Tíminn - 12.04.1959, Qupperneq 9

r í MINN, sunnudagimi 12. apríl 1959.
9
i
j-^ciÉ lirtir
um
17
— Þakka þér fyrir, þa'Ö amar
ekkert að mér.
— Það er gott sagði Falck.
Þú gleymir ekki gítanv
egt, ég þakka þér kærlega fyr
ir.
Petrus lagði gítarinn frá
sér og sat kyrr og hljóður um
stund. Margir horfðu á hann.
Svo heyrðist skarkali við
um. Þú ert skrýtinn Æugl.'Gæt dyrnar, hurðinni var hrundið
urðu nú ekki leikið lag fyrir upp. Árásin var liöin hjá. Allir
okkur til skemmtunar svona risu rólega á fætur og gengu
til þess að hressa svolítið skap til dyra.
ið? Það er ekki vanþörf á.' — Falck, viltu taka undir
Sérðu hve strákarnir eru dauf börurnar með mér, sagði Can
i itz. Og þeir báru Brewitz út.
ir í dálkinn?
Petrus var í þann veginn að ‘ í ganginum mættu þeir
hrista höfuðið neitandi en Canitz og Falck Karin aftur.
virtist átta sig. Mikaelsson Hún var nú á leið til herberg
sat álútur nokkuð frá, svo að is síns. Canitz gat ekki stillt
hann hafði ekki einu siliiii sig um að stanza. Ef hún vissi
heyrt þessi orðaskipti, ann- leynarmál hans, skipti það
ars hefði hann vafalaust girt engu og engu var að tapa.
(þessu. Jæja, góða nótt, við
hittumst kannske síðar.
— Ef til vill, svaraði Karin,
— góða nótt.
Canitz gekk hægt niður stig
ann til afgreiösluborðsins til
þess að spyrja gistihúsvörð-
inn, hvenær lestin ætti að
leggja af stað í fyrramálið, ef
hún færi.
— Segið mér eitt, sagði
hann og sneri sér að verðin-
um.
En áður en hann gæti svar
að, glumdi síminn.
— Afsakið andartak, sagði
vörðurinn og svaraði í sím-
ann. — Já, ungfrú Bergelin
læknir? Þetta er vörðurinn.
Loftvarnamerkið rauf víst
samtal okkar áðan. Þér voruð
eitthvað að minnast á morð
ingja og biðja mig að kalla á!
lögregluna? Á ég að hringja til
lögreglunnar fyrir yður núna?
Canitz heyrði óminn af
rödd hennar í símanum. Hann
hopaði ósjálfrátt á hæli. Hann
var einn í forsalnum og mundi
geta sloppið út.
Karin svaraði: — Nei,
fyrir allt gitarspil.
þetta Var misskilningur hjá
Haiin gat alveg eins verið vin'm^r ja> maður verður miður
sín, þegar maður heyrir loft
varnamerki í fyx-sta sinn. Þér
verðið að afsaka þessa fljót
— Ef þú heldui’, að einhvern gjarnlegur við hana, því að
laiigi til þess, skal ég raula hamx mundi sjálfur hafa snú-
eitt lag. Hann sneri sér aö izt við á sama hátt ef haiiii
Caiiitz og spurði feiminn eiiis hefði hitt fyrir morðiiigja, er fgérni mína. Þakka yður fyrir.
og drengur. leitað væri. Vörðurinn hristi höfuðið og
— Heldurðu, að það eigi við — Ætlið þér að fara að gretti sig um leið og hanii
. . . hérna? ganga til náða, læknir? sagði ]agi símann frá sér.
Karin fylgdist með þessu af hann. Svo sneri hann sér a Can
áhuga. Hér sat moröingi við Hún íiam staðar hálfrugluö. itz, eii haiiii var genginn
hlið hermanns, sem var guð- —Já, svaraði hún og gat ekki brott. Vörðuriiin hristi enn
rækinn og lék á gítar, og hann ag því gert, að léttur roði færð höfuðið. Það' var uiidarlegt
spurði morðiiigjaim ráða. ist í kiimar heiiiiar. Eg þarfn fólk þessir-Svíar. Einn hriiigdi
Hemii fannst þetta vera uiid ast hvíldar, ég er óvöxí atburð og þusaði um morðmgja og
um sem þessum. lögreglu, axmar hvarf á brott
— Eg skil það, sagði Can- áður en hann fékk svar við
itz. — En þér getið huggað yð spurningu sinni.
ur við það, að þetta er ætíð Vörðurinn ýtti gleraugunum
verst fyrst. Maður veiist upp á ennið og fór að lesa
að
arlegur heimur. Var hana
dreyma?
Petrus sló nokkrar nótur á
gítarinn, hætti svo og leit
spyrjandi yfir söfnuðinn. Eiig
inii hreyfði andmælum. Allir
horfðu á hann rólegum, alvar
legum augum.
Hann sló gítarinn svolítiö
fastar og bvi-jaði aó synai^
lágri óstyrkri en þó vel æfð’ri
röddu, sem jókst að styrk og
öryggi eftir þvi sem á lagið
leið.
Sálmurinn var um þanii.
sem leitar friðar i sál siiiiii
um baráttu haiis og fálmaiidi
leit að guði. Haiin var um
vélræöi Satans og táimaiiir
þær, sem á vegi leitandans
eru, og um náð þá, sem þeim
veitist er leitar íiógu staðfast
lega og fvlgir að lokum Jesú
i auðmýkt. Haiin var um það.
að aldrei vær] of seint að
siiúa við og að íiáöarfaðmur
inn.væri öllum opinn, sem iðr
uöust af ö'lu hjarta.
Það var hljótt, meðan hann
söng sálmrnn, jafnvel Mikaels
son bærði ekki á sér. Canit*
virtist fvlgja söngnum með at
hygli. Haim lagðist að þessum
friðarheimi, sem söiigurinn
birti. Hvaða lífsreynslu átti
þessi hægiáti, piltur að baki'?
Augljóst var, að haiiii lifði á
þessari trú.
Hann hugsaði rnargt, en
jafnframt fann hanii nýja tii
fmningu íiá tökum á sér.
Hann hafði kynnzt nýju lífs
viðhorfi, og haim liugsaði:
Líf Petrusar er iíú auðugra en
mitt eða félaga minna.
En þetta mun ég samt
aldrei tileinka mér, hugsaði
hann svo og leit upp. Hann
mætti augum Kariiiar og leif
þegar undan. En hann sá þó,
að ögrunarglampinn var horf
inn úr augum heniiar, og
augnaráðið var vingjarnlegt.
Söngurinn hafði líka haft á-
hrif- á hana.
Falck hóstaði lágt.
— Þakka þér fyrir, Petrus,
sagði hann. — Þetta var fall
Fermingarskeyti i
Hin fallegu fermingarskeyti sumarstarfsins verða
afgreidd í dag, sunnudag, kl. 10—12 og 1—5 á
eftirtöldum stöðum:
Vesturbær: Drafnarborg og Vesturborg.
Mið- og Austurbær: K.F.U.M., Amtmannsstig 2 B.
Laugarnes: K.F.U.M., Kirkjuteigi 33.
Kleppshoit: Ungmennafélagshúsinu við Holtaveg.
Smáíbúðahverfi: Breiðagerði 13.
Vindáshiíð — Vatnaskógur
Aðalfundur
Krabbameinsfélags Reykjavíkur verður haldinn
í 1. kennslustofu Háskólans mánudag 13. aptll!
1959 og hefst kl. 9 síðd. stundvíslega.
Venjuleg. aðalfurxdarstörf.
Stjórnin
Undirrituð félagasamtök boða til
fundar stóreigna-
skattsgreiðenda
í LIDO, mánudaginn 13. apríl 1959 kl. 8,30 síðd.
Fundarefni: Skýrsla lögfræðinganefndar félaga-
samtakanna. Frummælandi verður Einar B Guð-
mundsson hrl. «=1
Reykjavík, 10. apríl 1959.
Félag íslenzkra iðnrekenda.
Húseigendafélag Reykjavíkur,
Samband smásöluverzlana,
Vinnuveitendasamband fslands,
Samlag skreiðarframleiðenda,
Söfusamband íslenzkra fiskframleiðenda,
Félag islenzkra stórkaupmanna,
Landssamband iðnaðarmanna,
Verzlunarráð íslands,
Landssamband íslenzkra útvegsmanna,
Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna.
xnmiimii:;!iin:»iiimmt88naa8}t8an:;namminm»ii::ni:iimiiuiim
Auglýsing
um skatt á stóreignir
Skattur á stóreignir skv. lögum nr. 44/1957 féll
í gjalddaga 16. ágúst s. 1.
Gjaldendur, sem greiða eiga kr. 10.000.00 eða
minna í skatt á stóreignir, skulu greiða skattinn f
peningum og skal þeirri greiðslu. lokið 15. þ. m.
Gjaldendui’, sem greiða eiga yfir kr. 10.000.00 i
skatt á stóreignir og skilað hafa tilboðum um veð
til skattstofu Reykjavíkur, hafa heimild til að
greiða með eigin skuldabréfum — til allt að 10
ára, tryggðum með veði í hinum skattlögðu eign-
um — þann hluta skattsins, sem eftir verður, þeg-
ar þeir hafa greitt í peningum fyrstu kr. 10 000.00
og a. m. k. 10% af eftirstöðvunum, enda hafi bú
greiðsla farið fram fyrir 15. þ. m.
Gjaldendum skattsins í Reykjavík ber að greiða
framannefndar peningaupphæðir til tollstjóraskrif
stofunnar fyrir áðurnefndan tima, en gefa út
skuldabréfin hjá skattstjóra eftir tilkvaðningu
hans.
Reykjavík, 10. apríl 1959.
Tollstjóraskrifsfofan,
ArnarhvolL
nnnnmtmmwnnnmmtnmmmnmtinnninmmmnnnmnmnnMnw
iwnnnwsnmnnnmnmmnnnnntttmmnmmmnum