Alþýðublaðið - 22.05.1943, Qupperneq 7
7
Laugardagur 21. mai 1943.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Magnús V. Jóhannesson:
húsalelg nnefnd.
...... — .
Svar við greín Gtinnars Stefánssonar.
til innflytjenda.
Vegna hækkunar flutningsgjalda á vöruln, sem
fluttar eru frá Ameríku, hefir Viðskiptaráðið ákveðið
til brúðabirgða, að innflytjendur skuli haga verðlagn-
ingu vara, sem ákvæði um hámarksálagningu gilda um,
þannig, að í kostnaðarverði þeirra.vara, sem fluttar eru
frá Ameríku og komið hafa til landsins eftir 8. maí
1943, annara en kornvöru, kaffis, sykurs, fóðurbætis og
smjörlíkisolíu, megi ekki reikna nema % greidds flutn
ingsgjalds, en síðan sé heimilt að bæta Vs flutnings-
gjaldsins við verð vörunnar, eftir að heimilaðri álagn-
ingu hefir verið bætt við kostnaðarverðið.
Ofangreind báðabirgðaákvæði falla úr gildi, að því
er snertir einstaka vöruflokka, jafnóðum og út verða
gefin ný ákvæði um hámarksálagningu á þá, en þó ekki
síðar en 20. júní n. k.
Með tilkynningu Viðskiptaráðsins frá 11. marz
s. 1. var vakin ahygli á því, að bannað væri að selja’
nokkra vöru, sem ákvæði um hámarksálagningu gilda
ekki um, hærra verði en hún var seld við gildistöku
laga um verðlag nr. 3 13. febrúar 1943.
Nú hefir Viðskiptaráðið ákveðið, að hækka megi
verð á vörum, sem svo er ástatt um og komið hafa til
landsins frá Ameríku eftir 8. 'maí 1943, fyrir þeim
kostnaði, sem leiðir af hækkuðum flutningsgjöldum.
Alagningin má þó ekki vera hærri en hún var áður á
sömu eða hliðstæðum vörum og skal hún vera miðuð við
kostnaðarverð að frádregnum % greidds flutningsgjalds.
Ráðstafanir þessar eru gerðar til þess að koma í
veg fyrir að álagning á hækkun farmgjaldsins valdi
ónauðsynlegri verðlækkun á þeim vörum, sem um er
að ræða, og er ekki ætlað að gilda nema þar til tími
hefir unnist til þess að gera þá breytingu á álagningu,
sem nauðsynleg er vegna hækkunar farmgjaldanna.
Reykjavík, 21. maí 1943.
VERÐL AG SST J ÓRNIN.
í
S
1
s
s
$
S
N
*
1
\
s
s
s
s
s
V
V
V
s
f,
V
s
s
s
s
s
s
s
s
$
*
s
s
S !
s
s
s
s
S
s
s
S
s
s
s
s
s
s
S
s
ÍBærinn í dag.^
Y_________________,___________>
Næturlæknir er í LæknavarS-
stofunni i Au sturbæj arskólanum,
sími 5030.
Næturvörður er í Ingólfsapó-
teki, sími 1330.
ÚTVARPIÐ:
12.10—13.00 Hádegisútvarp..
15.30—16.00 Miðdegisútvarp.
19.25 Hljómplötur: Þjóðlög frá
ýmsum löndum.
20.00 Fréttir.
20.30 Kórsöngur: Karlakör Iðn-
skólanemenda jstjórnandi
Jón ísleifsson).
20.50 Hljómplötur: Kreisler léik-
ur á fiðlu.
21.00 Leikrit: „Trúlofun sína hafa
opinberað .. . . “ eftir Al-
fred Sutro (Lárus Pálsson,
Regína Þörðardóttir).
21.20 Lúðrasveit Reykjavíkur
leikur.
21.50 Fréttir.
22.00 Danslög.
24.00 Dagskrárlok.
Sveinn Einarsson,
sjómaður í Ólafsvík, biður þess
getið, að það sé ekki rétt, sem
getið var hér í blaðinu nýlega, ða
hann væri útgerðarmaður. ( Hann
hefir ekki fengizt við útgerð.
INNANFÉLAGSMÓT
ÁRMANNS.
Frh. af 2. síðu.
verið hefir, að gefa góða gripi
í verðlaun í stað verðlaunapen-
inga, sem flestir fá fljótt leið á.
íþróttakvikmynd Ármanns
hefir verið send út á land. Hef-
ir hún þegar verð sýnd í Vest-
mannaeyjum, en á næstunni
mun hún koma til Fáskrúðs-
fjarðar, Reyðarfjarðar, Eski-
fjarðar, Norðfjarðar og Seyðis-
fjarðar, Einnig verður hún
sýnd á Eiðum, Hallormsstað og
víðar austur þar. Úrvalsmyndir
þær af frægum íþróttamönnum,
sem Ármann hefir aflað sér frá
Ameríku, eru einnig með í för-
inni. Hafa Ármenningar mikið
notað þær við kennslu í vetur.
Só.
Njleili
Spejiflauel
Bómullarflauel
Silkilflauei
Hvítir kjólkragar,
margar gerðir.
Silkibuxur
flerrajpr jónasilkiskyrt-
ur.
Manchetskyrtur
Sundskýlur.
Háfliðabúð
n
Njálsgötu 1. Sími 4771.
— Félagslíf —
H. K. R.... K.
Hraðkeppni í liandknattleik
hjá 1. aldursflokki karla fer
fram á Iþróifavellintini þ. 3.
júní n. k. og hefst ld. 2 e. h.
Keppl verður í 7 niauna liðum
á 40x2i5 m. störum leikvelli. Öll
um félögum innari í. S. í. er
hteimil þálltaka. Keppnin er út-
slátlarkeppni, leikitími 2x15
míii. Tilkynningar nm þátttöku
sencfiýt stjórn Glíimufélagsins
Árinann eigi síðar en viku fyr-
ir mótið.
Stjórn Glímitfél. Ármann.
Alþýðuþlaðíð liefir ver-
ið lieðið uin rúm iýrir
eftirfarandi grein:
ALÞÝÐUBLADID í dng
birti grein ineð fyrirsögn-
inni: „HúsnæðisráSunau tur
bæjarins og h úsa leig unefri d “.
Þykist greinarhöfimdur, Gunn-
ar Stefánsson , bera Mak af
husaleigunefnd vegna árása, er ,
ég hafi liafið á nefndina að i
óverðugu og notar til þess grein
um húsnæðisnialm, er biríisf i i
Morgunblaðinu þ. 15. mai, sem
í er samtal við mig, en greímn
að éðru leyti svar við árasum ;
á boigarsljóra og bæjarsljónn. ;
er irirtist í Alþýðublaðinu dag- ,
in náður.
Eg vil taka fram, að ummæli i
nnn eru á engan liátt framsett ;
sem árás á húsaleigunefnd. Ég
verð því að ganga fram bjá
ýrnsu í grein Gminars, onda er
það upplýst, að Gunnar skrif- ,
ar ekki nú, frekar en eiidranær,
i iiinboði nefndarimiai-. Ég vil
taka það fram, að ég hefi fylgst
með störfunii. búsaleigimefndar ,
síðan hún var endurskipiið og ,
veit, að bún befir umiið vel ;
vSÍðan. Ég veií og það, að for- í
inaður hennar tólc þátt i sttirf-
uin nefudarimiar þrátt fyrlr i
veikindi sín, því iæt ég Vísir ■
hafa eftir mér þ. 15. þ. m. „Þeg- ;
ar húsaleigunéföd hefir unnist
tími til að ráðstafa þeim, þ. e.
lausum íbúðum, samkv. heim-
ild frá síðasta þingi, má búast
við að vandræðin minki að
éinbverju léyti“. Þetta eru eng-
ar hnútur, engar aðdíróttanir
uin vanrækslu eða annað verra,
eins óg greinarböfundur vill
gefa i skjyn. Hér er skýrt sagt,
að starfið hafi verið svo mikið,
að nefndin hafi, til þess ekki
únnist tíini til • að snúá sér að
þeirri -hlið úrlausnarefnanna,er
miða að því að minnka hús-
næðisvandræðiu. Þetta er Ijóst,
jafnvel þeim, sem ekki nenna
að hugsa.
Gunnár segir: „Það hlýtur
hver einasti inaður *ð sjá, sem
uokkuð nennir að hugsa, að
það er auðvi.tað fyrst eftir
flutningadag (14. maí) að hægt
er að komast að raun um, hvort
Inisnæði er lialdið ónotuðu t.
d. vegna brasks eða a vb vbbg
sökum. — “Hternig gat Alþbl.
fvrst allra blaða að morgni 14.
maí sagt i fyrirsögn „ískyggi-
legt ástand í húsnæðisrnálúm
bæjarins, og [ió standa auðar
íbúðir í tugatali í liúsuin, sein
á að selja“? Hvaðán kennu-
ritstjóranum þessi vitneskja,
umfnun sérfræðing blaðsins í
húsnæðismálum, Gunnars rit-
ara? í nefndri grein segir.“
„Hinir húsnæðislausu fullyrða,
að hér i bænum standi mikið
af auðuni íbúðumþ. Þessi um-
mæli eru ekki þarna eftlr mér,
þó að ég hyggi, að þau liafi. við
rök að styðjast, Þau eru vafa-
laust tekin þarna upp til að gera
tilraun til að g'agnast þeim hús-
næðislausu. Þá segir ennfrem-
ur: „Það nær auðvitað ekki
nokkurri átt að leyfa að íbúð-
ir standi auðar á þessum tínia.
Þar verður að taka í taumana.“
Vill Gunnar ritari ekki upplýsa,
hverjum ritstjóri Alþýðulilaðs-
ins ætlar að taka í taulnana.
Er þnð húsaleigunefnd, eða
hver?
Gunnár vill upplýsa, að 5
nien.il eigi sæti i húsaleigunefiid
og að ég hafi skýrt rangt frá,
með því að nefna þrjá þeirra
og gert það eingöngu í þeim
tilgangi að sverta þá, er nafn-
greindir voru. El' Gunnar veit
það ekki, skal það skýrt liér,
að ne.fndarmenn hafa ákveðin
störf. Þeir 3, ér Morgunblaðið
nefndi hafa niéð þau mál að
gera, er aukið geta liúsnæði.
Hinír 2, Einar Erlendsson og
Slehiþór Gnðmundsson hafa
eiragöngu með mat á leiguíbúð-
um að gera. Ef það er að sverta
þá Einar og Steinþór að skýra
frá því, að þeir meta leigu fyrir
liúsnæði, en nefna ekki hina 3,
þá á ég enga sök þar á, heldur
Íö'ggjafarvaldið, sem ákvað
slarfs l.ll Jiögtm.
Út af aðdrö11miiiin Gunnars,
að ég hafi vanrækt að hágnýta
sumaFhústaði þá, er liúsaléigu-
nefndin fékk nieð úrskurði
héimikl lil að laka leigunámi,
vil ég minna liann á bréf, er
ég ritaði liúsaleigunefnd, dags.
14. ;jan. s. 1„ þar sem ég ti.l-
kynnti nefndihni, að bæjarráð
hefði á fundi 27. nóv. f. á. falið
héraðslækni að plliuga, hvort
umgetnir hústaðir væru ibúð-
arliæfir að vetrarlagi, en svar ;
liéraðslæknis hafi enn ekki
horist, en fyrr en þáð læg’i fyr-
ir, gæti ég ekki. heðið um að-
gerðir í málinu, Héraðslæknir
hefir emi ekki sent álit sitt eða
svar við bréfinu ain þetta efni,
þrátt fyrir ítrekuð tilmæli. Það
er ljósl fullvita manni, að
starfsmaður hcfur enga lieiin-
i.ld til að taka fraín fyrir liend-
ur yl'irhoðara sinna.
Gunnar segir, að éftir að ég
liafi lekið að mér húsuæðis-
ráðunautarstarfið, hal'i það
verið einasta starf mití „að
reyna ! að leysa úr liúsnæðis-
vandræðum fólksins." Það tel
ég mig hafa gert. En liváð var
starf húsaleigunel'udar, lil livers
var hún sett á stol'n? Hefir
húsaleiguiiefndin ekki lika
reynt að leysa úr húsnæðis-
vandræðum fólksins? Þetta átti
ritara nefndarinnar að vera
ljóst og ég vænti að haiin s\ ari.
Gunnar segir að ég hafi sent
fólk til lnisaleigunel'ndarinnar,
vitandi það, að nefndin gat á
engan liátt liðsinnt því. Var
iþað ámælisverþ að vílsað li.l
liúsaleigunefndar eða var það
ápiælisvert að visa til hennar
af því að vitað var, að hún gat
ekki gert neitt? Þetta er ekki
Ijóst, jafnvel þó Gunnar hafi
þarna gert tilraun til að hugsa
eitthvað (ljótt). Ég liefi að sjálf-
sögðu vísað fólki með ýms úr-
lausnarefni til húsaleigiuiefnd-
ar, án þess að ég gæti ineð
nokkutTÍ. vissu fullyrt, að nefnd '
in gæli greitt ur málum. Ég
veit lika, að nefndin lengur
sjálf þess ekki dulin, að henni
er ómögulegt að ákveða neitt
mn [ifið, fyrr en að undangeng-
inni rarinsókn. Ég veit að horg-
úrunum yrði það kærkoinið-, að
ritari liúsaleigunefndar upp-
lýsti fyri.r ahnenningi, Iivað
nefndin getur og livað liún get-
ur ekki. Það myndi áreiðanl.
léttá á nefndinni störfum. Ég
riéita því S'enl iireiiiuni upp-
spuna, að ég' 'hafi kennt húsa-
leigunefnd um ástandið i hús-
næðismálum og erinfremur
það, að hafa sent menn éit um
hæ í nafni nefndarinnar. Ég
teldi ]iað vafasaman greiðá við
mína starfsmenn, ef einhver
áli.ti, að þar væri Guimar
Stefánsson ritari ihúsaleigu-
nefndar á ferð.
Reyk.javík, 18. maí 1943.
Magnús V. Jóhanneseon.
OrlofsregloierðiB.
Frh. af 2. síðu.
5. gr. Orlof skal veitt í einu
lagi á tímabilinu 1. júní til 15.
september.
Frá ákvæði 1. mgr. eru gerð-
ar eftirfarandi undantekning-
ar:
a. Orlofi starfsmanna við
sveitastörf skal skipta þannig,
að Va hluti orlofsins sé veitt-
ur á tímabilinu 1. til 15. júní,
en % hlutar orlofsins séu veitt-
ir á tímabilinu frá 15. október
til 30. nóvember.
b. Orlof starfsmanna við
síldveiðar og síldarverksmiðjur
skal veitt á tímabilinu frá 1.
október til 1. júní.
c. Orlof starfsmanna við
póst og síma skal veitt á þeim
tíma, sem segir í reglum um
starfrækslu og starfsmenn
landssímans frá 27. febrúar
1935.
d. Starfsmönnum, sem stunda
vinnu fjarri heimilum sínum,
skal ekki veitt orlof meðan
þeir stunda slíka vinnu.
e. Farmenn eru ekki skyldir
til að taka orlof þegar skip
eru í erlendri höfn.
Aðilar geta með samkomu-
lagi ákveðið að orlofi -skuli
skipta 'og að það skuli veitt á
öðrum tíma árs en í þessari
grein segir:
6. gr. Vottorð þau og áletr-
anir, sem um ræðir í 10.—14.
gr. laga nr. 16/1943, um orlof,
skulu skráðar á þær, blaðsíður
orlofsbókar, er til þess eru
ætlaðar.
7. gr.. Óheimilt er starfs-
manni að vinna í orlofi sínu
fyrir kaupi í starfsgrein sinni
eða skyUhiiin starfsgreiitum. —
Það teljast skyldar starfs-
greinar, þar sem vinna sú, sem
framkvæmd er, reynir á svip-
aðan hátt á starfsþol manna.
Þannig teljast að þessu leyti
skyldar starfsgreinar hvers
konar útivinna í sveit við hey-
skap, jarðabætur, húsagerð,
mótak, torfskurð og annað
slíkt og enn fremur hvers kon
ar grjótvinna, vegagerð og
gatnagerð, járnsmíðar, húsa-
smíðar, steinhögg og stein-
steyþuvinna, skurðgröftur og
hvers konar jarðvinna með
handverkfærum. Skyldar starfs
greinar teljast enn fremur
þessu samkvæmt hvers konar
sjósókn og siglingar, fiskveið-
ar og fiskverkun, frystihúsa-
vinna, uppsldpun með vélum
og önnur hafnarvinna og þess
háttar. Þá teljast skyldar
starfsgreinar ritstörf, skrif-
stofustörf, búðarstörf, prent-
vinna, prófarkalestur, bók-
band, létt verksmiðjuvinna
innanhúss, gistihúsa- og veit-
ingahúsavinna og önnur innan-
hússtörf, sem ekki reyna mjög
á líkamskrafta manria, bif-
reiðaakstur,. húsgagnagerð,
klæðasaumur, gull- og silfur-
smíðar, skósmíðar, söðlasmíð-
ar og önnur létt handverk o.
s. frv.
8. Reglugerð þessi öðlast
gildi 24. maí 1943.
Bráðabirgðaákvæði:
Þar til orlofsbækur og or-
loísmerki eru tilbúin til sölu á
póstafgreiðslum, skulu kaup-
greiðendur greiða starfsmönn-
um sínum í peningum 4% af*
kaupi því, er þeir hafa borið úr
býtum fyri’r vinnu síria þenn-
an tíma, sbr. þó 2. mgr. 4. gr.
laga nr. 16/1943.