Tíminn - 10.12.1958, Qupperneq 9

í í HII N N, Miðvikudaginn 10. desemcbr 1958.

teiknibókina sína og' litina.
— Teikna, sagöi Elfrida og
reyndi að fletta frarnhjá yind
myllu sem var í bókinni og
hann var að sýna mér.
—Hún meinar þetta, sagði
hann og fletti nokknun blöð-
tmi og sýndi mér reikningu af
konu. Eftir því sem ég gat
bezt séð af teikningu Alans
vár húh i miöaldaklæðnaöi og
hár hennar var sert upp í
sama stíl. Hún héit á blævang
f hendi sér.
— Þetta er myndin á loft
inu . . . myndin sem viö vor
um að tala um.
Elfrida hafði augsjáanlega
gaman aö þessari mynd, því
að hún vildi ekiri að Alan,
fletti lengra til þess að sýna I
mér járnbrautina sem hann
var svo ákafur i að sýna mér.
Við vorum aö skoða bók
ina þegar Josslyn kom inn
og um leið og hánn birtist
gjörbreyttist framkoma barn
anna. Eg tók eftir því að augu
Alans urðu fjandsamleg og
mig grunaði að hann vissi aö
Josslyn væri umsjónarmaöur
hans og að hann væri ákveö
inn í að sætta sig ekki viö
neinn i föðurstað. Eg hugs-
aði um hversu mikið áfall
þetta allt hlaut að vera fyrir
lítil börn. Eg gat varla gert
mér það ljóst en ég vissi þó
að það varð aö sýna þessum
börnun\ alla þá nærgætni sem
hægt var.
— Það lítur út fyrir að þið
séuð orðin beztu vinir, sagði
hann við mig. — Eg vissi ekki
að barnágæzla væri þér svo
auðveld sem raun ber vitni.
— Ef mér er þáö auövelt er
það víst eini kosturinn sem
- ég hefi til að bera. Alan er
aö sýna mér teikningarnar
sínar.
— Get ég fengið að sjá þær
líka?
— Það er of seint nú, svar
aði drengurinn, um leiö' og
hann lokaði bókinni.
— Það er kominn háttatími.
— Á ég að skilja þetta svo
sem ég fái ekki aö skoða mynd
irnar?
— Það er of seint núna, end
urtók snáðinn þrjózkulega.
— Elfrida, sem líkti alltaf
eftir bróður sínum, sagði:
— Farðu burtu manni. Viö
viljum hafa Söru hjá okkur,
en ekki þig rríanni.
Þetta var óforskammaö og'
sagt í hreinskilni. Josslyn
brosti dálítið biturt.
— Eg gleöst yfir því aö ykk
ur skuli að minnsta kosti
falla við eitt okkar, sagði
hann.
— Ætlarðu aö hjálpa Elf
í’idu litlu i rúmi'5 . Alan?
spurði ég.
— Já.
— Á ég að hjálpa henni í
kvöld?
— Já, sagöi Elfriöa, skríkj
andi..— En ekki maðurinn.
— Mér skiist að verið sé aö
reka mig út, sagði Josslyn.
Elfrida lagði vanga sinn
að mínum. — Ekki manni,
sagði hún — bara Sara.
Eg horfði á Josslyn.
— Róaðu hana, sagði hann,
— maöurinn ætlar að fara og
láta konunni eftir vígvöilinn.
— Ekki manninn, ekki
manninn, éndurtók Elfrida í
sífellu.
— Hann gekk út og mér
fannst ég' skyndiloga vera
liamingjusöm vegna þess - að
ég vissi að ég haföi komiö
honum á óvart- í fyrsta sinn.
— Sýnið mér hvar þið sof
iö, sagði ég. — Soíið þiö sitt
í hvoru herbergi?
Alan hristi höfuðiö og leit
á Elfriu og ég vissi aö hún var
hrædd við að sofa einsömul
í herbergi.
Svefnherbergiö var við
hliðina á barnaherbet ginu og
var svo stórt að litlu rúmin
þeirra virtust ! hverfa. Þar
voru teppi á gólfinu og Alan
sýndi mér hreykinn merki er
skorin höfðu verið á hornið á
skápnum sem þarna var. Afi
hans hafði mælt hversu hár
hann var, sagði hann. — Þau
hækka og hækka allt þar til
hann var orðinn hærri en
skápurinn, sagði hann.
Þau 'hlógu bæöi og fannst
þetta áreiðanlega vera mjög
fyndið því að þau héldu áfram
aö hlæj a.
Þau sýndu mér baðherberg-
ið — annað stórt, herbergi,
svo að baðkerið leit út eins
og það hefði iverið tekið úr
brúðuhúsi. Baðíð var sett upp
fyrir 50 árum síðan, sagði A1
an. — Afi baðaði sig aldrei.
Þau hlógu aftur og ég hló
líka. Ekki vegna þess aö mér
fyndist þetta vera fyndið, neld
ur vegna þess' að mér þótti
gaman að heyra þau hlæja.
Eg hjálpaði Elfrídu að þvo
sér um hendur og andlit. Þeg-
ar þau höfðu lokið þvottinum
og voru komin í náttfötin,
krupu þau bæði á kné og lásu.
bænirnar sínar. Síðan nefndu
þau mörg nöfn, Matty var
nefnt, Talmin gamli og síðan
heyrði ég mitt nafn — og dá-
lítið hikandi: — Gamla konan
sem kom með henni. (Auð-
heyrilega Júlía; frænka!).
— En hvað um manninn?
hvíslaði Élfrida.
— V-ið vitum þaö ekki enn
þá, hvíslaði Alan. — Þaö gæti
verið að Guði félli ekki viö
hann, en guð er svo góöur að
kannske vill hann aö viö biðj -
um fyrir manninum. Þess-
vegna vil ég bíða og sjá hvað
setur.
Hann var greindur ■ bessi
snáði, hugsaði ég með sjálfum
mér en mér þótti leitt að hann
skyldi hafa fengið ímugust á
Josslyn. Eg gat alls ekki skilið
það. Josslyn haíði hrifið okk
ur Diönu og Júlíu frænku en
þeim féll hann ekki í geð. Á
hinn bóginn fann ósköp hvers
dagsleg stúlka, eins og ég,
náð fyrir augum þeirra.
Börnin luku bæn sinni: —
Guð blessi mömrnu og pabba
og láti þeirn líða vel í himnin
um.
Þau stóðu á fætur og stigu
upp í rúxnin.
Eg vafði sængunum vel að
þeim og sagði: — Hvaö gerið
þið núna?
— Eg segi henni ævintýri
þangað til hún sofuar, sagði
Alan.
— Ferð þú þá að soía?
— Já.
— Eg verð að fara núna og
finna hitt fólkið. Þau eru á-
reiðanlega farin að undrast
um mig.
— Ætlarðu að fara viúna?
•— Já, það held ég.
— Kemurðu aftur?
— Eg veit það ekki . . . Það
er undir því komið ....
Þau spurðu einskis frekar.
Alan kinkaði kolli alvarlega
eins og til þess að undirstrika
það að ég — eins og haun og
systir hans — yrði að beygja
sig undir það sem aðrir
sögðu.
— Góða nótt, sagði ég.
— Góða nótt svöruðu þau
í einu hljóði.
tv.vv.v.v.v.v.v.v.w.w,
TÍMANS er 1-23-23
Áskriftarsími
::
ÞÝZK ASK SKÍÐI
120 cm kr. 163,— Einnig mikið úrval a£ |
130 — 182,— Hiekory og samanlímdum
skíðum. i |
150 — — 200,—
160 — 210,— Skíðastafir fyrir börn
170 — .— 239,— 4-stærðir kr. 76.— og 89. |
180 — — 248,— Skíðastafir fyrir fullorðna |
190 — — 277.— 4-stærðir kr. 160.—
210 — •—• 280,— Skíðabindingar margar |
210 — •— 315.— tegundir.

::
Ennfremur:
Skíðaskór nr. 37—40 kr. 307-—
Skíðaskór nr. 41-—46 kr. 376.—
Tvöfaldir skíðaskór nr. 38—45 kr. 654.—
Verzl. Hans Peíersen h.f
Sími 1-32-13
i itttmttti
W. C. sambyggð
fyrirliggjandi.
Sighvatur Einarsson & Oo.
Skipholti 15. — Símar 24133 og 24137.

THOR HEYERDAHL
Norski vísindamaðurinn
og fullhuginn
THOR
HEYERDAIIL
öðlaðist heimsfrægð
fyrir dirfskuför
á flekanum
KON-TIKI
yfir þvert Kyrraliaf,
enda mun leitun
á frumlegri og djarfari
vísindamanni.
Og hann segir frá
ævintýrum sínum
á þann fjörlega hátt,
sem skipar honum
einnig í flokk
hinna snjöllustu
rithöfunda.
AKÚ-AKÚ
Leyndardómar Páskaeyjar
Stundum er veruleikinn
furðulegri en
nokkur skáldskapur.
Frásögn Heyerdahls af
ævintýrinu á Páskaey og fleiri
Suðurhafseyjum er svo litrík
og skemmtileg, að
helzt verður
jafnað til
spennandi skáldsögu.
AKÚ-AKÚ hefir farið sigurför um lönd.
og álfur og hvarvetna komizt i flokk
metsölubóka.
í bókinni eru:
® 62 afburtSafagrar litmyndir
• 2 stórir uppdrættir
® 360 lesmálssítiur
AKÚ-AKÚ er tvímælalaust fegursta
ferðabók, sem út hefir komið á ísienzku.
I Ð U N N — Skeggjagötu t — Sími 12923