Alþýðublaðið - 03.10.1942, Blaðsíða 5

Laogaffdagxnr 3. október 1942.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
E'
i INHVER atliygliverðasta
orrusta, sem háð hefir ver
i5 £ sogu brezku þjóðarmnar,
•yar Iháð við syösía odda ítalska
skagans 4. júlí 1806.
1‘iftir 'orrustuna við Austerlitz
höfðu Frakkar, undir stjórn
Nopóleons, lagt undir sig kon-
ungsríkið Neapel. Hinsvegar
höfðu þeir ekld lagt undir sig
Sikiley, og; á þessóri eyju var
Ibrezkt lið uadir íorystu Sir
J. Stúarts hershöfðingja, og í
lok maímán. 1806 taldi þetta lið
mn 8 000 manns. Um sumarið
.gerðu íbúarnir í Kaiibríu upp-
reisn gegn hinum frönsku inn-
rásarherjum, og Stuart ákvað
að senda liöstyrk til hj.álpar
bandamönnum. Með aðdáan-
legri leynd komst hann af
skyndingu til K als.br íu og heima
á Englandi vissi varla nokkur
maöur um hernaðaðgerðir hans.
Leiðangurinn, sem var mest
snegnis brezkar hersveitir, en
að auki tvær herdeildir Kor-
síkumanna og ein herdeild Sikil
eyjarbúa, lagði af stað frá
'Messina í júnílok. Leiðsögu-
maður var Sir Sidney Smith
sraeú tvö herskip og tvær litlar
ireigátur. Kann fylgdi leiðangr-
inum inn í Sant Eufemiaflóa.
láð Sir Stuarts taldi 5,500
■msnas, en franski herinn undir
stjórn Beyniers hershöfðingja
taldi 6,140 manns. Hersveitir
jþessar voru dreiíðar um Reggio
iiéraðið í setuliðsherbúðum.
Leiðangursmenn vörpuðu
aikkerum í Santa Eufemiaflóa að
kvöldi liins 30. júní. í dögun
fór Kempt liðsfor. í land með
.Korsíku- og Sikileyjarmenn-
iaa og náði hinni skógivöxnu
strandlengju umhverfis flóann
á vald siít mótspyrnulaust. En
jöégar þessar liðsveitir héldu
lengra inn í skóginn, mættu
þær þremur herdeildum Pól-
verja, sem stóðu vörð fyrir
:feansl;:a herinn og hófu Pólverj
arnir þegar skotliríð. Korsíku
og Sikileyjarmennimir hörfuðu
þegar undan, en þá kom Os-
wakl herforingi, sem var yfir-
snaðui' þriðju herdeildax brezka
ibersins þeitn til hjálpar. Um
kvöldið var allt liðiö komið á
land og til þorpsins Maida.
*
ÞEGAR REYNIER frétti um
för Stúarts frá Messina.
tfíýtti hann sér til Maida og kom
Árásin á Dieppe
Myndin sýnir strandhöggsmennina koma að landi í Englandi eftir strandhöggið í Dieppe.
Degai Bretar gerði imorás á líalla
þangað að kvöldi aunars júlí
og tók sér stöðu á hæounum
nálægt borginni. Morguninn
eftir sendu báðir stríðsaðiljar
út könnúnarliðsveitir til þess að
kanna aðstöðu hvors amxars.
í dögun 4. júlí lögðu Bretar
af stað frá stöðvum sínum og
fóru í tveimur fylkingum fram
með ströndinrá. Þegar þeir voru
komnir fram hjá íppolito, sneru
þeir inn í landið og gengu til
árásar í fylkingum yfir svæðið
milli árinnar og Amato.
Kempt sendi nú Korsíkubúa
sína og Sikileyinga ásamt
brezkxi, léttvopnaðri herdeild
yfir ána, til þess að verja hægri
arm hersinS. Naumast voru
þeir komnir inn í skóginn, þeg-
ar hafin var á þá áköf skothríð,
og frönsk framvarðasveit réð-
ist á þá. En sóknarliðið rak
þá á flótta. Öll orrusta var und-
ir þessari byrjunarskæru kom-
in. „Bíðið rólegir,“ sagði Kempt,
tSSFíl m 111!
vanfer til að bera Aipýðnblaðið
tll kaupesaeia t HaSsiarfirðt.
©ppl. lnjá Slgríöi Erleœdsdóttar
Kirkjsivegf 10.
i
s
s
§
s
s
i
i
i
4
mrlli Bretlands og íslands halda áfram,
eins og að undanfömu. Höfum 3—4
skip x fömm. Tilkynningar um vöru-
sendingar sendist
Colliford’s Assocaited Lises, Ltd.
26 LONDON STREET,
FLEETWOOD

„þangað til ég gef merki.“ Þeg-
ar Frakkamir voru komnir
nógu nálægt, skaut sóknarliðið,
fyrst á 150 faðma færi, því næst
á 80 faðma færi, en að lokum á
20 faðma færi. Á sama hátt
tóku 73. og 81. brezka herdeild-
in undir stjóm Acklands á móti
42, herdeild Frakka. Hin opin-
bera skýrsla Frakka frá þess-
um tímum segir frá „stór-
fenglegu tjóni, sem skothríðir
þessar hafi valdið.“ Sex hundr
manna féllu á örstuttri stundu.
Það var hin furðulega þraut-
seigja brezkra hermanna, ekki
síður en skothríð þeirra, sem
branrt fhönsku hermennlma á
bak aftur. Frakkarnir flýðu
skyndilega, en tóku sér vamar-
stöðu að nýju.
$
FYRSTA FÍERDETLD brezka
bðsins var undir stjórn
Coles herforingja, og nú kom
hann til orrustunnar með lið
sitt. Þá vora skotfæri farin að
þverra og lítill ákafi var í
sókninni, og hún var alls ekki
örugg. Þegar svona stóð á, kom
20. herdeild, en það voru stór-
skotaliðar, sem höfðu orðið eft-
ir í Scilla, á vettvang og fóru
að skipa liði sínu á land við
mynni Amato.
Þegar fyrirliðinn heyrði skot-
hríðina, flýtti hann sér til orr-
ustunnar, enda þótt ekki væri
allt lið hans enn þá komið á
lard. Hann kom fram á vinstri
hliíJ Coles, þegar þörfin var
mest og hóf skotnríð á fimmtíu
faðma færi. Áhrifin voru auð-
sæ. Þetta kom Frökkunum ger-
samlega á óvart. Þegar Reynier
varð var við árás úr alveg ó-
væntri átt og sá, að það var
gersamlega óþreytt lið, gaf
hann skipun um að hörfa. Þeg-
ar í stað. Áf Frökkum féllu eða
særðust um tvær þúsundir
manna ,en af Bretum 327 menn.
Og það er furðulegt til frásagn-
ar, að einungis einn brezkur
yffemaður var skotinn.
*
s
um
VO VIRÐIST, sem Stuart
hersh. hafi eytt degin-
í það, að skyggnast yfir
orrustusvæðið og fylgjast me5
orriístunni. En enda þótt hann
sýndi frábæra dirfsku og hirðu-
leysi um eigið líf, skipti hann
sér mjög lítið af her::tjórninni.
Hetian úr þessari orrustu var
Kempt, maðurinn, sem átti eftir
að öðlast mikla frægð á Pyr-
eneaskaga og við Waterloo, og
seinna varð landstjóri í Kanada.
Fréttirnar um sigurinn bárust
eins og eldur í sinu um alia
nálægar sveitir, og brátt komu
vopnaðir bændur á vettvang.
V -kamenn hlupu frá vinnu
shuii og hjarðmenn frá hjörð-
um sínum, til þess að skipta
milli sín herfanginu. Frakkar
urðu þó að minnsta kosti í bili
að sleppa yfirráðum í Kalibríu.
Sigurinn vlð Maida var nærri
því að segja eina heppnin, sem
Englendingar urðu aðnjótandi,
meðan Grenvillestjómin sat að
völdum. Auk þess kom þessi
sigur algerlega á óvart, því að
það var varla nokkur maður
heima á Englandi, sem vissi að
lið hafði verið sett á land á
ítalíu. Þessi sigur var líka
■ unninn á þeim tíma, þegar mik-
ið hatur á Frökkum ríkti á Eng-
landi, því að Frakkar voru þá
álitnir friðarspillamir í Evrópu,
enda hafði Napoleon næstu árin
á undan verið að undirbúa inn-
rás í England. Með tilliti til
þess var þessum sigri fagnað
mjci-g í London, og menn hafa
allt frám að þesu dregið fána
sína að hún „Maidardaginn,“
sfern svo er kallaður.
Vatnseyðslan, bilaðii* krai.ar og vatnsleiðslur. — Ovð-
sending til Bjarns, Ben.
Söngstjórn Páls. —
— TJm „óstandsettar" íbúfdr.
Kjarval og húsnæðismálin.
B
ORGARST.rÓRI er að skora á
fólk að spara vatrið. S»að er
sjálfsagt off skylt að fara eftir þvi.
En mjöff víða í hnsum eru kranar
og jafnvel leiðslnr bilaðar. Það er
alveg ómögailegrt að fá menn í þess-
ar viðgerðir. Bærinn verður að
ráða íagmann í sína þjónnstu.
| --w • r.'--
VIETU EKKI ATHUGA ÞETTA,
Bjarni minn? Það væri mjög vel
þegið af fólki, ef þú réðir slíkan
mann, sem fólk gæti náð í. Hann
myndi hafa meira en nóg að gera.
Og ég skil ekki að bærinn þyrfti
að haía útgjöid af þessu. Hins
vegar væri það öryggi fyrir við-
komaudi mann að veröa fastur
starfsmaður bæjarins. Settu nú
strik á pappír og gefðu fyrirskip-
anir. Það getur ekki tekið langan
tíma frá bannsettri póbtíkinni.
„MÉR BATT f HUG að skrifa
þér, Hannes minn, og bera upp
fyrir þér vandræði mín,“ segir „Þ.
Æ. Ö.“ í bréfi. „Það cr margur,
sem á við þau að etja nú á tím-
og þá ekki hvað sizt í liúsnæðis-
málum. Þegar rætt er urn húsnæð-
ismálin, ætti ekki að gleyma því
að það þarf að lagfæra íbúðirnar,
svo að þær verði íbúðarbæfar."
„ÞAÐ VILL kannske margur
halda því fram, að menn séu ekki
fyrir hendi til þeirra verka, en
þetta er ekki satt. Það eru nógir
raenn til, það þarf bara að setja
þessa menn í „ntandsetningu“ hús-
næðis þess, sem nú á að flytja úr
og inn í. Sumir af þeim ráðamönn-
um, sem eiga aB sjá um „stand-
setningu“ húsnæðis, hafa þegar í
þjónustu sinni nóga menn við
vinnu, en þeir eru bara alveg
hirðulausir um það, sem þeim er
skylt í þessum efnum. Hins vegar
vinna þeir nótt og nýtan dag í
verksmiðj ubyggingum og því um
líku.“
„ÞAÐ KEMUR vitanlega ekki
til mála að ílytja í „pláss“, sem
ekki hefir verið fært í lag í mörg
ár, eða kannske aldrei frá fyrstu
tíð sinni, enda alveg óþarft. Nú vil
ég líka spyrja big, hvort leigutaka
sé skylt að borga leigu af íbúð,
sem hann getur ekki flutt irm í,
fyrr en frá þeim tíma að hann
getur tekið við íbúðinni í fullu
standi til íbúðar? Á fráfarandi
leigutaki að sjá um standsetningu
á íbúðinni fyrir þann næsta? Er
fráfarandi leigutaka ekki skylt að
borga leigu íbúðarinnar þar til
hann hefir skilað íbúðinni í lagí
samkvæmt ákvæði við eiganda?
Þetta er alvörumál út af fyrir sig,
sem merni verða almennt að sinna
nú þegar gagnvart þeim, sem flytja
eiga, að öðrum kosti hlýtur þetta
að reka sig hvað á annað, og
margt er orðið um seinan.“
ÉG SÉ EKKI BETUR en þetta
mál sé alveg ljóst. Ef leigutaki ó
að sjá um, samkvæmt samningi,
að íbúðin sé í leigufæru standi þeg-
ar hann fer úr henni, þá á hann
vitanlega að gera það. Nýr leigu-
taki é hins vegar fullan aðgang
að leigusala, sem ber ábyrgð
gagnvart honum.
Frh. á 6. síöu.