Tíminn - 19.02.1959, Qupperneq 6

Tíminn - 19.02.1959, Qupperneq 6
6 r í M I N N, fimmtudagiim 19. febrúar 1959. Útgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN Ritstjóri: Þórarinn Þórarinsson. Skrifstofur í Edduhúsinu við Lindargötu Símar: 18 300, 18 301, 18 302, 18 303, 18 304. (skrifstofur, ritstjórnin og blaðamenn) Auglýsingasími 19 523. - Afgreiðslan 12323 Prentsm. Edda hf. Simi eftir kl. 18: 13948 ___ Uppeldissynir aðalritstjórans SIÐASTL. þriðjudag birt ist i dagblöðunum í Reykja- vik eftirfarangi yfirlýsing frá háskólaráði: „í 1. tölublaði Stúdenta- blaðsins, sem út kom 7. þ.m. birtist grein með fyrirsögn- inni Pereat. Greinin er nafn- laus. Ber þvi ritneínd blaðs- ins og útgefandi sem er Stúdentaráð Háskólans, á- byrgð á ritsmíð þessari, en hún er ómakleg persónuleg árás á menntamálaráðherra dr. Gylfa Þ. Gíslason, og að rithætti og allri gerð fullkom lega ösæmileg. Háskólaráð telur Háskólanum og stúdent um almennt mikla hneisu gerða með birtingu þvílíkrar ritsmíðar og lýsir megnustu vanþóknun á slíku athæfi. Háskólaráð telur, að rit- nefnd hafi gerzt sek um brot á 24. gr. laga um Háskóla ís lands nr. 60/1957, sbr. reglu- gerð' fyrir Háskóla íslands 35. gr., þar sem kveðið er á um það, að „háskólaráð get- ur veitt stúdent áminninug eða vikiö stúdent úr skóla um tiltekinn tíma eða að fuilu, ef 'hann Jiefur gerzt sekur um brot á lögum og öðrum reglum Háskólans eða reynzt sekur um háttsemi sem er ósamboðin háskóla- borgara." Háskólaráð vildi ekki að þessu sinni grípa til brott- vikningar, en áminnir Stúd entaráð eindregið og alvo.r- lega um að gæta betur sóma Háskólans og sjálfs sín í blaðaútgáfu sinni“. ÞAÐ getur ekki hjá því farið, að yfirlýsing eins og þessi frá háskólaráði veki mikla athygli. Menn gera að sjálfsögðu þá kröfu til há- skólamanna, að þeir standi ekki öðrum að baki í hátt- erni og siðlegri ritmennsku. Hér hefur hvort tveggja verið brotið á hinn herfilegasta hátt, svo að ekki sé meira sagt, Hvað er það, sem veldur? Er eitthvað bog- ið við sjálfan Háskólann? Verða menn fyrir einhverj- um þar? Það er eðlilegt, að menn spyrji á þessa leið. Til þess að fá svar við þess ari spurningu, ber fyrst aö athuga hver er útgefandi Stúdentablaðsins. Það er Stúdentaráð Háskólans. Stúd entaráð er kosið af stúdent- um pólitiskri kosningu. Meiri hlutí þess er nú skipaður full trúum Vöku, félags stúdenta er telja sig fylgjandi Sjálf- stæðisflokknum. Þeir ráða einnig meirihluta ritnefndar Stúdentablaðsins. Blaðið er á ábyrgð þessa meirihluta í Stúdentaráði og ritnefndar. Það er fað þessum meiri- hluta, sem áðurgreindum á- vítunum Háskólaráðs er fyrst og fremst beint. ÞAÐ, sem hér hefur verið rakið, leiðir því eftirfarandi í lós: Þeir, sem standa að útgáfu Stúdentablaðsins eru forustumenn Sjálfstæðisfl. j meðal háskólastúdenta, flest ir eða allir uppaldir í Heim- . dalli og hafa þar drukkið i ' sig anda flokksstefnunnar í og numið vinnubrögð flokks forustunnar. Lærimeistari • og andlegur leiðtogi þessara j manna hgfur verið aðalrit- J stjóri Morgunblaðsins og varaformaður Sjálfstæöis- flokksins, Bjarni Benedikts- son. Alveg sérstaklega eru þær pólitísku vinnuaðferöir, sem hann lærði í Þýzkalandi á sínum tíma, hafðar í há- vegum í þessum félagsskap. Takmark hinna ungu manna er aö líkjast lærimeistaran- um og þóknast honum á sem flestan hátt. Þessum ungu mönnum er það vel kunnugt, að meist- ari þeirra hefur lengi haft litlar mætur á núverandi menntamálaráðherra. Kenn ir þar m.a. afbrýðisemi, því að núv. menntamálaráðh. hefur að sumu betur tekizt en Bjarna, er var mennta- málaráðh. næst á undan honum. Hinum ungu Heim- dellingum i háskólanum var því ljóst, að árás á mennta- | málaráðh. væri ekki illa séð. Hins vegar eru þeir búnir að læra svo mikið af hinum þýzku aðferðum meistarans, að árás þeirra samrýmdist ekki islenzkum smekk, og hef ur því meira en misheppnast. HÉR er þá raunverulega komið að kjarna málsins. í stærsta stjórnmálaflokki landsins er lögð áherzla á að ala ungt fólk upp i of- stæki, sem er andstætt ís- lenzku hugarfari. Það er ekki hlífzt við að vega að and- stæðingunum með hinum ó- heiðarlegustu og ósæmileg- ustu vopnum. Umrædd Stúd entablaðsgrein er söguleg heimild um andrúmsloftið, sem ríkir í æskulýðssamtök- j um íhaldsins. Menn kynnast hér á raunhæfan hátt hugar fari og starfsháttum þeirra, sem eiga að stjórna landinu, þegar búið er að br j óta niður gömlu kjördæmin. Árásin á menntamálaráðherra mætti vissulega vera hugsandi Al- þýðuflokksfólki áminning þess, hvers konar öfl er veriö að efla með núv. samstarfi Sjálfsteeðisflokksins og Al- þýðuflokksins. Þessar staðreyndir verða visspiega ekki duldar, þótt lærimeistarinn berji sér nú á brjóst, þykist vera allra mann háttvísastur og hæli sér og sínum fyrir dygöuga starfshætti. Það vantaði ekki heldur, að lærifeður hans í Þýzkalandi þættust manna heilagastir og héldu því oft hæst á lofti, þegai’ þeir voru að vinna mestu myrkraverk- in. í þessum efnum vegur á- minning háskólaráðs meira en kisuþvottur meistarans, því að sök stúdentanna er fyrst og fremst sú, að hafa farið um of í fótspor hans. Walter Lippmann ritar um alþjóðamál: Munur sveigjanlegrar og ósveigjan- legrar stefnu í Berlínardeilunni WASHINGTON: Hin ósveigjanlega stefna er veik, því aS vest- Ný'tt orð hefur komið i'ram í vestrænum stjórnmálum —• orðið „sveigjanleiki". Það er þegar orðið kunr.ugt undir hjúpi hinna opin- beru yfirlýsinga, scm komið hafa frá Washington, London og Bonn í sambandi við endurskoðun stefn- unnar í málefnum Þýzkalands. Það væri ekki réít að segja, að sú endurskoðun þurfi endilega að sýna annaðhvort uppgjöf eða stefnufestu, veikleika eða mátt. Endurskoðunin 'hefur öllu heldur verið fólgin í spurningunni u.n að halda fast við gamla, úrelta stefnu eða breyta til, þannig að Vestur- veldin næðu aftur frumkvæðinu í heimsmálunum. Mikilvægar spurningar LÍTUM til dæmis á Berlínar- málið, en tökum þó tillit til þeirr- ar staðreyndar, að það er aðeins eir.n kjarni Þýzkalandsmálsins i heild. Sem stendur liggja tveir umferðarstraumar frá V-Berlín til Vestur-Þýzkalands. Annar þeirra, sem er miklu stærri, er borgara- legur. Þessari u.nferð er stjórnað samkvæmt samningi á milli ríkis- stjórna Austur- og Vestur-Þýzka lands, og jþað er þessi umferðar- straumur, sem er líftaug Vestur- Berlinar og grundvöllur allra helztu viðskipta við borgina. Hinn umferðarstraumurinn er hernaðar legs eðlis. Hann liggur á milli herja Bandaríkjanna, Breta og Frakka í V-Þýzkaiandi til setuliða þeirra í V-Berlín og er stjórnað samkv. samningi Vesturveldanna og Rússa. Moskva hefur látið frá sér fara þá úrslitakosti, að hafi engir samningar verið gerðir um framtíð Berlínar fyrir 27. maí muni hún afhenda austur-þýzkum yfirvöldum alla stjórn yfir hernað arumferðinni, Ef af því verður, munu það verða austur-þýzkir lög reglumenn, en ekki rússneskir, er öllu ráða í eftirlitsstoðvunum við járnbrautirnar, þjóðvegina og skipaskurðina á þessari umtöluð.u leið. Spurning dagsins er því þessi: 1. Hver verður afstaða okkar gagn vart þessum austur-þýzku vörð- um, 2. og hvaða afstöðu munu hin austur-þýzku yfirvöid taka gagn vart hernaðarumferð okkar? Tvær stefnur HÉR kemur fram munurinn á hirnú „sveigjanlegú’ og „ósveigjan rænar þió'ðir gata ekki sameinaztt um haha .j. V' Lippmann legu“ stefnu. Hinir ósveigjanlegu segja, að við viðurkennum ekki austur-þýzku stjórnina og getum þar af leiðandi ekki þolað afskipti hennar af hernaðarumferð okkar til og frá V-Berlín. Hinir sveigjan légu svara því til, að svo framar- lega sem austur-þýzk yfirvöld geri ekkert til að hindra þessa um- ferð, skipti það okkur engu, hvort það eru austur-þýzkir eða rúss- neskir varðmenn er stimpli papp- íra okkar. Þeir bæta því við, að ef jafnvel Adenauer kanzlari geti þolað, að borgaralegir embættis- menn A-Þýzkalands stimpli vega- bréf hans, geti hann varla sakað Eisenhower Bandaríkjaforseta um að vera ósveigjanlegri en hann sjálfur. í öllum hugleiðingunu.n um valdbeitingu til að halda op- inni leiðinni til Berlínar, verðum við að gera það alveg upp við okk ur, hvort við séum reiðubúnir að fara út í stríð til að bægja frá hinum austur-þýzku vörðum. Vilj- um við berjast, vegna þess að við getum ekki þolað að sjá manninn, sem stöðvar vöruflutningabílinn | til að biðja um pappira, klæddan ' austur-þýzkum einkennisbúningi? Eöa berjumst við, ef vörðurinn reynir að loka leiðinni? Hinir sveigjar.legu segja, að ástæða sé til þess að berjast, ef reynt verði að setja á samgöngubann, en alls ekki vegna þess, að verðirnir séu austur-þýzkir, en ekki rússneskir. Hinir sveigjanlegu segja er.a frem ur, að heimskulegt sé, að lýsa því yfir, að við mmum berjast vegna austur-þýzkra varðmanna — slíkt sé veik stefna. Hún er veik vegna þess að vestrænar þjóðir simein- ist. aldrei í báráttu fyrir díkum málstað. Álit Willy Braridt EINS og \’ið vitum má teljá hátt virtan borgarstjóri V-Berlínar, Willy Brand’.. meðal hinna ’sveigj- anlegu. Hann heíur lagt iþað til, að ef til vill megi líta á :hina austur-þýzku varðmenn sem „full- trúa“ Iíússa. Auðveldari leið> sem næði sama árangri, væri að Ibiðja Rússa að gefa rryggingu fyrir því, að frjálsar samgöngur verði til Berlínar þar t:I samningar næð- ust um fram'.iðarskipan beggja ríkja Þýzkalands og beggja hluta Berlínar. Við viljum koma í veg fyrir umferðabann til Beriínar, sem á að vera á ný höfuðborg sameinaðs Þýzkalands. Hin sveigjaní.ega stefna ér mátt ug. Við stöndnm íastir á því, að umferðabann verður ekki 'jiolað. Okkur stendur á sama um tiina formlegu hlið málsins á meðan allar samgöngnleiðir standa opn- ar. Við hölcíum á lofti þeirriicenn ingu, að V-Ber3in eigi ekfci að vera einangruð eyja í A-Þ'ýzka- landi, Berlmar á að verða höfuð- borg hins sameir.aða þýzka ríkis. Erfitt tafl Rússa EF TIL VILL munu Riússar neit.a að' tryggja frjálsar samgöng ur í svo langan tima þegar oup er að ræða lokasamninga um heildar málefni Þýzklan-ds. Ef .svo verður, munu Rússar ekfci verða sérstak- leg í eflirsóknarverðri aðstöðu. Þeir hefðu geí'ið A-Þjóðverjum frjálsar hendur um að setja á samgöngubann. sem komið -gæti af striði, og þeir væru skuldbundnir að verja A-Þýzkaland, ef slikt slríð brytist út. Þetta er erfiðar,a tafl en Rússar hafa enn nokkru isinni lagt úl i og við þurfu.m ekki að I vera í nokkrum vafa um það að senn leika þeir fyrsta leikinn. Fyrirspurn til Alþýðublaðsins Alþýðublaðið gengur nú erinda Sjálfstæðisflokksins í kjördæmamálinu nf iniklum móði. Seinast skrifar blaðið af mikilli vandlætingu um það að einmenningskjördæm um geti fylgt sá ágallí, að' niinni hluti kjósenda í'ái meiri liluta þeirra fulltrén, sem kosnir eru til viðkom- andi þings eða bæjar- og sveitarstjórnar. Þetta útiloka hliitfallskosn ingar, segir Alþýð'ublaðið, og þykist segja sannleikann og ekkcrt nema sannleikann. Ritstjórar Alþýðublaðsins þurfa þó ekki nema a'ð líta lítillega í kringum sig til þess að' sjá, ,að þeim heftir orðið slæmur fótaskortur á tiingunni. Ilefur ekki Sjálfstæðis- flokkurinn livað eftir annað fengið íneiri hluta í bæjar- stjórn Reykjavíkur, þótt hann hefði minni hluta kjós- enda að baki sér? Hefur ekki Sjálfstæðis- flokkurinn meiri hluta í bæj- arstjó n Keflavíkur, þótt hann hafi þar minni hluta kjósenda að baki sér? Hefur ekki Sjálfstæðis- flokkurinn meiri hluta i bæj- arstjórn Sauðárkróks, þótt hann liafi þar minni liluta kjósenda að baki sér? Hefur ekki Sjálfstæðis- flokku inn meiri hlttta í ýmsum hreppsnefnduni, þótt hann hafi þar minni hluta kjósenda að baki sér? Fleiri dæmi mætti nefna þessu Iík, þótt hér verði numið staðar að sinni. Hlutfallskosningar hafa þá náltúru, að atkvæðamagn stærsta flokksins r.ýtist laug- bezt og hann fær því iðulega meiri hluta fullt úa út á minni hluta atkvæða. Þ,að er af þessum ástæð- um, sem Danir, Norðmenn og Svíar hafa sett nýjar reglur um útreikning' hlut- fallskosninga tii þess a'ð konia í veg fyrir, að stærsti flokkurinn njóti óeðlilegra forréttinda. Nú er spurningin: Þorir Alþýðufiokkui'imi að beifi sér fyrir því, að sams konar reglur verði teknar upp hér á landi? Eða óttast liann svo mjög reiði Sjálfstæðisfloklisins, sem annars liótar a'ð' selja b.ann út á guð og gaddinn, að liann treystir sér ekki til að fylgja þessu fordæmi jafn- aðarmannaflokkanna á Norð urlönduin? Það stendur vonandi ekki á Alþýðubliðimi að svara þessari spurningu.

x

Tíminn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.