Tíminn - 19.07.1961, Blaðsíða 11
11
|l, f MIN N, ímoviKuaaginn 19. júlí 1961.
■V.V.V.’.V
Hvað segið þið um svolitla sól-
skinstertu, af því að sumarið er
heldur dumbungslegt? Hér er upp
skriftin:
3 egg,
3 dl. sykur,
1% dl. smjör eða smjörlíki,
3 dl. mjólk,
1 tesk. gerduft.
f skreytingu: 1 dl. appelsinu-
marmelaði, 2 dl. rjómi, % dós
ferskjur, % dós ananas, 50 gr. rif-
ið’ súkkulaði.
Egg og sykur þeytt saman
bræddu smjöri hrært út í. Hveiti
og gerduft blandað saman og sáldr
að saman við. Deigið látið í smurt,'
aflangt mót og bakað í 30—40 min. i
við fremur vægan hita. Þegar kak-
er orðin köld, er appelsínu-,
marmelaði smurt ofan á hana, síð'-
an þeyttur rjómi, ferskjur, ananas
og súkkulaði, eins og sýnt er á
myndinni.
Þurrkgrind, sem hafa má úti á
svölum eða í baðherbergi. Hand-
lagnir menn geta auðveldlega
smíðað svona grind, aðeins verður
að gæta þess, að vel sé gengið frá
festingunni á fótunum, svo að
ekki sé hætta á að allt hrynji sam
an, þegar búið er að hengja á
snúrurnar. Svona grind er hægt að
leggja saman, svo að lítið fari fyr-
ir henni, þegar hún er ekki í notk-
un. Mörgum, sem eru með barna-
þvott, myndi þykja hagræði að
þessurn grip.
Sólskins-
tertan
Agnar Ingólfsson frá Reykjavík lauk prófl i dýrafræSi við háskólann í Aberdeen nýlega. Prófritgeróir
hans fjölluSu um örninn og teistuna, en rannsóknirnar voru aS mestu gerðar hér heima. Agnar lætur
vel af Skotum. — Þegar prófessor O'Dell (sem komið hefur til íslands) fréttl aS íslendingur væri kom.
inn í dýrafræðideild Háskólans, lét hann leita hann uppi og bauð til miðdegisverðar — og ekkl bara
einu sinni. — Agnar hefur snæft miðdegisvcrð hjá O'Dell hjónunum á hverjum miðvikudegi síðan, all-
an námstímann, fjögur árl
Við profborð í Aberdeen
6. júlí s. 1. luku um 120 ungir
vísindamenn prófi við háskól-
ann í Aberdeen, þ. á m. einn
íslendingur. Við háskólanám á
Bretlandseyjum haldast enn
ýmsar fornar siðvenjur, eins og
fram kemur í bréfi íslenzkrar
stúlku, sem var viðstödd fyrr-
nefnda athöfn: „Um morgun-
inn var messa í kapellu háskól-
ans fyrir „graduantana", þ. e.
þá, sem útskrifuðust. Guðsþjón
ustan var mjög hátíðleg. Kl.
3% hófst svo athöfnin í hátíða-
sal háskólans, sem er mjög
fallegur, líkastur kirkju, með
útskornum viði, háum hvelf-
ingum og allur blómum skreytt-
ur. Allir voru og með blóm í
hnappagatinu. Leikin voru verk
eftir Bach meðan fólkið gekk
inn og kom sér fyrir í sætum.
Síðan gengu prófessorarnir inn
í halarófu, allir í marglitum
skikkjum og báru háskólahatt-
ana á höfði. Sumir voru með
mjög skrautlega stafi, sem þeir
báru eins og heilagan grip. Á
eftir komu „gradúantarnir" í
svörtum skikkjum og með krag-
ann og hattinn í hendinni. Síð-
an var spilafj „Gaudeamus
igitur" og allir risu úr sætum
sínum. Voru síðan „gradúant-
arnir kallaðir upp — einn eftir
einn — til formanns, sem sat í
hásæti með húfu í hendinni,
sem hann sló í kollinn á þeim
á meðan hann sagði með hátíð-
legum orðum á latínu, að nú
væru þeir orðnir „Bachelor of
Science“ Svo gengu þeir til
annars manns, sem setti á þá
kragann og siðan settu þeir
hattinn á sig sjálfir (en hann
er sérkennilegur mjög — sjá
mynd). Nú var klappað fyrir
hinum fullkrýndu, ungu vís-
indamönnum, sem gengu til
sætis síns og hlustuðu á ræðu
eins prófessorsins. Kvað hann
þá verða að nema margt utan
sinnar sérgreinar, til þess að
geta kallast fullmenntaðir og
f.ærir til starfa í opinberu lífi.
Raunvísindamenn yrðu og' að
kynnast „humanisma" Flestir
ráðamenn og embættismenn
okkar og stjórnmálamenn, sagði
prófessorinn, hafa á hinn bóg-
inn aðeins fengið húmanistiska
menntun, eða þá nær enga. Og
fæstir vita þeir nokkuð að
gagni i raunvísindum, því mið-
ur og er að því hinn mesti bagi
fyrir þjóðina alla. — Eftir að
leikinn hafði verið þjóðsöngur-
inn lauk athöfninni. Við íslend-
ingarnir o. fl. fórum á kín-
verskt veitingahús, fengum fín-
asta mat, drukkum bjór og
sungum íslenzka ættjarðar-
söngva. Kvöldið eftir var svo
„the reception", heilmikið stúd-
entaball, mjög virðulegt, kon-
urnar í síðkjólum, karlmennirn-
ir í skikkjum. Svo fengum við
stúlkurnar miða, þar sem dans-
arnir voru prentaðir á og síðan
komu mennirnir og pöntuðu
dans hjá pranni. Sem sagt alveg
eins og f kvikmyndum! Borð-
aður var fínn matur alveg ó-
keypis. Lokið kl. 11% og fóru
þá margir á annan dansstað úti
á ströndinni. Tekin kynstur af
myndum allan tímann.“
.■.".■.v.v.v.v.w.v.w.v.v.v.v.v.v.v.v.vw.w.v.w.v.v.w.v.v.v.v.v.v.v.v.v.*
Mikið mannfall
Á hverjum degi allt árið ferst
þúsund manns í umferðarslysum
víðs vegar um heim. í Bandaríkj-
unum er talið, að á hvern kíló-
meti'a kosti umferðarslysin um 60
þúsund ísl. króna og um sex
þúsund á hvern skrásettan bíl. í
Norðurálfunni farast 70 þúsund
ár hvert í umferðarslysum. Mjög
mannikæðar styrjaldir þarf til að
jafnast á við þetta mannfall í um-
ferðinni, t. d. á hverjum 10 árum.
Mest af slysunum er að ksnúa
kæmleysi, hraðaæði, glannaskap
og ölvun. Öll slysin, sem verða af
völdum áfengisneyzlu, eru að
kenna þeim, sem dálkar Velvak-
anda í Morgunblaðinu kalla þrosk
aða og mannaða „hófdrykkju-
menn“. Það er einmitt þessi mann
tegund, sem viðheldur áfengisvið-
skiptunum og öllu því böli, sem
þeim fylgir, því að væri ekki um
aðra að ræða en ofdrykkjumenn,
væri lítið eða ekkert um umferð-
arslys af völdum áfengisneyzlu, og
l^á væri áfengi alls ekki selt held-
ur, ef allir yrðu ofdrykkjumenn,
sem neyta áfengis. Það eru hinir
marglofuðu „hófdrykkjumenn",
sem viðhalda drykkjusiðunum,
kenna ungmennum að drekka, af-
veg.lsiða aðra og eru ábyrgðar-
lausir gagnvart böli náungans, sem
verður áfenginu að bráð. Það er
einmitt þessi manntegund, sem
stendur í veginum fyrir hinni
nauðsynlegu siðbót og útrýmingu
áfengisbölsins.
Pétur Sigurðsson.
SNOGH0J ■ ll 0 ■ 1 I B I 1 ■ aröiai FOLKEHBJSKOLE pr. Fredericio DANMARK
Almennur lýðháskóli í mál-
um og öðrum venjulegum
námsgreinum. Kennarar og
nemenöur frá öllum Norð-
urlöndunum.
Paul Engberg.
'N.*,X.*^.*‘X.«*V.*-V.**V.--V.»'V.»*V.»*V.»*V.«*X.-,X.*