Tíminn - 24.12.1958, Qupperneq 9

SflMINN, miSvikudaginn 24. descmber 1958.
8

sínum, en þaö' var aö visu
áöur en hún kynntist Josslyn.
Bara aö Díana yröi ástfang
inn af honum, hugsaöi ég. En
vandamál leystust víst ekki
svo auðveldlega.
—• Jæja, sagöi hann, — þá
er hezt að leggja af stað.
— Já, sagði Díana. — Þér er
vonandi sama Sara, þó þú far
ir ein heim?
— Auðvitaö.
Við gengum sarnan út aö
bílnum.
— Black Beauty, Black
Beauty, söng Elfrida. — Good
. . . o!
— Munurinn er bara sá, a'ð
minn Black Beauty hefur fjög
ur hjól í stað fjögurra fóta.
Jervis og Díana stigu inn í
bílinn og við stóðum á gang-
stéttinni þegar þau óku af
stað. Jervis sendi mér fingur-
koss.
Eg hugsað imargt á meðan
ég gekk um bæjnn. Hánn er
kátur og áðlaöandi, hugsaði
ég, og hann eiskar Díönu. Ef
húii elskar hann ekki, er hún
í öllu fa!ii dálítið hrifin af
honúm. í þokkabót hæföi
hanh henni betur en Josslyn.
Svo hló ég að sjálfri mér. Þaö
var kjánalegt aö ímynda sér
þetta.
Þegar Díana kom til baka
frá Exeter, kom hún upp í her
bergið til mín til þess að
spjalia, rétt eins .og í. gamla
daga.
Hún sagðist hafa keypt nýj
an 'kjól og vildi gjarnan að ég
segði álit mitte á honum. Hann
var svartur og fleginn í bak-
iö og hún leit dásamlega út
í honum; Hú.n fékk mig einnig
til að máta kjólinn.
Hún var í ágætu skapi og
talaöi mikið. — Þetta voru
reifarakaup, finnst þér þaö
ekki? sagði hún þegar ég stóö
fyrir framan spegiiinn.
, — Kjóllmn er fallegur, en
háiin fer þér miklu betur en
mér.
— I-Ivernig getur þaö veriö?
Við erum nákvæmlega eins í
útliti.
— Láttu ekki svona, Díana.
Þú veizt vel að þú hefur þinn
eiginn yndisþokka og föt fara
þér betur en mér. Þú veizt
hvað ég á við.
Hún svaraöi ekki, en brosti
ánægjulega. Það var ástæðu-
laust að hún reyndi aö neita
því sem hún vissi vel að var
satt.
— Hvað finnst þér um
hann?
— Hann er mjög skemmti-
legur . . . aö minnsta kosti
fannst börnunum það.
— Já þaö er satt. Eg hlæ
aldrei jafn mikið og þegar ég
er með honum.
— Eg held að þú sért hrif-
in af honum.
— Á vissan hátt, . . . alveg
eins og manni fellur vel viö
ýmsar aðrar ' manneskjur.
Hann var til dæmis hrifinn af
þér — á vissan hátt.
— Það var gagnkvæmt.
— Þaö var fallega gert af
þér, Sara, að fara meö börn-
in heim án þess að gera veð-
ur út af því.
— Vitleysa. Eins og þaö hafi
verið eitthvað til að gera veð-
ur út af.
— Langar þig til þess að
eiga svarta kjólinn . . . þenn-
an með bláa hálsmálinu? Þaö
er einn af uppáhaldskjólum
mínum. Hann fer þér vel og
ég þarf ekki lengur á honum
aö halda þegar ég hefi fengið
þennan nýja. Þú mátt eiga
hann.
— Þakka þér kærlega fyrir
Díana . . . þú ert ágæt.
— Good . . . o! Hún hló dá-
lítiö skömmustulega — Eg er
farin að láta eins og börnin.
En þetta er víst smitandi.
Mér féll vel við kjólinn sem
hún gaf mér. Mér fannst
hann breyta mér mikið. Það
var kjóllinn sem Díana hafði
veriö í daginn sem Josslyn
kom til hádegisverðar og ég
hafði verið í daginn sem hann
kom til þess að segja að hann
væri að fara til Creekdown
Manor.
Eg fór með kjólinn upp í her
bergi mitt, og fór í hann. Eg
setti líka á mig eyi'nalokkana
sem Júlía frænka hafði gefið
mér, og virti síðan spegilmynd
mína fyrir mér. Mér fannst
að ég hefði fengið dálítið af
yndisþokka Díönu aö láni með
kjólnum.
Júlía frænka og Jói ætluöu
að skreppa til Plymouth og
hlusta á óperuflokkinn sem
þar var á ferð. Júlía elskaði
tónlist.
Hún var dálítið feimin
vegna þess að hún mundi
verða ein með Jóa frænda.
Hún var óörugg vegna hinna
nýju tilfinninga sem kviknað
höfðu í brjósti hennar, eða
það hélt ég að minnsta kosti.
Hún gat alls ekki skilið að
maður elskaöi hana og vildi
giftast henni. Kannske hélt
hún að Jói frændi væri eins
og pabbi var, kurteis og tillits-
samur .... þangað til hann
mundi snúa aftur til síns fyrra
lífs. Kannske var hún einnig
hrædd viö aö láta tilfinning-
ar sínar í ljósi. Þegar Jói
frændi stakk upp á því að
fara til Plymouth sagði hún:
— Þá verður Sara að koma
með. Sara hefur svo gaman
aö óperum.
Síðan lögðu þau bæði að
mér að koma með og það var
engu líkara en Jói frændi væri
líka orðinn feiminn. Afleið-
ingin var'ö sú að ákveðið var
aö við færum öll þrjú.
Alan kvefaðist þennan dag
og varð aö fara í rúmið.
Diana, sem hafði verið í
Higher Markham allan dag-
inn, kom inn í herbergið mitt
þegar ég var að búast til ferð-
ar. Eg var að fara í svarta
kjólinn sem hún hafði gefið
mér og var að. setja á mig
eyrnalokkana í sömu andrá
og hún kom inn.
■— Þi'ö verö'iö fjögur í kvöld,
sagöi hún.
— Jæja. Eg hafði ékki Jiug-
mynd um það,
— Jervis ekur bílnum svo
hann verð'ur einnig i óper-
unni.
Eg leit á hana— Viltu fara
í minn stað?
.— Ja . . . auðvitað langar
mig. Hefur þú mikið á móti
því?
Eg hikaði. Þvi meira sem ég
umgekkst Jervis, því betra
hugsaði ég. Eg var viss um að
hún var hrifin af honum. Eg
var einnig viss um að laann
íiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiii!
8
H
«
LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR
Skemmtikvöld í
Iðnó
annan jóladag kl. 9 e.h.
til ágóða fyrir húsbyggingarsjóð félagsins. •—
Skemmtiatriði (hefjast kL 10 stundvíslega):
Gamanþáttur: Árni Tryggvason
Tvísöngur: Guðbjörg Þorbjarnardóttii’ og
Brynjólfur Jóhannesson
Gamanþáttur: Emilía Jónasdóttir
Tvísöngur- Knútur Magnússon og Steindór
Hjörleifsson
Gamanþáttur: Karl Guðmundsson
Hljómleikar: Hljómsveit leikara
Dans
Aðgöngumiðasala í Iðnó á annan jóladag kl. 11-
2 og eftir kl. 6. — Klæðnaður dökk föt
eða smoking.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiianmH
Hvítur OMO-þvottur þolir allan samanburð
Hérna kemur hann á splunkunýju reið-
hjóli. En það er skyrtan, þvegin úr OMO,
sem þú tekur eftir. Tilsýndar eru öll hvft
föt sæmilega hvít, — en þegar nær er
komið, sést bezt, hvort þau eru þvegin
úr OMO. Þessi skyrta er eins hrein og
hreint getur verið, eins hvít og til var
ætlazt Allt, sem þvegið er úr OMO, hefir
alveg sérstakan, fallegan blæ Ef þú not-
ar hlátt OMO, ertu handviss urn, að hvíti
þvotturinn er mjallahvítur, tandurhreinn.
Mislit föt koma úr freyðandi þvælinu björt
og skær á litinn, eins og ný. Til þess að
geta státað af þvottinum, láttu ekki bregð-
ast að hafa OMO við höndina.
Blátt OMO skilar y$ur hvítasta þvotti í heimi —
einnig bezt íyrir mislitan.
X-OMO 3P./EN-6460-50
.........******* ■