Tíminn - 03.12.1963, Blaðsíða 13

ðETTINö?
X'VE SOT IT
LI'L WOLF!
ANP X'M SOlNð OVEK TO TME
THEEE LITTLE PlSS TO p;
t ( SFKEAI7 FEACE ANC? L
—-i <30017 WILL! <------'
l mv 'Piðöy
BANIC AAAV SE ■
EMPTV—3UT X
KNOVV TH^EE
UlVE PlSS ■
WMO AKE NICE
ANP EULLl
''MÖ-
) / R'Nö-a'-
'// i-lNSLEIi
)Utributed by Kinc Feature* Syndicsta.
GRÍSABÖRNIN SMÁU Walt Disney
— Eg er kominn í það, Litli úlfur!
— Og ég er að fara til grísanna þriggji
til að sættast við þá!
— Sparigrísinn minn er tómur — en fullir af góðgæti! Þetta verða gleðileg
ég þekki þrjá lífandi grísi, sem eru jól!
— Ertu að kocnast í jólaskap, pabbi?
Auk þess fer straujuö skyrta betur
og er jwí hæfari, sem spariskyrta,
Lfppmann
Framhald af 7. síðu.
skipun frá hinni keijaralegu
miðstöð í Moskvu, og mér segir
svo hugur um, að þessu sé eins
varið með aðrar stjómir í lönd-
um Austur-Evrópu. En þegar
þær eru orðnar minna háðar
valdhöfunum í Moskvu en áður,
gcta þær ekki lengur kennt
þeim um sínar eigin skyssur.
Þær verðg sjálfar að bera á-
byrgð á eigin axarsköftum.
Stjórnirnar verða því að leita
eftir aukinni stoð hjá eigin
þjóðum. Stefnan í efnahags-
málunum sýnir, að stjórnirnar
reyna þetta. Fjárfesting í
þungaiðnaði hefir ekki framar
ófrávíkjanlegan forgangsrétt
fram yfir einkaneyzlu og tíðk-
aðist á tímum Stalíns. Þetta
kemur einnig fram í afstöðu
kommúnistastjórnanna í Aust-
ur-Evrópu til kirkjunnar. Þær
þora ekki framar að ögra öllum
þorra manna eins og þær áður
gerðu.
Agi kalda stríðsins — hlýðn-
in, sem stafar af óttanum við
stríð — er til muna minni en
áður, jafnvel í hverju einasta
þorpi. Ríkisstjórnum kommún-
ista er orðið þetta Ijóst.
Minning
Framhald af 8. síðu.
að auki ástríka fóstru, er mikil
gjöf, sem aldrei yerður metin og
enn síður þökkuð sem skyldi frem
ur^ en aðrar gjafir kærleikans.
í dag verður hún fóstra mín
jarðsungin.
María Stefánsdóttir var kornung
stúlka á heimili foreldra minna,
þegar ég fæddist. Henni var falið
að annast mig vegna veikinda móð
ur minnar. Lét hún sér æ síðan
annt um mig og ófölskvaðar eru
enn tilfinningar mínar til hennar.
Engu tnáli skipti hvort langt eða
skammt varð milli funda okkar.
Armlög hennar voru alltaf jafn
hlý og breytti það engu þótt ég
v:ari orðin fullorðin og hún hefði
móðurskyldum að gegna við sín
eigin börn.
Fyrstu árin eftir að María gift-
ist Helga Símonarsyni kennara,
var hann a3 heiman við kennslu
á veturna og svaf ég þá hjá Maríu,
svo að hun væri ekki ein í stof-
unni þeirra um nætur. Allar minn
ingar mínar um samvistir við þau
hjónin íru góðar, jafnvel þær,
sem eru eins tregablandnar og þá
er fyrsta barn þeirra fæddist and-
vana- Við María vorutn einar í hús
inU meðan það var jarðsungið. —
Þaðan í frá var hún mér ímynd
sálarþreks og æðruleysis. Á þá
eiginleika reyndi oftar í lífi henn
ar, en sú mikla harmabót var
henni jafnan nær, að eiginmaður
inn reyndist henni, sem öðrum,
sannur mannkostamaður.
Orð eru sjaldan þjál, þegar tjá
skal það, er hnýtur næsta hjarta.
Við mæðgurnar frá Völlum hugs-
um í dag með innilegri saimúð til
fjölskyldunnar á Þverá.
Sigríður Thorlacius.
VÍÐAVANGUR
vígismenn verkalýðsfélaganna
um vopnahlé Veltur nú allt á
því að það verði vel notað og
heiðarlegur vinnufriðuir skap-
ist í landinu og allir njóti við-
unandi lífskjara".
íþréf?!r
þ^gar litið er á stigatöfluna og áð-
i?i. Fer reykvísku félögunum aft
ur?
Mörkin fyrir Fram skoruðu: — |
irgólfur 5, Guð’ón, Ágúst, Jón og
Sigurður 2 hvet og Karl Ben og
Tcmas 1 h>or.
Fyrir Va: skoruðu: Bergur 6, Sig
urður Dagsson 3, og Sigurður Guð
jónsson, Jón Carlsson og Gylfi
Jónsson l hver — Dómari í leikn-
um var Gunnlaugur Hjálmarsson
T í M I N N, þriðiudaginn 3. desembey 1963. —
13