Alþýðublaðið - 31.12.1941, Blaðsíða 2

MjœVIKUDAG 31. DES. 1941
GLEÐILEGT NÝÁR!
Þökk fyrir viðskiptin á liðna árinu.
r PTÐM3ULP»
GLEÐILEGT NÝÁR!
Þökk fyrir viðskiptin
á liðna árinu.
fjt
GLEÐILEGT NÝÁR!
Þökk fyrir viðskiptin á liðna árinu.
Trésmíðavinnustofan Eik.
GLEÐILEGT NYAR!
Þökk fyrir viðskiptin á liðna árinu.
Reiðhjóiaverksmiðjan Fálkinn.
HEILLARIKT KOMANDI AR.
Þökk fyrir viðskiptin á liðna árinu.
H/F. Ölgerðin Egill Skallagrímsson.
H.f. Eimskipafélag íslands
sendir viðskiptavinum sínum um land allt beztu
nýársóskir.
GLEÐILEGT NÝÁR!
Þökk fyrir viðskiptin á iþví liðna.
Alþýðuprentsmiðjan h.f.
Óskum öllum viðskiptamönnum okkar
GLEÐILEGS NÝÁRS
Húsgagnaverzlun Reykjavíkur.
Gleðilegt nýár!
Matardeildin, Hafnarstræti 5.
Matarbúðin, Laugavegi 42.
Kjötbúð Austurbæjar, Njálsgötu 87.
Kjötbúð Sólvalla.
Kjötbúðin, Skólavörðustíg 22.
LAUNADEILURNAR
Frh. af 1. sáðu.
Eon, en prenfsmiðjueigenduir tvo,
þá Steingrim Guðmiunds'son, $or-
stjóra rikisprentsmiðjurrnar Gut-
enberg, og Giunnar Einarsson, for-
sitjóra Isafo 1 darprentsmiðju.
Þessir menn komu saman kl.
2Vs í igærdag og ræddusrt peix við
Ú1 kl. 4. I gærkveidi komu fxtÍT
aftur saman á fund kl- 9V2 og
mun á þeim fundi ekki hafa náðstt
samkomuiag «m annað en pað,
að halda samningaumieitunum á-
fram í dag, og pá með aðstoð
Ernils Jónssonar vitamálastjóra
og Pétiurs Magnússonar banka-
stjóra ,sem eins og kun'nugt er
hafa verið skipaðiir af rikissttjóm-
inni í sáttanefnd ti'l pess að vera
séttasemjara rikisins í vánnudeii-
um til aðstoðar i sijkum máltim.
Ekkeri var geri í málum jám-
iðnaðarinanna fyr en seimt í gær-
kveldi.
Kl- 10 boðaði sáfetanefnd rik-
isins á simn fund samnánganefndir
jámiðnaðarmaonna og verksmiðju-
eigenda. Á peim fundi náðist
ekkent samkómulag, en samninga-
uui ietxnium verður haldið áfram
i dag.
i niálefnum h.inna iönsftéttanna"
hefir ekkeri gerzt svo vitað sé.
Það vpröur ekki betur séö af
blaðinu „Vísii“ í gær, en að i-
haidið telji Alpýðuflokkinn hafa
fcomiö pessum kaupdeilum af
sta'ð - og álasar biaðið Alpýðu-
flokfcnum fyrir pað.
Aipýðuflokkurinn hefir þó ekki
áitt neinn pátt í pví að forma
kröfuir þeinra i&naðarinanma, sem
nú bena fram óskir um baatt kjör.
Þær hafa þeir einir samið a'ö öl’lu
ieyti. Hins vegar hafa. pessar
siféttiir óskifta samú'ð Alpýðu-
flokksins í pessari baráttu sinni
fyrir bættúm kjömm. Hann tel-
ur að pær eigi sjálfsagða kiröfu
til þess að njóla að einhverjiu
leyti pess mikia gróða, sem vinna
j>eirra skapar aitvinnurekendum
nú.
Það ©r hins vegar bersýnilega
ekki skoðun ,,Visis“ eða annara
íhaLdsbiaða - pcrátt fyrir allt
&mjaðrið fyrir verfcamönnwm und-
anfarið .
RÆÐA CHURCHILL
Frh. af 1. síðu.
myndu þeir heyja Þangað til
Hitler og bófar hans, svo og
Mussolini og lærisveinar Hitl-
ers í Japan hefðu verið ger
sigraðir. Við þá yrði ekkert
samkomulag gert.
Churchill sagði, að Bretar og'
bandamenn þeirra myndu
aldrei sökkva niður'á stig Jap-
ana í stríðsaðferðum sínum, en
þar með væri ekki sagt, að ekki
yrði leikið hart á móti fanta-
brögðum Japana-
Þá gat. Churchill þess, að
.stríðið væri ekki um komið á
úrslitastig, bandamenn væru
enn að búa sig undir aðalátök-
in og þau gætu ekki orðið fyrr
en Bandaríkin hefðu hrundið í
framkvæmd hinni risavöxnu
skipasmíðaáætlun sinni. Þá
fyrst gætu þeir beitt til fulln-
ustu gegn óvininum öllum þeim
her og öllum þeim vopnum,
sem þeir ættu yfir að róða.
Sekt fyrir vínmsygl.
I gær var ísl. sjómaður sektaður
fyrir vínsmygl. Sekt hans nam
1650 krónum.
Hermenn Hitlers og Stalins.
ÞAÐ er líkt um strið og um
dvölina í Viti, nð i hvorfagu
tilfellinu er hægt að kjósa sér
félaga. r
Bnóðir minn, sem í fyrri heóans-
styrjöldinmi var iiðsforiingi í
vanaliði austurrfsk-ungverska
hersins, hefir sagt mér frá pví,
að bezti herma'ðurinn í herdeild-
inni hans. hafi verið náungi, sem
var margdæmdur stórglæpaanað-
ur. Hann myndi ekki hafa kæri
sig ium að verða 'á vegi hans á
dimmu götuhomi í Vvnatiborg á
fri'ðartímum, en pað var 'ékki
bráðónýtt að haffa hann 'nálæg-
an, pegar ítöi&ku fótgönguliðs-
sveitirnar hófai árásimar á aust-
urrisku víggirðingarnar viÖPiave
Rauði herinn berst aff mikiili
hreysti. Auðvitað ýkja yfirvöldin
í Moskva um allan heiming, en
okkur ætti pö að vera óhæti't að
trúa orðum nazista um hina
miklu miótstöðu Rússa. Og yfir-
iýsingar peirm fela mikið í sér.
i3að getur ekki leikið ‘neinn vaffi
á pví, að rauði fíerfnn berst af
miklu hugnekki, og í Ifynsta skipti
héfir Hitler mætt á Sneginiandinu
óvini, sem getur veitt bonum of-
uriítið viðnám- <
Hvemig stendur á pvi, að
svona mikiil viðrvámspróttur er
í rússneska hernum? Það er eng-
in tilviljun,_ segja postular Stal-
ins. — F«anska pjóðin vrssi ekki
fyrir hverju hún var að berjast,
segja pei'r — og pvl fór sem fór.
En pa'ð vita Rússar. og pað igerfr
gæfumuninn, bæta peir við. Með
öðnum or&um, pó að kommún-
isminn hafi ekki getað ikennt
peim að njóta lífsins, hefir hann
samt getað kenmt þeim að deyja.
Það er eitthvað til í pessu.
AuðvJtað á fjöldi bermannanna
og stöÖugur strfðsundirbúnSngur
í meira en tuttugu (ár sinn pátt í
pvi, að Rús-sarnir hafa yeitt naz-
istunum ákveðnari. og iharðsvír- ;
ugrii mótspyrnu en nokkur örmur
pjóð fram að þessu. Transki her-
inn var lika ágætlega skipulagð-
ur og var mikiu 'betur vopnum
búinn er hugsaniegt er ‘að otbb-
inn aff rússneska hernu'm »é. Nei,
hvorki stærð . hersins né striíðs-
undirbúningunnini getur að fullu
skýrt hið undraverða viðnám
rauða hersins.
•í:
Sannieikurinn er sá, — pannjg
lít ég á málið, r— að þetta er í
iyrsta skipti, sem Hitler a við að
etja menn aff sömu tegund 'Og
hann og nazistar hains em sjálfir.
Þar hefir skrattinn loks hitt
öminu siria, eins stendur .1 húv
um gamla málshætti. Eina ieyni-
vopnið, sem Hitler var fær um
a& fnamleiða, voru — hermenn
e'nræðjsins. Nazistom heppnaðist
ekki einungis að bneyta femjöri í
byssur, heldur einnig að bieyta
mönnum í dýr. >Meö öllum peim
áróðurstækjum nútimans, sem
notuð eru í ipví skyni að skapa
og móta huigmyndalfræði manna,
hefir Hitler tekizt a& /bneyta
æskulýðnum á pennan hátt. .
Sátoffáir menn, sem haffa 'sén
staklega sterka skapgerð, *sleppa
af til vill við manoskemmdir af
völdum pessa áróðurs, fen allur
fjöldinn bíður tjóU' <á sál sinni og
breytist í mann einræðrsins-
Þessi æska er hugrökík, öguð, til-
búin að fórna isér. Þegar he.r-
manni etnræðisins er*skipað pað,
EFTIRFARANDI grein
er eftir austurríska
rithöf. Willy Schlamm og
birtist nýléga í blaðinn
„The New Leader“ í New
York.
getur hann líka Iverið prúður og
vingjarnlegur. Því að paö er lík®
hægt a‘ð ráðai yfir tiifimringum
hans- Hann hatar pann, sem for-
inginn heffir skipað ibonum að
hata, og elskar á sama hátt.
Það er hægt úð gera hann að
friðarpostu.a með einni hendingu
foringjans og einnig áð fallr
hiífarherinanni.
Herinenn einræðisins lifa sam-
kvæmt skipun, barða eamkvæmt
skipun, hata samkvæmt skipunf
élska samkveemt slkipun pg deyja
samkvæmt skipun.
Þeir spyrja ekkí neins. Lifið
íieffir ekkeri betna &ð bjóða þeim
en unað hlýðninnar.
r *
Fram í júnímánuö 194! var
biómaskeið þessarar nýju maTin-
gerðar _ ein ræðishermauna Hit-
lens- Hvar sem ipeir lentu í styrý-
öldUm mættu peir mönnurn eirts,
og mér og pér, mönnum með
persónuiegar einstaklingslegar
tilfinningar, mönmim, sem Vanir
em að tatca sjálfir ákvar&anir
og bera ábyrgð á peim. Menut-
aðir og siðfágaðir imenn hafe
andstyggð á þvi a& láta ráða
yfir sér. Og petr gefa ekki tvo
aura fyrir dýr& foringjans.
Það getur \rarib, aö einhver
kalli petta veikleikaTnerki : lý&-
ræörsitts. En ég kálla pað kost
lýðræðisins og menningarbrag.
Ég er ekki friðarsinni, o.g ég «sr
tiibúinn að fara í strfð gegn
Hitier; en pað er einmitt vegna
pess, að hann gerði mér ókl»ift
aö vera friðarsimi.
Þessar hugmyndir og skoðanir
lýðræðissinna em ekki rússnesira
fiemtim til neins trafaLa. Rúss-
nesku hermennimir erii aldir upp
á einræðisgrundvelli. Þeir eru
ekkert annað en herfiaðarverkfæri
á sama hátt 0g hinn hugrakkí
eeisbulýður Hitlere, Þeir spyrj®
ekki spuminga. Þeir standa par,
sem peim er skipað að standa.
Þeir deyja, pegar peim er skip-
að að deyja.
Nei, vissulega sé ég enga á-
stæðu til pess að fara í laun-
kofa með pað, að ég ber virð-
ingu fyrir rússnesku hermönn-
unum- Hæysti peirra og hugrekki
sem er í petta sinn notað í paiff-
ir góðs máistaðar, getur ráðið
úrslitom í baráttunttii gegu
villimentnskunnj. En þegflr
ég sé hermönnum Stalins heppn-
ast pað, sem franska lýðræðið
sligaðist undir, get ég ekki var-
i«t pví að láta i Ijósi pá trú
mína: að. pótt ffranska lýðræðið
létí bugast vegna pess, að pa'ð
var ekki nógu á'kveðið í ®ð berj-
aist gegn hinum vélbúnum her-
sveitom óvinarins, verði ártangur
þessa/ stríðs að endingu sá, að
við öðlumst aftur rétt til ]>ess
að elskfl1 frelsið og mannréttind*
in, en hata kúgunina.
Auglýsið í Alþýðublaðinu!
ímummuunímm