Tíminn - 26.08.1959, Blaðsíða 9

UÍMifíN, miðvikudagiun 26. ágúst 1959.

Uah íOBERTS RINEHARTí
h itíLruncirLona.
61.
Hugmyndin var að sjálf-
sögðu að hverfa héðan og
hefja nýtt líf annars staðar.
Florenee átti aö fara með hon
nm, og þaS held ég að hafi ver
ið hennar eigin hugmynd.
— Það er mjög líkt hennar
hugsunarhætti, skaut ég inn
1
■ — Látum það nú kyrrt
liggja. En Hugo féll fyrir
nppástungunni.' En ég hef
lúmskan grun um, að upp-
runalega hafi upphæöin ekki
verið hugsuð svona há. Hún
átti að láta Herbert fá það
sem hann nauösynlega þurfti
til þess að losna úr sinni
kreppu, borga skuld Júlíu og
meðsektargjald til Hugos. Eitt
af mörgu, sem ég rak mig á,
var undrun Hugos, þegar hann
trétti hve há tryggingarhæð-
in var. Upp frá því var hann
alltaf hræddur.
Eg vissi, eöa réttara sagt
ínig grunaði mestan part af
þessum tryggingarsvikum, en
það var ekki fyrr en i gær, að
ég vissi að Plorence hafði ver-
ið ástmær Herberts þar til
hann kynntist Paulu síöast-
liðþð vor. Þá var samsærið full
ráðið. Þar með kom Florence
inn í þrautina, ég var bara
ekki viss um hve mikið hún
var við þetta riðin. Og fleira
þurfti að finna út. Eins og þú
vissir hafði ég grandskoöaö
herbergið, en harla árangurs
laust. Engin skýring fannst
á næturinnrásinni í Mitchell
húsið, svo við hlutum að á-
líta það mikinn hvalreka að
finna Charlie Elliot þar á
f immtudagskvöldið.
Þá var það vasarannsókn
Maríu og Júlíu, og senniiega
Hugos á undan þeim, á fötum
Herberts. Eg vissi, að hún
liafði verið gerð, en hvers
•vegna.
Hugo gat ég skiliö. Paula
'sagöi Herbert hafa áætlað að
>kilja eftir bréf, ef eitthvaö
kæmi fyrir hann. Hugo var að
Ieita þessa bréfs. En hverju
voru þær María og gamla kon
an að leita að?
Það er þó ekki eins flókið
og fyrst virtist. Júlía hélt að
hann hefði framið sjáifsmorð,
og það eru vissar erfðavenjur
í kring um siikt. Flestir sjáifs
morðingjar láta eftir sig bréf,
þar sem morðið er útskýrt, og
hvar var Herberts?
Jæja. Nú hefur hún gengið
svo langt sem henni var unnt,
en hún er komin á grafarbakk
ann. Hún hefur reynt af
fremsta rneeni aö halda við
heiðri og sóma Mitchellanna,
en hún er syndug kona, sem
áður en langt um líðnr skal
mæta drottni sínum og dóm-
ara. Hún stenzt ekki mátiö,
segir Hugo að hún æfcli að
segja allt af létta, og tjáir
Glenn einnig þessa sömu á-
kvörðun. Svo játar hún bara
ekkert!
Eg fór að fá bakþanka varð
andi morðið á þeirri gömlu. í
hvers vegi stóð hún? Hún
‘liafði gert sína skyldu. Þá.
einhvern tíma milli fjögur og
fimm í gærkvöldi, komu þess-
ir tveir vesalings drengir, sem
þú af einskærum kvalalosta
króaðir af uppi á þaki, og gáfu
mér svolítið, sem kveikti á
minni daufu heilaperu.
Hann þagnaði við, hellti aft
ur í bollann sinn, þótt kaffiö
væri löngu orðið ískalt. — Við
skulum líta á þá, sem flækt-
ir eru í þetta mál. Hugo reykti
ekki. Herbert reykti að vísu,
en aðeins lítið og eingöngu
sígarettur. Aðeins tveir menn
reyktu vindla. Og það sem
drengirnir höfðu fundið, var
vindilstúfur af mjög góöri teg
und. Blöðin vissu nokkurn
veginn j afnmikið og ég í bessu
máli. Allur þorri blaðamanna,
einkum þó þeir yngri, trúðu
ekki á sekt Elliots. Auk þess
reykti Elliot aöeins sígarett-
ur.
En ég varö aö vera viss. Eg
varð að vera viss um, aö Ev-
ans hefði ekki verið með vind-
il, þegar hann var að paufast
þarna úti á þakinu. Jú, hann
var með vindii, en það var
smávindill, og hann var enn
með hann, þegar hann kom.
niður.
Vindiistubburinn var undir
einhverju rusli í þakrennunni,
svo okkur yfirsást hann, þegar
við vorum aö leita. En annar
fréttaritaranna klögraðist nið
ur á þakbrúnina til þess að
sjá, hvað ég væri að snuðra
á flötinni og fann vindilinn
við það tækifæri. Eg fór með
hann á rannsóknarstofuna, og
eftir alls konar Sherlock Holm
es tilburði fundu þeir út, aö
hann hefði legiö þarna þrjá
til fjóra daga. Þeir vissu ekk
ert hvar eða hvenær ég fékk
hann. Þetta var bara þeirra
skýlaus skoðun.
Þetta kom mér aðeins á
strik. Eg gat ímyndað mér
hvað hafði blekkt Herbert um
nóttina; það var að hinn ó-
kunni tók upp eld. Vindillinn
hafði ekki verið reyktur meira
en svo sem tvær til þrjár mín
útur.
Hverjir reyktu nú vindla?
Aðeins tveir, og þú veizt hverj
ir það eru.
— Glenn og læknirinn!
— Rétt. Og nú var allt kom
ið undir því, hvor þeirra hafði
hag af daúða Júlíu. Með öör-
um orðum, af erföaskrá henn-
ar. Tryggingarfjárhæðin hafði
vefið hækkuð í 100 þúsund
dollara. Þegar hver hafði feng
ið sitt, voru 80 þúsund eftir.
Sú gamla hafði sennilega gert
erföaskrá sína þegar hún
hafði litlu úr að spila, og Her-
bert hefði fengið það sem eft-
ir stóð, þegar hver hafði feng
ið sitt samkvæmt erfða-
skránni. Hún varð að gera ráð
fyrir því, að hann færi yfir
um á undan henni, og það var
einmitt það sem hún gerði.
— Og þá lagðirðu boö fyrir
Glenn?
— Já. Hann sagði að erföa-
skráin væri í bankahóifi, og
hann skyldi ná í hana á morg
un.
Hann lauk við kaffið sitt,
og leit á mig. — Þar kemur þú
inn í spiliö. Þú sagðir að hver
svo sem sá um að Júlía fengi
þessa tvo strykninskammta
hefði vitað, að þeir væru lítt
skaðlegir nema þeim, sem
eins væri ástatt um og
hana. Það benti á lækninn,
heldur betur. En þá kom mér
skyndilega í hug, að Gienn
hafði eigi alls fyrir löngu var
ið mál, þar sem svipuð eitrun
hafði komið fyrir, svo hann
varð að lesa sér til i lyfja-
fræði.
Þegar ég lagði gildruna í
gærkvöldi vissi ég ekki fyrir
hvorn, en Florence var í tengsl
um viö báða. Hún þekkti
Steward, hún sá um bókhald
ið fyrir hann. Og að sjálfsögðu
þekkti hún Glenn. Og þú álp-
aðist til að segja henni, að
Paula hefði reynt að komast
I upp til þess að leita að bréfi.
: Þú horfðir ekki á hana þá, en
það gerði ég. Hún roðnaði svo
að hún varð nærri sjálfiýs-
andi.
I Sjáðu til. Allir sem við þetta
! samsæri voru riðnir, vissu eða
reiknúðu fastlega með, að
Herbert hefði skilið slíkt bréf
eftir. Paula og Charlie voru
ekki þau einu, sem vantaði
þetta bréf, og vantaði þaö sár
lega.
Og fleira skeði í gærkvöldi.
Paula hafði sagt þeim báðum,
að hún hefði gifzt Herbert.
Hefði ég vitað það, hefði ég
látið gæta hennar. En hvor
| þeirra sem sekur var, varð að
ryðja Paulu úr vegi, áður en
hún segði þau tíðindi of víða.
Og sennilega Hugo líka. Það
jvar vitað, aö Hugo lét Herbert
hafa fyrir iðgjaldinu.
Það er deginum ljósara, að
Herbert hefur ekki vitað í hve
mikilli hættu hann var stadd^
ur .Hann getur hafa grunaö
það, en ég efast stórlega um
að hann hafi vitað þaö þar til
hann fékk hina örlagariku
heimsókn. Heimsókn af manni
sem hann þekkti, manni, sem
reykti vindil.
Sjálfur var ég engu nær,
fyrr en ég kom að honum í
nótt, þar sem þú hafðir .rotað
hann með skáphurðinni.
—Og það var . . . ?
. — Það var Arthur Glenn,
sagði hann rólega. — Hann
hafði staðið í braski og gengið
ilia, svo hann var á glötunar
vegi. Örvæntingin greip hann
ægitökum. Þú getur séð hversu
örvæntingarfullur hann hefur
Iverið, þegar ég segi þér, að
■Júlía gerði aldrei játninguna,
!sem þú undirritaöir. Játning-
in, sem hún gerði, minntist
ekki einu orði á Charlie Elli-
ot. Þaö eina sem hún talaði
um var dagblaðiö, sem hún
hafði tekið og komið i ”örslu
Maríu.
j En Glenn hafði veður af þvi
jsem koma átti, og gerði sína
!eigin játningu, sem hann lét
ykkur svo undirrita. Sú gamla
vissi ekkert um þau umskiftj.
Eftir það varð hún augljós-
lega að fara, áður en hún
yrði að fara að standa fyrir
skýrslunni. Hann hafði tekiö
í skottið á ljóninu, og þorði
I ekki að sleppa. En ég veit ekki
ennþá, hvort hann skifti um
töflur í hylkinu eða lét Flor-
ence gera það.
.V.V/AV.VAV.V.VAV.V.V
;öt gerð
og tölur festar á.
Framnesvegi 20A
AV.V.V.V.V.W.WAW.VJ''
IMWV.VVW.VAVIV.V.W.V//.V.VAV.WAVWWWV*
Laugardalsvöliur
íslanefsmétið — Meistaraflokkur ]
í kvöld kl. 8 leika
Valur — Akranes
Dómari: Magnús Pétursson.
Línuverðir: Daníel Benjamínsson, j
Björn Karlsson. |
Mótanefndin j
v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.w.v.v.v.vvvw
VAV.VV.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VV.V.WA'iVa
Gillette
ÞaS freyðir nægilega
þó lítið sé tekið. Það er
í gaeðaflokki með Bláu
GiJiette Blöðunum og Gillette
rakvélunum. Það er framleitt
til að fullkomna raksturinn. Það
Reynið eina túpu í dag. ¥fj
freyðir fljótt og vel... .og inniheldur :‘íf
hið nýja K34 bakteríueyðandi efni,
sem einnig varðveitir mýkt Vff
húðarinnar, ’
Gillette „Brushless" krem, einnig fáanlegl 1
Heildsölubirgðir: Globus h.f, Hverfisgötu 50, sími 17938*
WW.V.VWAV.V.V.V.V.VW.V.V.V.V.V.V.VVWV™
llum þeim, sem minntust mín með gjöfum, skeyt-
um og heimsókn á sextíu ára afmæli mínu 12 þ aa.,
þakka ég innilega. Öðrum vinum mínum og ættingj-
um, sem vissu ekki um þessi tímamót í lífi mími, sendl
ég einnig beztu kveðjur. .
Hinrik ívarsson,
Merkinesi.
WV.V.V.V.VVÓV.V.V.V.VV.V.V.V.'.V.V.WÓV.VVMI
Maðurinn minn,
Brynjólfur Guðbrandsson
Hlöðutúni andaðist í Landspítalanum 25. gúst.
Jónína G. Jónsdóttir.
Jarðarför mannsins míns og föður okkar
Óíafs Ólafssonar,
Ólafsvöllum
fer fram frá Akureyiarkirkju, V.-Landeyjum, íaugardagínn 29. ágúí
kl. 1 eftir hádegi.
Þorgerður Guðmundsdóttir, Signý Ólafsdóttir, Sigurbjörg Ólafsdóft
Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð við andlát og jarðarfÖB!
mannsins míns og föður okkar, i
Kristjáns Jósefssonar,
Oddsstöðum

Þuríður Ðenediktsdóttir, Hulda Kristjánsdóttir, Hilmar KristjánsjQSí,