlqnn í
Hálfb i r r.nour af 'Gthjswaykini, kálfur
elnkérini þessa holdakyns.
ber miog þos
VJ
-í

Föngulegur verðlaunahrútur á landbúnaðarsýningunnl.
sumar, eign Jóns Helgasonar Mið
l’i^sum Gnúpverjiahreipp'/, og
Perla 15 vetra, eign Jóns Bjarna
sonar, Selfossi, fékk þriðju verð
laun á hrossasýningunni á Þverár
eyrum fyrir þrem árum.
Fagrar c>g afurðamiklar kýr.
Þá er að minnast á kýrnar, en í
þeirri grein húíjárræktar eru
Sunnlendingar komnir lengst í
kynbótum, og er sá árangur undra
verður. Helztu kúakyn Sunnlend
inga eru tvö, mýrdælska kúakyn
ið og. Klufta-kynið. Bæði eru mikl
um kostum búin og ræktuð hrein
eða blönduð. Þarna á sýningunni
er Rönd 8 vetra, ágæt kýr með
öll sterkustu einkenni mýrdælska
kynsins, enda hreinkynja. Næst
henni stendur kvíga að fyrsta
kálfi, fegursta skepna, blendingur,
og þá kemur sú hin fræga Skrauta
í Hjálmholti, metkýrin á þessu
ári, dóttir Skjöldu í Hjálmholti,
er mjólkurmetið átti áður, miklar
kostakýr af lireinu Kluftakyni.
Skrauta. mjóikaði s. 1. ár 30900
fitueiningar, og eru þag meiri af
urðir en vitað er að íslenzk kýr
hafi gefið af sér á einu ári nokkru
sinni fyrr. Til samanburðar má
geta þess, að samkvæmt reglum
um kúaverðlaun hafa 1500 fituein
ingar verið lágmark til 1. verð
launa, en Skrauta mjólkar það
rúmlega tvöfalt.
Þarna er einnig sýnt naut all-
vænt, Kolur úr Laugdælum, fögur
skepna og stórvaxin, þótt ekki sé
nema þriggja ára og er af Klufta-
kyni.
Kýrnar eru bundnar með nýstár
•legum og þægilegum böndum,
sem hafa mikla kosti. Það er háls-
smeygur, sem leikur á lóðréttri
keðju. Færist hann greiðlega. upp
og niður eftir keðjunni, en kýrin
getur ekki stigið aftur í flórinn.
Dilkur undan kú.
Þá er þarna á sýningunni dilk
kýr frá Gunnarsholti. Hún er af
Galloway-kyni að 3/8 en kálfurinn
undan nauti sem er Gallowaý að
5/8 og er hann því hálíblendingur
af Galloway. En einkenni þessa
holdakyns eru mjög sterk hjá
þessum kálfi og likamsbyggingin
sérlega falleg. Þarna sýgur hann
móður sína, þótt orðinn só allstór,
en júgur hennar er litið, nytin lág
en mjólkin kjarngóð.
Þá er ekki síður gaman að
skoða sauðfcð á sýningunni, enda
er ’hinn nýi fjárstofn Sunnlendinga
hraustur, vænn og fallegur. Þarna
er fjórlemba úr jMiklahoitshelli, og
eru dilkarnir vænir sem góðir tví-
lembingar. Ekki hefir fólkið síður
gaman af að horfa á forystuána
með lömbin, sín fjögur. Ærin grá-
bíldótt, lömbin lítil, eins og' venja
er um forystufé, en þetta er fall-
egur hópur.
Einnig eru á sýningunni tvær
þrílembur og fimm tvílembur. allt
bráðfallegar skepnur. Sex hrútár
eru þar, allt fyrstu verðlauna
hrútar og metfé.
65 afkvæmi á þrem árum.
Ekki má gleyma gyltunni í horn
stíunni, enda á hún marga aðdá-
endur. Hún er frá Þórustöðum og
er aðeins hálfnuð með fjórða áld-
ursárið. Þarna er hún nú með 9
grísi, Mklega þriggja vikna eða irai
það bil, og heíir þá komið upp C5
grísum alls, en fætt nokkru íieiri.
Hún hefir gol'.ð sex sinnum. Þessi
gylta er skýrasta dæmið um þáð.
með fáum og góðum skepnum.
að hægL er að fá miklar aíiirðir
Segjum, að öilum þessum g-ísum
hafi verið og verði siátrað C—7
mánaða gömlum og leggvr g'.'ísmn
sig þá á ca. 1700 kr. eins og verð-
lag er nú á svínakjöti. Afurðir
þessarar einu gyltu hafa því verið
á þrem árum rúmlega 110 þús. kr.
— en það er auðvitað ekki hreinn
ágóði, því að svinafóðúr «-.r dýrt.
en segja má að þetta scu miklar
afurðir af litlu búi.
„Fagurt galar fuglinn sá“
En ekki er allt kvikfé upp t&lið;
þótl þella sé nefnt við einn vegg;
peningshússins er fjaðrafok nokk
url og þaðan berst við og við
hvellt hanagal yfir fólk og fénað..
Þarna eru vírnetsbúr mörg og
margir fallegir fuglar sýndir. ÍÞar
eru hvít og brún hænsn af ítölsk- ■
um stofni, sýndir ætilegir hana-
geldingar og hænuungar nýskriðr.
ir úr eggi. Þarna eru dúfur, æðar
fugl, kalkúnar, gæsir, endur og
vafalaust fleira íuglakyns.
Þarna er einnig til sýnis ýmis-
legt smávegis, sem nauðsynlegt er
í hænsnabúum og við aðra fugia-
rækt, svo sem fóðurstokkar handa
ungurn, ungafóstra, hentug gerð
varpkassa, tæki til kyngreiningar
hænuunga, sérstök drýkkjarílát
fyrir fugla, ýmsar fóðurblöndur og
fleira.
Yfir hverjum sýningargrip er
spjald með upplýsingum um hann.,
ætt hans og afurðir og fleira.
Þótt búfjárdeildin á landbúnað-,
arsýningunni sé ekki stór, er þar
íaliegar skepnur að sjá, verðlauna
gripi og metfé, og því dvelst þar
öllum þeim, sem yndi hafa af dýr
ufn — raunar vantar þarna falleg-
an íflenzkan íjárhund.
í dag er síðasti sýningardagur,
og fólk — einkum úr höfuðstaðn-
um — ætti ekki að sleppa þessu
tækifæri. Það er dýrt og 'erfitt að
efna til slíkra sýninga, og það er
því ekki gert á hverju ári.
Silfurtoppur, sem fekk Faxabikarinn, ákaflega fallegur hestur
og flestum skepnum fríSari.
Gyltan frá Þórustöðum — hefir gotið sex slnnum á þrem árum
og komið upp 65 grísum.