Alþýðublaðið - 18.10.1942, Blaðsíða 2

1
ALÞYÐUBUÐIÐ
Suconudágiiir ; 18v 'a&tófctó-: 194SL
Kosningin i Beykjavik i dag t
á að verða áttundi
Og h¥or að fara á þing sem landkprinn þingnað
ur: Signrfón Á. Ólafsson eða Signrðnr Guðnason?
l>etta eru spurningarnar
sem Reykvíkingar verða
að svara við kjörborðið.
———
KOSNINGABAKÁTTUNNI er nú að verða lokið. Kosn-
ingadagurinn er upp runninn. í dag verður gert út
um það við kjörborðið hér í Reykjavík og um land allt, hvaða
flokkar og hvaða menn eiga að fara með mál þjóðarinnar
næstu fjögur ár, sem mjög sennilega verða örlagaríkari en
nokkur önnur, sem yfir þjóðina hafa gengið.
Hér í Reykjavík er vitað, að átökin muni verða mjög
hörð í dag. Reykjavík á nú að kjósa 8 þingmenn í fyrsta sinn.
Því hefir Alþýðuflokkurinn komið til leiðar með-kjördæma-
breytingunni, sem hann knúði fram í vor og í sumar.
Um 7 af þeim 8 þingsætum, sem um er kosið, er nokkurn
veginn fyrirfram vitað, hvemig þau muni skiptast milli
flokkanna. Baráttan stendur því fyrst og fremst um það,
hver eigi að verða 8. þingmaður Reykjavíkur og hver eigi að
skipa eitt af þeim þremur landkjörssætum, sem koma til
úthlutunar á Reykjavík.
Allir þeir, sem til þekkja, eru nú orðnir vissir um það,
að það sé vonlaust fyrir Sjálfstæðisflokkinn að keppa um 8.
þingsætið í Reykjavík, hann fái ekki undir neinum kringum-
stæðum fleiri en 4 þingmenn kosna, eftir að Árni frá Múla
sagði sig úr flokknum og bauð sig fram á lista Þjóðveldis-
flokksins. Hins vegar dettur engum í alvöru í hug, að Þjóð-
veldisflokkurinn hafi nokkurn möguleika á því að koma að
manni.
Siaguriim um það, hver skuli verða 8. þingmaður
Reykjavíkur, stendur því milli Alþýðuflokksins og
Kommúnistaflokksins. Hann stendur um það, hvort það
skuli verða Haraldur Guðmundsson eða Sigfús Sigur-
hjartarson. En undir því er það svo komið, hvort Sig-
urjón Á. Ólafsson eða Sigurður Guðnason verður land-
kjörinn.
Þetta verða kjósendur Reykjavikur að gera sér vel Ijóst,
áður en þeir ganga að kjörborðinu í dag. Því að með atkvæðum
sínum verða þeir að svara því, hvort þeir vilja heldur hafa Harald
Guðmundsson fyrir fulltrúa sinn á þingi eða Sigfús Sigurhjartar-
son, — hvort þeir vilja heldur að Sigurjón Á. Ólafsson verði
landkjörinn eða Sigurður Guðnason.
Hver getur verlð i vafa um svarið?
Og hvers er þá að minnast
fyrir kjósendur Reykjaéíkur,
þegar þeir eiga að gera það upp
við sig, hvort þeir vilja heldur
Harald og Sigurjón eða Sigfús
og Sigurð?
Hver er sá, sem ekki viður-
kennir að Haraldur Guðmunds
son hefir um langt árabil ver-
íð, er enn og mun verða einn af
fremstu og virðulegustu stjórn-
málamönnum þjóðarinnar Hver
er sá, sem ekki veit, að á al-
þingi hafa um mörg ár engin
góð ráð verið ráðin, án þess að
Haraldur Guðmundsson væri
þar til kvaddur? Hver er sá.
J sem ekki veit, hvílíkt forystu-
hlutverk Haraldur Guðmunds-
son hefir haft á hendi í baráttu
alþýðunnar hér á landi fyrir
bættum kjörum og méiri menn
ingu?
Sá maður mun varla fyrir-
finnast, ekki einu sinni i and-
stæðingahópi Alþýðuflokksins,
sem ekki veit þetta og viður-
kennir.
En hvað hefir þá hins vegar
Sigfús Sigurhjartarson unnið
sér til ágætis í opinberum mál-
um þjóðarinnar? Hverju hefir
hann til leiðar komið fyrir al-
Frh. á 7. síðu.
Sjálfstœðisflokkurinn var
með i að ákveða bannið á
útvarpserindi yfirlœknisins!
Fulltrill hans í útvarpsráðl kom sér sam
an við fulltráa Framsóknar um að Mndra
flutning pess fram yfir kosningarnar!
Fjfir íslenzka
verkamenn eða
erlenda saidhafa?
FYRIR hálfu öðru ári köll-
uðu kommúnistar setu-
liðsvinnuna „landráðavinnu“
og gerðu tilraimir til verk-
falla og uppþota meðal verka-
mannanna, sem hana stund-
uðu..
Þá voru Rússar banda-
menn Hitlers um skiptingu
smáþjóðanna — en Bretar
börðust gegn þýzka nazism-
anum.
Nú kalla kommúnistar
setuliðsvinnuna „landvarna-
vinnU“ og svínbeygja sig
fyrir valdboði setuliðsins um
kaup og kjör verkamanna og
selja samningsrétt þeirra í
hendur hinu erlenda valdi.
Skýringin er þessi: Nú eru
Rússar bandamenn Breta og
Bandaríkjamanna! Og fyrir
Rússa eiga verkamenn að
fórna samningsréttinum! Það
er erlend pólitík, sem skapar
línur og skoðanir kommún-
ista og ekkert annað.
Og svo eigið þið að kjósa
þá til þess að standa á móti
ásælni erlends valds! — Það
sagði Katrín Thoroddsen!
Nei, og aftur nei! Þá kjós- j j
ess! ! I
I
|-\ AÐ er nú sannað, að fuíltrúar Sjálfstæðisflokksms og
Framsóknarllokksins tóku sameiginiega, á bak við
tjöldin og án þsss að boða til fundar í útvarpsráðinu, þá á-
kvörðun, að hanna eríndi Jóhanns Sæmundssonar yfir«
læknis um dýrtíðina og verðlagið í útvarpinu á miðviku-
dagskvöldið.
Eftir að Alþýðublaðið hafði í gær fengið vitneskju
um þetta, sneri það sér þegar í stað til Jóns Eyþórssonar,
formanns útvarpsráðs, og spurði hann, hvort hann vildi
mótmæla þessu.
Jón Eyþórsson svaraði:
„Nei, það er satt. Ég tók ákvörðunina um það, að
stöðvá erindi Jóhanns Sæmundssonar, með samþykki
Valtýs Stefánssonar og Pálma Hannessonar, og meiri-
hluti útvarpsráðs stóð því að þessari ákvörðun, þó að
hún væri tekin utan fmidar. Ég talaði tvisvar sinnum
við Valtý Stefánsson og spurði hann að síðustu að því,
hvort hann væri þá þessari ráðstöfun samþykkur. Og
hann svaraði afdráttarlaust já við þeirri spumingu.**
Með þessari skýringu formanns útvarpsráðs eru tekirs
af öll tvímæli um það, að flokkar verðbólgunnar og kjöt-
okursins, Framsóknarflokkurinn og Sjálfstæðisflokkurinn,
höfðu samaniekin ráð um það, að hindra flutning á erindl
Jóhanns Sæmundssonar fyrir kosningar, af ótta við þau
áhrif, sem hinar Mutlausu rannsóknir hans og upplýsingar
um afurðaverðið myndu hafa fyrir kjörfylgi þeirra meðal
hins mikla neytendafjölda Reykjavíkur og hæjanna á kjör-
degi.
um við sízt af öllum til þess!
Frönskonámskeið
Alliance Francaise verður sett í
Háskóla íslands á morgim, 17. þ.
m., kl. 6 síðd. Væntanlegir þátttak-
endur, sem þegar hafa innritað sig,
eru beðnir að koma þá til viðtals
og einnig þeir aðrir, sem hafa í
hyggju að stunda námskeið þessi,
en hafa ekki þegar gefið sig fram.
KfósiS A-Ustann!
Fáheyrt fals Moríj-
anblaðsins.
Alþýðublaðið gaf þessa stór-
athyglisverðu frétt út á fregn-
miðum, sem dreift var út um
'bæinn í þúsundatali í gærkveldi
og vöktu þegar gífurlegt umtal
og athygli. Fregnin vakti ekki
síður umtal vegna þess, að
nokkrum klukkust. áður, í gær-
morgun, hafði Morgunblaðið
Ioksins rofið þögnina, sem ríkt
■hafði hjá því um hið svívirði-
lega ofbeldi gegn Jóharmi Sæ-
mundsyni yfirlækni, gegn
frjálsri hugsun og frjálsu orði
í landinu. Lét blaðið þar svo,
sem það fordæmdi þennan
verknað og spurði með Farísea-
svip: „Hvað er í þessu erindi,
sem hefir valdið því, að Jótt
Eyþórsson, formaður útvarps-
ráðs, bannaði flutning þess ,,fyr-
ir kosningar"?
Geta menn nugsað sér anð-
styggilegri óheilindi?
Ritstjóri blaðsins kemur
sér fyrst sarnan við formaim
útvarpsráðs um það, að þeir
skuli í þágu kjötokursflokk-
anna, Framsclknarflokksins
og Sjálfstæðisflokksins, þagga
niður rödd hins hlutlausa
vísindamanns og hindra
flutning erindis hans „fyrir
kosningar“. Síðan lætur hann
blað sitt þegja í þrjá daga,
eins og ekkert hafi skeð. En
Frh. ■& 6. *íðu.