Tíminn - 01.03.1962, Blaðsíða 2

ÞUNGAVARAN
KOMIN Á SVID
Strax að lokinni sýningu á
Gestaganginum hans Sigurðar A.
Magnússonar í Þjóðleikhúsinu í
fyrrakvöld var hafizt handa með
að taka upp úr kössunum frá
Möbeltransport í Kaupmanna-
höfn, sem innihéldu leiksviðs-
búnaðinn í My Fair Lady. Eins
og frá var sagt í gær, er þar ekki
um neina smámuni að ræða,
heldur varning í tonnatali.
Sviðin i My Fair Lady eru hátt
í '20 talsins, svo nóg verður að
gera fyrir starfsfólkið á sviðinu,
enda mun því verða fjölgað all-
verulega. Mörg tjaldanna eru
þannig, að þau eru dregin upp í
rjáfur og látin síga aftur án þess
að atburðarásin á sviðinu sé rof-
in, og verður þá hver letkari að
passa sinn stað, svo hann verði
ekki milli tjalda.
Fleira munum við ekki segja
frá þessum tjöldum að sinni, en
íáta myndirnar hér að neðan
tala sínu máli. Ljósmyndari Tím-
ans, Guðjón Einarsson, var uppi
í Þjóðleikhúsi um nóttina og
fylgdist grannt með því, sem upp
úr kössunum kom, og smellti af
myndunum, sem birtast hér
Sjónvarpið
IStjórnarflokkarnir fóru mjög
halloka í umræðunum í gær
um sjónvarn vamarliðsins,
enda var málstaðurinn óverj-
andi. Eins og kom fram í ræð
um Framsóknarmanna er
ósköp eðlilegt að’ vamarliðs-
menn óski eftir að liafa banda
rískt sjónvarp í húsum sínum,
eins og þeir geta haft í heima-
landi sínu. En er til of mikils
ætlazt, að þeir sem gestir okk-
ar lands, búi þannig um hnúta,
að sjónvarpssviðið sé takmark-
að við þeirra dvalarbyggð í
stað þess að dengja því yfir
meirihluta íslenzku þjóðarinn-
- ar. — Sé takmörkunin á sjón
varpinu tæknilega örðug eða
kostnaðarsöm, verða þeir að
taka því. Enginn getur láð ís-
lenzku þjóðinni, sem enn á ekk
ert íslenzkt sjónvarp, þótt hún
vilji ekki láta aðra þjóð
skyggja yfir sig með sjónvarpi
| og fela henni þar mcð uppeldi
| æsku sinnar á svo áhrifaríkan
‘j hátt. — Því verður heldur ekki
I trúað að óreyndu, að Banda-
ríkjastjórn sjái ekki að sér og
misbjóði ekki vinveittri smá-
þjóð og setji samskipti og sam
búð við hana í hættu þótt um
stundarsakir silji að völdum
stjórn spilltra undirlægju-
manna, sem óðum tapa tiltrú
íslenzkra kjósenda.
83 brúóhjón og
12 íbúðir
Aðeins var byrjað á 12 íbúð-
um á Akureyri á síðastliðnu
ári, og er það talandi vottur
um samdráttinn, sem kominn
er á flestum sviðum.
f heilum sýslum hefur ekki
verið byrjað á einu einasta í-
búðarhúsi. Stöðvun þessi stafar
af hinum stórkostlegu skcrðing
um lífskjara hjá almenningi,
gífurlegri hækkun á byggingar-
efni, lánatregðu bankanna og
okurvöxtunum.
Á sama tíma og „viðreisnin“
spinnur þennan bláþráð í þró-
unarsöguna, samþykkja „við-
reisnar”- og bláþráðahöfundarn
ir yfirlýsingar um það á „Lands
fundi“ að þeir stefni að því, að
sem flestir geti orðið cfnalega
sjálfstæðir í krafti „hins
frjálsa framtaks einstakling-
anna.“
Árið 1961 voru 83 brúðlijón
gefin saman í Akureyrarkirkju,
sama ár aðeins byrjað á 12 í-
búðum á Akureyri. En íhaldið
byggir „sjálfstæðishöll“ fyrir
12—14 milljónir.
„Hinar mikiu skatta-
lækkanirft
Alltaf lækka skattarnir, segir
Morgunblaðið. Sannleikurinn í
því máli er sá:
Að árið 1959 námu skattar
og tollar til ríkissjóðs í heild
796 milljónum króna. í fjár-
lagafrumvarpi yfirstandandi
árs eru þeir áætlaðir 1402 millj
ónir.
Hækkunin nemur því á sjö-
unda hundrað millj. á þessum
„skattalækkunartíma“ íhaldsins
eða 76%.
Söluskattarnir hafa hækkað
um 286%, eða úr 166 millj. kr.
upp í 485 milljónir, að frádregn
um þeim hluta, sem rennur til
sveitar- og bæjarfélaga.
Það er því naprasta háð, þeg-
ar íhaldið minnist á skatta
„lækkanir" sínar.
Hið eina, sem lækkað hefur,
er tekju- og eignaskattur, um
79 milljónir alls.
9
(Framhald á 11. síðu).
2
T I M I N N, fimmtudagur 1. marz 1962