Tíminn - 13.05.1959, Blaðsíða 3

Tíminn - 13.05.1959, Blaðsíða 3
T í MIN N, miðvikudaginn 13. maí 1959. 3 Rússar „stela“ My Fair Lady Rússar hafa nú í hyggju að „ræna" söngleiknum „My j Fatr Lady, bæði lögum og j texta. Á sigurför sinni umj heiminn hefur söngleikurinn einrtig náð til Rússlands, en á dáíítið annan hátt en til annarra landa. Farúk má ekki spila Farúk, fyrrv. Egyptalands- kóngur, hefir nú orðið sér úti um borgararétt í Monaco, en slíkt hlotnast aðeins um 20 manns árlega. Þetta hefu'r það að segja, að framvegis mun hann ferðast á vegabréfi út- gefnu af Rainer fursta og getur kosið í þingkosn ingum í Monaco en það sem ef til vill , skiptir mestu máli fyrir Farúk er, að nú verður hann algjörlega skattf.rjáls maður. En eitt er það þó, sem senni- lega ergir hann til muna. Sem borg- ■ ari í Monaco má 'hann ékki spila í \ spilavítinu í Monte Carlo, nema sér- j stakt ieyfi furstans kom til. Sem kunnugt er, þykir Farúk næsta gír- ugur í fjárhættuspil. Fréttaritari, sem enginn veit fyrir hvern starfar, Hefir þýft söngieikinn og segist sjálfur hirða allan ágóðann Málið níun þannig vera mfeð v-exiti, að frá sjóinarmiði höfunuar- réttair og annarra réfcta, sem koma þair við sögu, liafa Rússar bókistaf-1 leg 'stoli'ð söngleiknum í orðsi.nis fyllsitu merkingu. Fréttaritarinn dularfulli Sá, sem „framdii verkn®ðiniii“, er maður að nafni Victor Louis, búsettuir í Moskvu og gifur enskri konu. Hanin kemur firam þar sem sæ-nsikuir f'réttairitari, enda þótt meinn hafi aildrei komizt að maun um fyrir hvaða blað hann starfar. Viotor skrifiaði fyrir skömtau bandaríska forlaginu Frederick Loewe, og ‘tilkyinnti að harnn hefði þýtt ,,My Fair Lady“ á rússnesku. Hann. hefði aðgang að tónliistinmi á grammófónplötum og hefði piainóúfcsefcniinguna einnig með höndum. Hann vildi nú gjarnan fá hljómsveitarúitsetningunia frá Loewe, vegna þess að óperetbam ætti a® is'ýnast í Sverdlovsk og ICiev tinnan tíðar! Hann tilkynntí eininig, að hinir bamdarísku rétt- hafar myndu ekkert fá fyrir sinúð smin, þótt óperettian yrði færð upp í Rússlandi, vegna þess að Sovét- ríkin væru sem kumnugt væri ekki í lailþjóðasamtökum þeim, sem standa að höfundarrétti, heldur mundi hann sjálfur veita náðar- samilegast viðtöku öllu því, sem koma kynni í kass'ainn fyrir sýn- ingarniar! „Himinhrópandi siðleysi" Loewe-meinn hafa nú svarað bréfi hr. Victors, og er.u engu Þamiig lita nýtízku símaklefar út Símklefar eins og þessi á myndinni, eru nú komnir upp í stórri flugstöSv- arbyggingu í Milwaukee í Bandaríkjunum. Grindin er úr alúminíum en hift úr plasti. Klefinn var hafður gegnsær, vegna þess að ekkert má hindra útsýn manna í flugstöðvarbyggingunni. Ur uppfærslu May Fair Lady í London — Rex Harrison og Julie Andrews. ómyrkairi í máli en hainn. Þeir kalla framkomu hans „himinhróp- aind'il siðleysii og lögleysri". Jafn- framt hefir fonliagið snúið sér til rúsisineskia sendiráðsins í Washing- ton og farið þess á leit, að komið veirði í veg fyrir „þjófnaðimn“ og einnig til bandarfska .utanríkisráðu neytis’iins og beðið það að senda mó;tmæ.laorðsendingu til Moskvu. Rússnieiski sendiherramm, Menshi-i toov, segist efckert vita um þetta mál, en hefir saigt óopinberlega, að honum fyndist bezt, að bamda- rfstoir leikiarar færðu óperettuna upp í Rússlandi iminan þess ramma, sem forlagið ákveðm’. Þetta gæti verið l'iður í listamannastoiptum Bandaríkjamain'n'a og Rússa. Tvær útgáfur? Málið mun nú í athugun hjá bandarískia utenríkisráðuneyti.nu og l.eikhúsgesfciir í Rússlándi geta ef til vill átt von á því að gete viaílið á mii'lli tvegigja útgáfna af þessari heimsfrægu óperettu, þeg- ar áð því kemur, eitnni banda- rístori og síðain „stolinni“ rúss- neskri útgáfu! Alræmdur glæpamaður er yfir- böðull Fidels Casfro á Kúbu Var handtekinn 32 sinnum í Bantíaríkj- unum fyrir ýmiss konar afbrot Á meðan einvaldur Kúbu, Fidel Castro, hefir látið hylla sig í Bandaríkjunum að und- anförnu og reynt allt hvað af tekur að hafa áhrif á bandarísk stjórnarvöld, verð ur ekkert lát á aftökunum á Kúbu. Þeir, sem urðu að lúta í lægra haldi, verða nú að greiða ósigurinn dýrum dóm- um, og sá sem stjórnar af- tökunum, er maður frá því landi, sem Castro heimsækir nú, Bandaríkjunum! Hinn 37 ára gamli „kapteinn", Herman Marks, er yfirböðull Castros. Hann hefur að undan- förnu stjórnað ca. 500 aftökum á stuðningsmönnum Batista, og Nafnspjöld Boothe Luce allt bendir til þess að fleiri slíkir fái að fljóta með. Alræmdur glæpamaður Hver er hann, þessi Bandaríkja maður, sem stendur fyrir þessum blóðugu aftökum? Hann er einn.' af alræmdustu glæpamönnum Bandaríkjanna og lögregluskýrsl- ur þar í landi herma upp á hann 32 handtökur fyrir vopnaðar árás- ir, þjófnaði, flæking og drykkju- skap. Hann flýði af upeldisheimili í Wisconsinfylki 1937, úr fangelsi í Ohio 1946 og frá refsivinnubú- garði í Kaliforníu 1950. Skömmu síðar var hann dæmdur í 3‘A árs Frú Clare Boothe Luce var á dögunum spurð að því af Newsweek, hvað hún hygðist gera með 5000 nafn- spjöld, sem hún hafði látið prenta með áletruninni „Sendiherra Bandaríkjanna í Brasilíu". i Fru ,Luce svaraði því til að Ihún , mundi svo sann arlega nota iþessi nafnspjöld í framtíSinni. Hún mundi bara skrifa með hleki „fy.r,rv.“ fyrir framan titilinn „sendiherra". Of an á allt annað sem á undan er gengið, ihefur sjónvarpsstöð Colom- ibia orðið að hætta við sjónvarps- þátt um ibandaríska sendiherra, sem Clare Bootíhe Luce skrifaði fyrir , stöðina og átti að sjá um leikstjórn | á. Það hefur nefnilega enginn aug- | lýsandi fundizt til þess að greiða I kostnaðinn af sýnjiigunni! Herman Marks — óvenju viðbjóðslegur .., fangelsi fyrir að nauðga 17 árai gamalli stúlku. í lið með Castro Þegar Marks slapp úr fangels- inu, hélt hann sem snarast til Kúbu og barðist þar með uppreisn arher Castros í frumskógunum. Fangelsisstjórinn í ríkisfangelsinu í Wisconsin hefur látið þau orð um hann falla að hann sé óvenju viðbjóðslegur glæpamaður, og hef- ur han vafalaust séð sitt af hverju. Á vinstri handlegg eru tattóveruð tvö hjörtu og orðin „Love Nellie1' og á hægri handlegg er mynd a£ beinagrind. í gegnum heinagrind- ina stendur rýtingur og utan um skepti hans hringar sig naðra. Undir standa einkunnarorð Marks, „Betra að falla með sæmd, en lifa með skömm.“ — í dag er svo mál- um háttað að Marks úthlutar öðr- um dauðanum, en skömmin er hans eigin. Snjómaðurínn var klókarí en Rússar Yeti, — „snjómaðurinn hræðilegi" hefur sýnt sig í því að vera klókari en Rúss- ar. Ef marka má Moskvuút- varpið, mistókst rússneskum leiðangri, sem gerður var út til Pamírfjallanna, að hafa upp á snjómanninum, en á hinn bóginn eru menn nú i enn sannfærðari en áður um tilveru hans. Rætt er ;nú um1 nýjan leiðangur og eir gert ráð fyrflr að vísindaj menn frá fleiir.i löndum en Rúss- lamdi mumfl tafca þátt í honum, ef af verður. Þvi miður, enginn snjór . . . Moskvuútvarpið segir, að leiff- aingurinin hafi etoki verið nægileiga vel útbúinni tifli fararininiar. Auk helduir hafd hanin vaiiff ranígain árs- tíma til fararirmar, vegna þess aff um þaff leyti sem leiffangurfTm var að þvæla um Piamirfjallgarðin'n, Sovétleifíangur gafst upp á ieitinni — '„Ginntur af auðvaldsráðum úr V-heimi“! y» 4 Snjómaðurinn hræðilegi — Rússar hafa áliuga \air þar enigimn snjðr, — og þá auffvitað enigin.n snjómaður, eins og gefur aff shillja. Útvarpið sagði einnig. að ileiðangurinn hefði látið ginnaist af a'uffv'aldsráðum úr Vest- urheimi, reynt a@ elta snjómímin- inn í stóruni hópum, en þaff feafi sjálfsagt ektoi g.ert oimmaff ein aff liræffa þetta merikilegiai dýr! Innfæddir náðu einum, en . . . Lausíafregnir hafa gengið um, aff Yeti hafi sézt hæffi í kímverska liéraffiinu Sinkiang og í Kátoasus- íjöllunum. í kínverskia héraffinu Kansu eigia linnfæddflr að hafta náff einum snjómanni á sitt val'd og kieinnt hoimum a® vimna ýmis stöa-f. Því .miffur dirápu þeir hann eftiir istoaimma hriff — engdlnn veit hvea,s vegna! Rússiar ráffgena nú marga leiðiamgra till þesis aff leita aff snjó- rnanniinum, og verffa þeir ledðlaingr air þetuir útbúmir en sá, sem varff að gefiast upp á leiitinnd. Voma memn, aff hægt verðii „að sfop'pa í þetta dýrafræðiflegia gat“, eins og útvarpið orðaði það. I

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.