Tíminn - 30.07.1959, Side 9

TÍMINN, fimintudaginn 30. júlí 1959
MAR > ROBERTS RINEHART,
Mugrökl,
liitíhnincirhona
40.
ar hallað þér annars staðar,
ikaemi mér vel að hafa her-
■bergið nlitt um hríð.
Hún v'ar alls ekki móttæki-
leg fyrir' kulda minn. Eg véit
Eg hafði nóg umhugsunar-
efni næsta stundarfj órðung-
inn eða þar um bil, svo ég
gleymdi Paulu alveg. Æðaslátt
ur- Júlíu var -veiklulegur og
hún virtist mjög magnþrota.
Það var ekki fyr en ég hafði
hringt í Steward lækni og var
komin inn í herbergi mitt, til
þess að ná í lyf handa Júlíu,
að ég mundi eftir stúlkunni,
og þá aðeins af því að ég sá
hana þar, auðsjáanlega mjög
iniðurbeygða.
|. — Eg kemst ekki út, sagöi
, „ . „ , bún. — Hugo er á vakki í for
aði það, en það hefði verið st0funni
háttarlagi, meðan ég hreins-
— Fannstu ekkert?
Hún hristi höfuðið vonleys-
islega. — Þau hafa náð í það,
sagði hún, — og ef kerlingar
tuskan þarna veit það, er
jafn árangursríkt að ávarpa
skuggann á veggnum.
— Lægi einhver sérstök á-
stæða til þess, át hún upp
eftir Paulu. — Já, svo sannar
ekki einu sinni, hvort hún lega er það! Eg get ekki ann- henmL‘oflÍrtt að sálgast.
heyrði hvað ég var að segja. að sagt, en skapannn hafi Hún minntist ekki á Fior_
Orlítið bros færðist um andlit Seflð henni vænar taugar, úr ence
hennar, meðan hún grand- Því hún getur verið að sveima, Eg merl aftur til Júliu E„
skoðaði Paulu, byrjaði neðst kriflg um þetta hús! ' sagði Paulu ekkert um atburð
og endaði efst. - Eg er Flor- Dyrnar opnuðust matulega ina sem skeð höfðu> hugsaði
ence Lenz, sagði hún. — fll að foiða méi fra að íaðast sem syo að gf skýrsla heirr-
Kannske þér hafið heyrt um a hana með morð í huga. Það ar gömlu vœri sakardómur
mig? _ . . . Í™* °/ h°nUm uirtlSt Elliots> f«ngi Paula vitneskju
— Ef til vill. Lægi einhver iétta við að fmna mig þarna. um það nógu fliótt Eg hafði
sérstök ástæða til þess? Komdu, sagði hann og grillu um það> að Paulu pætti
- Til þess liggja margar á- þer Hka, ungfru Lenz Mig V£énna um Elliot unga en hún
stæður, og það vitið þér fuh- langar til að biðja ykkur að vildi viðurkenna hrátt fyrir
vel, hvæsti Florence og roön- vera undirskriftarvotta. |allt. Dauði He;berts fyllti
aði undir púöurlaginu. Svo Honum var greinilega mik- hana fremur hryllingi en sorg,
áttaði hún sig, og varð eðlileg ið niðri fyrir, en hann vai og rómantíkin, ástblindan,
aftur. — Glenn sendi mig upp stillilegur að sjá. Hvít pappírs eða hvað það nú var hefði
'til Júlíu, sagði hún við mig í öik stóð út úi hendi hans. Við næstrun verið um götur geng-
útskýringarskyni. — Svo datt fylgdum honum eftir inn til in> þegai. hann var myrtur
þeirri gömlu eitthvaö aiinað Júliu. Mér til undrunar var Eg sá paulu ekk. aftur fyrr
í hug, svo ég skrapp hingað Hugo þai einnig. Júlía lá aftui en um kvdldið hegar stewart
inn á meðan Ætli hún sé ekki ú bak í svæflunum með lokuð læknir kom og é fór tn að
að semja erfðaskrá, eöa hvað? augu, og ég sá út undan mér, ná f sprautubakkann minn
Hún á dálítið af peningum að Florence gaf henni horn- var hún farin
núna. auga með ærinni forvitni. Svo AUt þetta> sem é hef nú
Þetta síðasta var stilað á hvörluðu augu hennar umher t frá átti é t ~ f =
Paulu. Eg leit á hana, og sá bergið, rannsökuðu hvert fjógrum ’dogum og charlie
að hún átti í erfiðleikum með 1 * ........
siálfa sig. Hún var náföl og
sem stirðnuð upp. stöðu við rúmstokkinn.
Eg fór til dyranna og opnaði — Viltu hugsa þig betur
um varðandi þetta skjal?
spurði hann.
Hún skynjaði orð hans frem nú að lögreglustoððinni), en
þær. Hneo var að vísu horf-
inn, en María var fyrir fram-
an. Hún Iét sem hún væri að
þrífa til eftir atburði kvölds-
ins. Hún stóð nú framan við
dyr Júlíu gömlu, en þótt.hún
væri með fangið fullt af ýmiss
konar skrani, var ég viss um,
að hún hafði legið á hleri.
Hún fór begar hún sá mig,
og ég beið þar til hún var
komin niður stigann. Miðs-
vegar leit hún við og til mín.
Mér flaug í hug, að ég væri
farin að láta mér detta sitt
af hverju í hug varðandi
Maríu, sem ekki minnkaði
þarna sem við horfðumst í
aúgu, hún í miðjum stiga en
ég uppi.
Kannske er það þó aðeins
imyndun mín nú. Ef til vill
gef ég sumum atburðum, sem |
ur en heyrði, og hristi höfuöið.
ír.
Glenn sneri sér að okkur.
Hugo hafði ekki hreyft sig.
— Eg hef lesið skýrslu þessa
fyrir ungfrú Mitchell. Hún
játar hana rétta, en vill halda
innihaldinu leyndu, a.m.k. um
sinn. En hún vill undirrita
hana í votta viðujiwist. Er
þetta rétt? Hann leit á hana.
-— Það er rétt, Arthur.
Við stilltum okkur upp, þeg
ar hún skrifaði undir, skjálf-
andi hönd: Júlla Mitchell. —
Svo tók hún skjalið, braut það
við húsið.
ekkert gildi höföu, þegar þeir saman, svo aöeins undirskiift
in var sjáanleg, og við þrjú
skrifuðum okkar nöfn sem vit
gérðust, gildi nú í ki'afti end-
urminninganna. En María leit
aftur nógu lengi til þess, aö
Sumar í sveit og bæ
(Framhald af 5. síðu)
WAVlVWAVAVWV.V.W.VWA'.WAVAWWWVWa
Vélskólinn í Reykjavík
Umsóknir um skólavist næst komandi vetur skulu
sendar skólastjóra fyrir ágústlok. — Inntökuskil-
yrði; Vélstjóradeild: Iðnskólapróf og 4 ára nám
á vélaverkstæði. Rafvirkjadeild: Iðnskólapróf og
4 ára nám í rafvirkjun eða rafvélavirkjun.
Utanbæjarmenn eiga kost á heimavist. Umsókn-
areyðublöð fást hjá skólastjóranum, Víðimel 65,
og hjá húsverði Sjómannaskólans.
Reykjavik. júlí 1959. 1
Skólastjóri vélskólans
Ef nægileg þáttaka fæst, er í ráði að halda nám-
skeið fyrir vélstjóra í meðferð ketilvatns og
smurningsolíurannsóknum.
Námskeiðið er. ætlað í byrjun ágústmánaðar og
mun standa ca 10 daga.
Nánari. upplýsingar veitir Andrés Guðjónsson,
Eikjuvogi 26, sími 32634.
Reykjavík, júlí 1959. ■. 1
Skólastjóri vélskólapS
^WAW.'.'.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.'.V.V.V/AVVVWI
VAV.'.V.V.'.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VV.'.VJVVSW
brot af gömlum virðugleik hafði verið j >ngelsi siðan
þess-og iburði. Glenn tók ser.að kvöldi w, - Þar sem
1 fréttaritarar nú farnir
að gefa dyrabjöllunni stundar
igriö, dró ég þá ályktun, að
J almennnigsathyglin beindist
rétt eftir að Glenn fór, sá ég
^^0 lerS tvo unga menn í málningar-
rett ei, Aithiu. Mei þykir það slettum vinnugöllum koma
leitt, en þetta er sannleikur. gegnum hliðið> berandi lang_
Lofaðu mér nu að skrifa und- stiga á miUi sin Eg duld_
Jist bak við gluggatjöldin í her
jbergi mínu og fylgdist með
þeim, þar sem þeir gengu bak
Steypuþéttiefni
Þakpappi
ALMEHRA BYGGINGAFÉLAGIO HF.
Borgarfúni 7.
Sími 17490. 5»
í
.V.V.V.W.V.V.'.'.V.W.V.W.W.W.'.V.V.V.'.WJWJVII
V.V.V.W.V.V.V.W.V.'.V.V.V.'iWWAV.'.V.WAWA
söng og glaðværð í bílnum, og allir
virtust fagna því að hafa fengið
tækifæri Fil að varpa frá sér dag-
legri önn, og taka þátt í ferða
laginu.
Konurnar, sem tóku þátt' í
skemmtiferðinni senda stjórn
Kaupfélags Húnvetninga og fram-
kvæmdastjóra þess alúðarfylistu
þakkir, og árna félaginu og forráða
mönnum þess allra heilla á kom-
andi tímum.
Við þökkum Ólafi Sverrlssyni og
Jóni Baldurs fyrir fararstjórn og
undarvott'ar. Eg veitti því at-
ihún hrasaði um eitthvað óg hygli, að hönd Hugos skalf
nærri því féil.'Bak við mig lítiö eitt. Florence setti inn-
iiyni í herberginu stóð Paula slSli sitt sem einkaritara und-
grafkyrr, Florence sat við ir- Gleixn stakk pa.pph'num
spegilinn, málaði munn sinn gætUega i bréfaveski sitt, og
og gaf Paulu gætur. sneri siöan aftur að í'uminu.
Eg leit snöggt á Paulu, fór — Eg reikna með aö þú
svo aðeins fram fyrir dyrnar skiljir mikilvægi þess, sem þú
og sagði: — Við veröum að erf &’ð gora, sagði hann meö
tala saman seinna, ungfrú þunga. — Hvað þetta getur ________________________ _^___ ______v___.
Brent. Ef þér viljiö hinkra haft mikil áhrif fyrir íjöldaj gðga .skemmtun á fcrðalaginu. Bif
einhvers staöar, get ég- talað fólks. | reiðarstjóranum, Gunari-Jónssyni,
við yður síðár. Hún kinkaði kolli. — Eg veit Þökkum við gætilegan og öruggan
*ikstur
Eg lokaði dyrunum á eftir það, Arthur. En ég á ekki langt Við’sendum beztu kveðiur til
henni þégar hún fór, og ég eftir ólifað, og verð að koma I allraðsem ^ bámóti okkur, og
vissi, að hún var komin áleið- í veg fyrir mikið óréttlæti, áð- j á einn eða annán veg stuðluðu að
is' upp á þriðju hæð fyrr en ur en ég skil við. | því að ferðalagið varð ánægjulegt
ég gæti snúið mér við. Eg leit Mér fannst hún líta snöggt á allan hátt.
á snyrtiborðið, og það var sem til Hugos, um leið og hún
mig grunaði, þar var púður sagði þetta. En hann segði
út um allt, jafnvel yfir tæki ekkert, aðeins snerist á hæli
mln og sprautubakkann. Eg og hvarf. Glenn gekk á hæla
sagöi Florence undan og ofan honum og tók Florence með
af meiningu- minni á slíku sér.
Hinar viíurkenndu amerísku
„MICARTA”
plastplöfur á borS og veggi
fást nó í fjölbreyttu litaúrvali af ýmsum
plötustærÖum.
Einnig fyrirliggjandi tilheyrand LÍM
HELGI MAGNÚSSON & CO
Hafnarstræti 19. — Símar: 1-3184 og 1-7227.
í
$
I
V.'.V.'.W.W.W.V.W.W.'AV.VAV.V/AVJ'A^WAW
VIÐ ÞÖKKUM HJARTANLEGA öflum þelm, er sýndu okkur
samúS og hlutteknlngu við fráfall og iarSarför móSur okkar, fengda-
móSur og ömmu,
Guðrúnar Erlendsdóttur,
Reykjavíkurvegi 13 B, Hafnarflrái,
ASstandendur.
I .skugganum sáust ei Skottur né
Mórar,
í skógunum engin ljón.
Og alls staðar reyndust þeir ör-
uggir „stjórar“.
Ólafur, Gunnar og Jón.
Ingibjörg Vilhjálmsdóttir.
Utför móður okkar
Sigríðar Kristínar Jóhannsdótlur,
Sfóru-Sandvík,
fer fram laugardaginn 1. ágúst, og hefst með húskveSju a6 heimili
hennar kl. 1 eftir hádegi. — JarSsett verSur á Stökkseyri. — BilferS
verður austur frá B.S.Í. kl. 11.
Börniti.