Tíminn - 14.01.1960, Blaðsíða 8

T.ÍMINN, fimmtudaginn 14. janúar 1964.
Minmngarorð:
Kristrún Ketilsdóttir
Haysthúsum, Eyiahreppi
Hinn 20. marz árið 1869 fæddist
•dóttir þeim hjónunum Ingibjörgu
og Ratili, er þá bjuggu að Höfða j
í Hnappadalssýslu. Sögunni, er,
ih'ófst þennan dag, lauk með því'
er Kristrún Ketilsdóttir andaðist
I Landsspítalanum hér í Reykjavík
hinn 7. þ. im. Jarðarför hennar fer,
fram í dag frá Fossvogskirkju.
Ketill að Höfða var sonur Jóns
Jóhannessonar, bónda að Vörðu-
fellj á Skógarströnd, en Ingibjörg . . , , ._ , .
var dóttir Jóns hreppstjóra Jóns- ™lnnka[ 'hv0l:uf Vlð /Þau kJnnl; ^thi tumnu að norðan i skjoh
sonar að Hlíð í Hörðudal. Stóðu Er f‘nku,m ogleymanlegt að sja 'klettabeltis, að sunnan Longufjor-
er h:ð goða hjarta Grims sprengir ur, speglaðar sol eða tungli floðs-
af sér hina hrjúfu skel, þegar ins, þar sem Hafursfjarðarkirkja
. hann réttir fram sáttabikarinn til reis forðuni við sjónbaug og saga
Af lan'göm'mu Knstrunar, Guð- viðurkenningar á því miskunnar- forn er geymd. Þar sameinaðist
runu Jonsdottur fra Unnarshoiti i verki Kristrúnar, sem hann í fljót
Hrunamannahreppi,: er m. a. su ræg .haföi
saga, að í erfisdrykkju Sigríðar, ðunnið
fóstru Jóns, ikom þar niður ræða
þeirra sóknarprestsins, sr. Sigurð-
ar í Hrepphólum og sr. Bjarna,
síðar skólameistara í Skálholti,
five ómegð Jóns var mikil og
sagði þá ®r. Sigurður í hálfkær-
ingi: „Þú gerir það ekki þér til ,, ... T. . , , ,, ,
skammar, séra Bjarni, að tafca niædd cg elLmoð. Kr^strun flytur
ekki eitt barnanna til fósturs". heun til þe.rra- Og fra Haust-
„Ég 'Skal taika eitt, ef þú tefcur hufum/er hun 'ekkl aftur h.ngað
góðkunnar bændaættir að
þáðum Ingibjörgu og Katli.
þeim
'talið að betur væri
Laust fyrir síðustu aldamót eru
þau Ingibjörg og Ketill orðin bú-
sett að Hausthúsum í Eyjahreppi
á Snæfellsnesi. Þá er þar nýlátin,n
Sigurður sonur þeirra, hinn mesti
atgerviamaður, en gömlu hjónin
annað“, svaraði séra Bjarni. Og
er þeir höfðu staðfest þetta með
því að bergja á erfisdryfcfc þeiim,
er fram var reiddur, isamdist svo
ium, að þeir tækju til fósturs sinn
tvíburann hvor, er þá lágu ný-
fæddir í vöggu. Kom Guðlaug, síð-
ar kona sr. Tómasar að Villinga-
suður fyrr en saga ma'nndómsára
hennai' er öll — saga Rúnu írá
Hauslhúsum. Og það er mifcil saga
og fögur.
í Hausthúsum kynnist Kristrún
Jóni Þórðarsyni frá Mýrdat o.g
fella þau hugi saman. Að Katli
látnum tafca þau við búsforráðum
holti, í'hlut isr. Bjarna, en Guðrún °° ' Hausthúsum eiga þau svo ,
fór til Sigurðar prests. Hann flutt ‘he'™a alit til ársins 1948, er þau h:ð bez.a ur fort.ð og_ nutið gaml
_____________ . .... _... n.,,:.. ar n-2 »nnar prfnavonnir fra nmn
þeirra voru, eins og fyrr greinir,
miklu fleiri. Sum voru hjá þeim
um langt árabil, enda þótt þau
væru ekki nógu lengi til þess að
geta talizt til hinna eiginlegu fó:t
urbarna og önnur voru þar lang-
gædd, Ijúf í fcynnum, létt í-luad>
mikill höfðingi heim að sækjaj
vinsæll og vinfastur nágranni.
Mér finnst, að Kristrún háfi
verið mikil gæfukona. Hún fer,
eftir þvi sem tíðkað:st um stöllur
hennar, allvíða á yngri árum og
kyr.nist þá sumu af því, sem hæst
bar í menningu samtíðarinnar.
Hverfur heim til þess að gerast
ellistoð foreldi'a sinna, eignast
góðan eiginmann, friðsælt heimili,
þakklát og góð börn. Henni verð-
ur varla misdægurt fyrr en nokfcr-
um minuðum fyrir andlátið. Þess
vegna nýtur hún elliáranna í hópi
barna sinna og vina með éigin-
mannmum, og jafnvel eftir að
dvölum. E,g veit ekfcí betur en að ,komið er á banabeðið heldur hún
í dag séu minningar þeirra a'lra andl&gu þreki frarn á síðustu
um Kristrúnu og þaú Hau-thúsa- 5tund, veit að hverju fer, en er
hjón á einn og sama veg. Og sem fyrr ægr.u]aus 0g styrk, slær
hvernig ætti annað að vera. Ilvers á gaman um gömul og brothætt
annars en góðs getur verið að Sp,rek, strýfcúr vinum sínum ljúf-
minnast frá kynnunum við hana ]e.ga um ,k;nrij r;fjar örugglega upp
Kristrunu? 1 gc.aiul cg ný kynni, kvartar ekki,
Saga Kristrúnar þarf í rauninni kvíð'" enc'u
ekki að vera lengri. Sá bautaste'nn
sem hún reisti sjálfri sér með
þess'Um æviþætti e'num mun end-
ast henn] til þeirrar minningar,
sem ihugljúfust má vera um þá
konu, er lokið hefur sínu lífi. A’.it
annað hverfur þar í s'kugga h'-nnar
Ég veit ekki hvernig langamm-
an, Guðrún, reyndi að gjaida ör-
lagavöldunu'm þá skuld, er stofnað
var tl-1 imeð hiali tveggja sálusorg
ara yf r erfisdrykk í baðstofu aust
ur að Unnarsholti einhvern tíma
, , . , ... á síðari hluta 18. aldar, en ef eitt
íTuklu moðuras ar, þeirr-a breiðu hVað ,hsfur- verið ta.iið á &korta
vængja, er skyldu, hmu pruða 2Q marz 18g9 ,þ- vgrð það au
hjarta, er hak við slo. .
ist síðar að Hjarðarholti í Dclum,
en þa>r vestra lifnaði síðar af Guð
Þó verður því ekki gleymt, að
Kristrún var á yngri árum ein
hin glæsilegasta kona síns bj'ggðar,
flytja hingað til Reykjavíkur. ar og góðar erfðavenjur frá hinu lags- Hún var ágætum gáfum1
Ég hef það fyrir satt, að allt frá ^rausta 'he iróíli þeirra Ingibjargar ■ -------
__ ný viðhorf, er prófuð,
Ijóst 7. janúar 1960, að ætt hennar
hafði sf mik'lli rau; n og stórri
sæmd lcfcið þeim reiknisskilum.
S. M.
Keti'ls
Áttræð: Kristín Kristjánsdéttir,
Brautarhóli í Svaríaðarda!
I dag, fimmtudaginn 14. janúar,
húsfreyjan á Brautarhóli í
rúnu ættbogi mikill og eru margir því er þau Kristrún og Jón hófu ... , .
þjóðkunnir rnenn meðal afkom- búökap að Hausthúsum, hafj þar voru í de:g u daglegrar hfsreynslu
enda hennar. I jafnan verið nóg í hú að leggja, þar sem allt vatr fyrst vegið a naeta
Eflaust befur Kristrúnu verið gott öllu heimafól'ki og ríkmann- ®kaI Soðleikans aður en aðrir
icunnugt uim tiidrög þess að lang- legt ges.tum. Aldrei held ég þó, ‘kvarðar voru a það lagðir. _
amma faenriar var fíutt úr fátækt að þau hjón hafi verið talin í faópi Ketill sem nu a he ma her í
til bjargálna og vel -má vera að auðsældarmanna héraðsins, en Éey1'.lavlk, 'er e_ua barn .^eirra
sagan um höfðingslund séra Sig- jafnan freimst imeðal hinna farsæl- Kns rimar og Jons En þo attu
-urðar langömmufóstra hafi síðar ustu. Þau bættu jörðina -svo að £,e Í"'þáJ vofu In ámíanle'a Svarfaðardal, frú Kristín Krist-
meu at't mi'kmn þatt i hmum hun varð i hopi hinna betn. End- ^LTeri-inn 5= á um S En íánsdóttir, áttræð. Hún á ættir að
drengi egustu akvorðunum i lifi urhyggðu husakost allan unz Jlaúst ^oru börmn þó miWu rekja til mikih og faeiðvirðs dugn-
Kristrúnar. ! hann varð emn hmn snoturlegasti ellaUil voru P,ornm po m.lu aga.rfðl.k, h-ir ; SVo;t Vom forelrlr
'Ekki kann ég af Kmtrúnu að í sveitinni Éóru -svo höndum um S'aSðim foSr Þ^kkípU ar faennar fajónm Sólveig Jónsdótt
segja fyrr en huni er orðm 24 ara allt, utan huss og mnan, að .snyrti a. J a öri því‘að'þau fuX ir frá S.-Garðshorni cg Kristján
gomul, en þa er hun komin i vist 'legar varð ekki a kosið. Sottu til F uppve£Umen ^nsson er bjuggu í Ytra Garðs-
1*1 Gríim skalds að Bessastoðum. aukms afla með þvi hofsamlega amre' værf ,s.k;Jg?tfn bö n þeirra horni og er.margt manna frá þeim
Bróðir hennar, Einar, var þa orð- kappi, er tryggir hvort tveggja í au p . v ■ „ 'í* n oorn pmrra
inn skipstjóri á Álftanesi, og' er senn, öruggan fjárhag og andlegt Kmtrunar 0o Jons, 0o eftir að •
trúlegt, að hann hafi ráðið nokkru jafnvægi. Það var aldrei of mikið Þau voru. vaxm ur. Jrasl ffktu , KrLstln . bondasynmum
úm suðurför systur sinnar. Um að gera til þess að nægur tími f)au af fJufu «oð' vlð ,Hausthu!'a; fra Hrof’ Krl5tjani Siíurjonssyni
þriggja ára Bessastaðadvöl Krist- væri -ekki til að blanda geð við 'hjonm hinar eðLlegu ;sky]dur rett og bjuggu þau a Brautarhoh um
rúnar hefur fóstursonur faennar, þann, er að garði bar, en aldrei horinna barna Alexander Krist- tugr-ara, attu margt barna cg stor
Ingólfur Kristjánsson, ritað ágæta of lítið til þess að verk mætti að fnsson varð ekkl svo «ama k að bæltu Þa iorð. Er nu Kr.stjan lat-
grein i samtalsþáttunum „Fólkið í nauðsynjalausu úr hendi fslla. honum -vrðl unnt að syna það i mn fyrir allmorgum arum, en
landinu**, og erum við að lestri Þetta markvlssa, farsæla og Ijúfa verkmu sem hcnum b;,o i brjost- Kristm hefur unmð með bornum
hennar íöknum fróðari um þau, heimilislíf féll vel inn í umhverfi mu, en Ingolfur Knstjans-son hef- sinum að huskap a Brautarhoh
bæði 'Stúlkuna og skáldið, og sitt, bæjar- og peningshúsin á ur alltaf latið ser annt um fostur alla tið siðan og ger:r enn. Hun
“ foreldra -sma og í skjoli Þoru Arna er annaluð dugnaðar- og gæða-
" , dót.tur hafa þau verið allt frá því kona, létt í geði og hvik á fæti og
er búi var brugðið. En þó að heldur enn furðanlegum starfs-

Sextugur í dag:
Sigurður Eyvindsson, Graíarholti
Sextugur er í dag (14. janúar), eiga þau tvö börn, Kristinu og
Sigurður Eyvindsson frá Grafar- Eyvind, sem bæði eru heima, ó-
holti, bóndi og -trésmiður d Austur gif-t.
þó að neidur enn
þessi frásögn gefi nokkra vísbend- kröftum.
I dag inunu vinir og frændur
senda blýjar afmæliskveðjur til
ingu um það hversu þau Kristrún Meðal bama þeirra Brautarhóls hir.nar öldnu og ágætu húsfreyju
og Jón hafa búið að fósturbörnum hjóua er Filipía skáldkona, Gísli á BrautarhóL, saiTjgleðjast henni
sínum, þá er -sagain um þerman ritstjó-ri Freys og S'gurður skóla- og þakka dáðríkan æviferil og
þátt- einan alls ekki sögð. Börn stjóri á Laugum. óska henni alls góðs. S. 'S.
Sigurði kynntist ég fyrst 1923 SÆ N S K I R
QCf + Oll f

’ V i ^
H
or»r)
hlíg í Gnúpverjahr. Sigurður er
Borgfirðingur að ætt, fæddur í
Galtarholti., Skilmannahr., sonur
hjónanna Eyvindar Bjarnasonar
og Þórdísar Sigurðardót'tir. Ung-
ur missti hann föður sinn og var
þá tekinn í fóstur af föðurbróður
sínum Birni Bjarnasyni og konu
hans, Kri’stín.u Eyjólfsdót'tur í
Grafarholiti, og hann átti þar
heimili til 1929, en þá séttist
hann að i Reýkjavík og stundaði
smíðar. 1931 flutti hann að Austur
hlíð, sem var i eyði, en þá jörð
hafði hann 'keypt nokkru áður. —
Þar var ek.kert hús uppisfcandand?
<og túnið igaf af sér rúmt kýrfóður
og var það því mikið verk að
vinna, fyrir efnaíítinn -mann, að
byggja allt upp, en þeíta hefur
Sigurður gert, og nú gefur túnið
af sér yfir 20 kýrfóðúr.
Smiður er Sigurður ágætur,
enda hefur oft verið til hans lei-t að. hai'a kynnst honum, prúðum
að af sveitungum, enda eru þau og einlægum drengskaparmanni j
orðin mörg handtökin, sem hann eins og ha.nn er.
hefur 'gert hjá öðrum og séð -um Sigurð'ur minn, óg vil á þess-
smíði allmargra húsa, þ.á.m. sam um tímamótum á ævi þinni,
ikomuhúsi hér í sveit. þakka þér vináttu og tryggð, og
Samvinnumaðúr er hann ein- hjá'lpsemi sem þú hefur svo oft
lægur og' Framsóknarflokknum í té látið. Eg og fjölskylda mín
hefur hann fylgt að málum frá óskum þér innilega til hamingju
(apphafi, er í fulltrúaráði flokks- með sextugs afmælið og óskum
GISLAVED-
HIÓLBARÐAi?
nýkoirJiir
stser^um:
eítirtöldum
670x15
710x15
700x20
750x20
825x20
990x20
1000x20
1100x20
ins í isýslunni o^g hefur setið á
þingum flokksins.
Giftur er hann Lil.ju Þorláks-
dóttur frá Kotá við Akureyri,
þér og fjöLskyldu þinni allrar
blessunar á komandi árum.
Guðjón Ólafsson
Stóra-Hofi.
Bílabúð SÍS