Tíminn - 09.06.1963, Blaðsíða 7

Útgefó (ioi ~KAMSO;<NARFLOKKURINN
Framkvæmdastjóri: Tómas Arnason _ Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb). Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriði
G. Þorsteinsson Fulltrú) ritstjórnar: Tómas Karlsson Auglýs-
ingastjóri: Sigurjón Davíðsson. Ritstjórnarskrifstofur i Eddu-
húsinu, símar 18300—18305 Skrifstofur Bankastræti 7: Af-
greiðslusími 12323 Auglýsirigar. simi 19523' — Aðrar skrif-
stofur. sími 18300 - Áskriftargjald kr 65.00 á mánuði innan
lands í lausasölu kr 4.00 eint. — Prentsmiðjan EDDA h.f —
Orlagadagur
Þingkosningarnar í dag eru hinar örlagaríkustu, sem
hér hafa farið fram síðan 1908.
í dag er kosið um, hvort þjóðin skuli innlimast með
einum eða öðrum hætti í hið nýja stórríkiabandalag, sem
er risið upp í Evrópu. Foringjar stjórnarflokkanna stefna
leynt og Ijóst að þessu, þótt þeir hafi reynt nokkuð að
tjylja það seinustu mánuðina fyrir kosningar. Framsókn-
arflpkkurinn beitir sér eindregið gegn þessu. Sigur hans
f kosningunum í dag myndi stöðva öll slík áform, alveg
eins og kosningaúrslitin 1908 stöðvuðu öll áform um inn-
limun íslands í Danaveldi.
Þetta er meginmál kosninganna, en jafnframt er kos-
ið um fleiri örlagarík stórmál. Það er kosið um, hvort
hér skuli endurreist þjóðfélag hina „góðu, gömlu daga",
eins og stefnt er að með „viðreisninni" — þjóðfélag
hinna fáu ríku og mörgu fátæku. Framsóknarflokkur-
inn berst jafn eindregið gegn þessu úrelta þjóðfélagi og
hann gerði í upphafi, þegar það var enn í blóma. Sigur
hans í kosningunum í dag, myndi tryggja það að aftur
yrði hafizt handa um að byggja hér upp þjóðfélag sem
alira flestra efnalega sjálfstæðra einstaklinga, eins og
gert var á árunum 1927—'58.
Þá er kosið um það, hvort íslendingar eigi að stefna að
því að búa við jafngóð kjör og nágrannaþjóðir þeirra eða
hvort þeir eiga að dragast aftur úr. Samkvæmt þjóðhags-
og framkvæmdaáætlun þeirri, sem ríkisstjórnin hefur
látið semja, er ekki stefnt að nema 4% áriegum hag
vexti, þ. e. aukningu þjóðartekna. Þetta er mun minni
hagvöxtur en fyrirhugaður er í sambærilegum löndum og
fslendingar hlytu því að dragast aftur úr, ef hagvöxtur-
inn yrði ekki meiri. Þess vegna vill Framsóknarflokkur-
inn að gert sé miklu stærra átak til að efla atvinnuveg-
ina og taka vísindi og tækni í þiónustu þeirra en ráðgert
er í framkvæmdaáætlun stjórnarflokkanna. Þessu marki
á auðveldlega að vera unnt að ná, ef rétt er stjórnað
eða hefur hagvöxturimn á undanförnum árum verið
meiri en 4%. Framsóknarflokkurinn vill stefna að því
að þjóðin komist jafnfætis nágrannaþjóðunum, en drag-
ist ekki aftur úr þeim.
Seinast, en ekki sízt er svo kosið um, hvort frjálslynt
fólk og íhaldsandstæðingar ætla að vera áfram sundraðir
; smáflokka og efla og styrkja íhaldið á þann hátt eða
hvort efla skuli einn sterkan umbótaflokk gegn íhaldinu
Framsóknarflokkinn.
Örlög þjóðarinnar geta mjög ráðht af því á næstu ár
um og áratugum, hver verður afstaða kjósenda til þess-
arra höfuðmála.
Framsóknarmenn ganga til þessara kosninga vongóð-
ir á sigur góðra málefna. En góðar vonir og bjartsýní
nægja ekki. Það þarf einnig vinnu — mikla vinnu, þvi
að andstæðingarnír munu ekki liggja á liði sínu og einskis
látið ófreistað. Framsókr.armenn! Herðið því baráttuna
og gerið 9. júní að miklum sigurdegi góðra málefna.
Látum ekki hneppa
þjóðina í EBEfjötra
— Hugleiðingar undir útvarpsumræðum —
Stjómmálaílokkarnir leiða nú
saman hesta sína í útvarpinu.
Enda ekki nema 4 dagar, þar
til þú og ég, kjósandi góður, eig-
um að leggja lóð okkar á voga-
skálar örlagaríkustu kosninga,
sem háðar hafa verið á íslandi
til þessa.
Örlagaríkustu vegna þess, að
nú er auðsætt, að kosið er um
sjálfa tilveru þessarar þjóðar.
Er þetta svona alvarlegt?
Já, það er svona alvarlegt.
Það er staðreynd jafn einföld
em hún er ömurleg, að stjórnar-
flokkamir hafa lagt ofurkapp á
að blekkja þjóðina til fylgis við
inngön"u í EBE.
Þó sagði einn af fulitrúum
þeirra núna í útvarpinu, að þeir
væru mjög bjartsýnir á framtíð
þjóðarinnar. Og nú væri í fyrsta
sinni undirbúningur að nýtingu
íslenzkra auðlinda á vísinda.
legum grundvelli.
Enn ein mótsögnin.
Eða vitnar það um bjartsýni
að vilja opna landiö fyrir auð-
jöfrum EBE-þjóðanna? Er það
leiðin til að íslendingar nýti
auðlindir sínar á visindalegan
hátt?
Slíkar blekkingar þýðir ekki
að bera á borð fyrir ísl. kjós-
endur í dag. Sem betur fer eru
þær svo stórgerðar og grófar,
að þær dyljast fárra augum. Það
er hrein móðgun að bera þær
á borð hugsandi manna.
nrno:íö 11-'hfataða stj.fl. vitnar uriá
• uppgjöf og þjónkun við erlend
öfl_ sem vissulega vilja nýta
ísl. auðlindir til Jands og sjávar
og hafa þegar hafið undirbún-
ing þess, einmitt vegna yfir-
lýstrar afstöðu stj.fi. til EBE.
Það er sams konar bending til
auöfélaga EBE, eins og afstaða
Sjálfstæðisfl., áður en landhelg-
in var færð út í 12 mílur, var
Bretum bending um vísan stuðn
ing.
Bretar gengu auðvitað á lagið
Og afleiðingin varð afsláttar-
samningurinn um landdhelgina
ISmánarsamningur, sem stj.fl
óttast nú meira en flest annað
og reyna nú að telja almenningi
trú um, að hafi verið stórsigur.
Er unnt að ganga öllu lengra:
Smán stórsigur. Á þessari smán
bera kratarnir jafna ábyrgð með
Sjálfst.m. Og svo hrósa, já hrósa
sér af þessu á blygðunarlausan
hátt og biðla enn einu sinni til
fylgis kjósenda og það eftir að
hafa lýst því yfir, að stjómar-
stefnan verði óbreytt, fái þeir
fylgi til þess.
Er verið að gera grín að okkur
kjósendum?
Annan veg verður jafnstork-
andi ósvífni varla skilin, nema
við kjósendur séum taldir ótínd-
ir glópar, sem hægt sé að telja
ti-ú um, hvað sem vera skal?
Gengislækkanir, gerðardómar,
sem mismuna sjómönnum, svikn
ir kjarasamningar, aukin dýrtlð
svik i landhelgismálinu, sjálf-
dæmi Breta um frekari útfærslu
undirlægjuháttur og stuðningur
við erlenda ásælni, Mihvood-mál
og fleira af slíku tæi, sem rétt
hefur verið að okkur, og nú fyr-
irheit um frh. þessa, á víst að
vera okkur hvöt til að kjósa
stj.fl.
Ég get fullyrt, að svo er ekki
Mælirinn er fullur og meira en
það. Það flóir út af.
í kjörklefanum á sunnudaginn
verða sakirnar gerðar upp við
þá foringja, sem skirrast jafnvel
ekki þess_ að reyna að koma ís-
lendingum í EBE, vitandi þó,
að milljónaþjóðir telja sér það
ekki áhættulaust .
En fyrir okkur, 180 þús. þjóð
í landi mikilla og lítt nýttra
möguleika, væri innganga í EBE
útþurrkun. Og það á skömmum
tíma, eða löngu áður en sú kyn-
slóð, sem nú slítur barnsskónum,
lokar augum.
Sú staðreynd, að EBE-þjóð-
irnar fengju sama rétt og við
sjálfir til atvinurekstrar í land
inu, ætti að vera nær til að
engum íslendingi gæti aðild til
hugar komið.
Skoðum málið opnum augum
frá fleiri hliðum, kjósendur góð-
ir, áður en við göngum að kjör-
borðinu þessu sinni, hvar í flokki
sem viö stöndum, minnugir þess
að fái stjJtl. óskert fylgi, skoða
þeir það sem traustsyfirlýsingu
við stefnu sína, einnig um inn-
göngu í EBE, sem þeir vilja þó
sem minnst ræða fyrir kosn-
ingar, en sem fyrst framkvæma
eftir kosningar, hafi þeir bol-
magn til.
En það er á valdi þínu og
mínu, kjósandi góður. Og vald
til að binda okkur og niðja okk-
ar í EBE veitum við engum
flokki, nú né nokkru sinni.
Hvers vegna ekki?
Vegijá ,þess, áð vjð vitum, að
aúðfélög ÉBE eru hvárvetna
skimandi eftir möguleikum til
athafna með auðmagn sitt, sem
er svo mikið, að þau munar blátt
áfram ekkert um að kaupa ár
okkar og fossa, hveri okkar og
larid hvar sem þeir telja heppi-
legt til athafna.
Auðjöfrar Evrópu og Ameríku
vita orðið vel, að við búum í lítt'
numdu landi og við einhver auð-
ugustu fiskimið heims. Og þeir
hafa margfalda möguleika á við
okkur að nýta þetta allt saman
Tilvera og menning lítillar
þjóðar er þeim aukaatriði.
Lítunr á aðra staðreynd: Hér
lrefur verið skortur á vinnuafli
undanfarin ár.
Jafnmikil staðreynd er það, að
erlend auðfélag leita ekki hingað
með annað í huga en stórrekst-
ur, sem krefst ekki tuga eða
hundraða, heldur þúsunda og
tugþúsunda starfsliðs.
Hvar á að taka það?
Þau geta flutt það inn. Það er
nóg af atvinnulysingjum báðum
megin Atlantshafsins. Þau gætu
flutt hingað alls konar lausingja
lýð á lágu kaupi, sem harla
lítill fengur væri að fá inn í
landið. en margföld hætta.
Trúlegt er einnig, ,að þau
myndu þegar í byrjun að meira
eða minna leyti reyna að fá ísl
vinnuafl. En það geta þau, auð-
fél., aðeins fengið frá ísl. fyrir-
tækjum og úr ísl. sveitum. Og
þau munar ekkert um að bjóða
í fyrstu hærri laun en hér eru
greidd.
Afleiðingin yrði auðvitað sú
að rekstur ísl. fyrirtækja myndi
lamast. og fjöldi myndi komast
á vonarvöl. ísl. fyrirtæki og
jarðir myndu fljótlega verða
auðveld bráð og ódýr erlenduro
auðfélögum, sem hér hefðu fót-
festu.
Íslenzkum fyrirtækjum myndi
fækka, hin erlendu stækka. Og
áfram myndu hin erlendu félög
ota sínnm tota, en ekki okkar
þar til þau teldu fulinýtta mögu
leika hér.
Og hver væri þá orðinn hlutur
þimr verkamaður, sjómaður,
bóndi, útgerðarm., atvtonurek-
andi? Hlutur þinn og minn, og
barna okkar, sona okkar og
dætra?
Hann væri orðinn harla lítill,
því að víst er að erlend auðfélög
munu aldrei verða íslendingum
neinir bræður í leik.
í krafti auðs síns myndu þau
sölsa undir sig nýtingu auðlinda
okkar til lands ag sjávar. íslend-
ingar yrðu þjónar þeirra en
ekki drottnar, þiggjandi þau
laun, sem húsbændunum þókn-
aðist að skammta.
Vilt þú stuðla að slíkri þróun
mála?
Nei, þú vilt það ekki. Ég vil
það ekki. Við viljum það ekki
hvar í flokki, sem við stöndum.
Stfngum við fótum, áður eii of
seint er. VÖKNTJM. Fljótum
ekki sofandi að feigðarósi.
Strjúkum alla áróðursglýju af
augum.
Athugum vel, hvar við stönd-
um í dag. Og hvar við stöndum
á morgun, ef vis veitunr stj.fl.
ekki hæfilega ráðningu við kjör-
borðiö.
Fái þeir óskert fylgi, verðum
við fyrr en við vitum af, fjötr-
aðir EBE-fjötrum. En þeir eru
þann veg úr garði gerðir, að úr
þeim losnar enginn. Engin þjóð
getur sagt sig úr EBE, þótt líf og
tilvera sé i veði. Leið liggur inn
en engin út.
Og engum heilvita manni get-
ur dottið í hug, að EBE verði
stjórnað í samræmi við ísl. hags-
muni. Hversu ágætir sem full-
trúar okkar væra þar, mættu
þeir síir lítils.
Góðir kjósendur, við getum
bæði afsakað og fyrirgefið mis-
tök sem stjórnmálamenn okkar
gera. Það er ekki ávallt hægt að
sjá hvaðeina fyrir. En við verð-
unr og hljótum að kippa bæði
snöggt og fast í tauma, ef þeir
sýna tilhneigingu til að afhenda
erlendum auðfélögum i hendur
landsréttindi okkar og liísaf-
komu.
Bölsýnismenn, sem svo hafa
misst kjark vegna mistaka, þótt
við viðreisn séu kennd, getum
við ekki stutt til valda, fyrr en
þeir hafa horfiö frá stefnu, sem
sýnt er að leiðir til tortímingar
Okkur ber að hafa vlnsamleg
skipti við allar þjóðir, sem vin-
samleg samskipti vilja við okkur
hafa Og við verðunr að hafa
manndóm til að standa i báða
fætur gegn þeim þjóðum. hvort
sem er í austri eða vestri, sern
sýna vilja yfirgang og ofbeldi —
eða seilast eftir auðlindum okk-
ar til lands eða sjávar.
Núverandi stj.fl. hafa því mið
ur þrugðizt þessari höfuðskyldu
Við verðum þvl að refsa þeim
Hér í Reykjavík ættum við a.a
styðja ungan, glæsilegan os
drengilegan baráttumann, Einai
Ágústsson. Hann hefur sýnt, að
mikils má af honum vænta Og
við verðum að kappkosta að
velja góða menn, sem treysta
má til góðra verka. E.Á ER einri
þeirra.
Einn úr fjöldanum.
T f M I N N, sunnudagurinn 9. júní 1963. —
7