Tíminn - 30.11.1958, Síða 9

ÍÍMINNi siuiuudaginn 30. nóvember 1958.
9
itín fanm
Buikland Abbey? spurði Di- ..............
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•
:: VerSlaunasaga norsku
U skáldkonunnar
lífsreynda dama í fjölskyld-
unni. Við' Júlía frænka höfð-
um aldrei komið út fyrir lands
steinana.
— Já, þær hafa mikið að'
segja hér í Markham, sagöi
Díana.
— Mörg okkar eru ekki þess
viröi að tekiö sé eftir þeim,
sagði hann.
Voru þau að hóta hvort
öðru? En ástfangið fólk gerði
það víst oft. Auðvitað var
hann súr út í hana vegna Jer-
vis Travers. Þrátt fyrir aö
hann hafði farið frá Ástra-
líu — augsýnilega ákveðinn
að sjá hana aideri aftur —
gat hann ekki látið það vera
að heimsækja heimili henn-
ar. Eg mundi hafa gert þaö
sama í hans sporum. Eg vildi
gjarnan vita allt um manninn
sem ég væri ástfangin af. Ef
ég hefði haft tækifæri til þess
mundi ég hafa heimsótt ætt-
ingjana hans og auðvitaö
mundi ég hafa sagt: — Eg
hefi hitt son ykkar og er orð-
in ástfangin af honum.
Meöan ég sat og horfði á
þau gat ég ekki varizt þeirri
tilhugsun að þau ættu vel sam
an. Hann, þrátt fyrir að vera
dálítiö fjarrænn, var ekki sér-
lega fríður sýnum, en karl-
mannlegur, og hún með dans-
andi eyrnalokkana var dásam
leg. Þegar ég bar okkur Díönu
saman, vissi ég að ég hlaut
að vera klunnaleg og óreynd
samanborið við hana. Eg átti
ekki við heimsmanninn.
Eg fékk kökk i hálsinn svo
mér lá við köfnun en ég var
undrandi á þvi hversu vel mér
tókst að dylja tilfinningar
mínar.
Díana talaði án afláts —
mest um Ástralíu og þá dásam
legu daga sem hún hafði átt
þar.
— Jói frændi hefir einnig
minnzt á það að skreppa hing
að, sagði hún. — Hann varð
svo hrifinn af Lavender Cott-
age.
— Það mundi gleðja okkur
að sjá hann aftur, sagði Júlía
frænka. — Við höfum her-
bergi handa honum. Það er
bezt að vera við öllu búinn,
því að ef hann er eins og faðir
tvíburanna þá skýtur hann
upp kollinum án þess að gera
boð á undan sér.
— Jói frændi getur komið
þá og þegar, Júlía frænka, og
þú getur ekki boðið honum
hingað, þvi að í raun og veru
er ekki nóg rúm. Hann kemur
áreiðanlega með einkaritara
sinn með sér .... Hún horföi
næstum daðurslega á Jossiyn.
— Eg hefi sagt honum að
hann geti búið á Markham
Arms, en hann getur komiö
hingað til okkar og andað að
sér hinu férska enska lofti og
drukkið með okfair te, eins oft
og hann vill.
— Já, hann ér alltaf vel-
kominn, sagði Júlía f.vænka.
— Eg vona að hann komi
brátt.
— Það gerir hann áreiöan-
lega. Hann ætlar aðeins að
kippa í lag smá verzlunarmáli
og síðan kemur hann.
Við töluöum um bílferðirn-
ar og staðina sem við höfum
komið á með Josslyn.
— Þið hafið haft það aá-
samlegt. Það liggur við sjálft
að ég öfundi ykkur.
Enginn nefndi að Júlia
frænka hafði aðéins verið með
okkur einu sinni.
— Hafið þið sýnt Josslyn
| Systurnar Lindeman
::
Litrík, spennandi og við-
burðarík er þessi skáldsaga
eins og bezt verður á kosið.
En hún er jafnframt og
I: eigi. síður góð saga, rituð af
:: kunnáttu og tækni hins
♦♦ æfða rithöfundar, sem gæð-
U ir frásögn sína miklu lífi
I: og mótar persónur sínar svo
:♦ skýrum dráltum, að þær
♦♦ standa lesandanum fyrir
U hugskotssjónum sem. ljóslif-
H andi væru. — Synnöve
»: Christensen hefir með þess-
»: ari bók eftirminnilega sann-
H að, að henni er fágætléga
jj vel lagið að segja s'ögu,
:: enda hafa gagnrýnendur
H lokið miklu lofsorði á bók-
ina og lesendur tekið henni
::
með óvenjulegum
og kynjum.
1 IÐUNN
H Skeggjagötu 1 — Reykjavík
♦♦
::
ana.
— Nei, svaraði ég.
— Það hefðuð þið átt að
gera. Enginn ætti að korna Lil f» c .. .
þessa hluta Devon án þess að H ^ynnove Lhristensen
sjá hvar Drake gam'.i átti **
heima. Það er dásamlegt og
þú mátt til með að sjá þetta
Josslyn.
— Einhvern tíma vona ég
að geta gert það.
— En hvers vegna ættum
við að bíða. Eigum við að fara
á morgun?
— Það mundi hafa verið
ágætt. En ég bíð effcir svari
frá London og þá verð ég að
fara í skyndi. Það gæti jafn-
vel verið að skilaboö lægju
fyrir mér þegar ég kem á
hótelið nú á efbir.
— Það var leitt, sagði Díana,
— einmitt þegar ég er komin.
— Ef engin skilaboð liggja
fyrir mér þá skulum við fara
til Buckland Abbey á morg-
un. Hann horfði á Júiíu
frænku á meðan hann sagði
þetta.
Júlía frænka sagði meö
festu, sem kom mér á óvart:
— Það verður áreiðanlega
gaman að sjá þennan gamla
stað aftur. Það er langt síðan
ég hefi komið þangað.
Eg var glöð þegar þessi dag
ur var á enda. Þegar hann var
farinn lýsti Díana því yfir að
hún væri þreytt _og fór upp
í herbergið sitt. Á meðan ég
hjálpaði Júlíu frænku að bera
fram af borðinu sagði ég: —
Eg held að við munum heyra
frá honum aftur enda þótt
hann fari til London nú.
■— Eg hugsa að hann geti
ekki kvatt okkur fyrir fullt og
allt, svaraði frænka mín.
— Hann er ekki líkur okk-
ur, Júlía frænka. Hanti hefur
farið víða . . . . og hifct márga,
en fyrir okkur er þetta aðeins
smávægileg tilbreyfcing. Fyrir
hann er þetta ekki annað en
það sem hendir hann á degi
hverjum.
— Það borgar sig aldrei að
vera of viss um báttalag
fólks, Sara, sagði hún.
Þegar við fórum upp, fylgdi
hún mér inn í herbergi mitt.
— Eg fann þetta, sagði hún
og sýndi mér fallega eyrna-
lokka úr fílabeini. — Reyndu
þá!
— Þeir fara rnér ekki vel.
— Hvernig geturðu vitað
það þegar þú hefur ekki reynt
að setja þá upp.
Eg hélt þeim á móti ljósinu.
— Þeir líkjast þeim sem Dí-
ana hafði.
kostum
L
SAlltaf sami strákurinn
„„«««««
H
«
♦♦
♦♦
♦♦
♦♦
::
8
«
I
♦♦
H
♦♦
♦♦
♦♦
«
1
♦♦
H
§ IÐUNN
::
Afburðaskemmtilegar endur-
minningar Peters Tuteins, ritað-
ar af einstæðri hreinskilni og
ríkri kímnigáfu.
Líf Tuteins var samfellt ævin-
týri og frá því segir hann á
hrífandi og skemmtilegan hátt.
Margir helztu teiknarar Dana
hafa skreytt bókina fjölda
ágætra íeikninga.
Skeggjagötu 1 — Sími 12923
«:»««««:««««:«««::«:«:««:::::::J::«h5»mtmuai
Ævintýri
tvíburanna
eftir Davíð Áskelsson
Saga um ævintýri og
þrekraunir tveggja mun-
aðarlausra bræðra, ótrú- ••
lega spennandi, prýði- ||
lega sögð og mjög við- j:
burðarík.
Margar afbragðsgóðar jj
niyndir eftir Halldór «
Pétursson piýða bókina.
i D ■ ■ ■ I

'/.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V/
H
8
«
♦♦
H
Jólaskórnir á börnin
Koma í dag
Telpna lakkskór;
Drengja lakkskór
Hvítir ungbarnaskór
Uppreimaftir barnaskór
Sendum a;egn pósikröfu,
|
jj
I
♦♦
«
♦♦
♦♦
H
«
H
H
H
Táta
tekur til sinna ráða.
Ljómandi skemmtileg
saga um kjarkmikla og
röska telpu, sem ekki
lætur sér allt fyrir
brjósti brenna. En jafn-
framt er hún hjartagóð
og eðallynd og vinnur
þess vegna hug og hjarta
-alira, sem, henni kynm
ast. Táta mun verða mik-
il vinkona allra telpna,
sem lesa bókina um
hana.
«
■ ::

H
Aíalstræti 8 — Sími 13775
Sta^fastur
strákur
Skemmtileg og hugþekk
drengjasaga eftir Koj>
mák Sigurðsson. Sögu-
hetjan, Jón Óskar, var
foreldralaus og ólst upp
hjá ömmu sinni í litlum
kofa rétt fyrir ofan flæð-
armálið. Hann rataði í
ýmis ævintýri og var
isannarlega staðfastur
strákur. — Margar ágæt-
ar myndir eftir Þórdisi
Tryggvadóttur.
í p IÐUNN — Skeggjagötu 1 — Sími 12923
£ \\
kV.VW.V.V.V.’.V.V. .■.V.V.V.V.V.V.V.W V.V.V.V.V.V.V.VV.’.V.V.V.V.V.V.V.V.V. ♦$$$♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦$♦♦>♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦$$$♦♦$♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦$♦♦♦♦$♦♦♦♦♦♦♦ ««««««««1