Tíminn - 26.04.1959, Blaðsíða 3

T í M I N N, suonudaginn 26. apríl 1959.
3
Fyrsti kvenþjónn á Isiandi
Litið iftn á barinn í þjóðleikhúskjallaranum - Fjögurra
barna móðir við þjónsstörf og nám - Fíeiri „sjússar” á
gamaíileikjum - Efnafræði og teikning í námi þjóns
Eitt sinn kom víðförull út-
lendingur á barinn í Þjóð-
ieikhúskjallaranum, dáðist
mjög að horwm og sagði:
„Þetta er einn allra falleg-
asti bar, sem ég hefi nokkru
sinni séð." Þetta eru orð að
sönnu, því barinn er mjög
skemmtilegur og skreyting-
ar fagrar. En barinn hefir
við að því, að öllu myndi óhætt.
Kvenþjónninn er neínilega eigin-
kona meistarans' og myndin ætti
því engum misskilningi að valda.
Þriggja ára nám
Til þess að öðlast þjónsréttindi
þarf viðkomandi aðili að stunda
þriggja ára nám í Matsveina- og
\ eitingaskólanum, jafnframt því,
sem starfað er á veitingahúsi. Og
satt að segja urðum við alveg
— Jú, að vísu, segir Svanhild-
ur, og brosir blítt til bónda síns,
— en Sigurður hefir annazt heim-
ilið, þegar ég hefi veriö í skól-
anum, og við höfum þannig hjálp
azt að til að ná þessum áfa.nga.
En hvernig er fyrir kvenþjón
að eiga við gestina. Erit þeir ekki
stundum erfiðir?
— Nei, alls ekki,- segir Svan-
liildur, hingað í Þjóðleikhúskjall-
arann kenuir ekki nema bezta
Vinnuborð barþionsins.
til þess að ljúka lokaprófinu, og
við efumst ekki um, að eftir því
sem á undan er gengið, að þá
rnuni það takast giftusamlega.
Fleiri „sjússar" á
gamanleikjum
Okkur langar til að fræðast ögn
meira um barstarfið, og leggjum
því örfáar spurningar fyrir Sig-
urð, sem mun manna reyndastur
í því starfi hér á landi, en hann
er enginn nýgræðingur í þessu
starfi, varð þjónn 17 ára, og hefir
unnið við framreiðslu síðan á ýms
vm veitingastöðum, millilandaskip
um og farþegaskipum, hefir leyfi
sem barþjónn í Danmörku, og hef
ir unnið sem kokkur á annað ár,
til að kvnnast öllum hliðum starfs
ins.
Sækja leikhúsgestir ekki mikið
barinn, Sigurður?
— Jú, talsvert, og ég hefi orðið
var við, að fleiri koma hingað til
ckkar, þegar gamanleikir eru
, sýndir uppi, en á alvarlegri stykkj
■um. Og okkur finnst þetta mjög
skilja'nlegt, þegar við hugsum
málið.
— Og hvernig líkar þér starfið?
— Vel. Hingað kemur mikið af
fólki, maður kynnist mörgum, og
gestirnir eru mjög þægilegir, svo
ekki sé meira sagt. Samvinna hjá
okkur, sem hér störfum, er ágæt.
Þorvaldur góður húsbóndi, og
yfirþjónninn, Jón Arason, íær
rnaður í sínu starfi.
Að svo búnu þökkum við þeim
hjónunum viðtalið, og óskum þeim
gæfu og gengis í starfi sínu, en
dugnaður þeirra er mjög til fyrir
myndar, og ekki líklegt að margir,
sem léttara heimili hafa, myndu
ha'fa kjark til að Ieggja út á slíka
braut.
Hundrað frakkar á lofti er 6.
bekkur Mennfaskólans kvaddi
Um hádegisbilið á mið-
vikudag mátti sjá furðulega
lest dráttarvéla og aftaní-
vagna aka um götur Reykja-
víkur. Á vögnunum stóð
ungt fólk, söng og hafði í
frammi gleðilæti hin mestu.
Hér var á ferðinni 6. bekkur
Menntaskólans, sem kvaddi
skólann á þennan hátt, en
upplestrarfrí er nú að hefj-
ast, og heitir þetta „dimiss-
ion".
ir bekkir skólans slanda eftir og
fara húrra'hróp milli liðanna.
Um morguninn heyrðust hrópin
um allan miðbæinn. „Haldið ykk-
ur á mottunni, heimalningar“,
kyrjuðu sjöttubekkingar, og fengu
svarið: „Bylur hæst í tómri
tunnu“, frá ncðribekkingum. Við
hverja setnignu sem hrópuð var,
var haldið lengra niðu rstéttina
— og skyndilega sáust 100 frakk-
ar á lofti. Það er nefnilega siður
að menn kasti frökkum sínum
eins hátt og hægt er, er þeir
kveðja skólann.
stóðu brosandi hvort við öðru innan við barborðið.
einnig fengið orð fyrir ann-
að, og það er hin góða þjón-
usta, sem þar er veitt.
Siðan Þorvaldur í Síld og Fisk
tók að sér að annast rekstur Þjóð
leikhúskjallarans fyrir átta árum,
hefir hann falið saana manni, Sig-
nröi Sigurjónssyni, alla umsjón
xneð bar.num, og í því starfi hefir
Sigurður getið sér góðan orðstír,
enda lipurmenni hið mesta og vel
lærður í sínu fagi. Og þegar við
hér á blaðinu fréttum fyrir nokkr
um dögum, að Sigurður væri
n.eistari fyrstu íslenzku konunnar,
sem langt er komin með að ljúka
þjónsprófi, datt okkur í hug að
l;ta inn á barinn hjá Sigurði og
spyrja hann frétta um þe.tta mál,
og eins til að llta á hinn fyrsta
væntanlega kvenþjón á Islandi.
Einmitt þegar við smugum inn
um bardyrnar sáum við hvar
nieistarinn og kven{)jónninn s'tóðu
brosandi hvort við öðru innan við
barborðið. Ljósmiyndarinn var
ekki Iengi að „smella“ af og ár-
angurinn sést hér á síðunni. í
ívrstu vorum við ekki vissir um
hvort heppilegt væri að birta
rnyndina, ef koma Sigurðar skyldi
rckast á hana, en síðar komumst
forviða, þegar Sigurður taidi upp
þau fög, sem þjónar þurfa að
læra til þess að standast loka-
prófið. Fög eins og eðlisfræði og
teikning héldum við að væri þessu
fagi óviðkomandi, en Sigurður
var á öðru máli, og Við féllumst
þegar á skoðun hans. Auðvitað
verður þjónnimn að vita hvaða
efni eru í vínblöndunni, ef gestir
skyldu óska eftir því, og eins er
gott að geta teiknað upp borð
fyrir viðs'kiptavini.
Tveimur prófum lokið
Og nú vikjuin við máli okkar
að kvenþjóninum, Svanhildi Ár-
nýju Sigurjónsdóttur, og hún seg-
ir okkur, að hún hafi lokið tveim-
ur prófum í skólanum, sem Sig-
urður Gröndal veitir forstöðu, og
gengið vel í bæði skiptin. Sigurð-
ur bætir því við, >að hún hafi
verið hæst i báðum þessum próf-
um, sem cr ekki svo lílið afrek,
að okkur finnst, þegar við kom-
i'mst að því, að þau hjónin eiga
fjögur börn, og auðvitað hefir
frúin orðið að gegna sínum hús-
móðurs'kyldum, auk þjónsstarfs-
ins og •námsims.
En hefir þetta ekki verið erf-
itt, spyrjum við.
fólk, og aldrei hafa árekstrar
orðið.
V.ið óskum Svanhildi til ham-
ingju með prófin tvö, en hún á
enn eftir nokkurra mánaða nám
Kveðjuathöfnin, ef svo mætti
orða það, hefst venjulega „á sal“
í skólanum sjálfum kl. 11 árdegis.
Þar mælir rektor nokkur orð itl
nemenda og síðan afhendir frá-
farandi inspector scholae þeim,
sem tekur við embættinu, veldis-
sprota einn mikinn, sem er emb-
ættistákn inspectors.
100 frakkar á lofti
Eftir að þessu er lokið, er hald
ið út fyrir skólann. 6. bekkingar
b^ida =íðan niður stétlina en hin-
Traktorar og lögreglufylgd
Þegar búið var að hrópa húrra
líklega allt að þvi 100 s'iniium,
þyrptist mannskapurinn að 4 drátt
arvélum með vögnum og hélt
heim til kennara sinna til þcss
að hylla þá. Fyrst var haldið heim
til Kristins Ármannssonar rektors
og hann hvlltur með húrrahrópum
cg tilheyrandi. Síðan var ekið tun
Vesturbæinn til þeirra kennara,
sem þar búa, þá austur í bæ og
endað á því að aka niður Lauga-
< Framhald « o )
Numið staðar fy,utan heimili lektors, til þess að hyll3 hann og kveoia.