Tíminn - 10.02.1962, Blaðsíða 7

Tíminn - 10.02.1962, Blaðsíða 7
imf Útgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN Framkvæmdastjóri: Tómas Arnason Ritstjórar: Þórarinn Þórarinsson (áb), Andrés Kristjánsson, Jón Helgason Frétta- itstjóri: Indriði G Þorsteinsson Fulltrúi ritstjórnar: Tómas <arlsson Auglýsingastjóri: Egill Bjarnason Ritstjórnarskrifstof- ir í Edduhúsinu, afgreiðsla auglýsingar og aðrar skrifstofur ' nkastræti 7 Símar: 18300 - 18305 Auglýsingasími 19523 — Afgreiðslusími 12323 . — Prentsmiðjan Edda h.f — Askriftargjald kr 55 á mán innan lands. í lausasölu kr. i3 eint. Áfurðalánín stérlækkuð í hinni glöggu yfirlitsgrein, sem Erlendur Einarsson, forstjóri SÍS ritar í janúarhefti samvinnunnar um þróun mála á samvinnuvettvangi s.l. ár segir m. a.: „Nefna má annað réttlætismál. sem bændastéttin verður að berjast fyrir. Hér er um að ræða hinn mikla drátt, sem verður á því, að bændur fái greidd laun sín. Afurðalán til bænda út á birgSir sauðfjárafurða hafa á tveimur árum verið lækkuð úr 67% í 50—54%. Lán út á birgðir sjávarafurða eru hins vegar að minnsta kosti 75% Þótt samvinnufélögin hafi i fiestum tilfellum greitt bændum meira að haustinu en afurðalánum nemur, eru þau fæst það fjárhagslega sterk, að þau geti tekið á sig þá viðbótargreiðslu, sem er ekki aðeins æskileg, heldur nauðsynleg til þess að bændur sitji við sama borð og aðrir þjóðfélagsþegnar með greiðslur launa til sín og sinna.“ Tölur þær, sem hér eru nefndar, tala skýru og hlut- lausu máli um réttlæti þeirrar ríkisstjórnar, sem nú situr 1 landinu. Stjórnarstefnan hefur ekki aðeins verið sú að draga úr framkvæmdagetu framleiðsluatvinnuveganna a’mennt með okurvöxtum, sparifjárfrystingu og tilbúinni lánsfjárkreppu og gengisfellingum, heldur er markvisst stefnt að því að kreppa að lífskjörum fólks með því að vinna að því að menn fái laun sín og afurðaverð greitt seinna en verið hefur. Og þá er alveg sérstaklega níðzt á bændastéttinni í þessu efni og sölufélögum hennar, sam- vinnufélögunum með því að stórlækka afurðalán til þeirra. Hér er um svo skefjalaust ofstækisranglæti aS ræða, að menn munu eiga bágt með að trúa því, að nokk- ur ríkisstjórn skuli gera sig bera að slíku. En hér tala tölurnar sínu máli, svo að ekki verður um villzt. Hér er sama ranglætishöndin að verki og ekki vill unna bændum jafnréttis við aðrar stéttir, þegar um er að ræða breytingu á lausaskuldum í föst lán, sama við- horfið og mótaði bráðabirgðalögin, sem nú eru fyrir þinginu. Skuldaði 17,6 millj. í yfirlitsgreininni segir Erlendur Einarsson enn fremur: „Hinn 31. desember s.l. skuldaði ríkissjóður vegna lögboðinna útflutningsuppbóta á kjöt 17,6 millj. króna. Upphæð þessi fékkst ekki greidd fyrir'áramót, þrátt fyrir það, að upplýst hefur verið, að ríkissjóður ætti innstæðu í Seðlabankanum í árslokin, að upphæð 39 millj. kr. Hvers á bændastéttin að gjalda?" Þeir munu verða fleiri, sem spvrja, er þeir fá þessar upplýsingar: Hvers á bændastéttin að gjalda? Menn muna, að fjármálaráðherra, Gunnar Thoroddsen brá þeirri skrautfjöður í hatt sinn um síðustu áramót og skartaði ákaft fyrir þjóðinni, að ríkissjóður hefði átt 39 millj. kr. innstæðu um áramótin. Hann gat þess hins vegar ekki, að þessi upphæð var fengin með því að telja þarna með nokkra milljónatugi af gengishagnaði frá s.l. sumri og einnig með því að skulda almannatryggingun- um meira en hóflegt var. Og nú koma þær upplýsingar, að fjármálaráðherra hafi ekki getað komið sér upp „skrautfjöðrinni" nema níðast á bændastétt landsins og halda fyrir henni hluta af launum hennar og afurðaverði, sem lögboðið er að greiða. Hvað er ranglæti af hálfu stjórnarvalda, ef það er ekki þetta? Það er ástæða til að spyrja einu sinni enn: Hvers á bændastéttin að gjalda? Opið bréf til Eysteins Jónssonar frá sjálf- stæðisverkamanni Mig langar til þess að biðja yður að gera mér smá greiða. Þannig er mál með vexti, að Guðjón á Margarnúpi var að biðja yður um að útvega sér vinnumann. Ég hef nefnilega mikinn áhuga fyrir þessu starfi, ég er Sjálfstæðismaður og vil komast áfram í heiminum og þegar ég las bréfið hans Guð- jóns í Morgunblaðinu um dag- inn, sá ég í hendi mér að hvergi á þessu landi hefur verið eins mikil grózka á síðasta ári og á Marðarnúpi. Þá ákvað ég að Ieita yðar hjálpar til þess að komast þangað norð'ur. Ég er Sjálfstæðisverkamaður og þess vegna er ég frábitinn allri kröfugerð, ég veit, að Bjarni hækkar kaupið, þegar það cr tímabært, en samt þori ég ekki annað en að spyrjast fyrir um, hvað Guðjón borgar mikið í kaup. Ég kemst ekki af með fæði og húsnæði, ég þarf að fá eitthvað af aurum líka. En það er bezt að ég segi yð- ur alveg hreinskilnislega hvernig mínar ástæður eru og Iivað ég kemst af með minnst, til þess að þér getið látið Guð- jón vita um það. Ég er 26 ára gamall, kvænt- ur og á 3 börn. Ég veit, að það er of mikið fyrir 26 ára gamlan mann að eiga 3 börn, en þetta þriðja var nú komið af stað fyr- ir viðreisn og það reyndist ó- mögulegt að sporna við því, að það kæmi, þetta er eins og með vinstri stjórnarskipin, sem voru að tínast hingað fram á árið 1961, og eru enn að tefja fyrir því, að viðreisnin nái tilgangi sínum. En ef ég fengi vinnumanns- starfið á Marðarnúpi og konan vcrður eftir fyrir sunnan, von- ast ég til þess, að börnin verði ekki fleiri. En til þess að standa straum af svona stórri fjöl- skyldu hef ég ekki komizt af með minna en átta þúsund kr. á mánuði. Ég held, að það sé ekki gott að komast af með minna hér‘í Reykjavík. Við er- um að sjálfsögðu búin að venja okkur af öllum heimskulegum lúxus, sem við vöndúmst á í tíð vinstri stjórnarinnar, að vísu borðum við enn þá kjöt tvisvar í viku og drekkum f jóra potta af mjólk á dag, en það er kannski heimskulega mikið? Ef til vill gætum við líka sparað við okkur sykurinn ögn meira, en krakkarnir eru nú svo sólgn ir í sykur, og eitthvað finnst mér að verði að gera þessum greyjum til geðs. Við getum ekki sparað meira i húsnæði, við borgum ekki nema tvö þúsund krónur i húsa leigu, en húseigandinn segir, að ef hann seldi fbúðina og Iegði andvirðið í banka, fengi hann 2.950 kr. í vcxti. Þannig að við förum mjög vel út úr húsaleig- unni, enda er íbúðin nú ekki stór. Okkur hefur líka dottið í hug að það gæti verið ódýrara að búa í bragv An það sækj- ast allir svo eftir þvi að komast í bragga. að það eru allir bragg ar fullir. Þegar við erum búin að borga liúsaleiguna, rafmagn, olíu til hitunar, mat, Morgunblaðið, út- svar og skatta (sem er mjög j hóf stillt), miðann í liappdrætti Alþýðúblaðsins, sjúkrasamlags gjöld og strætisvagnafargjöld, þá cru eftir 7—800 kr. fyrir fatnaði. Það segir konan mín, að sé alveg lágmark, því að þó að hún telji ekki eftir sér að bæta flíkurnar, skuli hún aldrei bæta bæturnar, hún sé þó mann eskja. Ég veit, að svona orð- bragð er kommúnistískt, en kon an mín tekur oft dálítið stórt upp í sig, þó að hún sé sann- kristin manneskja. Við erum bæði mjög trúuð og læsum á- reiðanlega ekkert nema sálm- ana hans Jóhannessens, ef þeir væru ekki svona fjandi dýrir. 2.000,00 kr. pr. 6 stk. Þar með eru upptaldar þarfir okkar. Við förum aldrei í bíó, en á meðan ég man, við kom- umst víst ekki hjá því að fá okkur sjónvarp á næstunni. Við hjónin erum bæði sannfærð um, að sjónvarp sé þjóðinni til góðs og efli vestræna samvinnu verulega, a.m.k. á meðan íslend ingar koma sér ekki upp sjón- varpi sjálfir. Ætli náist í Kefla- vík á Marðarnúpi? Ég hef getað skrapað saman þcssuin átta þúsund á mánuði að undanförnu svona oftast nær. Ég er í bæjarvinnunni á daginn, eins og aðrir Sjálfstæð- isverkamenn, og á kvöldin fell- ur oftast nær eitthvað til, ef maður hefur augun opin og kann á það að koma sér í mjúk inn hjá réttum mönnum, ég hef t.d. oft komizt í steypuvinnu á kvöldin, en nú er eins og það sé minna byggt en áður, svo að þetta er að vcrða svolítið erfið- ara. Líklegast cru allir búnir að byggja. En satt að segja er ég orðinn dálítið þreyttur á að vinna stöðugt fram undir mið- nætti. Ég voua, að vinnutíminn sé styttri á Marðarnúpi. Og svo er eitt enn, scm ég þarf að minnast á. Þannig er nefnilega mál með vexti, að mig langar til þess að eignast eitt- hvað og verða sjálfs mín herra. i Framhald a 13 s1ðu i Breyting á kvennakaupi Eftir ósk Verzlunarmannafélags Reykjavíkur hefur launajafnað- arnefnd samkvæcnt ákvæðum laga nr. 60/1961 um launajafnrétti karla og kvenna, ákveðið hækkuii á mánaðarkaupi kvenna, samkv. kjarasamningi dags. 14. júlí 1961, sem hér segir: 3 gr. A-Iiður 4. fl. a. Byrjunarlaun kr. 3639.00 hækkar um kr. 119.00 í kr. 3758.00 eftir 1 ár — 3854.00 — — — 114.00 3968.00 — 2 ár — 4069.00 — — — 129.83 4198.83 — 3 ár — 4283.00 — — — 147.00 4430.00 — 4 ár — 4509.00 — 155.00 4664.00 3. gr. B-liður 1. fl. b. Byrjunarlaun kr. 4606.00 hækkar um kr. 124.83 í kr. 4730.83 eftir 1 ár — 5004.00 — — — 101.17 5105.17 — 2 ár — 5264.00 — — 98.50 5362.56 3. gr. B-liður 4. fl. a. Byrjunarlaun kr. 2916.00 hækkar um kr. 248.67 í kr. 3164.67 eftir 6 mán. — 3206.00 — — — 263.67 3469.67 — 1 ár — 3834.00 — — — 159.00 3993.00 — 2 ár — 3834.00 —i — — 200.50 4043.50 3. gr. B-Iiður 4. fl. b. Byrjunarlaun kr. 2450.00 hækkar um kr. 203.50 í kr. 2653.50 eftir 6 mán. — 2951.00 — — — 120.00 3071.00 — 12 mán. — 3614.00 — — — 76.00 3690 00 — 24 mán. — 3834.00 — — — 95.67 3929 67 — 4 ár — 3834.00 — — — 159.50 3993.00 — 5 ár — 3834.00 — — — 200.50 4034.50 Samkvæmt samkomulagi milli Félags söluturnaeigenda og V.R. dags. 27. júlí 1961, gilda framangreindar breytingar hjá þeim aðil- um, að viðbættum 4%, er bætast á alla kauptaxía, er þar greinir. sbr. 2, tl. samkomulagsins. Þá hefur nefndin enn fremur ákveðið hækkun samkvæmt samn- ingi Apótekarafélags íslands við Verzlunarmannafélag Reykjavíkur v/afgreiðslustúlkna í apótekum, dags. 23. ágúst 1961, sem hér segir: 8. gr. A. Launin breytast á sama hátt og samkvæmt 3. gr. B, 4. fl. b„ sji framanritað. 8. gr. B. Fyrsta ár kr. 4218.00 hækkar um kr 95.00 í kr 4313 00. annað of þriðja ár lrr 4408.00 hækkar um kr. 104.83 í kr 4512.83. fjórða ái kr. 4567.00 hækkar um kr. 78.33 í kr. 4645.33 Á kaup þetta greiðist álag vegna eftirvinnu, næturvinnu og helgi dagavinnu samkvæmt samningum. Kauphækkun þessi kemur til framkvæmda frá og með 1. jan. n.k. a TÍMINN, Iaugardaginn 10. febrúar 1962

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.