Tíminn - 21.06.1959, Qupperneq 3

f í MIN N, smiauAaginn 21. júuí 1959.
a
Uimþessa brú ganga fegurðardísirnar inn á pallinn í Tívolí, þar sem norpandi fólk vegur þær og
Semur lög fyrir harmóníku í bfl og
hjólar um bæinn seljandi málverk
Stefán Jónsscn, listmálari og tónskáld frá Mööru-
dal hyggst setja upp málverkasýningu innan tlHar
meðan norðankaldinn næðir um þær fáklæddar.
Dómnefnd sérfróðra manna ráði ein-
göngu um val fegurðardrottningar
NauÖsynlegt aö féiagasamtök eins og fþrótta-
hreyfing landsins annist feguröarsamkeppni
í framtíSinri
Lengi hefir þótt mikil sjón
að fögrum konum og hafa
menn frá fyrstu tíS sýnt
þeim ýmsan sóma umfram
aðrar konur. Það er hins veg
ar ekki fyrr en nú á tímum
dagblaða og útvarps og ann-
arra auglýsingatækja að far
ið var að gera almennt stáss
af fögrum konum og veita
þeim sérstaka fegurðartitla.
Sá siður, að titla konur fvrir
fegurð, er ekki ýkja gamall
hér á landi, en vekur alltaf
mikia athygli, og er nú kom
inn af því bernskuskeiði, að
þörf er orðin á fastmótaðra
skipulagi í þessum fegurðar-
málum okkar en nú tíðkast.
Allt frá upphafi fegurðarsanv Þessi dómnefnd hafði ekki annan starfa en skera úr um vafaatriði.
keppni hérlendis, hafa einstakling j,ær mync|u }jafa míklu meiri inu tæki að sér að sjá okkur fyrir
ar annazt allan undirbúning þeirra möguleika til að sigra á alþjóðlegJ fegurðardrottningum. í rauninni
og haft af þeim jmist Vettvangi, ef þar giltu þær ætti það að vera sjálfsagt mál og
hagnað eða tap. Þessir einstak- reglur, að almenn alkvæðagreiðsla samkomulagsatriði allra mætra
lingar hafa sýnt dugnað í braut- ósérfróðs fólks væri látin ráða úr. manna, að sú hreyfing stæði að
ryðjendastarfi sínu á þessu sviði sntum. Þess vegna verðum við, áð fegurðarsamkeppni okkar. Þar
og gefið fegurðarsamkeppni sér. ,ur en iengra er haldið í þeirri á-|með er ekki verið að vanþakka
stakt form, sem er almenn at. gætu skemmtUn, að velja okkur þeim, sem hafa komið þessari ný-
kvæðagreiðsla um fegurstu stúlk. fe,gurgardrottningar, að sníða okk lundu á hérlendis, en öllu betur
una hverju .sinni. Þá er e:nni.g ur ejtthvað eftir þeim málum, sem færi á því, að íþróttahreyfingin
skipuð dómnefnd sem á að skera gllcla þegar í þinn raunverulega sæi uin þessa grein málsins, eins
úr um vafaatriði, en ræður ekki sja„ er koinið. Mesta breytingin til og hún hér um allar.aðrar hliðar
úrslitum nema í slíkum tilfellum. þatnaðar er að sjálfsögðu að fella líkamsræktar.
Þær stúlkur sem þannig eru kjörn nigur þtna almennu atkvæða- KP ,.
ar af almenningi eru siðan sendar greigslu> sem ag sjáifsöggu er NorPandl 'olk
í fegurðarkeppn: -erlendis, þar sem ekki til annar3 snigin en standa Þa er mesti misskilningur, að
undir kostnaði við fegurðarsam. hér sé þess háttar veðurfar yfir.
keppnina hverju sinni, og gefa að hentugt sé að hafa feg.
kannske einhvern hagnað ef vel urðarsýningar úti undir beru lofti.
tekst. Hér verður að taka upp þann ^ið eigum nú orðið geysistór sam
hátt að dómnefnd sérfróðra manna komuhús, sem rúma alveg nógu
ráði eingöngu um val fegurðar. marga áhorfendur, sem að sjalf.
drottningar sögðu yrðu ekki atkvæðisbærir a
því þingi. Margt er einstætt á ís.
í, , , . landi og jafnvel kvenleg fegurð
Iprottahreyfingm en þag er orðið einum
Hjá frændum okkar á Norður. of einstætt, þegar norpandi fólk,
alþjóðavettvangi, eigi þar einhvernhöndum standa félagasamtök að fuilorðnir jafnt og un.glingar, er
kost á sigrinum. Þess vegna erj fegurðarsamkeppnum og vanda til látið ákvarða það ár hvert á stöðli
okkur nokkurt kappsmál að heim-l þeirra sem mest má verða. í einu suður í Tivoli, hvort þessi eða hin
anbúnaður þeirra er fara í slíka þeirra að minnsta kosti, cru það stúlkan eigi að standa frammi fyr-
víking, sé sem beztur. Fegurðar. blaðamannafélög, sem annast ir vandfýsnum og þrautskóluðum
drottningar okkar hafa sótt út nú keppnina. Nú skal því ekki hald. augum erlendrar dómnefndar í
um árabil. Þær hafa allar verið ið fram hér, að Blaðamannafélag útlandinu. Auðvitað á fegurðar-
mjög vel .gerðar og okkur til sóma, íslands eigi að taka að sér undir- drottning að vera ákveðin af sér.
en þær hafa ekki sigrað og það er búning á vali fegurðardrottningar legri dómnefnd í húsum inni, og
ekki þeim að kenna, einfaldlega íslands hverju sinni. Hitt ætti að þar með væri fenginn sá virðu.
vegna þess, að við veljum þær ekki vera óhætt að leggja til, án þess að leikablær yfir keppnina, sem
eftir sömu reglum og gilda um úr. mæta ásökun unr eiginhagsmuna mörgum hefir fundizt skorta svo
slit i alþjóðlegri keppni um úrslit. streitu, að íþróttahreyfingin í land mjög hingað til.
ekki tíðkast að almenningur greiði
atkvæði um fegurðina, heldur er
málið ráðið af dómnefndum, sem
eiga að vera skipaðar fólki með
sérþekkingu á öllu því sem prýða
má fagra stúlku.
Breytt form
Sem lítilli þjóð er okkur kapps.
mál að sem flestir íslenzkir ein-
staklingar, er leita sér frægðar á
í fyrradag leit hér inn á
blaðið kunningi okkar frá
fornu fari, Stefán Jónsson,
listmálari og tónskáld, frá
Möðrudal á Fjöllum, þeirra
erinda að tjá okkur, að
hann hefði í hyggju að
halda sýningu á verkum sín
um innan tíðar. en að þessu
sinni þó ekki undir berum
himni.
— Málað mikið í vetur, Steí
án? spurðum við.
— Já, en ég veit bara ekki
hvað mikið. Eg er alltaf á
fartinni um bæinn á lijóli, og
sel myndir, en þvi miður færi
ég ekki bækur um hverjum ég
sel. Á sýningunni sem ég ætla
að halda verða að minnsta
kosti 200 myndir.
Mismunandi eftir
teikningum
— Hefurðu málað margar
myndir á dag?
— Það er mismunandi —
eftir þvi hvernig teikningin
r, er á þeim. Annars hef ég ver
ið frá verkum i þrjár vikur
vegna handarmeins og það
tafði mig auðvitað mikið frá
málarastörfum.
— Hvar ætlarðu að setja
sýninguna upp?
— Eg er eiginlega ekki Pú-
inn að fá húsnæði ennþá, en
vonast til þess að komast að
í Listamannaskálnum, þegar
Ólafur Túbals er búinn að
sýna þar. Svo get ég ekki
sýnt alveg strax, vegna þess
að um 80 myndir eru geymd
ar upp á háalofti í nýju búð
inni að Fosshóli fyrir norð-
an. Þessar myndir eru flestar
málaðar í Bárðardal.
17 þúsund boðin í
„Vorleik"
— Hver urðu afdrif mál-
verksins fræga, Vorleiks?
— Það er óselt ennþá. Mér
voru raunar boðin 17 þúsund í
myndina en ég veit ekki hvort
sá hinn sami hefði staðið við
að borga þetta fyrir hana.
Það hefur verið tekin litmynd
af Vorleiknum, til þess að
sýna í skuggamyndavél. Mynd
in tekur sig stórkostlega út
á veggnum, sérstaklega ef
hún er höfð í póstkortsstærð.
Það þarf ekki að spyrja að
því að myndin er orðin fræg
út um öll lönd, og íslending
ar þekkja hana allir.
Blesóttur í sólskini
— Hvernig fékkstu „inspíra
sjónina" að þessu málverki?
— Hrossin á myndinni eru
þannig tll komin, að ég átti
blesóttan hest, sem ég hafði
miklar mætur á. Það má
þekkja hann á eyrunum á
myndinni. Bleiksokka er þann
ig til komin, að ég átti einn
ig rauðan hest, frá Fjalli í
Skagafirði. Hann var baldinn,
og ýmist kallaður Harði-
Rauður eða Sjösprengur,
vegna þess að hann tók alltaf
sjö spretti. Hann sýndist líka
blesóttur í sólskini. Eg heyrði
sagt hvernig móðir hans hefði
litið út og þannig er Bleik-
sokka til komin.
— Ertu nokkuð að hugsa
um fleiri útisýningar?
— Nei, ég hefi ekki mikinn
áhuga á því. Ékki heldur á
því að sýna í gluggum, éins
og sumir gera. Fólk horfir
bara á slíkar myndir, en
kaupir þær ekki. Það er bara
verið að trana þessu fram,
segir Stefán, og fær sér drjúg
an í nefið.
Erfitt að verðleggja
listaverk
— Hvað kosta myndirnar
hjá þér nú?
— Frá tvö hundruð krónum.
Eg er búinn að gefast upp á
því að selja á hundrað krón
ur. Annars á ég erfitt með að
verðleggja listaverk eins og
Vorleik. Eg er að hugsa um
að fá einhvern kunningja
minna til þess, t. d. Gunnlaug
Scheving.
— Samið nokkur lög ný-
lega?
— Eg er alltaf að semja lög
og þetta er stöðugt að áger
ast hjá mér, segir Stefán, og
snýtir sér svo hver hreppstjóri
hefði mátt heita fullsæmdur
af. — Það er bara verst að
ég tralla þau bara eða blístra,
og gleymi þeim svo oft.
Samið fyrir harmoniku i bíl
— Nýleg samdi ég vinsælt
lag, heldur Stefán áfram, sem
ég kalla Stiklur. Það er samið
fyrir harmoníku í bíl. Þegar
fólk er á ferðalagi mætti spila
Stefán Jónsson '
— góö í póstkortsstærð.
það lengi án þess að trufla
samræður þess. Það er samið
í bylgjum, svona rétt eins og
þegar bíllinn fer af einni öld
unni á aðra. Þegar maður
heyrir lagið, er það alveg ein3
og að vera i bil á ferð.
— Verða sumir ekki bílveik
ir af að hlusa á lagið?
— Það held ég varla. Þettá
eru ekki háar öldur, eins og að
stikla stein af steini. Þaðan
kemur nafnið. Það er enginn
texti við lagið, en bassarnir
eru í moll, sagði Stefán Jóns
son við okkur að lokum.
—H.H.
Hlaut tveggja mánaða tukthásvist
Mannúðarleysi brezkra laga
hefir vakið mikið hróp í þar-
lendum blöðum undanfarið,
og' hafa þau skrif bergmálað
um allan heim Fjögurra
barna móðir hlaut fangelsis-
vist fyrir fjárdrátt ■— hún
hafði dregið sér tæpar 100
kr. — og er almenningur
^Hii miÉifi i
reis til mótmæla gerði dóm-
ari hennar sér lítið fyrir,
lagðist í rúmið og dó. Og síð
an er skrifað um málið fram
og aftur, og hafa í því sam-
bandi verið rifjuð upp mörg
önnur dæmi um afkáraskap
brezkra laga.
(Framliald á 8 síðul.